Hofmann, Donat; Hofmann, Donat [Editor]: Donati A Transfiguratione Domini e Clericis Regularibus Scholarum Piarum Introductio In Philosophiam Universam Veterem & novam Exegeticam & Dialecticam (Band 4): Philosophiae partem Ethicam seu moralem complectens (Lindaviae, 1768) [VD18 90669290]

219


De Virsute, ac Vitio &c.

N. 107. Quae hujus hei perfuafiones ?
Ethicae studiosus his potissimum persuasio-
nibus, quibus ad virtutis amorem, & vitii fugam
sese excitet, mentem imbuat:
1. Quod corpori anima, hoc virtus esl
animae: tolle a corpore animam, ab anima
virtutem, & graveolens utrobique cadaver
deprehendes.
* Atqui illud animae cadaver tanto est into*
letabilius altero corporis ; quanto erat facilius
animas , quam corporis mortem vitare.
2. Unus dies ex virtute transactus, mille
{tuitorum annis praeferendus esl.
* Longa eft vita , inquit Seneca noder,* Ji
plena eji; impletur autem, cum animus sibi bonum suum
(virtutem) reddidit, & ad [e potejiatem sui transtulit.
Quid illum octoginta anni juvant, per inertiam exacti; non
vixit ifie, fed in vita moratus efl; nec fero mortuus e/i,
seddiu: - - - quaeris, quod sit amplijfimwn vitae spatium?
usque ad [dpientiam vivere, qui ad illam pervenit, attigit
non longijsimum finem, fied maximum.
3. Non esl virtus, ad vitia non esse pro-
clivem , sed cum proclivis, ut qui maxime sis,
non propenslone , sed ratione vivere.
* Non enim, qualis nascare, sed qualis fias,
ad virtutem refert. Seu bonam , seu pravis affe-
ctibus didortam, naCti simus indolem : omnibus na-
tura sundamenta dedit, femenque virtutum : omnes ad
omnia ifla nati fumus; ait noder** id modo utrisque
curandum, ut ratione, non propensione in curandis
illis seminibus, ac fundamentis extollendis ducamur.
4. Non



Epi/1,10%*