Z IKONOGRAFII STAREGO KRAKOWA
25. Henryk Walter, Rotunda bramy Floriańskiej, litografia z tintą, 1860, egzemplarz w Muzeum Narodowym w Krakowie
stronie ryciny, widzimy statek z dymiącym kominem.
To odbywający od 1850 roku regularne rejsy parowiec
„Kraków", należący do pioniera polskiej parowej żeglu-
gi śródlądowej Andrzeja Zamoyskiego144. Widok za-
myka w głębi panorama Kazimierza obejmująca, od le-
wej, kościół Bonifratrów z ażurowym szczytem, obok
dwie jednakowe wieże Skałki, masywną bryłę kościoła
św. Katarzyny z sygnaturką na dachu, ratusz kazimier-
ski z wysoką wieżą, dalej, widoczny w tle, „zaznaczo-
ny" jedynie wieżą Zygmuntowską i dwoma basztami
Wawel i widoczną częściowo przy prawej krawędzi wi-
doku farę Bożego Ciała.
Ważne miejsce w ikonografii Krakowa lat 50.
XIX wieku zajmuje twórczość Henryka Waltera (zm.
1860), zatrudnionego w latach 1858-1860 w zakła-
dzie litograficznym „Czasu". Walter, choć cudzo-
ziemiec (pochodził zapewne z Francji, przed przy-
byciem do Krakowa pracował też w Warszawie),
zafascynował się miastem. Jest autorem kilkudzie-
sięciu po większej części „zdejmowanych z natury"
rysunków przedstawiających miasto i zabytki jego
architektury. Wykonywał według nich litografie roz-
prowadzane jako luźne ryciny, a część przeznaczył
do Albumu widoków Krakowa i jego okolic, którego
pierwsze wydanie ukazało się w roku 1860 (z cza-
sem, już po śmierci Waltera, doszły jeszcze cztery,
które uzupełniał litografiami wykonanymi według
rysunków pozostawionych przez Waltera albo wła-
snych Jędrzej Brydak)145. Z Albumu pochodzi lito-
grafia przedstawiająca Barbakan i rynek Kleparski
od południowego zachodu (ił. 25)146. Widok łączy
wierne odtworzenie zabudowy ze sztafażem ilustru-
jącym codzienne życie miasta. Pośrodku pokazał
artysta Barbakan, z którego bramy wyjeżdża wła-
261
25. Henryk Walter, Rotunda bramy Floriańskiej, litografia z tintą, 1860, egzemplarz w Muzeum Narodowym w Krakowie
stronie ryciny, widzimy statek z dymiącym kominem.
To odbywający od 1850 roku regularne rejsy parowiec
„Kraków", należący do pioniera polskiej parowej żeglu-
gi śródlądowej Andrzeja Zamoyskiego144. Widok za-
myka w głębi panorama Kazimierza obejmująca, od le-
wej, kościół Bonifratrów z ażurowym szczytem, obok
dwie jednakowe wieże Skałki, masywną bryłę kościoła
św. Katarzyny z sygnaturką na dachu, ratusz kazimier-
ski z wysoką wieżą, dalej, widoczny w tle, „zaznaczo-
ny" jedynie wieżą Zygmuntowską i dwoma basztami
Wawel i widoczną częściowo przy prawej krawędzi wi-
doku farę Bożego Ciała.
Ważne miejsce w ikonografii Krakowa lat 50.
XIX wieku zajmuje twórczość Henryka Waltera (zm.
1860), zatrudnionego w latach 1858-1860 w zakła-
dzie litograficznym „Czasu". Walter, choć cudzo-
ziemiec (pochodził zapewne z Francji, przed przy-
byciem do Krakowa pracował też w Warszawie),
zafascynował się miastem. Jest autorem kilkudzie-
sięciu po większej części „zdejmowanych z natury"
rysunków przedstawiających miasto i zabytki jego
architektury. Wykonywał według nich litografie roz-
prowadzane jako luźne ryciny, a część przeznaczył
do Albumu widoków Krakowa i jego okolic, którego
pierwsze wydanie ukazało się w roku 1860 (z cza-
sem, już po śmierci Waltera, doszły jeszcze cztery,
które uzupełniał litografiami wykonanymi według
rysunków pozostawionych przez Waltera albo wła-
snych Jędrzej Brydak)145. Z Albumu pochodzi lito-
grafia przedstawiająca Barbakan i rynek Kleparski
od południowego zachodu (ił. 25)146. Widok łączy
wierne odtworzenie zabudowy ze sztafażem ilustru-
jącym codzienne życie miasta. Pośrodku pokazał
artysta Barbakan, z którego bramy wyjeżdża wła-
261