■ ORATIO III.
C A.I I a SEHSTETT
H O L S A T I.
QVA NQVA M, lUusiris & Generose D. Ba-
ro, tuus mihi consectussemper longelucun-
disiimtts , hic locus ad agendum apti simus, addi-
cendum visus ornatifimussit: tamen ( vt ingemet
quod res ettysatear )non mea me volunt as,non aui’-
ditas gloriola aucupanda,non ingenij ofientandi cu-
piditas ,sedmea vita rationes nuper admodum su-
scepta commouerunt, vt illussri huicprudentum li-
ter atorum^ hominum corona, qua tuus esl consef-
sus cinctus, admngere me neutiquam dubitarem.
Nam cum antea per at at em nondum huius aut ho-
ritatem loci contingere auderem, sodicem me sor-
tunatum^ iudicarem, si quouis ossicij genere alio
submijsum tuique obseruantem teftatum animum
sacerem: iam^dsiocmagisiratusrite consiituendi
consiilium vocatiifriUud •imprimis mihi latandum
ture ejse video, quod in hacinsueta mihi iuueni, ex
hoc loco dicendi ratione causa talis proposita est: it
qua etiam meisimiMus alijs neutiquam i
ratio posiit. Inter enim e a,qua hac te in conj
tione dubium incertumque reddere osiendijh> il-
lud, nisimea me forte memoriola sallit, primum
suit, quod in at at e disficultatem parincuinam Ma-
li i
/