Iustinianus <Imperium Byzantinum, Imperator, I.>: Corpus Ivris Civilis Ivstinianei (Band 1): Tomus Hic Primus Digestum Vetus continet (Lyon, 1627)

141 Quod quiſque iuris in aliumſtat &c. 142

punitur quoad alios.

2 vt

res iiter alios at. per totum. &C.

aIus iuiquim de pon. Ia ſancimus. 2. Aſij contrà a, vr ſi conra vnum impe-

impera ad- trat, tamen tentatur omnibus.
predictum titulim. ACCVvS.

uerius vnum
nim, retor-

om- ob.-C, de pre mpe affel.
qotiensque eſt contrà.
quod non placer: cu
aa lrnl in fine dicatur fideinſ-
d, & id ſorem, actioneus man-
iienmſro dati non habere, cum
ure; de aqui- deberet habere ſalten
a etieuieue dienr iei
n Guor manda. l ſi, mandauere
aur aind. us npriutipie. pi Die
ſ ergo quôd hie imperra-
uit peremptoriam; &
iperator imperatpr b Teſeripſit
aitori po ex e certa ſcientia, &
eſt tolere, appones lege aliqua ns
aapr eren. pbatante. MccvRs.
poria. bEEeprione vui Epa-
Ttormule, en cti de non petdo, fai
eu ſeienciro prineirali à eredi-
lege in tore, apud quem inter-
aaie d le ceſiun, & pont pur io-
petrauit ins iniquum &
ſie nunquam competie
cum efficacia fideiuſſo-
. aliàs aliud eſſetvtj.
de patt n que eſt cõ-
d V. Vel die ques
etiam prius fut acqui-
ea m prutuo art ei
cõſenſu ideiuſſors ius
iniquum fuit impetra-
tuma& ſie lex pradicta
non obſtat. Acovas.
e q Iniuri id eſt dam-
num: quia agens actio-
ne nmiliti fna puuteis
conſequivt bie,& . de
Aeee aa d eſ adle amaun ia factun
ſirl ergo alterius nocet al-
Peuil pro teri arg-cbtra ja d alie,
detti onle iudlams cani faitl ſe
, unrii hoc non eſt miri, cinm
adueniti & o¬e. A a ſiu:.
auſ, ouod & mora d rei ſimiliter
d vſumfmioi noceat fideiuſſorivt j.
tdnet ) pater. oblig. l mora.
gre poet & hoe ab intio debuit
Iius vna & ea-
den perſons i
cenſentur.

bus.
TMt plaet Mar-
a daataaa

e,

l. indebitum, vnde

c. l ſl quis domum!
. d Sed ſi tuſcilicet fi-
a quileiile deiuſſor.
eſt quaſi fide rte ir excaptione.
iqui ſibi facta de non pe-
tendo.

impeatio
nocet impe-
ani, eibſque
heredi.

ſcire vt j de condie

ſibi impur: vt jalo-

& dicunt hoc ſpeciale contra

ã poreſt a TExeeptimeſeilicet dilatoria, ſecundum quoſdam,& fie non

3. 5 Si is, pro quo ſpopondi-
ſti, impetrauerit ne aliquis de-
bitor ipſius aduersus eum ex-

ceptione ? vtatur: deinde tu in

negoros in quo ſpopondiſti,
velis exceptione vi b: nec te,
nec ipſum oportet hoc impe-

trare, erſi interdum pariaris in-

iuriams, ſi ſoluendo debitor
non ſir. Sed ſi tu d incidiſti in
edictum, reus quidem vtetur
exceptione*, tu non vterisnec
pœna tua ad reum promittendi
pertinebit: & ideo mandati
actionem non habebisf.
Impetratie fil non cërcet pa-
trem, boc dicit.
4. 5 Si filius meus in magi-
ſtratu in hoc edictum incidits,
an in his actionibus, quas ex
perſonà eius intendo , huic
edicto locus ſit? & non puto?,
ne mea conditio deterior fiat.
Pœna huius editi tranſit ad he-
redem hos dicit.
t Quod autenait pretor,
vt i eodam iure tatur, an etiã
ad heredem hec poena tranſ-

mittatur? & ſcribit Iulianus

non ſolûi ipſi denegari acti-
nen; ſederan leoreur d a ie
Pœna huius edicti porrigitur ad
actionem, qua poſt impetrationem
quaritur. BART.
6. J Illud quoque non ſine
rarione ſcribit, non ſolûm in his
actionibus pati eum penã edi-

cti, quas tunc habuit, cûm inci-

deret in edictum: verum ſi qu
poſtea a ei adquirentur.
Hoc edictum naturale obliga-

f Non habebis. interim ſubaudi, ſi velis tueri eum impetraſſe
dilatoriam. 2. Vel die, nunquaim propter ius iniquum impetra-

s’Priollepium tun circa peremptoriam, ſecundum aliam poſitionem.

