DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.21361#0239
Sukiennice - świadek dziejów Krakowa
87 G. Bandmann, Die Galeria Vittorio Emanuele II zu
Mailland, „Zeischrift fiir Kunstgeschichte" Berlin 1966,
Bd. 29, Heft2, s. 81-90.
88 Charakter arkad podcieni Sukiennic był przedmiotem
dyskusji, a w roku 1875 zaaranżowano dostawienie
do gmachu dwóch prowizorycznych arkad półkoli-
stych w celu sprawdzenia - jak pisał „Czas" - „czy styl
arkad okaże się właściwym". Po tym eksperymencie
zdecydowano o ich ostrołucznym wykroju. Por.: „Czas"
1875, nr 149 z 4 VII, s. 2. Wspomina o tym: Banach, op.
cit., s. 35. Widok arkad: ibidem, ił. 238.
89 Problemy te rozpatrywano w pracach Komisji Tech-
nicznej. Por.: APKr., sygn. Sukiennice 28.
90 Łuszczkiewicz, op. cit., s. 45. Dyskusja rozgorzała po-
wtórnie w latach 50. XX wieku podczas remontu Su-
kiennic: „Ochrona Zabytków", 8, 1955, nr 3, s. 179-184.
91 Więcej na ten temat: A. Sudacka, Renesansowe masz-
karony Krakowskich Sukiennic, ich autentyczność i kon-
serwacje, RK, t. 70, 2004, s. 142 i nn.
92 L.D., Dzisiejsze odbudowanie Sukiennic, „Czas" 1879,
nr 227.
93 O licznych wizytach Prylińskiego w pracowni Matejki
w związku z Sukiennicami wspomina Gorzkowski, op.
cit., s. 84, 105, 122, 200, 235. W Domu Matejki zacho-
wały się pisemne zaproszenia na spotkania. Por. też:
Łuszczkiewicz, op. cit., s. 47.
94 Atrybucja na podstawie: APKr. sygn. Sukiennice 28;
Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działają-
cych, Wrocław 1971, t. 1, s. 2. B. Abramowicz namalo-
wał także obraz Uczta u Wierzynka, który w roku 1883
został podarowany Muzeum Narodowemu w Krako-
wie i znalazł się w galerii malarstwa w Sukiennicach.
M. Porębski, Galeria sztuki polskiej w Sukiennicach,
Kraków 2001, il. 158. Badania tynków Sukiennic prze-
prowadzone przez PKZ (1979) w miejscu, gdzie znaj-
dowało się malowidło, wykazały, że nie zachowały się
żadne ślady warstwy malarskiej.
95 (Nescio qua) natale solum dulcedine cunctos ducit et
inmmemores non sinit esse sui. Wiersz Do Rufina: „(Nie
wiem) skąd ziemia ojców ma tyle słodyczy, że zapo-
mnieć o sobie nigdy nie pozwoli". Owidiusz, Poezje wy-
brane, opr. Lidia Winniczuk, tłum. J. Sękowski, War-
szawa 1974, s. 116.
96 Wykaz wykonawców i kosztorysy prac w zbiorze: sygn.
Sukiennice 28. Na ten temat: M. Myśliński, Przebudo-
wa krakowskich Sukiennic 1875- 81, „Kwartalnik Histo-
rii Kultury Materialnej", 3, 2004, s. 305-314.
97 „Nowości Ilustrowane"1912, nr 14, s. 13; W. Mossa-
kowska, A. Zeńczak, Kraków na starej fotografii, Kra-
ków 1984, s. 40; Banach, op. cit., s. 434-439.
98 W. Drelicharz, Z. Piech, Zespół herbów i pieczęci miej-
skich z krakowskich Sukiennic, RK, 65/66, 1999-2000,
s. 1 i nn.
99 Ibidem, s. 103.
100 Ibidem, s. 105.
101 S. Świszczowski, Zburzyć ryzality, zostawić kolumna-
dy, „Dziennik Polski", nr 44, 20-21 II 1955, dodatek
„Od A do Z".
102 J. Lepiarczyk, Przebudowa czy konserwacja. Z proble-
matyki krakowskich Sukiennic, „Ochrona Zabytków", 8,
1955, s. 187-192.
103 Idem, Uwagi o konserwacji Sukiennic, RK, t. 46, 1975,
s. 177-179.
104 J. Adamczewski, S.O.S. dla Krakowa, Kraków 1977
(Cracoviana, seria III), s. 134-155.
