DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0459
78 Digeſtorum Liben ſextus. Titj. 784
qui uatnaaHr ſir patt ex praditis quudddreeta di-
m, & diet vtlr, & vtslur vitliter vilu v vits dabitur.
juir re d. & Iuſtde re.
.... A Qua veniat in ha-
aione, dutttur j- in Li.
per totum-& Jeol.on
ſolue de toua.
Iem frutus: veJ. eol.
fnſms ur at lasai
ti- Les.Et quia fiunt reputa-
tſaulit, Ea ue eg oue a le aartee
S’eipi- plen dies jeolin fun-
in Frit pre do. T Qualis fi& qui-
dmn itrri, & r¬
es iurn lls quauor
remedia dantuvv dies
Leo l qui reſtieuere.
Juuuſque & poteſt di-
Ei tẽpordisquia quado-
que tribus, quãdoque io-
quandoque zo quando
3o. quando, a4o, quan-
que centi annis durat.
Néque autem heredi, ve
hredt, neque in heredé,
v leruded r ſſdaue
ſi contra poſſeſſoremivr
ſa ena.
a oſt adiones.3
CASVS. Ponit
tiuriſconſ. con-
tinuationem huius tit.
ad ſuperiores. quod di-
ctu eſt in ſuperioribus,
quibus modis vninerſi-
tares petunturne qua-
Iiter res ſingulares: &
iea de ſpeclali: & habet
locum iſta actio tam in
ne mobili, quam in im-
mobili. Pen uane.I
Cum iſta actio detur
pro omnibus rebus: an
m direta, & vtilis al atvrmediret & vtiliten,ad eumrefer-
e. JQualiter alieui dominius quaraturli
aamtur ſingulos proſequi non oxpadu:quis ſpecialis eſt t.J de ad-
?t in hoctit caſuu pe-
LIBE
Poſt vindicatinem hereditatis, aut
velut heraditatis, ſubijcitur vindicatio
rei ſingularis verbum inifieat rei
pmprietatem. Rei vindicatis igitur eſt
proprietatis adſertio. Rem vindicare, ſu
eſſe adſerere. Et omnes vindicationes ex
xj-tab & vndieationes in re ipſa velu-
A’in fundo ipſe prſenti, vel in glba
quaſi in fundo potius, quam rei vel fin-
di qua de cauſa ſecundum reftius
diuntur in re, vel in rem aiones, ſieut
vindicationes poſſeſſionis, id eſt interdicta
vtrubi in ipſa poſſie-
ne.l;sSinter in fivti poſſi CvIIC
Hac actio eſt ad rerum ſingula-
rmm potitionẽ: & competit pro om-
nibus rebus corporalibus. BART.
t. PAVLVS libro ſeptimodetime
ad Edicum.
Osr actiones, que
de vniuerſitate a
popoſite ſont?,
ſubiicitur actio
ſingularum rerum
petitionis. 1. J Que ſpecialis in
té actio locu habet in omnibus
rebus mobilibus tãanimalibus,
principalii
queſtione
2. Dicuntur ergo prœindiciales:
rim aliz quaeſtiones differantur, doce uznz¬.
rantur dico, quantum ad definitionemaid eſt coguitionemanon
VINDICATIONE *.
TITVLVS I.
teſtate noſtra, non petuntur rei vin-
dicatine: ſed alis remedus hic ex-
preſſis, niſi vindicentur adiecta
cauſa de iure ciuii. BART.
2. Per hanc f auté actionem
liberæ perſonæ, que ſunt iuris
noſtri; vrputà liberi, qui ſunt
in poreſtate*, non petunturd.
Petuntur igitur aut preiudiciis,
aut interdictis a, aut cognitio-
ne pratoria e: & ita Pompo-
nius libro trigenſimoſeptimo:
Niſi forté , inquit, adiecta cau-
ſa s quis vindicet. Si quis ita
petit filium ſuum vel in po-
teſtate i ex iure Romano l: vi-
detur mihi & Pomponius con-
ſentire, recte eum egiſſe. Ait
enim adiecta cauſa ex lege
Quiritium vindicare poſſel.
