DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.28906#0260
238
oN RAD vs Imperio prseesTe coepit anno Christi
nongentesimo decimo tertio. Hic autem Imperator
fuit nouissimus ex nobilissima posteritate Caroli Ma-
gni, vir feuerus , ac militix minime ignarus. Tertio
Principatus siii anno Hungari rursum Germaniam ingressi, Ba-
uariam, Sueuiam, Franciam, Thuringiam, Saxoniam , atque
Hessiam inuaferunt, Ratisponam incendio penitus deleuerunt,
cunctacjue Bauarise oppida ac Saxoniam deuastarunt ad Ful-
dam vsque. Deinde traiech Rhenum , in Lotharingiam atque
Estkiam profecfi sunt. Basileam p<enc funditus euerterunt.
Tum fefe ad resistendum pararunt Conradus & Otho, profe-
cliquc prasidio totius Germanice , acerrimas profecto. pugnas
confecerunt, ac tandem Hungaros superarunt prossigarunt-
que. Hic Flenricus Othonis filius ita fortiter fe gessit, vt vir-
tute sua ac rebus gestis tantum laudis & honoris apud Germa-
nos commeruerit, vt iasn ipsum hinc Conradus , qui merito
ipsiim amare debuerat, cocperit odisse. Timebat enim ne post
mortem patris sui, Imperio in locum suumsufficeretur, adeo-
que conabatur ipsum per insidias opprimere, antequam obiret
pater. Cum iam pudebat bene de fe alioqui merito laudato-
que adolefcenti aperte iniuriaminferre, cum Hattone Mogun-
tinensi Antistite, qui & patris sui percussorem prxcedenti Im-
peratori Ludouico tradiderat, clanculum egit, vti adolefeen-
tem veneno e medio tolleret. Rem Antistes libentissime ag-
gresssus est. Inuitabat quodam tempore Henricum , hilariter-
que exceptum insigni torque aureo donabat: hic veneno erat
infecbas. Sed cum illum collo eius lmplicare conabatur , insi-
dias Henrico per amicum fuerunt aperce, nec recipiebat vene-
nosiim torquem, ac confestim difcedebat; sigmficabatque per
nuntium Antistiti, siium collum stque esse molle ac fuitComi-
tis Adelberti. his verbis illud innuens , quod non minori stu-
dio fe conatus fuisset interimere , quam Comitem Adelber-
tum ; cuius in pagina 2,36. mentio facla est. Quare ingen-
ti anxietate ac sollicitudine Antistes corripiebatur ; itaque
eius animum admissi fceleris confeientia vrebat, pudorque ag-
grauabat, vt ex solo moerore interierit. Postquam iammortuus
esset Otho , qui supremus erat Imperator, videretque Conra-
dus
oN RAD vs Imperio prseesTe coepit anno Christi
nongentesimo decimo tertio. Hic autem Imperator
fuit nouissimus ex nobilissima posteritate Caroli Ma-
gni, vir feuerus , ac militix minime ignarus. Tertio
Principatus siii anno Hungari rursum Germaniam ingressi, Ba-
uariam, Sueuiam, Franciam, Thuringiam, Saxoniam , atque
Hessiam inuaferunt, Ratisponam incendio penitus deleuerunt,
cunctacjue Bauarise oppida ac Saxoniam deuastarunt ad Ful-
dam vsque. Deinde traiech Rhenum , in Lotharingiam atque
Estkiam profecfi sunt. Basileam p<enc funditus euerterunt.
Tum fefe ad resistendum pararunt Conradus & Otho, profe-
cliquc prasidio totius Germanice , acerrimas profecto. pugnas
confecerunt, ac tandem Hungaros superarunt prossigarunt-
que. Hic Flenricus Othonis filius ita fortiter fe gessit, vt vir-
tute sua ac rebus gestis tantum laudis & honoris apud Germa-
nos commeruerit, vt iasn ipsum hinc Conradus , qui merito
ipsiim amare debuerat, cocperit odisse. Timebat enim ne post
mortem patris sui, Imperio in locum suumsufficeretur, adeo-
que conabatur ipsum per insidias opprimere, antequam obiret
pater. Cum iam pudebat bene de fe alioqui merito laudato-
que adolefcenti aperte iniuriaminferre, cum Hattone Mogun-
tinensi Antistite, qui & patris sui percussorem prxcedenti Im-
peratori Ludouico tradiderat, clanculum egit, vti adolefeen-
tem veneno e medio tolleret. Rem Antistes libentissime ag-
gresssus est. Inuitabat quodam tempore Henricum , hilariter-
que exceptum insigni torque aureo donabat: hic veneno erat
infecbas. Sed cum illum collo eius lmplicare conabatur , insi-
dias Henrico per amicum fuerunt aperce, nec recipiebat vene-
nosiim torquem, ac confestim difcedebat; sigmficabatque per
nuntium Antistiti, siium collum stque esse molle ac fuitComi-
tis Adelberti. his verbis illud innuens , quod non minori stu-
dio fe conatus fuisset interimere , quam Comitem Adelber-
tum ; cuius in pagina 2,36. mentio facla est. Quare ingen-
ti anxietate ac sollicitudine Antistes corripiebatur ; itaque
eius animum admissi fceleris confeientia vrebat, pudorque ag-
grauabat, vt ex solo moerore interierit. Postquam iammortuus
esset Otho , qui supremus erat Imperator, videretque Conra-
dus