Hofmann, Donat; Hofmann, Donat [Editor]: Donati A Transfiguratione Domini e Clericis Regularibus Scholarum Piarum Introductio In Philosophiam Universam Veterem & novam Exegeticam & Dialecticam (Band 2): Philosophiae partem Metaphysicam seu rectius Primam Philosophiam complectens (Lindaviae, 1768) [VD18 90669274]

Exercitationes Scholastica.

7 s

tiam a du infinita sit, posiibilem e sse plerique negant,
vidi ipso rationis lumine, quod sufficienter repugnan-
tiam , quas hic intervenit, manifestat. In magnitudine*
multitudine, & intensone qualitatis infinitum adu
Averroes Arabs* dati pojse admisit, ut res Scotus* nomina-
Isi, & pauci ex R. R. existimarunt.
11. Aristoteles, qui in physiologicis silis quastionem
hanc primus excitasse videtur; infinitum fere ad quan-
titatem refert: unde & illud definit: Ili. Pbjs. c.4.
id > in quo si partes non solum eiusdem rationis, sed
etiam eiusdem quantitatis accipiuntur , numquam tamen
ad sinem pervenitur. Seu brevius : id * cutus semper
aliquid est extra accipere: ssatuit deinde dari posse ,
imo & adu dari in rerum natura infinitum potentia,
seu lyncategorematicum, non vero infinitum adu, seu
categorematicum. Quidquid sit de mente, & dodri-
na Aristotelis, qua: ut alibi passim, ita hic vel in pri-
mis intricata, lubrica, & perplexa est: sit nostra

Propolitio: Ens Creatum a&u infinitum Jimpli~
citer repugnat. Ita cum S. Thom. part. 1. q. 7* a«
2. seqq.
Probatur prop. ratione unica > eaque *ssicaci[sma:
Ens essentialiter limitatum , & essentialiter illimitatum
simpliciter repugnat: atqui ens creatum, cuiuscum-
que modi sit, adu infinitum, esset ens essentialiter
limitatum , hoc ipso , quod creatum, proinde con-
tingens , & ex potentia, atque adu constitutum :
esset etiam essentialiter illimitatum hoc ipso, quod
adu esset infinitum ; cum adu infinitum, & illimi-
tatum sint idem : ergo. Ad hac speciatim
1. Ens creatum quoad ejjentiam insinitum , seu crea-
tura omnium pombilium perfedisslma esset, ut sup-
ponitur, DEO proxima; & non esset: quia eo iplb.