Hofmann, Donat; Hofmann, Donat [Hrsg.]: Donati A Transfiguratione Domini e Clericis Regularibus Scholarum Piarum Introductio In Philosophiam Universam Veterem & novam Exegeticam & Dialecticam (Band 3): Philosophiae partem Physicam seu naturalem complectens (Lindaviae, 1768) [VD18 90669282]

luna.

405

minus 12 in orbem rediens: Motus revolutionis,
diurnus pariter, ac annuus (in sysfcemate Coper-
nicano) dumtaxat apparens : eclipfes non iunt
defedlus luminis solaris, sed ejus tantummodo
a certa terrae parte subtra&io, per lunae inter-
positionem caussata.
* Haec omnia solis attributa simul collesta, dare
placuit, quo mente facilius retineantur; sed ut
singillatim singula explicemus.
1. Rationes, & phcenomena optica evincunt, omne
corpus splmicum longe remotum, oculis nojlris tamquam
difcum aliquem circularem reprcesentari: quod lucis radii,
ex corporis illius omnibus pur&is, ad nos conver-
sis, redfa deferantur ad oculum, neque in majore
distantia sensibilem aiversitatem praeferant (ceteris
par bus) radii remotiores , ac viciniores : interea
cum (a) maculae solares in medio magis, in limbo
minus distent, cumque circa eundem limbum jam
magis explicentur, jam contrahantur, globosum
esie corpus solare re&e Allronomi colligunt: sed
(b) quia ex iisdem maculis colligitur, solem moveri
circa proprium axem motu vertiginis; quae porro
corpora globosa ita moventur, ea circa axis sui
polos depresliora evadunt, altiora vero circa axis
medium,idque ob vim centrifugam partium; hinc
volunt post Cl. Wolfium plerique R. R. solis figuram
non esie perfe&e fphcericam, sed spharoideam, hoc ell,
irregulariter sphaericam ; ut cujus partes circa
polos depressiores exsistant.
2. Quae de solis magnitudine, & dijlantia a globo
terraqueo ab Astronomis dicuntur , augenda potius,
G c g quam