Hofmann, Donat: Eloquentiae Prosae, Et Versae Institutio Tripartita: amplectens I. Propaediam rhetoricam, seu elementa rhetorica, utrique eloquentiae communia: II. Paediam poeticam, seu institutionem eloquentiae ligatae: III. Paediam oratoriam, seu institutionem eloquentiae solutae: his ad calcem accedit De exercitatione poetica, & oratoria Consultatio (Kempten (Allgäu), 1763) [VD18 13983776]

Quo pasto
adornanda
sabula i

118 CAPUT r.

1. Peripetia, lat. quali comer Jio, est inex*
spedata rerum prosperarum in adverlas, &
vicillim mutatio , cuiusmodi v. g. fuit illa
Josephi e mancipio in proregem djgypti.
2. Anagnortjis lat. agnitio; est persona-
rum mutua, eaque inexspedata cognitio , ex
qua amicitia , vel inimicitia , felicitas , vel
infelicitas , variique affedus.
3. Episodium, ut ex alias didis patet, est
«dio adiedicia apte , cum primaria coha,
rens eamque exornans ; ut lirat variae nar-
rationes ut yfineide Virgilii.
4. Machina in poesi vocatur eventus qui-
dam viribus humanis luperior, quo divinitus
intignis aliqua difficultas tollitur.
5- Mores ( seu potius morum convenientia)
sunt singularum personarum , pro aetatis,
dignitatis, conditionis ratione variae habitudi-
nes a Poeta in fingendo diligenter observan-
da.

it 0

$
«

tw
n
ii-
ii
ni
kl

%

6. Sententia, seu gnome est pronunciatutn
aliquod generale formandis moribus idoneum;
quo tamquam condimento, oratio poetica
luavior , iucundior, & utilior essici lolet.
7. Bi&io , est ipla phrasis poetica; de qua
infra cap. 3.

V. Consimilis fere ratio est adornan- "J
dae fabulae, ac inveniendorum e locis t
dialesticis argumentorum ; idque eo
magis, quod fiUio inventionis locum in ^
poetica subeat.

* Ergo fidionem adornaturus poeta I. ar- ^
gumentum propositum curate pernoscat : 2. (
observet ( ordinem locorum communiunt,
ii lubet , percurrendo ) quae res, personae, &
adio-