DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.27113#0001
I
i
i
i
Q
RECTOR ET SENATUS
ELECTORALIS UNIVERSITATIS HEIDELBERGENSIS
STUDIOSIS CIVIBUS.
I
1
;
I
i
i
m
m
m
i
s.
hristiana: veteris Dottores Ecclesia:, quo tales se prsstarent, quales ip/bs & officii dignitas, & ordinis au£tori-
tas, & rerum agendarum gravitas exigebat, assidue suo reputare /olebant cum animo, quantum sustine-
rent oneris, quantumque laboris in omnem vitam su/ceperint, quippe cui pares nisi forent, opprimi tan-
dem illius pondere cogerentur. Exemplorum documenta longe maxima nobis hanc in rem & ad in-
tuendum, & ad imitandum, Christiana nobis sistit antiquitas, digna /ane, qua: omnis memoret stas, &
ultima praedicet posteritas. Qua:, prout complura nos edocent lingularia, cognituque pariter & conside-
ratu dignissima, sic /peciatim tamen etiam ostendunt, hanc illos /ibi dixiste quasi legem aliquam, ut, dum
aliorum audent corrigere mores, & peccata reprehendere, /ibi tanto studiosius cavendum meminerint, ne ab officii Religione
vel minimum ipsimet declinarent, quanto majore conjun£lum foret cum dedecore, quantoque minus ferendum, si quid ad-
miseris reprehensione dignum, quippe quod summa cum cautione, quin adhuc accuratius quam, qui a te monentur, nisi te ipse
reddas circum/picere tenearis. Quanto contra pulchrius, & tam publice quam privatim utilius, docenda prius facere,
quam facienda docere; praefertim, cum in eodem ipso praeeuntem nobis habeamus Magisirum ac Dottorem summum & unicum,
ut est Matth. V, 19. Quo & evidenter alludere Lucam Actor. 1,1. nemo non intelligit. Talem vero nunc etiam Dottorem
Theologum habuimus in maxime Venerando, Celeberrimoque Viro IO AN NE HENRICO HOTTINGERO, SS. Theo-
logiae Do&ore ac Profe/Tore, nec non Pastore ad S. Petrum primario, qui paucos ante dies nobismet ssebilis occidit, ac triste sui
desiderium reliquit. Natus Is est Tiguri nonis Novembribus, Anno Seculi superioris, post odfogesimum primo ,* Patremque
habuit, IOANNEM HENRICUM HOTT1NGERUM, Prosefforem linguarum orientalium, itidem Tigurinum, Matremque
Matronam ornatissimam, ELISABETHAM, natam GROBIAM, e Ditione Toggenburgica Oriundam.
Avus Illi fuit IO AN NES itidem HENRICUS HOTTINGERUS cognominatus, quem non tantum ingenii do&rinac-
que monumenta, cedro quippe digna, sed & dignitatum ornamenta illustrarunt, praetereaque fata plane singularia cognitum,
atque memorandum reddiderunt.
Quam vero habuit Aviam, Eam nobilitavit ssorentissima Huldricorum, cui /uam debuit originem, Familia. His ortus
cum Parentibus, tum Majoribus, Anno laudati Seculi nonagesimo quinto, postquam Collegium humanitatis Tigurinum ingressus
fui/Tet, o&avo, qui sequebatur, prove&us ad /ub/ellia fuit Academica, Prseceptoresque tum habuit in linguis, Viros do&issimos,
Buladium, Cramerum, Lavaterum, Ottium, Suicermn & Hossmeisterum, in Philo/bphicis vero, Do&ores pariter egregios ■> loannem
de Muro alto, Salomonem Hottingerum, Rodolphum Ottium & lacobum Lavaterum. Theologicarum autem rerum notitiam,
Ioanni Caspari Jsolphio, nec non Ioanni lacobo Hottingero debuit, acceptamque tulit, habitisque domi di/pueationibus & examine,
quod ibidem eodem tempore subiit, pera&o, se ad iter literarium accinxit, Genevamque primum, & postea Marburgum /e con-
tulit, ibique clarissimum Othonem, qui linguas tradebat orientales, atque Celeberrimos Universitatis, quae illic est Cattorum,Theo-
logos, Thomam Gauterium, & Ludovicum Christianum Miegium audivit. Musis autem Marburgenftbus valere jussis, Belgium ver-
sus cursum direxit, Amstelodamumque petiit, ubi, postquam appulisset, totum Talmudico se studio consecravit, ibidemque
Rabbinum Gemaricis in literis prae caeteris versatum, multo conduxit aere, cujus etiam sub du£lu, totum tra&atum nran cum
