DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28906#0104
J Herennivs Etrvscvs Messivs(siueME-
s i v s) D e c i v s postquam ad Imperij administra-
_ tionem a patre ceu coliega assiimebatur, in Pan-
noniam aduersus Gothos omni militari expeditione vna
cum patre profedbus est. Ex qua quidem regione Imperato-
erant oriundi, nati videlicet in ciuitate Bubalia. Cum iam
Tes se Gothi ad reststendum Romanis fortiter parastent,
Danubiumque traiecistent, de improuiso ab Imperatoribus
opprimuntur, ita vt eorum ceciderint circiter triginta mil-
lia, non tamen absque clade Romanorum. Veriim quo-
niam Gothi numero erant trecenties mille, virique omnes
strenui, parui stragem istam fecerunt, vt qui plus spei in
multitudine quam in acie ordinata collo£abant. Rursum
igitur cum Romanis in pugnam delcenderun t: q uos ita cin-
xere, quast laqueo capti fuissent. Romani autem conside-
rantes se tantae multitudini difficulter posse reststere, tan-
tiim corpora ab imminentibus sagittis tutati, cogitarunt
se honeste satis pugnaturos, st abique caedibus euadero
queant. Verum cum iam multum diuque, clypeis instar
muri coniundtis oppositisque , acriter vtrimque pugnas
sent, tandem seiundfi cessare , armaque abijcere, ac ter-
gum vertere debuerunt. Hac fuga ita se mutuo oppresse-
runt, vt maius detrimentum a seipsis quam ab nostibus
paterentur. In eo conssidru Decius filius iaculo transfi-
xus,cum maxima parte sui exercitus interijt; qua re moe-
stus iratusque Decius summopere est: nihilominiis ita_»
fortiter se in fuga defendit, vt sua manu triginta occide-
rit. Sed cum ea regio obDanubium lutosa ac palustris
sit,Deciusab hostibus fugatus,sequevidtum cognoscens,
equo in voraginem paludis desilijt, nec vmquam eiusca-
dauer postea repertum. Hinc tanta Romanis tristitia lu-
cfusque fuit, vt dici haud posslt; vtpote quod ad lstum
modum Imperatores suos exercitumque amisissent; qui
tamen fide , constantia ac fortitudine priscis Ducibus es
scnt merito annumerandi. Omnes, qui fuga elapsi erant,
ad fines Moesite profugeruniu. Ex hoc rerum successu
Gothi niulto plura conati, nunc demum Romanis irasci
coeperunt: quamobrem se in expeditione continentes ,
sisis sedibus contenti esse noluerunt.
s i v s) D e c i v s postquam ad Imperij administra-
_ tionem a patre ceu coliega assiimebatur, in Pan-
noniam aduersus Gothos omni militari expeditione vna
cum patre profedbus est. Ex qua quidem regione Imperato-
erant oriundi, nati videlicet in ciuitate Bubalia. Cum iam
Tes se Gothi ad reststendum Romanis fortiter parastent,
Danubiumque traiecistent, de improuiso ab Imperatoribus
opprimuntur, ita vt eorum ceciderint circiter triginta mil-
lia, non tamen absque clade Romanorum. Veriim quo-
niam Gothi numero erant trecenties mille, virique omnes
strenui, parui stragem istam fecerunt, vt qui plus spei in
multitudine quam in acie ordinata collo£abant. Rursum
igitur cum Romanis in pugnam delcenderun t: q uos ita cin-
xere, quast laqueo capti fuissent. Romani autem conside-
rantes se tantae multitudini difficulter posse reststere, tan-
tiim corpora ab imminentibus sagittis tutati, cogitarunt
se honeste satis pugnaturos, st abique caedibus euadero
queant. Verum cum iam multum diuque, clypeis instar
muri coniundtis oppositisque , acriter vtrimque pugnas
sent, tandem seiundfi cessare , armaque abijcere, ac ter-
gum vertere debuerunt. Hac fuga ita se mutuo oppresse-
runt, vt maius detrimentum a seipsis quam ab nostibus
paterentur. In eo conssidru Decius filius iaculo transfi-
xus,cum maxima parte sui exercitus interijt; qua re moe-
stus iratusque Decius summopere est: nihilominiis ita_»
fortiter se in fuga defendit, vt sua manu triginta occide-
rit. Sed cum ea regio obDanubium lutosa ac palustris
sit,Deciusab hostibus fugatus,sequevidtum cognoscens,
equo in voraginem paludis desilijt, nec vmquam eiusca-
dauer postea repertum. Hinc tanta Romanis tristitia lu-
cfusque fuit, vt dici haud posslt; vtpote quod ad lstum
modum Imperatores suos exercitumque amisissent; qui
tamen fide , constantia ac fortitudine priscis Ducibus es
scnt merito annumerandi. Omnes, qui fuga elapsi erant,
ad fines Moesite profugeruniu. Ex hoc rerum successu
Gothi niulto plura conati, nunc demum Romanis irasci
coeperunt: quamobrem se in expeditione continentes ,
sisis sedibus contenti esse noluerunt.