Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Glöckner, Karl [Hrsg.]; Historische Kommission für den Volksstaat Hessen [Hrsg.]
Codex Laureshamensis (Band 1): Einleitung, Regesten, Chronik — Darmstadt, 1929

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.20305#0407
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Chronik, 126.

395

pro luctn, pallium laudis, pro spiritu meroris. Cui rex priuilegium quoque Hbertatis et in-
munitatis more antecessorum suorum tradidit et confirmauit, hanc habens continentiam. 25

126.

Heinrici quarti, de inmunitate et libertate laureshamensis ecclesie.1)

In nomine sancte. et indiuidue trinitatis. Heinricusa) diuina fauente dementia rex.
Si erga loca diuinis cultibus mancipata, propter amorem dei, ei[u]sque in eisdem locis sibi famu-
lantesb) benenVia oportuna largimur, preraium nobis apud deum e.terne_ remunerationis rependi non Vorurk. nr. 17,
diffidimus. Unde nouerit* sagacitas seu utilitas omnium fidelium nostrorum, tarn futuiotum quam
et presentium, quia uir uenerabilis Odalricus abb. ex monasterio Laureshammo, quod est construetum 5
in honore beatorum apostolorum Petri et Pauli, ubi et sanctus Nazarius mr. in corpore requiescit,
quod est situm in pago reninse, super fluuium WisgOZ, optulit obtutibus nostris auctoritatem ininuni-
tatis d(om)ni et. progenitoris nostri Cünradi imperatoris augusti, in qua conlinebatur insertuin,
qualiter idem progenitor noster ipsum monasterium, ob amorem dei, tranquillitatemque fratrum ibidem
consistentium, Semper sub ple_nis«ima tuitione, et inmunitatis defensione, ab omni inquietudine 10
iudiciarie, potestatis consistere fecisset. Propter firmitatem tarnen [rei]0) postulauit a nobis predictus*
abb. ut paternum morem sequentes, huiuscemodi nostre, immunitatis preceptum, ob reuerentiam sancti
Nazani* circa ipsum monasterium fieri censeremus. Cuius petitioni libenter assensum prebuimus,
et hoc nostre. auctoritatin preceptum circa ipsum monasterium, et monachos ibidem deo famulantes,
inmunitatis atque tuitionis, firmitatis gratia, pro diuini cultus amore, et anime. nostre, remedio fieri 15
decreuimus, per quod preeipimus atque iubemus, ut nullus iudex publicus, uel quislibet ex iudiciaria
potestate, aut ullus ex fideiibus nostris*, in ^cclesias, aut loca, uel agros, seu reliquas possessiones
predicti monasterii, quas moderno tempore in quibuslibet pagis uel territoriis, infra ditionem regni
nostri iuste et legaliter possidet, uel | que. deinceps* eidem collata fuerint monasterio, ad causas au- Bl. 23'.

diendas, uel freda. aut tributa ex'genda, aut mansiones uel paratas faciendas, aut fideiussores tollendos, 20
aut homine8 ipsius monasterii tarn ingenuos quam seruos super terram ipsius co(m)manentes, iniuste
distringendos, nec ullas redibitiones, aut illicitas occasiones requirendas, nostris nec futuris temporibus
ingredi audeat, nec ea que. supra memorata sunt, penitus exigere presumat. Sed liceat memorato
abbati suisqued) successoribus, res predicti monasterii, sub inmunitatis nostre^ defensione quieto ordine
possidere. Quicquid etiam ius fisci exinde exigere poterat, in integrum eidem concessimus monasterio, 25
scilioet ut in alimoniam pauperutn, et stipendia monachorum* perennibus temporibus proficiat in
augmentis. Et quandoquidem6) diuina uocatione supradictus abb. uel successores eius de hac luce
migrauerint, quamdiu ipsi monachi tales inter se inuenire potuerint, qui ipsam congregationem secundum
regulam sancti Benedicti rpgere ualeant, per hanc nostram auctoritatem et consensum*, licentiam
habeant eligendi abbates, quatinus ipsis seruis dei qui ibidem deo famulantur, et pro* genitore nostro, 30
et pro nobis, et pro coniuge* nostra, et stabilitate totius imperii nostri a deo nobis collati, et eius
clernentis8ima miseratione per inmensum conseruandi, iugiter domini misericordiam exorare delectet.
Et ut hec auctoritas nostris futurisque temporibus domino protegente ualeat inconnulsa consistere,
manu nostra subter firmauimus, et sigilli nostri impressione sigillari iussimus. Signum domni

Heinrici quarti regis (M.).f) Sigehardus cancellarius, uice Sigefridi archicancellarii recog- 35

noui. Data...?) Anno dominier incarnationis M0LX°VII°. Indict. Va. Anno autem ordi-

nationis domni Heinrici quarti regis XV0. Regni uero XI0. Actum Wihie., feliciter. Amen. 1067.2)

a) IUI überschrieben. t>) Hs. eisque . . . famulantibus wie nr. 17, also auch das Original.
c) Fehlt auch nr. 17. d) suisque suisque Hs. e) quindoquidem. f) Randrubrik.

s) Lücke in der Hs.

126] J) Abschrift: St.-Arch. Darmstadt, Hs. 7, saec. 16, Bl. 25', Wiener Hofbibl., Hs. 9031, Bl. 35.
Regest: Stumpf, Reichskanzler nr. 2703. Dobenecker, Reg. Hist. Thuring. I, nr. 862. Fassung nach
einer verlorenen Urk. Konrads II. wie nr. 17 (nicht durch Vermittlung von 81 oder 89). E. Stengel,
Immunitäten I, 249. Breßlau, Kaiserurk. in Abb., Lief. IV, 75 Text.

2) Heinrich geweiht, am 17. VII. (1053), König am 5. X. (1056); zwischen beide Tagesdaten ist das
obige einzureihen. Nach dem Itinerar war jedoch Heinrich Juli —Okt. 1067 in SüdwestdeutschJand, und
nur die Zeit um Ostern (8. IV.), vielleicht auch das Jahresende, kommt für seinen Aufenthalt in Wiehe
in Betracht; die Datierung war im Original anscheinend nachgetragen, wie unten nr. 128f. Vgl. Meyer
v. Knonau, Jahrbb. Heinrichs IV., Bd. I, 564. Ficker, U.-L. II, 263. Dieselbe Datierung nr. 128f.

50*
 
Annotationen