DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.40177#0153
Distertatio II. Caput IV. 14^
abrumpt utraque in causa prima est ipfa divina ejjentia/ in
causa vero secunda modus, live determinatio ad
miitmli causae substantiam consequens.
fa, tliet * Incredibilia didtu sunt, quae de a£hi primo* &
tsoque: u| faundo causae efficientis in scholis docent; atque ui
riis coni distinfte omnia expediamus:
1
■um, autpk,
non fc rei
tura eumdem
etiam 2. pb
im producet
ient; veta,
pondus su*
t, duo par*
luc axioma-
1 iim 110
losalM1,
g. min. ex*
1. Circa causam primam scholae Peripateticse idem
nobiscum sentiunt, voluntque vim aBivam divinam
esse ipsam essentiam divinam a&u infinitam (artem
archetypam rerum creatarum effedbricem Platonici
vocant) quae cum sit te terna, ac immensa adtualitas,
prima radix tam divinae, quam creatae omnis actio-
nis existit, ita, ut ab eadem praeter a&ionem om-
nem divinam ad extra repetenda etiam sit omnis vis 9
& energia causarum secundarum , appetitus innatus re-
rum creatarum ad sines juos naturaliter tendentium > in-
stinBus viventium rationis expertium ; numerus % pondus,
^ mensura totius universi. Causalitas porro causae pri-
mae est assio DEI ad extra, quam virtualiter tranjeuntem
vocant, quia proprie reipsa, & formaliter, estadus
immanens voluntatis divinae, imo ipse DEUS: quia
vero ad creaturam terminatur, eamque veie, acrea-
liter immutat, virtualiter laltem transiens > & termi-
native creata, ac sinita appellatur. Per hanc adtio-
nemsuam, seu potius per seipsum, DEUS caussis
creatis omnibus suavissime Hiabitur ; ita, ut simul
cum illis essedtum producat ,• non secus, ac artifex
cum instrumento artefaftum effingit. Haec adeo ra-
ta sunt, ut nemo quisquam iis refragetur; sed
a. Quantum ad aBum primum, & secundum cau-
fa secundx complura in scholis distinguunt s sic enim
docent, quos alloquia in concertationibus scholasti-
abrumpt utraque in causa prima est ipfa divina ejjentia/ in
causa vero secunda modus, live determinatio ad
miitmli causae substantiam consequens.
fa, tliet * Incredibilia didtu sunt, quae de a£hi primo* &
tsoque: u| faundo causae efficientis in scholis docent; atque ui
riis coni distinfte omnia expediamus:
1
■um, autpk,
non fc rei
tura eumdem
etiam 2. pb
im producet
ient; veta,
pondus su*
t, duo par*
luc axioma-
1 iim 110
losalM1,
g. min. ex*
1. Circa causam primam scholae Peripateticse idem
nobiscum sentiunt, voluntque vim aBivam divinam
esse ipsam essentiam divinam a&u infinitam (artem
archetypam rerum creatarum effedbricem Platonici
vocant) quae cum sit te terna, ac immensa adtualitas,
prima radix tam divinae, quam creatae omnis actio-
nis existit, ita, ut ab eadem praeter a&ionem om-
nem divinam ad extra repetenda etiam sit omnis vis 9
& energia causarum secundarum , appetitus innatus re-
rum creatarum ad sines juos naturaliter tendentium > in-
stinBus viventium rationis expertium ; numerus % pondus,
^ mensura totius universi. Causalitas porro causae pri-
mae est assio DEI ad extra, quam virtualiter tranjeuntem
vocant, quia proprie reipsa, & formaliter, estadus
immanens voluntatis divinae, imo ipse DEUS: quia
vero ad creaturam terminatur, eamque veie, acrea-
liter immutat, virtualiter laltem transiens > & termi-
native creata, ac sinita appellatur. Per hanc adtio-
nemsuam, seu potius per seipsum, DEUS caussis
creatis omnibus suavissime Hiabitur ; ita, ut simul
cum illis essedtum producat ,• non secus, ac artifex
cum instrumento artefaftum effingit. Haec adeo ra-
ta sunt, ut nemo quisquam iis refragetur; sed
a. Quantum ad aBum primum, & secundum cau-
fa secundx complura in scholis distinguunt s sic enim
docent, quos alloquia in concertationibus scholasti-