Rabbinorum annotationibus, in Talmude Babylonio, quod dicitur, occurrentibus, latine transtulit, &, quae lingularis eIl-
lius felicitas, eruditus fuit a Celeberrimo Wilhelmo Surenhufio, qui hoc ipso tempore cum in vertendo, tum in edendo Mischnico,
quod adornabat, opere occupatus erat. Hinc vero Leidam progrestus fuit, ibique /ex intra septimanas, suas exercitationes de
inceslu, Creationis, & Cumis, opere ventilandas proposuit, & postea, titulo Gemarici Dsscursus insignitas Ao. 1704. jumflim pro-
dire jussit, laborisque sui laudatissime collocati, pra:mium insigne con/ecutus fuit, cum in literariaMarburgenfium Civitate, non
modo publice docendi potestas Ei fieret, verum etiam extraordinaria primum, & ordinaria postmodum Professio Judaicarum
Antiquitatum conferretur. Quare, tametsi postea Bipontum vocatus esset, ut ibi Theologiam traderet, Ccetibusque Sipontinis
sibi concreditis prselset, & a Consiliis Ecclesiae Ducatus huju/ce foret, Marburgi tamen manere decrevit, ubi posteaquam Anno
1710. Cathedram Theologicam con/cendere ju/sus, ad annum usque Seculi, quod agimus, decimum septimum, eandem
tenuisset, cepisfetque postea consilium, fatis ita volentibus, vita:, quod ipsi reliquum futurum e/set, privatim transigenda:, accidit, ut
Moderatrice rerum humanarum, Ccelefti Providentia, Franckentbalensem Ecclesiam gubernante, Pastor primarius unanimi
suffragio eligeretur, cui muneri etiam ad Annum supra mille ac /eptingentos, vicesimum usque tertium, laudatissime prsfuit.
Hoc enim Anno, hac inUniverlitate constitutus Tbeologu Prosessor, & praeterea Gregi Reformatorum Ecclestaftico Petrino pascendo datus fuit, fatisque fundo Cele-
berrimo, beatarque Memoria: Miegto, in Cathedra Theologica succelsit, binis autem vicibus, Anno nimirum 1736. posteaque 1748- Rettoris Academici digni-
tate potitus, eunda quae Regimen spedabant literarium, lingulari cum prudentia, tum Animi sequitate moderatus est Sc gubernavit; dumque viveret, nullo
non tempore tam praeclara pietatis, probitatis, manfuetudinis, modeslta, moderationis, praeterea Candoris, Jludiique pacis, & erga pauperes amoris, aliarumque
virtutum immortali memoria dignillimarum, documenta dedit, ut de iis tacere praestet, quam pauca dicere. Matrimonium vero prima vice contraxit An.
I705-. quippe quo Summi Theologi Marburgenjis, Reinholdi Pauli, laudatissimam duxit Filiam Adelheidem Urfulam, qua: duos ei Natos, quatuorque Natas
peperit, e quibus unus solum adhuc Natus, Nataque pariter una superstes est, Nepotes aurem aliquot etiam nunc in vivis agunt. Secunda vero vice libi junxit,
qua: Maritum modo luget ainissiim, Annam Felicitatem, Prarfedi Tabulario Senatus Eccleliastici, Petri Jardin, Viduam, qua cum per annos 15. &: menles ali-
quot Defundo vivere contigit. Dies autem menlis hujuscc septimus, postremus Ei fuit. Ex quo enim novissimo Paschatis dic festo primo verba publice fe-
cit, atque diem ad alterum se prarparavir, ut eodem suas obiret partes, node priorem diem insccuta correptus est frigore, quod febrilis excepit xstus, quem
Catarrhalis maligna febris, seque jungens illi tanta virium prostratio comitata fuit, ut mox apparuerit, isseque senserit, optatum adelTc tempus «VatAt/Te«?, quod
jam pridem antea cogitarat allidue, crebroquc tam publice, quam privatim semet opperiri, liquido satis prodiderat, memorati Isupra diei, prima post mediam
nodem hora, cum somno, sed quieto, placidoquc se dedilTct, postquam momentis adhuc aliquot anima spiralset sua , tranquillus cxspiravit, annbsque natus
sexaginta & ocio, quinque menses, binosque dies vivere dcliit. Cui funus cum hodierni dici prima post meridiem, ducere placuerit, curare nostrum erat, ut Ci-
vibus Academicis id innotcsccrct, quo luo ne dccllcnt officio,scd frequenti comitatu, Dcfundum prosequerentur. P.P. a. d. 10. April. MDCCL.