105 Sudacka, Renesansowe maszkarony..., passim.
233
87 G. Bandmann, Die Galeria Vittorio Emanuele II zu
Mailland, „Zeischrift fiir Kunstgeschichte" Berlin 1966,
Bd. 29, Heft2, s. 81-90.
88 Charakter arkad podcieni Sukiennic był przedmiotem
dyskusji, a w roku 1875 zaaranżowano dostawienie
do gmachu dwóch prowizorycznych arkad półkoli-
stych w celu sprawdzenia - jak pisał „Czas" - „czy styl
arkad okaże się właściwym". Po tym eksperymencie
zdecydowano o ich ostrołucznym wykroju. Por.: „Czas"
1875, nr 149 z 4 VII, s. 2. Wspomina o tym: Banach, op.
cit., s. 35. Widok arkad: ibidem, ił. 238.
89 Problemy te rozpatrywano w pracach Komisji Tech-
nicznej. Por.: APKr., sygn. Sukiennice 28.
90 Łuszczkiewicz, op. cit., s. 45. Dyskusja rozgorzała po-
wtórnie w latach 50. XX wieku podczas remontu Su-
kiennic: „Ochrona Zabytków", 8, 1955, nr 3, s. 179-184.
91 Więcej na ten temat: A. Sudacka, Renesansowe masz-
karony Krakowskich Sukiennic, ich autentyczność i kon-
serwacje, RK, t. 70, 2004, s. 142 i nn.
92 L.D., Dzisiejsze odbudowanie Sukiennic, „Czas" 1879,
nr 227.
93 O licznych wizytach Prylińskiego w pracowni Matejki
w związku z Sukiennicami wspomina Gorzkowski, op.
cit., s. 84, 105, 122, 200, 235. W Domu Matejki zacho-
wały się pisemne zaproszenia na spotkania. Por. też:
Łuszczkiewicz, op. cit., s. 47.
94 Atrybucja na podstawie: APKr. sygn. Sukiennice 28;
Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działają-
cych, Wrocław 1971, t. 1, s. 2. B. Abramowicz namalo-
wał także obraz Uczta u Wierzynka, który w roku 1883
został podarowany Muzeum Narodowemu w Krako-
wie i znalazł się w galerii malarstwa w Sukiennicach.
M. Porębski, Galeria sztuki polskiej w Sukiennicach,
Kraków 2001, il. 158. Badania tynków Sukiennic prze-
prowadzone przez PKZ (1979) w miejscu, gdzie znaj-
dowało się malowidło, wykazały, że nie zachowały się
żadne ślady warstwy malarskiej.
95 (Nescio qua) natale solum dulcedine cunctos ducit et
inmmemores non sinit esse sui. Wiersz Do Rufina: „(Nie
wiem) skąd ziemia ojców ma tyle słodyczy, że zapo-
mnieć o sobie nigdy nie pozwoli". Owidiusz, Poezje wy-
brane, opr. Lidia Winniczuk, tłum. J. Sękowski, War-
szawa 1974, s. 116.
96 Wykaz wykonawców i kosztorysy prac w zbiorze: sygn.
Sukiennice 28. Na ten temat: M. Myśliński, Przebudo-
wa krakowskich Sukiennic 1875- 81, „Kwartalnik Histo-
rii Kultury Materialnej", 3, 2004, s. 305-314.
97 „Nowości Ilustrowane"1912, nr 14, s. 13; W. Mossa-
kowska, A. Zeńczak, Kraków na starej fotografii, Kra-
ków 1984, s. 40; Banach, op. cit., s. 434-439.
98 W. Drelicharz, Z. Piech, Zespół herbów i pieczęci miej-
skich z krakowskich Sukiennic, RK, 65/66, 1999-2000,
s. 1 i nn.
99 Ibidem, s. 103.
100 Ibidem, s. 105.
101 S. Świszczowski, Zburzyć ryzality, zostawić kolumna-
dy, „Dziennik Polski", nr 44, 20-21 II 1955, dodatek
„Od A do Z".
102 J. Lepiarczyk, Przebudowa czy konserwacja. Z proble-
matyki krakowskich Sukiennic, „Ochrona Zabytków", 8,
1955, s. 187-192.
103 Idem, Uwagi o konserwacji Sukiennic, RK, t. 46, 1975,
s. 177-179.
104 J. Adamczewski, S.O.S. dla Krakowa, Kraków 1977
(Cracoviana, seria III), s. 134-155.
105 Sudacka, Renesansowe maszkarony..., passim.
233