Nr. J
Beim berühmten Kitschmaler A- weUgerber
„Da bring i Gahna mein Bub'n, dah er 's Malen lernt. Geben S' mer
aber nur recht Acht, dah er koa Sezessionist net wert»!"
1904
Wehmiedige Bedrachdung
Von eme alde Frankforder
Ich Hab der do e Föjedoo
Jingd erjendwo gelese,*)
Do war ich draurig, wie ich's fcfjoo
Euch lang net mehr gewese.
Es schdand der nemlich do dodrie
Was ich schoo ofd empfunne,
Ach. unser Dialekt ist hie,
Er is schoo fasd verschwunne:
Wie war er äänsd so bobelär
Bei Arme un bei Reiche:
Ei, nemm' der nor de Goedhee her,
Do will ich der was zeige:
Der Goedhee schbricht noch von „Lavor"
Er säggt „Geräms" un „Krüppel",
„Hintenzuförderst" kimmt drie vor,
— Wie riehrend, Gottverdeppel.
Des war der noch e ann're Zeit,
Jetz is se längsd ze Schanne,
Ja, damals hat doch noch de Leut
E verninfd'ger Mensch verschdanne.
Heut awwer kimme se doher
Un dhun Euch hochdeutsch babble.
Kää Mensch verschdeht de Anner'n mehr
Der Deiwel soll's bedabble.
Der Dialekt, der kimmt nor vor
Noch in de unnern Schichte,
De Owwern awwer is er nor
Noch gud genug zum Dichte.
Un wann Euch merklich Aeäner redt
Erunner von der Lewwer,
Do hääßt's: Der hat kää „Bildung" net,
— Die Welt hat heut 'en Käwwer.
Ich awwer sag's Euch nowle Herrn:
„Es gilt! Was dhun mer wette?
Ihr werd mer all kää Goedhees wer n,
Sonst dhat er richdig redde."
— Jawohl, jetz haww ich's Euch geschdcckt
„Jetz merkt's Euch nor, Ihr Lichter:
E Dichter ohne Dialekt,
Des is ja gorkää Dichter!"
*) Vgl. „Franks. Ztg" Nr. 302.
1904
Zn BE {JÄ?,
Sek»"nuia mcr
2a*ett aber 1 SaWlU
Mit ihr, s
Die Mehrer» e a
^ehr)iad°P
Tag 3
s
ijm ^impfen faps
kenna's famos!
tzrannerstraß' wack
' b- SHtak.
Minister gang's sch
Und der Kohl möcht i
Zu der Witzblätter-Hetz
Denn die wissend eam
Was er hat - unter',
„Wenu's geht, meine t
Sagt der Feilitzsch, „red
I bin a kreuzbraver M
Und thua so, was i kai
Und jetz, meiner Seel,
Werd's in Bayern fidel
's ganz Land werd a S
Und Dummheit werd Ti
Beim berühmten Kitschmaler A- weUgerber
„Da bring i Gahna mein Bub'n, dah er 's Malen lernt. Geben S' mer
aber nur recht Acht, dah er koa Sezessionist net wert»!"
1904
Wehmiedige Bedrachdung
Von eme alde Frankforder
Ich Hab der do e Föjedoo
Jingd erjendwo gelese,*)
Do war ich draurig, wie ich's fcfjoo
Euch lang net mehr gewese.
Es schdand der nemlich do dodrie
Was ich schoo ofd empfunne,
Ach. unser Dialekt ist hie,
Er is schoo fasd verschwunne:
Wie war er äänsd so bobelär
Bei Arme un bei Reiche:
Ei, nemm' der nor de Goedhee her,
Do will ich der was zeige:
Der Goedhee schbricht noch von „Lavor"
Er säggt „Geräms" un „Krüppel",
„Hintenzuförderst" kimmt drie vor,
— Wie riehrend, Gottverdeppel.
Des war der noch e ann're Zeit,
Jetz is se längsd ze Schanne,
Ja, damals hat doch noch de Leut
E verninfd'ger Mensch verschdanne.
Heut awwer kimme se doher
Un dhun Euch hochdeutsch babble.
Kää Mensch verschdeht de Anner'n mehr
Der Deiwel soll's bedabble.
Der Dialekt, der kimmt nor vor
Noch in de unnern Schichte,
De Owwern awwer is er nor
Noch gud genug zum Dichte.
Un wann Euch merklich Aeäner redt
Erunner von der Lewwer,
Do hääßt's: Der hat kää „Bildung" net,
— Die Welt hat heut 'en Käwwer.
Ich awwer sag's Euch nowle Herrn:
„Es gilt! Was dhun mer wette?
Ihr werd mer all kää Goedhees wer n,
Sonst dhat er richdig redde."
— Jawohl, jetz haww ich's Euch geschdcckt
„Jetz merkt's Euch nor, Ihr Lichter:
E Dichter ohne Dialekt,
Des is ja gorkää Dichter!"
*) Vgl. „Franks. Ztg" Nr. 302.
1904
Zn BE {JÄ?,
Sek»"nuia mcr
2a*ett aber 1 SaWlU
Mit ihr, s
Die Mehrer» e a
^ehr)iad°P
Tag 3
s
ijm ^impfen faps
kenna's famos!
tzrannerstraß' wack
' b- SHtak.
Minister gang's sch
Und der Kohl möcht i
Zu der Witzblätter-Hetz
Denn die wissend eam
Was er hat - unter',
„Wenu's geht, meine t
Sagt der Feilitzsch, „red
I bin a kreuzbraver M
Und thua so, was i kai
Und jetz, meiner Seel,
Werd's in Bayern fidel
's ganz Land werd a S
Und Dummheit werd Ti