Hofmann, Donat; Hofmann, Donat [Editor]: Donati A Transfiguratione Domini e Clericis Regularibus Scholarum Piarum Introductio In Philosophiam Universam Veterem & novam Exegeticam & Dialecticam (Band 1): Philosophiae partem Logicam seu rationalem complectens (Lindaviae, 1768) [VD18 90669266]

Compendium logica?*
tates I * suppofetio: 2. appellatio i 3. ampliatio:
4. rejirittio: j. dissrastio*
* Suppositio primario subie&um (secundario eti-
am praedicatum ) afficit: eiusque significationem ad
copulam refert , ita, ut iuxta copulam affirman-
tem , vel negantem, utrumque universaliter , vel
particulariter accipiatur : de ea notandi versiculi:
Primus in A, sed solus; in 0 contraria lex est ;
Venter in l; sed in E contra partitur uterque hoc
est:
Primus terminus, live subie&um distributive, seu
universaliter, pro omnibus, & singulis significacis }
accipitur in propositione universali assirmante; praedi-
catum in particulari negante ; nec praedicatum , nec
ssibiedum in particulari assirmante; utrumque in unu
versali negante.
Appellatio praedicatum refert ad subie£kim , ita ut
istud sensu formali illi conveniat (i addi possit parti-
cula : qua, quatenus &c. alias materiali tantum; ‘
ut hic: musicus tfdisicat, non utique qua musicus, sed
qui musicus est.
Ampliatio vel copulam ad plures temporis diffe-
rentias, vel subie&um ad plura significata extendit;
restriSio ad pauciora contrahit; ut hic : iuslus ut pal-
ma ssorebit, vox ssorebit, ad praeiens , & praeteri-
tum ampliatur; hic: carnis resumssio est sutura, so-
la caro humana intelligi debet.
DistraBio sensum propositionis ad aliam temporis
differentiam, quam per copukim significatur, de-
ssedit ut hic : coeci vident &c. sensus est suerunt
cceciy vident♦ &c.
N. 67.