DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.15855#0025
ii Origines
Inter Saxones, inquit, & Alemanosgensextatnontam
laUt quam valtda : apud Hijloricos Cjermania 3 nunc
'vero F r a n c i a vocatur. Quo quid aliud dicit,
quam quidquid estgentium inter OceanumGerma-
nicum (cuius tunc accolas fuilse Saxonas, excursio-
riibLis piraticis notos, nemo nescit) &C Rhastiis im-
minentes Alemannos , & quotquot olim Germana?
diGtx, in Francicum nomen transiisse. NeqLie a-
liud vult Ao-athias , illorum mentionem faciens:
Tl^croiKoi Tng IraXictg hJ dLy%iTt$iu.ov€S to fyog tm ^pcsy-
yav' £ev ^dv v&i ol 7rctAcy ovojuxLtosjfyjoi TigfjLavoi. Nam
& Saxones, 6>C Frisii, Thuringiq;, atqj ipsi tandem
Alemani Baioariiq;, huic Francias tributarii fadi.
Habeo epistolam Theodeberti Francorum Regis
ad Iustinianum Tmp. (quam cum aliis id genus cm/W
£o%ig, peculiari Tomo Francicarum rerum, Deo ju-
vante edemus ) ita inter alia profitentis: Id <verb
quoddignamini ejfeJoiiictti, in quibus provinciis habite-
mus3 aut qutz gentes nojtra Jint (Deo adjutore) ditioni
JubjeBa -y Dei nojiri mijericordia feliciter Jubacvis Thorin-
gis, & eorum provinciis adquijitis 3 extincHs ipjorurru
tunc tempore Regibus, Norjauorum gentis nobis placata
q^fCajeJas colla [ubdtdit 5 Deoq^ propttw ~Wtfegothos3 qui
stainCod. incolebant FrancU Septentrionalem plagam Italiaque 3
S&T*'" ^annonlam cum Saxonibus, Euciis s quije nobis volun-
qnUquis tatepropria tradiderunt 3 per Danubium & limitem Pan-
sotes' noma ujque in Oceani littoribus (cujiodiente Domino)
Dominatio noflra porrigitur. E aquc Fran cia o m n i s
diu postea Ludovico illi Germanias Regi, Pii F.
Magni N. paruit, qui &C Francia? Orientalis, Fran-
cia; transrhenanar, item Germanias & Baioaria? Re-
gis nomen usurpabat: 6c in monasterio Laurisha-
mensi ad quartum hinc lapide tumulatLis quiescit.
Sed quorsum hxc tam multa de Francia ? Ni-
mirum utilli hanc etiamregionem nostram ab omni
anti-
Inter Saxones, inquit, & Alemanosgensextatnontam
laUt quam valtda : apud Hijloricos Cjermania 3 nunc
'vero F r a n c i a vocatur. Quo quid aliud dicit,
quam quidquid estgentium inter OceanumGerma-
nicum (cuius tunc accolas fuilse Saxonas, excursio-
riibLis piraticis notos, nemo nescit) &C Rhastiis im-
minentes Alemannos , & quotquot olim Germana?
diGtx, in Francicum nomen transiisse. NeqLie a-
liud vult Ao-athias , illorum mentionem faciens:
Tl^croiKoi Tng IraXictg hJ dLy%iTt$iu.ov€S to fyog tm ^pcsy-
yav' £ev ^dv v&i ol 7rctAcy ovojuxLtosjfyjoi TigfjLavoi. Nam
& Saxones, 6>C Frisii, Thuringiq;, atqj ipsi tandem
Alemani Baioariiq;, huic Francias tributarii fadi.
Habeo epistolam Theodeberti Francorum Regis
ad Iustinianum Tmp. (quam cum aliis id genus cm/W
£o%ig, peculiari Tomo Francicarum rerum, Deo ju-
vante edemus ) ita inter alia profitentis: Id <verb
quoddignamini ejfeJoiiictti, in quibus provinciis habite-
mus3 aut qutz gentes nojtra Jint (Deo adjutore) ditioni
JubjeBa -y Dei nojiri mijericordia feliciter Jubacvis Thorin-
gis, & eorum provinciis adquijitis 3 extincHs ipjorurru
tunc tempore Regibus, Norjauorum gentis nobis placata
q^fCajeJas colla [ubdtdit 5 Deoq^ propttw ~Wtfegothos3 qui
stainCod. incolebant FrancU Septentrionalem plagam Italiaque 3
S&T*'" ^annonlam cum Saxonibus, Euciis s quije nobis volun-
qnUquis tatepropria tradiderunt 3 per Danubium & limitem Pan-
sotes' noma ujque in Oceani littoribus (cujiodiente Domino)
Dominatio noflra porrigitur. E aquc Fran cia o m n i s
diu postea Ludovico illi Germanias Regi, Pii F.
Magni N. paruit, qui &C Francia? Orientalis, Fran-
cia; transrhenanar, item Germanias & Baioaria? Re-
gis nomen usurpabat: 6c in monasterio Laurisha-
mensi ad quartum hinc lapide tumulatLis quiescit.
Sed quorsum hxc tam multa de Francia ? Ni-
mirum utilli hanc etiamregionem nostram ab omni
anti-