DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.38737#0286
μήτε τι τον ξεϊνον ετυφελΐ3ετε μήτε τιν’άλλον
δμώεον οι κατά δώματ’ Όδυεεήος 9-είοιο.
άλλ’ άγε, οίνο^όος μεν έτταρξάε9χο δεττάεεειν,
όφρα εττείεαντες κατακείομεν ο’ίκαδ’ ίόντες *
τον ξεΐνον δε εώμεν ενί μεγάροιε’Όδυεήος
Τηλεμά^εοι μελέμεντοΰ γάρ φίλον ικετο δώμα,
“Ως φάτο,τοΐει δε ττάει εαδότα μΰ9Όν εειττε,
τοΐειν δε κρητήρα κεράεεατο Μούλιος ήρεος,
κήρυξ Λουλι?αεύς7 9-εράττεον δ’τ]ν Αμφινόμοιο'
νεόμιηεεν δ’ άρα ττάειν έττιεταδόν, οι δέ ίίεοϊει
εττείεαντες μακάρεεει ττίον μελχηδέα οίνον,
αύτάρ εττεί εττεχεάν τε ττίον 9-’δέον ή9τλε 9-χτμός,
(3άν ρ χμεναχ κείοντες έά ττρδς δεόμα9-’ εκαετος.
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Τ
ΑΥΤΑΡ δ εν μεγάρεοι ύττελείττετο δΐος ’Οδυεεεύς
μνηετήρεεεχ φόνον εύν Αϊήνηι μερμηρΐ3ίον.
οεχφα δέ Τηλέμαχον έττεα τττερόεντα ττροεηύδα'
ΤχΊλέμα^ε, ?φή τεύ?εε7 άρήχα κατ9-έμεν εχεεο
ττάντα μάλ’7 αύτάρ μνηετήρας μαλακοΐει έττεεεχ
τταρφάε9·αχ7 δτε κέν εε μεταλλώεχν ττο9·έοντες'
εκ καπνού κατέ9τ|κ7 εττεί ούκέτχ τοΐει έοίκεχ,
οίά ττοτε Τροίηνδε κχών κατέλεχττεν Όδυεεεύς,
άλλα κατχη ικχεταχ δεεον ττυρός νκετ άυτμχη.
τυρός δ’ ετι καί τόδε μεΪ3ον ενί φρεείν έμβαλε δαίμεον'
μή ττεος οχνεο9·έντες ε'ρχν ετήεαντες εν ύμχν
άλλήλους τρώεητε καταιε^ύνητέ τε δαΐτα
καί μνηετύν* αύτός γάρ έφέλκεταχ άνδρα είδηρος.
“Ως φάτο,Τχηλέμα^ος δέ φίλεοι εττεττεί9·ετο ττατρί,
εκ δέ καλεεεάμενος ττροεέφη τροφόν Εύρύκλεχαν*
ε 416-428, τ 1-15
δμώεον οι κατά δώματ’ Όδυεεήος 9-είοιο.
άλλ’ άγε, οίνο^όος μεν έτταρξάε9χο δεττάεεειν,
όφρα εττείεαντες κατακείομεν ο’ίκαδ’ ίόντες *
τον ξεΐνον δε εώμεν ενί μεγάροιε’Όδυεήος
Τηλεμά^εοι μελέμεντοΰ γάρ φίλον ικετο δώμα,
“Ως φάτο,τοΐει δε ττάει εαδότα μΰ9Όν εειττε,
τοΐειν δε κρητήρα κεράεεατο Μούλιος ήρεος,
κήρυξ Λουλι?αεύς7 9-εράττεον δ’τ]ν Αμφινόμοιο'
νεόμιηεεν δ’ άρα ττάειν έττιεταδόν, οι δέ ίίεοϊει
εττείεαντες μακάρεεει ττίον μελχηδέα οίνον,
αύτάρ εττεί εττεχεάν τε ττίον 9-’δέον ή9τλε 9-χτμός,
(3άν ρ χμεναχ κείοντες έά ττρδς δεόμα9-’ εκαετος.
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Τ
ΑΥΤΑΡ δ εν μεγάρεοι ύττελείττετο δΐος ’Οδυεεεύς
μνηετήρεεεχ φόνον εύν Αϊήνηι μερμηρΐ3ίον.
οεχφα δέ Τηλέμαχον έττεα τττερόεντα ττροεηύδα'
ΤχΊλέμα^ε, ?φή τεύ?εε7 άρήχα κατ9-έμεν εχεεο
ττάντα μάλ’7 αύτάρ μνηετήρας μαλακοΐει έττεεεχ
τταρφάε9·αχ7 δτε κέν εε μεταλλώεχν ττο9·έοντες'
εκ καπνού κατέ9τ|κ7 εττεί ούκέτχ τοΐει έοίκεχ,
οίά ττοτε Τροίηνδε κχών κατέλεχττεν Όδυεεεύς,
άλλα κατχη ικχεταχ δεεον ττυρός νκετ άυτμχη.
τυρός δ’ ετι καί τόδε μεΪ3ον ενί φρεείν έμβαλε δαίμεον'
μή ττεος οχνεο9·έντες ε'ρχν ετήεαντες εν ύμχν
άλλήλους τρώεητε καταιε^ύνητέ τε δαΐτα
καί μνηετύν* αύτός γάρ έφέλκεταχ άνδρα είδηρος.
“Ως φάτο,Τχηλέμα^ος δέ φίλεοι εττεττεί9·ετο ττατρί,
εκ δέ καλεεεάμενος ττροεέφη τροφόν Εύρύκλεχαν*
ε 416-428, τ 1-15