per-
ſonaa non,

E

Incidit. dando dilationem, vel exceptionem non habenti.
j intendo, ques ſunt ex peculio, quod ad me ſpectat, profe-
itio vel etia duentitioteum ratione vſusfructus, qui ad me
ſpectat, eas intendo, & hoc accipe ſiue ſint acquiſite ante ius
us iniquum ſtatutum, ſiue non: licét quidam diſtinguant. Acc.
i Non pute contrà videbatarcum f eadem perſona vnus cum
alio cenſeatur, & in obligationibus quaſi eins fideiuſor ſir:
veye verbrrun obligat. Ipue. & infrû ad muni-

actio, ſed vt exceptione remoueatur.

tinem non tollit: ergo ſoluti repe-
titionem non inducit. BART.
7. J Ex hac cauſa ſolutû re-
peti non poſſe Iulianus putat:
ſupereſſe enim naturalem cau-
ſam, qu inhibet repetitionem.

incidt in hoc edictun h.d vſque ad
fihuius leg. BART.
III1. GAIVS libro primo ad
Edictum Prouinciale.
Ilud elegantet praror exce-
pit , praterquam ſi quis corum
contra cum fecerit, qui ipſe eorum
quid P feciſſet. & recte ne ſcili-
cet vel magiſtratus; dum ſtu-
der hoc edictum defendere: vel
litigator, dum vult beneficio
huius edicti vri, ipſe in poenam
ipfius edicti committatr.

SIQVIS IVS DICEN-
i non obtemperauerit.

TITVLVS III.
Proponitur & de iuriſdictione aiud
éditum hoe titulo adusus e, qui ius
dicenti nõ obtemperat, id eſt iubenti rem
auferri, vel abduci, ſiu it reus, ſiue
acto nam & ſi afori forum, quod ſeui
cogitur, ſitincompetens n e tamen ius
diei res in actorem potoſt ex mutua pe-
tme Coëreeiur vr inobadens pœnai
atione, videlicet quantiea res eſt etiſi
nihil interſit, etiamſi non iure rem ab-
duei, vel auferrt iubeat imagiſtratus.
Placet autem valde ve iuriſdictionem:

vrl CVIAC.
Omnes iudices poſſunt inobedien-
tes punirervidelicet magnus in ma-
gnis cauſis, & magnis multis: par-
uus in paruis, & paruis multis, h.
drext. cum gl BA T.

ceptio fit ab eo, quod dicitur in rubrle

ptione? nam ſatis exceptu erat pr

l 3. Reſpondeo: non fuit opus: ſed at

Qui facit lege pérmittente, non

ita ius dicentem ſeribi n ’i, ſiue

tenetur heres: ſecus eſſer, ſi non eſſee impoſita viuenti ed
haberet aliquis actionem ad imponendamm. tone enim habet
locum quodibi dicitur, nec tranſit hie , ve contra eum detur

Ann nt r eaa as
inuit quod ex hoc dicto non oriatur actio. quod diſplieer

Bart & .
m Poſtea. hoe po-
teſt dici quando gene-
neraliter impetrauit ve
nullus debiror credito-
ri ſuo teneretur vel ad

tempus, vel in pepe.

tuummon aliat:e dii
S. eud. S. hus pana. Vel
etiam ſi ſpecialiter.Ac-
CVASIVS.
n( Ex bas cauſaiſtud,
ex hac cauſa non refer-
tur ad id, quod dicit, ſo-
imun ed adl uerboun
illud; repeti:id eſt dice-
re propter priuilegiu
indultum vt nô tenca-
tur ſtatinm ſoluere? ſe
poſt aunum non repe-
titvt Jde condit ddib.
lLin diem. Idẽ ſi in per-
petuu: Vel dic quod
loquitur de e, qui po-
terat * vti codem iure:
qui ſi ſoluat, non rpe-
tit. & eſt ratio in ¬
que, vt ſubiici
Luud.JC s S.Im-
petrani ius iniquum
vt vſque ad’ v. annum
nõ tenear creditoribus
meis. & nune video

qud duo ſmus, qui

tenemur hoc edicto:
& ille, qui conceſſit
mibi, & etiam ego te-
neor. nune conuenio
debitores meos: ipi

impetrant vt vtantur

eodem iure contra me.
nunquid iſti debitores
mei hoc edicto tenean-

a Iuris ſuiqui
iaperta &
ceptioné, u
an ne &¬
ditori non!
icit, atque iu
ſolluit ſolus
non repee.

