8o Metamorphosis 'M l'
vandus cur papilionibus hisce,non edentibus & tam
brevis vitae, os & alvum dederit Natura, cum nihil
frustra facere credatur, cujus rei rationem se igno-
rare fatetur. Vida credit ideo non edere bombylios
sive papiliones bombycum , quod vereantur, si
rursus ederent, similibus se quibus prodiere, car-
ceribus includendos. Unde eleganter de eorum na*
tura sic canit*
Ecce autem ut roslro sollem terebravit acuto
Protinus erumpit vi su mirabile monsirum
Alitis in parva bombyx colle&a siguram>
Et nova se rerum sacies mirantibus ossert.
Ergo car ceribus cum rupit multa viam vis i
Et sese cacis populi eripuere tenebris
Aligeri, atque iterum lucis venere sub auras $
liarent attoniti rerum novitate neque audent
Remigio alarum se aperto credere Coelo:
Dijsimilesque sui tacite nova corpora secum
Mirari sorma, nec (ese agnoscere in illa.
Cornua mirantur sronti, mirantur & alas,
Et vires nil supra audent tentare priores
Disssi, memor esque sui, sed tum neque gusiant
Pabula, nec vita quarunt alimenta prioris,
Tantus adhuc memores timor atri detinet orci*
Idcirco aligera neque srondem sussice genti
Incassum, neque potandos admoveris amnes.
Concubitui indulgent omnes, ut semina gentis,
Munere desuntti vita post sata relinquant,
Et servar e genus valeant > siirpemquc tueru
omim
kraim tr
(Mforia,
. bipedem alia
^ippisiona
vandus cur papilionibus hisce,non edentibus & tam
brevis vitae, os & alvum dederit Natura, cum nihil
frustra facere credatur, cujus rei rationem se igno-
rare fatetur. Vida credit ideo non edere bombylios
sive papiliones bombycum , quod vereantur, si
rursus ederent, similibus se quibus prodiere, car-
ceribus includendos. Unde eleganter de eorum na*
tura sic canit*
Ecce autem ut roslro sollem terebravit acuto
Protinus erumpit vi su mirabile monsirum
Alitis in parva bombyx colle&a siguram>
Et nova se rerum sacies mirantibus ossert.
Ergo car ceribus cum rupit multa viam vis i
Et sese cacis populi eripuere tenebris
Aligeri, atque iterum lucis venere sub auras $
liarent attoniti rerum novitate neque audent
Remigio alarum se aperto credere Coelo:
Dijsimilesque sui tacite nova corpora secum
Mirari sorma, nec (ese agnoscere in illa.
Cornua mirantur sronti, mirantur & alas,
Et vires nil supra audent tentare priores
Disssi, memor esque sui, sed tum neque gusiant
Pabula, nec vita quarunt alimenta prioris,
Tantus adhuc memores timor atri detinet orci*
Idcirco aligera neque srondem sussice genti
Incassum, neque potandos admoveris amnes.
Concubitui indulgent omnes, ut semina gentis,
Munere desuntti vita post sata relinquant,
Et servar e genus valeant > siirpemquc tueru
omim
kraim tr
(Mforia,
. bipedem alia
^ippisiona