Frantzke, Georg; Schlebusch, Johann: Georg. Frantzkii, Jc. Libri Duo Variarum Resolutionum (3): Liber Tertius Accuratam Deductionem Gravissimae Causae Juliacensis Pro Serenissima Domo Saxonica; Necnon Utilissimas Et In Foro Maxime Frequentes Materias: De Justitia pretii in Empt. & Vendit. praesertim rerum immobilium: De Laesione ultra dimidium ... Continens & dubia occurrentia dilucidè solvens. Cum ... Indice ... Necnon Appendice ... (Köln, 1723) [VD18 90451341]

RE5ÖLÜT. IV. 2*5

Infertur III. nön attcndifitefles dicant, qmdTmmuel alivu , äUt ejtioque ipfi
teßie, tant 'pim pro illa. re dn.re X. vellent. 2g.

Nißforte pnus depofuisfent de communi ctfiimatione , mdxime fi ejfent pcriti de
quahtate rei. 30.

Infertur IV. non fatis concludenter probari Ufionem, fi tefies deponant rem ven«
ditam tempore contraSlm vaiuijfe decem (3 plm , feu ultra. 32.

Nifi forte tefies diferte defqnant de pretto jufio. 33.

Infertur V. non fujfcere , fi tefics fimpliciter faltem deponant rem vaiuißse
decem. 3 f.

Infertur VI. non efse attendendum ad pretium, quod tantum quilibet emtor daret,
nifi (3 fimul d teflc de notitia quoad ret qualitatem depofitumfit. 36.

Econtra fujfciens esi depofitto ßmplex, quod res vendtta fit ultra dtmidium jusie
prettt. 38.

Qmrttur primo : Si tesies diverfimode deponant de valore rei, qutd juris, ubi
quatuor cafm dißwguuntur. 3g.

I. St concurrant duo, z3 unas deponat de minon valore, alter de majori. 4-0. & feqq.

II. St tres concurrant, (3 unm deponat de valore in C. alter tn C.&X. tertim itt
C. & XXX. 4-2. f3 feqq.

III. St unm de fumma minori, putd C. f3 X. duo de fumma majon, putd C i3 X.
vel econtrario , fi unm de C. c3 X. duo de CC. deponant. 4-j.

IV. Si duo ex parte aüoris de majori , duo altt de majori fumma pro reo de~
ponant. 4-6. (3 feq•

Tefles fuper articulo de valore rei in C. examinatipofl pubhcattonem fuper articul#
de valore ret m CL. repeti pojfunt. 48. (3 feq.

Quidfiduo tefies de minori fumma taxative deponant. fi.

Quo refbeStu tefies asfirmantespr&ferantur negantibm ? s2.

Qu&ntur secando, fiaüor qmdem exfuaparteper teftes duos velplures de valore
retfidemfaciat,fedper adduEla d reo aliquatenm enervatafint, ne ommno concludant,
num is abfohendm ? s4-. & feqq. ubiin utramque partem argmtur.

Judex tn hberationem ret pronior ejfe debet, licet atlor mtentionem fuam plene
implevit, modb rem exceptionem fuam quoqueprobavit. /7.

Etfi a&oris probdtiones in aliquo excedant, ibid.

ImperfeSta probatio alia esl, ut fit mmor plena alid , qua vel femiplena esi , vel
non longe a perfe&a abesi, vel, quain fe quidem pro perfesla babenda, per excepuo-
nem tamen vel reprobatwnem rei dubia reddita esi. 60. (3 feq. ubi hoc ad prafentem
qmftionem apphcatur.

Judicis arbitrio committitur, quanta fit fides habenda teftibm. 62. (3 feqq.

Is ex caufa teftibm clanjfime pro aliquo deponentibm fidem non habere potest.
63. Z3Jeq.