§. 67. Dorische Colonien im Osten.

475

35) Vgl. Neumann p. 93 fgg. und Hoeck III, S. 443, insbes. aber den Ge-
sammtkalender des HemeroL Florent. bei Sainte-Croix in Hist, de ΓΑ. d. Inscr.
XLVII, p. 66: 1 Μετάρχιος 2 "Αγνιος 3 z/tdgzowog 4 Θεοδόσιος 5 Πόν-
τος 6 ' Ραβίν&ιος 7 'Τπερβέρετος 8 Νεκνσιος 9 Βαΰίλιος 10 Θεσμοφοριών
11 'Ερμαιος 12 Ειμαν, in welchem verdorbenen Namen vielleicht der not. 37
näher zu erwähnende 'ΐμαΖιος enthalten ist. [Zwei neue Monatsnamen: Κομ-
μοκάριος und Αλιαιος in der Inschrift der Drerer s. Rangabe II. n. 2478 und
unten Note 40.J
36) C. I. n. 2554, 1. 206. Den Θερμόλαιος leitet Bergk z. Monatsk. S. 56
von Lupinen, &έρμοις, ab, so dass es eine Art von Πνανετριών sein könnte;
besser werden wir jedoch an θερμός für &εβμός und λαός denken, vgl. Paus.
V. 15.4 mit Müller Dor. I, S. 252. In dem andern Monate von Latus (zfiog)al-
Ζόσιος dürfte ein Θαλλόσιος = Θαλνσιος oder Θειλού&ιος verborgen sein.
37) C. I. n. 2556, vgl. Hesych. II, p. 44: ΐμαλιά τό επιμετράν των
αλεύρων, und die entsprechenden Personificationen bei Diod. V. 56 u. Athen.
III. 73, X. 9, XIV. 10, mit Heffter Götterdienste auf Rhodus III, S. 26 und
Preller ad Polemon. p. 71.
38) Anton. Lib. metam. c. 17 : ταύτης ετι μέμνηνται τής μεταβολής
Φαίΰτιοι κοίΐ &ύονσι Φντίη Λητοί, ητις έφυσε μήδεα τή κόρη, και την
εορτήν ’Εκδύσια καλονοιν, επε'ι τον πέπλον ή παις εξέδν.
36) Athen. XIV. 44; vgl. VI. 84: τούτοις δ’ είσ'ι νενομισμέναι τιν'ες
έορταΐ εν Κνδωνία, εν αίς ονκ είςίασιν εις την πάλιν ελεύ&εροι, αλλ’
οι δονλοι πάντων κρατονσι και κύριοι μαστιγονν είσ'ι τονς ελεν&έρονς.
40) Arch. Zeit. 1855. η. 76—78, S. 59; Monatsber. Berl. Akad. 1855 Agr.
S. 262 ff.; Rangabe II. n. 2478. p. 1029 ff.; Schwur der Agelen von Dreros zur
Feindschaft gegen Lyktos: ομνύω τάν Εστίαν τάν έμ Πρντανείω και
τον Ηήνα τον άγοραΐον και τον Λήνα τον Ταλλαΐον και τον Απελλωνα
τον Λελφίνιον και τάν ’Α&ηναίαν τάν πολιούχον και τον Απόλλωνα
τον Πότιον και τάν Λατοΐν κα'ι τάν ’Αρτεμιν και τον „Αρεα και τον ’Αφρο-
δίταν και τον ’Ερμάν και 'Ηλιον και τάν Βριτόμαρτιν και τον Φίνικα
και τάν Αμφιόναν κ. τ. λ.
41) Find. Pyth. V. 73: έν&εν άναδεξάμενοι, "Απολλον, τεά Καρνεΐα
εν δαιτι σεβίζομεν, vgl. Callim. II. Apoll. 71, Plut. Symp. VIII. 2, Böckh
C. I. n. 2467 , mit Müller Orchom. S. 328 fgg. und die theräischen Monate
’Αρτεμίτιος und 'Τακίν&ιος C. Inscr. II, p. 1086. Delphische Theorien Her.
IV. 150.
42) Auf Anaphe Fest des Apollon Αίγλήτης, auf den Argonautenzug zurück-
geführt, Apoll. Rhod. IV. v. 1317 ff, Apollod. I. 9. 20; Strabo X. 3. 15, Orph.
Orgon. 1364, C. I. II. n. 2482. Dasselbe Heiligthum zu verstehen unter dem
ιερόν τον ’Απόλλωνος τον ’Ασγελάτα, wie jetzt statt Αστεαλτον in der zu-
erst von Ross in Verhdl. Bair. Akad. 1838. S. 400, dann von Böckh n. 2477
und Τ. II. Add. et com. p. 1091, jetzt nach neuer Vergleichung des Originals
von Rangabe 11. n. 820 herausgegebenen Inschrift sicher gestellt ist. Ein Tem-
pel der Aphrodite in demselben von einem Timotheos gegründet. Vgl. auch