Fartis generalis Logica
cuius Ipeciei, hon utique omnibus > nec fc.
lis, nec semper, led iis tantum, & tunc,
quibusj Ji xjuando iis convenit: de specie
vero nlc pt quid superius, nec reciproce
praedicatur , nili ad summum particulariter;
& indeterminate v4 g. aliquis homo efl al-
bas , aliquod album ess homo. Accidens in-
separabile a proprio disfert? quod istud cum
Ipecie reciprocetur, non item illud; ne-
que enim valet* omne nigrum efl corvus;
licet valeat: omnis corvus efl nigerj aliud
in proprio Evenit, ut iam ostendimus, Ob-
serva haec duo postrema universalia eile
univetsalia quarti, & quinti generis relpec-
tu individuorum alterius alicuius Ipeciei, uti
di&iim; non re/pe£tu propriorum inferio-
rum: nam relpe£tu horum naturam ge^
c Ipeciei induunt; lic v» g. jcientia
ic£> 8c speculativ&i
resjpeciU virtutum intelleslualium^ &
moralium &c. atque ita de aliis.
CAPUT III.
l)c lic didla arbore 1’orpliv-
riana, & Cartesiana.
J, CEries illa specierum, ac genfr
^ him> qua a lingularibus tam-
.quam radicibus, usque ad summum
genus tamquam verticem aseendi-
tur, artor TPorphyriana vulgo vo-
catur.
neris, ac speciei induunt; iic
genus est respe<5tu pratli,
virtus
' At
imis ur
colitim
Vti SiC
tisah 6
troiius
II. T
iz sun
aeS) t
que ait
iitfinqw
Jem |c
%
ifflr U
mu coi
«»ipsi
no
taspec
f: irrai
P1 unii
«iiDl j