Grzybkowski, Andrzej [Red.]; Żygulski, Zdzisław [Red.]; Grzybkowska, Teresa [Red.]: Urbs celeberrima: księga pamiątkowa na 750-lecie lokacji Krakowa (Kraków, 2008)

Rolka Sztokholmska

36. Przed oddziałem milicji samego Krakowa bie-
gnie dwóch laufrów w stroju zachodnim: szeroki
kapelusz z barwnymi piórami, biały wams, bufia-
ste czerwone pludry, pończochy i trzewiki, rapier
przy pasie. Milicja krakowska zachowuje barwy
błękitną i żółtą jak kazimierska, ale występuje też
w stylu zachodnioeuropejskim, cudzoziemskim.
Komendant na siwym, jabłkowitym koniu dzier-
ży jednak polski znak dowódczy - buławę. Za nim
postępują dwaj pachołkowie piesi, każdy z nich
ze szturmakiem na głowie, kolistą stalową tarczą
i mieczem. Tuż za nimi stoi, upozowany, oficer
pieszy milicji z oznaką szarży, ozdobną dardą.

37. Oddział milicji krakowskiej w barwie błękitno-żół-
tej, w szerokich kapeluszach, wamsach i bufiastych
pludrach, pończochach i trzewikach. Uzbrojeni są
w muszkiety i rapiery, niosą też forkiety - podpórki
muszkietów. Nad tym oddziałem dwie chorągwie

- pierwsza - „barwiana" w strefy, niebiesko-żółta,
druga - na polu błękitnym z alegoryczną posta-
cią Sprawiedliwości. Orkiestranci: flecista, dudarz
i bębnista, na bębnie - herb Krakowa.

38. Kolejny oddział milicji krakowskiej, w ubiorze ta-
kim jak poprzedni. Prócz muszkietów z forkietami
i rapierów pojawiają się też arkebuzy i szable. Nad
nimi chorągiew cechów: malarzy, z godłem trzech
srebrzystych tarcz w laurowym otoku na czerwo-
nym tle, złotników ze złotym kielichem we wieńcu
laurowym na bławacie bladoniebieskim z czerwo-
nym, sękatym „krzyżem św. Andrzeja" oraz kraw-
ców, ze znakiem nożyc, na tle czerwonym, przekre-
ślonym takimże krzyżem po przekątkach. U góry
dowódca oddziału na koniu, z buławą w ręku.

427