Albert Weisgerber
3 hab’ eabm d’ Mürsdit jablt, und mit ihr gebt er jum fotografier’n, der Cump!
*,nb so viel G'müat hat's, sag'» die Herrn,
Mit dene s' geht. . . fo ham sie s' gern!
Cafe Luitpold tuat's servier» —
°m Sasching net, da geht's schbaziern!
san die Schlegelbacherisch'n —
^ Traurigkeit Kanus net dawisch'n —
,lb oufdrah'n tuans, weil s' s' Leben so g'freut,
Diannsleut, wia die Weiberleut'.
Winter, bal der Fasching kimmt —
hingehst, oans triffst ganz beschtimmt
on dene Sechse, kreuzfidel:
0^ ilmd nur auf die nobel» Ball',
Wos's g'wappelt hergeht, hast koa Glück —
Die ham's Dir glei fcho so viel dick!
Die Alten san a oanzig's Mal
Als Maschkera am Armaball.
Dös war a Fall, a schwieringer:
Kostim Ham s' ghabt von, Diringer —
Er is als Bazidrizier ganga,
Als alter, nnt an Rock, an langa,
An Ritterschwert und Schuach mit Schlitz
Und mit an Endstrumm Meerschaumschbitz
Und sie als Burgfrau mit der Schleppen —
Wia's kemma san, Ham s' glacht, die Deppen:
„Ah die schaugt's an, die Zwoa — die schbinna!"
Kaum san's no recht im Tanzsaal drinna,
Schreit scho a Komitsmitglicd,
Dös wo den Maxl dampfen sieht:
„Das Rauchen ist hier untersagt."
„Halt's Maul, Di hab' i gar net g'fragt!"
Sagt unser Kraftmensch. „Dös is lachbar!
Fetz' druck Di aber g'schwind, Herr Nachbar
Der Komitömensch laßt net luck
Und schinipft: der Maxel der schimpft z'ruck
Bei so was raucht der Aiax koan Guat'n
Der noble Herr kriagt Ras'nbluat'n;
D' Leut inach'n glei an Mordsschbektakel
Und Dana sagt was von an Lackel —
3 hab’ eabm d’ Mürsdit jablt, und mit ihr gebt er jum fotografier’n, der Cump!
*,nb so viel G'müat hat's, sag'» die Herrn,
Mit dene s' geht. . . fo ham sie s' gern!
Cafe Luitpold tuat's servier» —
°m Sasching net, da geht's schbaziern!
san die Schlegelbacherisch'n —
^ Traurigkeit Kanus net dawisch'n —
,lb oufdrah'n tuans, weil s' s' Leben so g'freut,
Diannsleut, wia die Weiberleut'.
Winter, bal der Fasching kimmt —
hingehst, oans triffst ganz beschtimmt
on dene Sechse, kreuzfidel:
0^ ilmd nur auf die nobel» Ball',
Wos's g'wappelt hergeht, hast koa Glück —
Die ham's Dir glei fcho so viel dick!
Die Alten san a oanzig's Mal
Als Maschkera am Armaball.
Dös war a Fall, a schwieringer:
Kostim Ham s' ghabt von, Diringer —
Er is als Bazidrizier ganga,
Als alter, nnt an Rock, an langa,
An Ritterschwert und Schuach mit Schlitz
Und mit an Endstrumm Meerschaumschbitz
Und sie als Burgfrau mit der Schleppen —
Wia's kemma san, Ham s' glacht, die Deppen:
„Ah die schaugt's an, die Zwoa — die schbinna!"
Kaum san's no recht im Tanzsaal drinna,
Schreit scho a Komitsmitglicd,
Dös wo den Maxl dampfen sieht:
„Das Rauchen ist hier untersagt."
„Halt's Maul, Di hab' i gar net g'fragt!"
Sagt unser Kraftmensch. „Dös is lachbar!
Fetz' druck Di aber g'schwind, Herr Nachbar
Der Komitömensch laßt net luck
Und schinipft: der Maxel der schimpft z'ruck
Bei so was raucht der Aiax koan Guat'n
Der noble Herr kriagt Ras'nbluat'n;
D' Leut inach'n glei an Mordsschbektakel
Und Dana sagt was von an Lackel —