Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (NS: 10.2005)

— sprawia niezwykle plastyczne wrażenie i prze-
chodzi miejscami w rzeźbę pełną w partiach głów
i dłoni (ił. 7). Twórca wydobywa figury drążąc
równomiernie od płaszczyzny czołowej w głąb
drewna. Rzeźbi w sposób charakterystyczny dła
Stwosza. Jerzy Gadomski pisząc o nagrobku Ka-
zimierza Jagiellończyka, którego figura „poniżej
czołowej płaszczyzny płyty wierzchniej tkwi jakby
zagłębiona w niej”, dostrzega indywidualny styl

20 J. Gadomski, Dzieła Stwosza w Polsce [w:] Wit Stwosz w
Krakowie, s. 55—56.

21 Widoczne zadarcia i nierówności powierzchni drewna po-
wstały w trakcie późniejszych oczyszczeń.

22 Wykonane przez dr Marię Rogoż pomiary mikroskopo-

we warstw badanych próbek wykazały, iż grubość zaprawy

rzeźbiarski Stwosza w szczególnym sposobie „wy-
dobywania bryły przez drążenie materiału w
głąb”20. Gładką powierzchnię drewna reliefu, miej-
scami wręcz wycyzelowaną21, pokrywała pierwot-
nie niezwykle cienka zaprawa kredowo-klejowa22.
Stanowiąc dopełnienie powierzchni nie zacierała
precyzyjnie i delikatnie wyrzeźbionego szczegółu,
a tworząc podkład pod karnacje twarzy wydaje się
wręcz wtapiać w drewno23. Na taki, nie narusza-

pierwotnej jest od 2 do 3 razy mniejsza od wtórnych; w próbce
pobranej ze skały wynosi ona 0,26 mm, por. Stawowiak, Sta-
wo w i ak, Dokumentacja..., załącznik 4, próbka nr 13.

23 Cienkość położonej w kilku warstwach zaprawy oraz róż-
nicowanie jej grubości, w zależności od tego czy pokrywa ona
szaty, czy twarze, jest technologiczną właściwością warsztatu

94