Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Gori, Antonio Francesco; Schwebel, Nicolaus [Bearb.]
Antiquitates Etruscae — Nürnberg, 1770

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.1062#0174
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Appendix Mufei Etrnfci.

nus populus in Litaniis rnajoribus , ad fingulas Sacerdotum vel Praecentorum pre-
ees, ad Deumclamat} Libera tios Domine: vel Terogamus, audijw. Ethnici magnis
vocibus ad Deos clamabant, eosque idcirco bene auritos efflngebant.

URTES: viri, hinc, ut liquet, Latinjs vir, viritts, cujus nominis caufamexponitIfidorus
L. XI. c, II. vir dictus k Vivis^ a graeco '{$, quod idem notat : hoc ab haebraeo Isf,
Vir, Iffa, vira, Ita Latini virum a vi, Graeci contra vim k vlro dixerunt. vid Voff,
Etymolog. In tabula Pelafgica fcriptum veiro, viro, viri, virorum.

Euntis: ab Vj/*'r, vosqui adtftis. Id etiam facile dictum, quiagraviffimis urgentibus ca-
lamitatibus hortari mos prifsus erat, viri efiote. In divinis libris: viriliter agite, con-
fortetur cor vefirum. Apud Homerum , "Avs^ss 'sse <pi\oii Euntis igitur vel eft ab
iijAt, fuffl) vel ab lsir:y,i, adflo.

V. <;. FRATER:
Frater

VstentutA: Pure:
oflentato igne

FRATER; abEtrufcis etPelafgis tranfiit ad Latinos haec voxfrater, valde freqnens in
hifcetabulisEugubinis. Eitab aeolico Q/jujr^. pro <pj>z1wg. Pontifexmaximus fuosCollegas
iacerdotes adpellat/r4WJ, qui, utarbitror, fuere/r<*n« Arvales, hacforfitan imminen-
te calamitate inftituti ab Etrufcis ac Pelafgis, Varro Lib. 4. de Ling. lat. eos fratres
adpellatos ait a ferendo, quia facra faeinnt, ut arva ferant fruges. Voflius tamen id
non probat. Veteres prjmi Chriftiani propter mutuam caritatem et facrorum eommunio-
nem, fratres fe vocabant, de qua adpellatione Tertullianus Apolog. c. 39,

UsTENTUT A: eflentato , vel etiam, fihoc non plaeet, accenfo,ut arbitror, ex eodem
utfupra verf. 2. uflite. Vocales faepius commutantur, infra Astintu, A,stentU-
Melius videtur oflentato \ nam oftentare vox folemnis in facra Etrufcorum dilciplina,
tefte Macrobio Saturnal. L. II. c, 16. L. III. c. 7. qui meminit oftentarii arborei,
et oftentarii Tarquitii Etrufci, feupotius Tarquinii. Pro o ab Etrufcis u adhibitum jam
adnotavimus. 1

PURE: igne. gr. wuf, wu§o?, ignis\ Phrygesquoque ignemdixerepj/r^ namPhrygia lingua
eft graeca, fingulari dialeclo et vocum diverfa inflexione ab aliis diftinfta. Plato in
Cratylo loquens de voce wuj, quae ignem fignifieat, ita de hac re: Certum eft,, Phry-
ges, utfignifuent igr.em, aqaam , canes et res tnultas alias;, uti vocabulis nil abeuntibus
a graecis, quum ignem vocant pyr , aquam hydor, canes vero kynus. Eadem voce Pur
ufi Pelasgi ex tab. VI. v. 16, apud Dempft.

v, 6, Fratru;

Fratribus

Mersus:

disperfits

Fust:

fuit.

F R a T R u : videtur numeri rnultitudinis , vel Fratrum vel potius Fratribus. Oftenta dicun-
tur , quia oftendunt, portendunt, monftrant, praedicunt aliqiiid aut praeter naturam
rerum evenire aut immiriere-, ut ex Tullio Lib.T. Divinat. colligimus. Soli autem
fratres , nimirum ex facro collegio homines, ignem facrum infpicere et oftendere pote-
rant. Seneca in Hippolyto,

Cum monftra ceflant, aula cur fratris vacat,
Prodigia toties orbis infueta audiet:
Natura toties legibus cedet fuis.
Rationem inaufpicati cventus., oftenfo igne fratribus, mox fubjungit.

Mer-
 
Annotationen