Maximilian <Römisch-Deutsches Reich, Kaiser, I.>; Schultz, Alwin [Hrsg.]; Kunsthistorische Sammlungen des Allerhöchsten Kaiserhauses <Wien> [Hrsg.]; Treitzsaurwein, Marx [Bearb.]: Jahrbuch der Kunsthistorischen Sammlungen des Allerhöchsten Kaiserhauses (ab 1919 Jahrbuch der Kunsthistorischen Sammlungen in Wien): Der Weisskunig (Wien, 6.1888)

FRAGMENTE EINER LATEINISCHEN AUTOBIOGRAPHIE
KAISER MAXIMILIANS h

abuit rex Philippus prefatus filios adolescentes iuvenes arma portantes secum quatuor. (j, fol. ia)
Qui primus vocabatur Iohannes sapiens, quia nimia sagacitate annos suos regalibus
condicionibus augmentavit. Unde nomen, post mortem patris cum regnum adeptus fuit,
Johannes rex sapiens vocatus fuit. Secundus natus nomen habuit [marginem tercium].1
Tercius nomen habuit etc. qui[v] finem per annos breves suos absque rengno vel suc- 5
cessione[v] mundanam clausit.
Quartus vero Philippus. Et cum ambo reges armatas eorum et ordinassent et unus alterum inva-
dissent, durante pungna, cum Galli deficerent in bello ceperunt, accessit milles ac capud societatis [retro]
retrogardie ad prefatum regem Gallorum dicens: »Domine tu dedisti mihi hodie curam quatuor filiorum
tuorum. Populus tuus et bellatores ante te et prope te deficiunt. Quid vis cum tuis filiis facere? Vis tu, 10
si te [periclit] periclitare in bello, saluem? »Cum quoque Iohannes rex pater tanto solicitus bellandi gracia
minime sibi respondere potuit vel voluit (fol. 1 t>), paulo post ipse milles regem [admouit] admonuit eadem
verbis. Cur idem rex ira aliquantulum motus cum tacere dixit. Tunc motus milles, cum videret omnem
armatam deficere, ipsos filios pro succursu patris [cum successione guarde] et apropinquacione in eo
inmiscuit societatem [ad] inter inimicos Anglicos, ut sustentare bellum positt, secundum ordinanciam 15
campi ipsosque iuvenes principes prope ad personam patris regis Phylippi Francorum aduxit, unde bellum
invalidatum fuit. Tarnen paulisper deficientibus semper Gallis ipse miles capitaneos iterum verbis iniu-
riosis regem [ph. patre] allocutus fuit, dicens: »Vis tu progeniem tuam capite tuo duro enervare? nonne
vides totam societatem tuam periclitare et ex hoc te et filios tuos? Si tu rex sapiens es salves te et ipsos.
Si tarn audax sine ad minus eos abire.« Unde respondit: »Nescio. Vigilent ipsi, qui valentes esse volunt, 20
maneant, qui sapientes cum tempore recedere possunt.« Tunc milles eadem iuvenibus dixit. Unde Phi-
lippus natu minor ad patrem in bello satagebat et sie cum eo captivitatem in manibus Anglicorum reperit.
Alii tres ex sagacitate primi nati scilicet Iohannis et animositate millitis se salvatos omnes reperierunt.

Ad duces ßurgundie. (fol. 2 b)

Qui Iohannes filius prefati regis Philippi gubernacionem regni suseepit et tantum fecit, quod per (fol. 3 a)
breves annos postea patrem et fratrem cum magnis pecuniis redemit et coronam [etc.] patris contra An-
glicos viriliter defensit. Postea pater rex Philippus sepe nominatus finos (!) suos vita clausit et ipse in
regno successit.

Vivente tarnen patre Phylipo [qui ex matre] qui ex parte matris sue in succesionem habuit nobile
ducatum Burgundie, quia mortuo Philippo ultimo ducis Burgundie, qui absque natis finem fite [claus] 30
clausit, succedente regy Philippo ex parte matris, quia ducatus ipse olim imperialis fuerit, sicut modernus
comitatus [et] Burgundie est, [qua] et [ex hoc] postea [adiunxyt iunetum] adiunktum est ipse ducatus
corone Francie tanquam paris (!) Francie cum comite et comitatu Champanie ducatu Normandie
[ephu] episcopatu Remensy etc. et alys prineipatibus, non sicut apanagium Francie sed sicut ex mera

1 Die eckigen Klammern zeigen die im Manuscript gestrichenen Worte an, die runden die zu ergänzenden oder ergänzten
Buchstaben und Worte.