DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.27813#0272
II. 163. Kurhan z okresu późnorzymskiego typu rostołckiego z Rostołt, woj. bia-
łostockie
ludu na obszar Pomorza Wschodniego ok. 70 r. n.e., a datę ich wywędro-
wania nad Morze Czarne na lata ok. 200 n.e. Oddziaływaniom kultury
gockiej należałoby przypisać, nie mający wcześniej precedensu, obyczaj
pomijania broni w wyposażeniu grobów kultury wielbarskiej, którego to
obyczaju Gotowie ściśle przestrzegali w ciągu całej swej kariery dzie-
jowej.
Jednocześnie zaś nie może być mowy o podbiciu ludności miejscowej
przez gockich przybyszów. Wskazuje na to zajęcie przez nich najmniej
urodzajnych ziem w rejonie ujścia Wisły, mimo iż Gotowie i Gepidowie
byli ludem rolniczym oraz respektowanie tego statusu przez cały czas
ich pobytu na ziemiach Polski. Przesuwanie się ludności gockiej (a póź-
niej gepidzkiej) na południowy wschód ku Ukrainie nastąpiło wtedy,
kiedy z nie wyjaśnionych przyczyn ludność kultury przeworskiej wylud-
niła obszary na wschód od środkowej Wisły i linii rzeki Wieprz. Wówczas
Gotowie wyruszyli na wędrówkę szlakiem Wisły i Bugu, pociągając ze
sobą zainteresowanych przedstawicieli ludności miejscowej, nosicieli kul-
tury wielbarskiej. Rozprzestrzenianie się kultury wielbarskiej, w jej fazie
cecelskiej na południowy wschód aż po Wołyń, jest świadectwem tych
wydarzeń. Wszędzie jednak na nowym obszarze zasiedlenia kultura wiel-
barska zajmuje obszary pustek osadniczych, pozostawionych przez emi-
grantów przeworskich, respektując stan posiadania tych, którzy pozo-
248
łostockie
ludu na obszar Pomorza Wschodniego ok. 70 r. n.e., a datę ich wywędro-
wania nad Morze Czarne na lata ok. 200 n.e. Oddziaływaniom kultury
gockiej należałoby przypisać, nie mający wcześniej precedensu, obyczaj
pomijania broni w wyposażeniu grobów kultury wielbarskiej, którego to
obyczaju Gotowie ściśle przestrzegali w ciągu całej swej kariery dzie-
jowej.
Jednocześnie zaś nie może być mowy o podbiciu ludności miejscowej
przez gockich przybyszów. Wskazuje na to zajęcie przez nich najmniej
urodzajnych ziem w rejonie ujścia Wisły, mimo iż Gotowie i Gepidowie
byli ludem rolniczym oraz respektowanie tego statusu przez cały czas
ich pobytu na ziemiach Polski. Przesuwanie się ludności gockiej (a póź-
niej gepidzkiej) na południowy wschód ku Ukrainie nastąpiło wtedy,
kiedy z nie wyjaśnionych przyczyn ludność kultury przeworskiej wylud-
niła obszary na wschód od środkowej Wisły i linii rzeki Wieprz. Wówczas
Gotowie wyruszyli na wędrówkę szlakiem Wisły i Bugu, pociągając ze
sobą zainteresowanych przedstawicieli ludności miejscowej, nosicieli kul-
tury wielbarskiej. Rozprzestrzenianie się kultury wielbarskiej, w jej fazie
cecelskiej na południowy wschód aż po Wołyń, jest świadectwem tych
wydarzeń. Wszędzie jednak na nowym obszarze zasiedlenia kultura wiel-
barska zajmuje obszary pustek osadniczych, pozostawionych przez emi-
grantów przeworskich, respektując stan posiadania tych, którzy pozo-
248