Huth, Adam: Casus Juridico-Canonici De Sponsalibus Et Matrimonio: In Omnes Titulos Libri IV. Decretalium Gregorii IX. Publici Juris Facti (Francofurti , Manhemii, 1742) [VD18 1368132X]

§. i. De Dijfiolut. matrim. quoadvinculum. 6’js
fiunt, significat conjunctionem Christi cum
Eccleiia, quae nunquam solvetur, ita matrimo-
nium ratum significat conjunctionem animae
per gratiam cum Deo, quae quolibet peccato
iol vi, pote,fi, ergo & hoc matrimonium distblvi
potest. Deinde matrimonio pure rato .inelt
tacita illa conditio: nili sequatur mors ilia spi-
ritualis. Jnsiuptr in matrimonio rato est sola
adhuc conjunctio animorum, non vero cor-
porum ; ergo solvi potest. Vide etiam Casur»
LXXIX. Tit. 6. Libri quarti. OuiCler. velvov.
Si Ouaris, quo jure ProseJJio Rehgiesia dirimat
matrimonium ratum ? te- Non jure naturali ailt
divino , sed jure humano Eccleliastico. Rati*
primi, quod non dirimat jure natur ali, quia Pro-
sestionis vinculum stare potest cum vincuk»
matrimonii, ut patet in eo, qui post matri-
monium consummatum contendente uxoro
Religionem ingreditur; ergo non dirimit juro
naturali. Dein, licet concederetur stare nor*
polTe vinculum Profestionis cum vinculo matris
monii, non foret potior rado, cur per vin-
culum Profestionis supervenientis solveretur
vinculum matrimonii antea contracti, 8c nor*
c contra per vinculum matrimonii antea con-
tracti vinculum Prosestionis supervenientis im-
pediretur ex natura rei; gratis enim dicitur
Vinculum Profestionis fortius este vinculo ma-
trimonii. Ratio secundi, quod ProseJJio non diriman
'matrimonium ratum jure divino. Non dirimit
'siosellio radone statiis perfectionis , quia Sc
W i