Hiel, Immanuel; Hasselt, Augustijn van [Bearb.]: Van de verborghen Eewicheit Christi: Hoe dath Hy altydt van't Beghin der Werelt; in syn godtlick Wesen; by Godt den Vaeder ende by alle Heiligen Godts ... geweest is: ende de hemelsche Saelicheit; in mennigerleye Werckelickheden; over dat menschelicke wesen bedienet heest ... ([Köln]: [Augustijn van Hasselt], 1592)

| 34 9

134

44 3



de oock wat ſy ſullen verlaeten / ende daer met


weſen bedꝛoghen is. )
4. Als de Siel dan het Onderſcheit heeft /


Gheeſt te ghevoelen; ſoo ſy de Leeringhe en-


nen dat is / tuſchen Gheeſt/ ende Gheeſten!/


ende Leeringhe; het eirdtſche beeldiſche weſen
te verlaeten / eñ dem godtlicke volkomen We-


een Verſochte kan van Wyſheit ſpꝛeecken:


ſentlicken Geeſt des Heeren Om het eirdt-
ſche godtlooſe weſen te verlaeten / ende daer-


6. Ende de Geeſt des Heeren ſpꝛeecket: wt
ſyn heilighe Weſen; tot de Siele / die ſick tot-
tet Weſen Godts begevet: Du ſalſt ter rech-

is /