Uniwersytet w porozbiorowym Krakowie. Od 1795 roku do współczesności
Sala wykładowa z wyposażeniem zaprojektowanym przez Karola Kremera z przeznaczeniem na zbiory Ludwika Zejsznera,
Collegium Phisicum (Kołłątaja)
czymś więcej niż opisem dziejów literatury polskiej, de
facto była historią Polski i jej kultury. Napisana w du-
chu romantyzmu, miejscami pełna fantazji, dostarcza-
ła zarazem wielu informacji. Do dzisiaj w badaniach
nad historią Polski nie można jej pominąć.
W pamięci zachował się również Ludwik Zejsz-
ner (1805-1871), pierwszy polski geolog terenowy,
dwukrotnie profesor mineralogii w Krakowie, naj-
pierw latach 1829-1833, aż do likwidacji katedry
z powodu jego przekonań niepodległościowych, po-
tem ponownie w latach 1848-1857, gdy zabrakło dla
niego miejsca w germanizowanym Uniwersytecie,
dla niego, człowieka pochodzenia niemieckiego, ale
już oddanego Polsce. Pozostawił po sobie m.in. zbio-
ry geologiczne i paleontologiczne, z których część za-
chowała się do dziś. Jemu także Kraków zawdzięcza
jedno z najpiękniejszych wnętrz XIX wieku - wystrój
dawnego Muzeum Geologicznego Uniwersytetu Ja-
giellońskiego w dzisiejszym Collegium Kołłątaja przy
ulicy św. Anny 6 (ił. 6).
W tych niedobrych czasach na wzmiankę za-
sługują także matematycy, Karol Hube (1766-1845)
i Jan Kanty Steczkowski (1800-1872) oraz astronom
Józef Łęski (1760-1825). Żaden z nich nie ma jednak
na koncie znaczniejszych sukcesów naukowych. Za-
służyli się społeczeństwu bardziej wydawaniem pod-
ręczników szkolnych i akademickich niż oryginalny-
mi pracami naukowymi6.
Przeciętność rozlewała się w tamtych latach po ca-
łym mieście. Rzeczpospolita Krakowska korzystała
do 1831 roku z bardzo dużych ułatwień w handlu z mo-
carstwami „opiekuńczymi". Zapewniały one względny
dobrobyt mieszkańców7. Do pewnego stopnia łagodzi-
ły dotkliwość coraz bardziej ostrego, wkraczającego
na wszystkie obszary życia społecznego i intelektual-
nego nadzoru rezydentów państw zaborczych i ich nie-
ustannych ingerencji, szczególnie rezydenta rosyjskiego,
oraz okupacji Krakowa przez wojska państw zaborczych
w 1831 roku i w latach 1836-1841 oraz w roku 1846 (ii. 7).
Wzmagający się ucisk polityczny i gospodarczy, za któ-
487
Sala wykładowa z wyposażeniem zaprojektowanym przez Karola Kremera z przeznaczeniem na zbiory Ludwika Zejsznera,
Collegium Phisicum (Kołłątaja)
czymś więcej niż opisem dziejów literatury polskiej, de
facto była historią Polski i jej kultury. Napisana w du-
chu romantyzmu, miejscami pełna fantazji, dostarcza-
ła zarazem wielu informacji. Do dzisiaj w badaniach
nad historią Polski nie można jej pominąć.
W pamięci zachował się również Ludwik Zejsz-
ner (1805-1871), pierwszy polski geolog terenowy,
dwukrotnie profesor mineralogii w Krakowie, naj-
pierw latach 1829-1833, aż do likwidacji katedry
z powodu jego przekonań niepodległościowych, po-
tem ponownie w latach 1848-1857, gdy zabrakło dla
niego miejsca w germanizowanym Uniwersytecie,
dla niego, człowieka pochodzenia niemieckiego, ale
już oddanego Polsce. Pozostawił po sobie m.in. zbio-
ry geologiczne i paleontologiczne, z których część za-
chowała się do dziś. Jemu także Kraków zawdzięcza
jedno z najpiękniejszych wnętrz XIX wieku - wystrój
dawnego Muzeum Geologicznego Uniwersytetu Ja-
giellońskiego w dzisiejszym Collegium Kołłątaja przy
ulicy św. Anny 6 (ił. 6).
W tych niedobrych czasach na wzmiankę za-
sługują także matematycy, Karol Hube (1766-1845)
i Jan Kanty Steczkowski (1800-1872) oraz astronom
Józef Łęski (1760-1825). Żaden z nich nie ma jednak
na koncie znaczniejszych sukcesów naukowych. Za-
służyli się społeczeństwu bardziej wydawaniem pod-
ręczników szkolnych i akademickich niż oryginalny-
mi pracami naukowymi6.
Przeciętność rozlewała się w tamtych latach po ca-
łym mieście. Rzeczpospolita Krakowska korzystała
do 1831 roku z bardzo dużych ułatwień w handlu z mo-
carstwami „opiekuńczymi". Zapewniały one względny
dobrobyt mieszkańców7. Do pewnego stopnia łagodzi-
ły dotkliwość coraz bardziej ostrego, wkraczającego
na wszystkie obszary życia społecznego i intelektual-
nego nadzoru rezydentów państw zaborczych i ich nie-
ustannych ingerencji, szczególnie rezydenta rosyjskiego,
oraz okupacji Krakowa przez wojska państw zaborczych
w 1831 roku i w latach 1836-1841 oraz w roku 1846 (ii. 7).
Wzmagający się ucisk polityczny i gospodarczy, za któ-
487