DOI Artikel:
Gadomski, Jerzy: Lech Kalinowski 1920 - 2004
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20621#0029
W domu Państwa Kalinowskich. Obok Profesora stoją Klementyna Żurowska, Helena Malkiewiczówna, Małgorzata Gumińska;
siedzą ojciec Peregryn franciszkanin, Samuel Gumiński, Janina Kalinowska, czerwiec 2002
kościoła Mariackiego w Krakowie (1991) oraz zbio-
rze pochodzącym z kościoła NPMarii w Chełmnie
(1997); kolejny tekst dotyczy średniowiecznych
witraży na wschodnich ziemiach Polski (1994), a
jeszcze dalszy wyjaśnia czym był witraż — średnio-
wieczna sztuka światła, koloru i symbolu (1997).
Ostatnio ukazał się rozdział o gotyckich witrażach
na ziemiach średniowiecznej Polski i w krajach
ościennych, przygotowany dla zbiorowego, reda-
gowanego przez Krystynę Secomską i Adama La-
budę wydawnictwa Malarstwo gotyckie w Polsce.
Znaczna liczba prac o malarstwie witrażowym po-
wstała przy współautorskim udziale Heleny Mał-
kiewiczówny. Należą tu uwagi o witrażach na Po-
morzu Wschodnim (recenzja pracy Alicji Karłow-
skiej-Kamzowej, 1992), artykuły o witrażownictwie
wieku XIV w Toruniu (1995) i na średniowiecz-
nym Śląsku (1995, 2002), o kwaterze z Ukrzyżo-
tuaniem z Miedźnej na Śląsku Górnym (1995), po-
wtórnie i gruntownie o witrażach kościoła Ma-
riackiego w Krakowie (1997) i zespole z Chełmna
(1998), o Ukrzyżowaniu z wieku XIII na kwaterze
z krakowskiego kościoła Dominikanów (1999). W
związku ze studiami nad sztuką witrażową po-
wstała też praca wspólnego z Małkiewiczówną au-
torstwa, poświęcona litanii do wszystkich świętych
w oknach styryjskiego kościoła pielgrzymkowego
w Strassengel (2000).
Kolejny nurt badawczy Lecha Kalinowskiego
koncentrował się na dziejach historii sztuki, ściślej
— na postaciach wybitnych przedstawicieli własnej
dyscypliny, działających w końcu XIX i w XX stu-
leciu w Polsce i za granicą. Nie pomijając kolei
życia wybranych uczonych, rozpatrywał Profesor
„tło” środowisk i naukowych szkół, w których
Jego „bohaterowie” działali, a przede wszystkim
wnikał we wnoszone przez nich do nauki odkryw-
cze wartości i charakteryzował ich nowatorskie
postawy badawcze.
W roku 1962 ukazały się, po raz pierwszy w
przekładzie polskim, Podstawowe pojęcia historii
sztuki Heinricha Wolfflina (1864—1945). W przed-
mowie do wydania polskiego Lech Kalinowski pod-
dał ocenie wartości wniesione przez szwajcarskiego
uczonego w klasycznym już, wydanym w roku
1915 i wielokrotnie wznawianym, dziele. Wraz z
krytyką idealnej konstrukcji jaką z perspektywy
drugiej połowy wieku XX stał się — oparty na for-
23
siedzą ojciec Peregryn franciszkanin, Samuel Gumiński, Janina Kalinowska, czerwiec 2002
kościoła Mariackiego w Krakowie (1991) oraz zbio-
rze pochodzącym z kościoła NPMarii w Chełmnie
(1997); kolejny tekst dotyczy średniowiecznych
witraży na wschodnich ziemiach Polski (1994), a
jeszcze dalszy wyjaśnia czym był witraż — średnio-
wieczna sztuka światła, koloru i symbolu (1997).
Ostatnio ukazał się rozdział o gotyckich witrażach
na ziemiach średniowiecznej Polski i w krajach
ościennych, przygotowany dla zbiorowego, reda-
gowanego przez Krystynę Secomską i Adama La-
budę wydawnictwa Malarstwo gotyckie w Polsce.
Znaczna liczba prac o malarstwie witrażowym po-
wstała przy współautorskim udziale Heleny Mał-
kiewiczówny. Należą tu uwagi o witrażach na Po-
morzu Wschodnim (recenzja pracy Alicji Karłow-
skiej-Kamzowej, 1992), artykuły o witrażownictwie
wieku XIV w Toruniu (1995) i na średniowiecz-
nym Śląsku (1995, 2002), o kwaterze z Ukrzyżo-
tuaniem z Miedźnej na Śląsku Górnym (1995), po-
wtórnie i gruntownie o witrażach kościoła Ma-
riackiego w Krakowie (1997) i zespole z Chełmna
(1998), o Ukrzyżowaniu z wieku XIII na kwaterze
z krakowskiego kościoła Dominikanów (1999). W
związku ze studiami nad sztuką witrażową po-
wstała też praca wspólnego z Małkiewiczówną au-
torstwa, poświęcona litanii do wszystkich świętych
w oknach styryjskiego kościoła pielgrzymkowego
w Strassengel (2000).
Kolejny nurt badawczy Lecha Kalinowskiego
koncentrował się na dziejach historii sztuki, ściślej
— na postaciach wybitnych przedstawicieli własnej
dyscypliny, działających w końcu XIX i w XX stu-
leciu w Polsce i za granicą. Nie pomijając kolei
życia wybranych uczonych, rozpatrywał Profesor
„tło” środowisk i naukowych szkół, w których
Jego „bohaterowie” działali, a przede wszystkim
wnikał we wnoszone przez nich do nauki odkryw-
cze wartości i charakteryzował ich nowatorskie
postawy badawcze.
W roku 1962 ukazały się, po raz pierwszy w
przekładzie polskim, Podstawowe pojęcia historii
sztuki Heinricha Wolfflina (1864—1945). W przed-
mowie do wydania polskiego Lech Kalinowski pod-
dał ocenie wartości wniesione przez szwajcarskiego
uczonego w klasycznym już, wydanym w roku
1915 i wielokrotnie wznawianym, dziele. Wraz z
krytyką idealnej konstrukcji jaką z perspektywy
drugiej połowy wieku XX stał się — oparty na for-
23