Hofmann, Donat: Introductio Exegetica In Philosophiae partem rationalem Sive Logicam: Usui, & commodo Studiosae Juventutis, praemisso universae Philosophiae prooemio, in lucem edita (Rastadii, 1749) [VD18 12450448]

Qisferu 2, Sett. 1+



t, Judicent, qui Aristotelea definiendi
praecepta vel obiter inipexerunt, quid de
hac etiam definitione ftatuendum iit. Equi-
dem manifefte video illam: j. non convenire
soti verbo, cum conveniat etiam participiis,
quae vera sunt nomina: st. non convenire
somni verbo, cuni excludat verba obliqua,
sunt, & manent verba non
jica, ad h xc
Et eft fimper eorum
iatis liquet: nam mul-
ua esse nota eo-

5 ssiscal quas utique
lsi ioliti, grammatica modo, ied & log:
Gbilc e}, j. quid illas voces:
W/w, #:c.sibi velint, non J
tis modis potest vox aliqi
tum, quas de altero dicuntur, vel scilicet
sio in ple. permodum copula > quod Aristotelis interpre-
\ tantum- hic intelligunt, vel permodum adieftio»
i aliaspet ms> ea quae dicuntur, determinantis, ex-
queprop- plicantis, limitantis, ut sunt particulas»
rmktio nomina obliqua &c. Unde redius opinor#
larionem II*.A recentiotibus verbum defi- i$v.
amsemi nitur: ^ox adJtgnijicMdatn?affirmor Quare'
jninf ut! \ionem injiituta, centw
U * Verbis in quavis lingua carere polle-* rum l
mus, nisi exprimendus cllet iudicii adus,
quo unum de alio affirmamus, & cuius
g iignificatione lermo proprie est sermo ho-
minis, obieda non tantum animo conci-
jnnitus pientis, sed etiam diiudicantis. Ceterum
ii/sc0i assirmationis significatio : |. tam est verbo
fsjfl essentialis, ut ea sublata in nomen migret,
$Hjls quod fit in modo, ut vocant, insimtivo »
,altero, si'c enim has v. g. voces: Esse9 vivere, lon
* b ’ G 4