Stod
s?
i
i
i
Q
RECTOR ET SENATUS
ELECTORALIS UNIVERSITATIS HEIDELBERGENSIS
STUDIOSIS CIVIBUS.
I
1
;
I
i
i
m
m
m
i
s.
hristiana: veteris Dottores Ecclesia:, quo tales se prsstarent, quales ip/bs & officii dignitas, & ordinis au£tori-
tas, & rerum agendarum gravitas exigebat, assidue suo reputare /olebant cum animo, quantum sustine-
rent oneris, quantumque laboris in omnem vitam su/ceperint, quippe cui pares nisi forent, opprimi tan-
dem illius pondere cogerentur. Exemplorum documenta longe maxima nobis hanc in rem & ad in-
tuendum, & ad imitandum, Christiana nobis sistit antiquitas, digna /ane, qua: omnis memoret stas, &
ultima praedicet posteritas. Qua:, prout complura nos edocent lingularia, cognituque pariter & conside-
ratu dignissima, sic /peciatim tamen etiam ostendunt, hanc illos /ibi dixiste quasi legem aliquam, ut, dum
aliorum audent corrigere mores, & peccata reprehendere, /ibi tanto studiosius cavendum meminerint, ne ab officii Religione
vel minimum ipsimet declinarent, quanto majore conjun£lum foret cum dedecore, quantoque minus ferendum, si quid ad-
miseris reprehensione dignum, quippe quod summa cum cautione, quin adhuc accuratius quam, qui a te monentur, nisi te ipse
reddas circum/picere tenearis. Quanto contra pulchrius, & tam publice quam privatim utilius, docenda prius facere,
quam facienda docere; praefertim, cum in eodem ipso praeeuntem nobis habeamus Magisirum ac Dottorem summum & unicum,
ut est Matth. V, 19. Quo & evidenter alludere Lucam Actor. 1,1. nemo non intelligit. Talem vero nunc etiam Dottorem
Theologum habuimus in maxime Venerando, Celeberrimoque Viro IO AN NE HENRICO HOTTINGERO, SS. Theo-
logiae Do&ore ac Profe/Tore, nec non Pastore ad S. Petrum primario, qui paucos ante dies nobismet ssebilis occidit, ac triste sui
desiderium reliquit. Natus Is est Tiguri nonis Novembribus, Anno Seculi superioris, post odfogesimum primo ,* Patremque
habuit, IOANNEM HENRICUM HOTT1NGERUM, Prosefforem linguarum orientalium, itidem Tigurinum, Matremque
Matronam ornatissimam, ELISABETHAM, natam GROBIAM, e Ditione Toggenburgica Oriundam.
Avus Illi fuit IO AN NES itidem HENRICUS HOTTINGERUS cognominatus, quem non tantum ingenii do&rinac-
que monumenta, cedro quippe digna, sed & dignitatum ornamenta illustrarunt, praetereaque fata plane singularia cognitum,
atque memorandum reddiderunt.
Quam vero habuit Aviam, Eam nobilitavit ssorentissima Huldricorum, cui /uam debuit originem, Familia. His ortus
cum Parentibus, tum Majoribus, Anno laudati Seculi nonagesimo quinto, postquam Collegium humanitatis Tigurinum ingressus
fui/Tet, o&avo, qui sequebatur, prove&us ad /ub/ellia fuit Academica, Prseceptoresque tum habuit in linguis, Viros do&issimos,
Buladium, Cramerum, Lavaterum, Ottium, Suicermn & Hossmeisterum, in Philo/bphicis vero, Do&ores pariter egregios ■> loannem
de Muro alto, Salomonem Hottingerum, Rodolphum Ottium & lacobum Lavaterum. Theologicarum autem rerum notitiam,
Ioanni Caspari Jsolphio, nec non Ioanni lacobo Hottingero debuit, acceptamque tulit, habitisque domi di/pueationibus & examine,
quod ibidem eodem tempore subiit, pera&o, se ad iter literarium accinxit, Genevamque primum, & postea Marburgum /e con-
tulit, ibique clarissimum Othonem, qui linguas tradebat orientales, atque Celeberrimos Universitatis, quae illic est Cattorum,Theo-
logos, Thomam Gauterium, & Ludovicum Christianum Miegium audivit. Musis autem Marburgenftbus valere jussis, Belgium ver-
sus cursum direxit, Amstelodamumque petiit, ubi, postquam appulisset, totum Talmudico se studio consecravit, ibidemque
Rabbinum Gemaricis in literis prae caeteris versatum, multo conduxit aere, cujus etiam sub du£lu, totum tra&atum nran cum
Rabbinorum annotationibus, in Talmude Babylonio, quod dicitur, occurrentibus, latine transtulit, &, quae lingularis eIl-
