Exercitationes Scholasticse*
I
88
Probatur $. par i prop. Illa distinguuntur realiter
modaliter, quorum unum est res, seu ens /impliciter,
alterum vero modus, & determinatio illi prseter suam
eiTentiam adveniens: atqui subieCtum est res, seu
tns /impliciter: accidentia vero pbysica, sunt modi,
& determinationes illi praeter suam estentiam adve-
nientes: ergo realiter modaliter &c. M. patet ex
definitione modi, qua is dicitur este: determinatio,
rei pr*ter tssmttam adveniens, qu£ sine re esse nullatenus
potest ; potest autem res sine illa determinatione: m. est
applicatio huius definitionis: conclusio aperte sequi.
tur.
Probatur 4. pars prop. In qua cardo pr£sentis dissicul-
tatis versatur; quae habent absolutam entitatem, ea
postunt se solis terminare aCtionem sui produ&ivam:
atqui nullum accidens physicum, potest terminare
&c, ergo: P.min. i. auctoritate Aristotelis, quii.
Pbys. c. 7. VIL Metapbys. c.8. & alibi passim docet:
dum tignum sit globosum, non sieri globositatem, sed lig-
num globosum: dum homo sit mu sicus, non sieri mustcam;
sed ipsum hominem mustcum : dum ex auro sit jcypbus,
non sieri sormam saypbi, sed aurum sormari in scypbum
&c.
Proh, eadem m. 2. auBoritate veterum omnium peri-
pateticorum: Themisiii, Sim p licii, Alexandri Aphro-
disiensis, Pbisoponi; atque adeo Averrois Arabis; qui
omnes principium illud Aristotelicum: sorma non sit,
aut generatur ex I. Pbyf. c.7. cit. non modo de for-
mis substantialibus materialibus; sed accidentalibus
quoque intellexerunt, & tamquam inconcussum prin-
cipium susceperunt.
Prob. 3. auCtoritate S. DoCtoris; qui part. 1. q.41*
4. ait: illi proprie convenit esse, quod babet esse, &
quod
I
88
Probatur $. par i prop. Illa distinguuntur realiter
modaliter, quorum unum est res, seu ens /impliciter,
alterum vero modus, & determinatio illi prseter suam
eiTentiam adveniens: atqui subieCtum est res, seu
tns /impliciter: accidentia vero pbysica, sunt modi,
& determinationes illi praeter suam estentiam adve-
nientes: ergo realiter modaliter &c. M. patet ex
definitione modi, qua is dicitur este: determinatio,
rei pr*ter tssmttam adveniens, qu£ sine re esse nullatenus
potest ; potest autem res sine illa determinatione: m. est
applicatio huius definitionis: conclusio aperte sequi.
tur.
Probatur 4. pars prop. In qua cardo pr£sentis dissicul-
tatis versatur; quae habent absolutam entitatem, ea
postunt se solis terminare aCtionem sui produ&ivam:
atqui nullum accidens physicum, potest terminare
&c, ergo: P.min. i. auctoritate Aristotelis, quii.
Pbys. c. 7. VIL Metapbys. c.8. & alibi passim docet:
dum tignum sit globosum, non sieri globositatem, sed lig-
num globosum: dum homo sit mu sicus, non sieri mustcam;
sed ipsum hominem mustcum : dum ex auro sit jcypbus,
non sieri sormam saypbi, sed aurum sormari in scypbum
&c.
Proh, eadem m. 2. auBoritate veterum omnium peri-
pateticorum: Themisiii, Sim p licii, Alexandri Aphro-
disiensis, Pbisoponi; atque adeo Averrois Arabis; qui
omnes principium illud Aristotelicum: sorma non sit,
aut generatur ex I. Pbyf. c.7. cit. non modo de for-
mis substantialibus materialibus; sed accidentalibus
quoque intellexerunt, & tamquam inconcussum prin-
cipium susceperunt.
Prob. 3. auCtoritate S. DoCtoris; qui part. 1. q.41*
4. ait: illi proprie convenit esse, quod babet esse, &
quod