Frantzke, Georg; Schlebusch, Johann: Georg. Frantzkii, Jc. Libri Duo Variarum Resolutionum (3): Liber Tertius Accuratam Deductionem Gravissimae Causae Juliacensis Pro Serenissima Domo Saxonica; Necnon Utilissimas Et In Foro Maxime Frequentes Materias: De Justitia pretii in Empt. & Vendit. praesertim rerum immobilium: De Laesione ultra dimidium ... Continens & dubia occurrentia dilucidè solvens. Cum ... Indice ... Necnon Appendice ... (Köln, 1723) [VD18 90451341]

R E S O L U T. I. , 141

tnrtttttltcbc S-Ctbcs Ü:sbcn abgscngcn / tnß alötcnn bic ^ttrfscn»
tt)umb <21cn / 3ülsct) unb 58crg / satnbt bcn ©rassfcbasstcn ncn bcc
ajjartf unbfHancnspcrg/atid) allcn gtHtmbeingcbbrtmGcn/ tc.
ön jratt) ©ibpHcn/ 6. Sstrstl. @n. dlttßcn Socbtcr/ sommcn tmb

g^crbct |ct)n solkn» Unde cüm negocium illud confirmationis prae-
eer spem dilatum fueric, Joh. Friderico licitum fuic, id quod scmel
Hi paäis docalibus placuic, eciam sine Clivensis opera ad effestura
perducere, prxfertim, dum Johannes Dux incerea mortuus fueric,

§C sörce in successore filio talis ardor non apparueric.

f Ec frivola est responsio Mercketbachij d. consil. “j.num. 504.4.2.5!
& feqq. quod ab hoc incelleäu Caesaris ad incelleäum Principura
substicuencium, Ducis scilicec Johannis & uxoris, nulla sic con-
sequenna, & qudd assercioni Pap$ vel Principis sub fado alieno,
iion antiquo, non credatur, Alexand. confil.i 12. vers. accedit con~
sirmatio lib. 7. Deciusconfiil. 602. n.i %. Cravett. de antiquit. temfi,

§. i.n.q, maxime si assertio Principis eslec super co, quod verisimiJi-
ter iguoräric. Cravett. d.l.n. 11. j Quia de incelleäu Principum 426
ex supradi&is non minüs ac de Caesaris ex licera confirmacionis ex
circumstanciis paulo ante sub n. 405. positis constac. f Ec falfum
prorsus esse, quod ea, qu^ interElcdoremSaxoniae & Clivensem
hoc in macrimoniali negotio gesta sunc, Casar ignoraveric, cüm
sllius jampridera ab avo Maximiliani I. tanquam medii compositorii
proposici promocor haäenus fueric, & vel ex illis, qu« in d. in-
shruäione Saxonicis & Clivicis legatis pro obtinenda confirmatio-
ce proponenda injundtum, mens paciscencium Principum constare
pocest.

j Adfecundumcx ipsa confirmatione C^sarisresponsio parata^^
est ,tüm, qudd sese in vers bcwiüigen/jc. ibi. nacft t)erm6sic unb !aut
eincösonbcrbarcn33crtrasiO jmisebcn unö / n\ disernsverbis ad d.
EransaäionemSpirensem biduo ance conclusam refert: Tüm, quod
in fine caveatur, per dispositionem illam in padfis faäam naturam
feudorum iliorum non mucari, sed morcuä Sibyllä ad ejusdem roascu-
los heredes devolvidebcre. Ex quo evidentiisme colligitur, qüod
fil ia; Clivenses successionis prorius incapaces fuerinc, & proinde
sub verboj hcredutn^ cosDprehendinonpotuerinc. j lertium nul- 425

S 1 luw