lius felicitas, eruditus fuit a Celeberrimo Wilhelmo Surenhufio, qui hoc ipso tempore cum in vertendo, tum in edendo Mischnico,
quod adornabat, opere occupatus erat. Hinc vero Leidam progrestus fuit, ibique /ex intra septimanas, suas exercitationes de
inceslu, Creationis, & Cumis, opere ventilandas proposuit, & postea, titulo Gemarici Dsscursus insignitas Ao. 1704. jumflim pro-
dire jussit, laborisque sui laudatissime collocati, pra:mium insigne con/ecutus fuit, cum in literariaMarburgenfium Civitate, non
modo publice docendi potestas Ei fieret, verum etiam extraordinaria primum, & ordinaria postmodum Professio Judaicarum
Antiquitatum conferretur. Quare, tametsi postea Bipontum vocatus esset, ut ibi Theologiam traderet, Ccetibusque Sipontinis
sibi concreditis prselset, & a Consiliis Ecclesiae Ducatus huju/ce foret, Marburgi tamen manere decrevit, ubi posteaquam Anno
1710. Cathedram Theologicam con/cendere ju/sus, ad annum usque Seculi, quod agimus, decimum septimum, eandem
tenuisset, cepisfetque postea consilium, fatis ita volentibus, vita:, quod ipsi reliquum futurum e/set, privatim transigenda:, accidit, ut
Moderatrice rerum humanarum, Ccelefti Providentia, Franckentbalensem Ecclesiam gubernante, Pastor primarius unanimi
suffragio eligeretur, cui muneri etiam ad Annum supra mille ac /eptingentos, vicesimum usque tertium, laudatissime prsfuit.
Hoc enim Anno, hac inUniverlitate constitutus Tbeologu Prosessor, & praeterea Gregi Reformatorum Ecclestaftico Petrino pascendo datus fuit, fatisque fundo Cele-
berrimo, beatarque Memoria: Miegto, in Cathedra Theologica succelsit, binis autem vicibus, Anno nimirum 1736. posteaque 1748- Rettoris Academici digni-
tate potitus, eunda quae Regimen spedabant literarium, lingulari cum prudentia, tum Animi sequitate moderatus est Sc gubernavit; dumque viveret, nullo
non tempore tam praeclara pietatis, probitatis, manfuetudinis, modeslta, moderationis, praeterea Candoris, Jludiique pacis, & erga pauperes amoris, aliarumque
virtutum immortali memoria dignillimarum, documenta dedit, ut de iis tacere praestet, quam pauca dicere. Matrimonium vero prima vice contraxit An.
I705-. quippe quo Summi Theologi Marburgenjis, Reinholdi Pauli, laudatissimam duxit Filiam Adelheidem Urfulam, qua: duos ei Natos, quatuorque Natas
peperit, e quibus unus solum adhuc Natus, Nataque pariter una superstes est, Nepotes aurem aliquot etiam nunc in vivis agunt. Secunda vero vice libi junxit,
qua: Maritum modo luget ainissiim, Annam Felicitatem, Prarfedi Tabulario Senatus Eccleliastici, Petri Jardin, Viduam, qua cum per annos 15. &: menles ali-
quot Defundo vivere contigit. Dies autem menlis hujuscc septimus, postremus Ei fuit. Ex quo enim novissimo Paschatis dic festo primo verba publice fe-
cit, atque diem ad alterum se prarparavir, ut eodem suas obiret partes, node priorem diem insccuta correptus est frigore, quod febrilis excepit xstus, quem
Catarrhalis maligna febris, seque jungens illi tanta virium prostratio comitata fuit, ut mox apparuerit, isseque senserit, optatum adelTc tempus «VatAt/Te«?, quod
jam pridem antea cogitarat allidue, crebroquc tam publice, quam privatim semet opperiri, liquido satis prodiderat, memorati Isupra diei, prima post mediam
nodem hora, cum somno, sed quieto, placidoquc se dedilTct, postquam momentis adhuc aliquot anima spiralset sua , tranquillus cxspiravit, annbsque natus
sexaginta & ocio, quinque menses, binosque dies vivere dcliit. Cui funus cum hodierni dici prima post meridiem, ducere placuerit, curare nostrum erat, ut Ci-
vibus Academicis id innotcsccrct, quo luo ne dccllcnt officio,scd frequenti comitatu, Dcfundum prosequerentur. P.P. a. d. 10. April. MDCCL.
Stod
s?