tur, ſeilicet vt debito-

meorum vtantur ad-
nersus debitores meos,
eodem iure quo iſti
vtintur aduerſum me?
Et reſpon. quod nont
nec ille magiſtratus,
qui conceſſit eis deme,
tenetur edicto.

O Extpit. he ex-

lea Vel die, ab eo quod

dixit in edicto, hoe modo: edictum eſt ibi, quod qui nouu ius
ſtatuit, vel ſtatuere facit, incidit in editums ſed prator exci-
pit in edicti parte, quam non habemus, ipſum magiſtratum,
qui um udee erat, nouum ius inſtituit; & ſecundun litiga-
torem, qui aduerus eum ſtaruere facit, qui adueſſus ipſum,
vel aduerſus alium b ius iniquum ſtatuit, vel ſtatui fecerat. & l Falom hoe
hoc ideo excipit, ne magistratus, &c, Sed certé hac exceptio eſſe ait abe-
fieri videtur non eleganter, quid enim opus fuit hae exce-

er hoc, quod fuerat di-

ctum, ita demum quem teneri, ſi fuerit in dolotvus. codem.

ad maioremfeuit caute-

res iſtorum debitorun

rieus hie. ade
infr. glſſelu.

cip. l. j. Sed illud eſt verum, quando conuenit ex perſona filij:

lQama ex de
Ioo non tr Cpa Pa ..
Et auerſi pon cum agie ACCVRS,
Erdeses, te e r T iiqquinperauir vr creditoni fuo non teneatur.

impoſitaà le ’ Etiam heredi h’ius. ſcilicet impetfantis, quod viderur mi-
aes e un r. Cin priuilegiun i indodrun viueuiti eun cius perſona
de apud Soei ſir finitum ve perſonale beneficium: ve j. de reg iur. l in mm-
r Sed die cum imperaſſe priuilegim ſibi heredique

nm, Regula, bus.
Pmis Ral ſho& ſepeſe la induſget imperatdrit ve mſes deres ir, L ue-
au apr ade ariu. Aij dicunt heredenm debere ve codom ire in actioni-
. pus, que defonte compecbant, & heredi er eius perſopa.
out penam, quod non placet ratione pradita: quia priuilegium eſſet éx-
que inigiu tinctum: vnde nulla pœna deberet imponi , ve S. eodem. l. j. in
pſo ure, r- f . Itemalia rationevidetur ad heredem non ranfire, quia
te oua he coua heuur pees: r C ſi ax deligt.
rEe on co dffnt. A vnea; qu eſt contra. Solut. hie ad heredem tranfir
eſtau conra priuilegium, cm ſbi, & herdi impetrauerit, prout dii.
é’unuit ii’ fer iei hle erat ſatuta pœna in vinantmà l lege? & ide

Venus.

lam. ſie j. de iniur. l. itom apud Labeonem, S. ait prator, ne quid.
vel die, quod in verbis pratoris ſupradictis non erat de dolo,
licet Paulus ſie intellererit plr l. je & ideo neceſſarium fuit
ſubicere.
p Eruum quid. legitur totum neutraliter, ſcilicet dictio, eo-
rum,& dictio, quid, ſcilicet quod ſtatuit, vel impetrauit.
arInimaiſicet euepit dccvge,,
r Committat quodeſſet, niſi fuiſſet de hoe cautum Sd
quid ſi impetrauit ius iniquum contra cum, qui imperranerat
contra alium d: ſed in alio fato, non dico vtendo eodem iure,
quod in aliumſtatui fecerat? Roſpon me teneri: cum bie non
ſit exceptum: ſed tantûmi quaindo codem iure vtor. vt agum.
Cod p..l ſancimus,

e Pnaſlia ſta-
tuta ſemper
intelliguintur
re elau-
ſulam taiti,
do-
o’admiiſim.

Al me, & ia
lgenudun eſi.
anu Au Ari-
uu i¬
vrle ltemquas
impatrai tai
m Taud.
S1 QVIS IVS DICENT1
ion obtemperauerit.
E 4

aNon.