Hac actione vindicatur etiam
vniuerſitas rerum in totum, vel in
partem: non obstante quod aliqua
pars particularis non ſit vindican-
queſtione pronuntietur: ſed ſenter
Tertio re prou arx ur del aid& i O e enE
uia ie préiudicant ve inre-
dootre a lae iudeaur. diſe-
quãum ad litis conte-
ſtationẽ nam & in cau-
ſa liberall hoe fit: vej.
d l.. ordinata.
fT Ni font, excipit
ab eo, quod dixit don
poſſe vindicari. Azo.
g Adiea cauſade
iure Romanout ſubii-
it. J Sed nônne hos
in ſequeti verſie ſi quu,
ita repetitur vr ſuper-
Auum? Reſpond. non,
quia primo ſub dubiobi
poſtea indubitanter re-
ſpon Azo.
h q Pari filium ſuum.
ſibi exhibendum ab ali-
quo. Azo.
i vel in poteſtate. ſua
eſſe dicat, cum filius
contradicat. & ſie à ſe-
metipſo. Az.
t q’Romans. quo filij
ſunt in noſtra poreſta-
te, vr Inſtit. de patpo5.
ius auee.
IPimdindieare poſſe. pa-
trem filium ſuum. Azo,
2. Sie S etiam petit ab-
bas monachum ſuum,
adiecta cauſa, de iure
canonice 3 Sie & pra-
latus cleriei ſuim, ad-
iecta cauſa.4Irem po-
teſtas d ciuem ſuume.
eJ ad mumicil de iu-
rejreſp. ;. Item de co-
lonis Paleſtinisevt Cod.
de col. PalLji-xj-sIIe
de colonis Illyricianiss
emtia in principali,
a prinairnari
a Vindicare.
Pei aes?
quemadoui
poimusx.
Dimidiate
reſpondet, qui
dubitans re-
pondet.
ccerifegiax-
ri de ſpui¬.
vhi ame .
&ſe Giſi
aplitas.
* ubanai, n¬
ſtra.
arj.
e Vindicare
ceu perſo-
nas poſſumus,
& que il-
fint.
dAdde oã
Nae9.
In his non
ubenmus do-
miniſ nee ve-
ram poſſei-
nem.
pro liberis perſonis da-
Ei poſſit, quarlur. Et
dicitur quod non. vnde
ſi volo filiõ meum pe-
tere, quem dico in po-
teſtare mea: agam priudiciali, & interdictis, & officio iudicis:
verumtamen dicitur quod poſſum vindicare filium adiecta cau-
ſa de iure QuiritumlPen ae.Non ſolum res ſingulares ſed
etiam vniuerſales, que ſeilicez rect ſunt, per hane actionem
peti poſſunt:ſieur grez, equiium armentum, & ſimilia- vtrum ta-
men ad hoc vr grer vindiceur, non oporter quod fingula ca-
pita condicantut per hane actionem.
aJ De vnitateſeilicetaquerelæ & peti hered, qua eſt vni-
uerſalis:vt S e peti. hered item videndun& fin, & lſequn.Azo.
Sed cetté per querelam b non petitur vniuerſitas, ſed teſta-
nenti tumpi. mentun rmmpive s Sad ioſe reſta. l Papindamus, mſ. Die er
Purale pre velhie plurale c pro ſingular poni ve s de petit hered ldiuu in
Sngular n.. el quod de peti. a heredita directat veili dicar de qua
nitur. tiam vtili poſuit duos titulos ſuprà prorim duobus titulis.
a tetitioheee, t rpots ſunr vulu propoſuit proor, & e approban.
us alaſ & upſiont volgs propoſuit praror- & e die appr
are, lis dorrt s ſ pars hred perl i respona Quod ſi non habes, prater.
ee. aa die iuriſconſultus, vel ſenatus.
a Aciones de c J Animalibas qu per f ſe mouentia dicunturav j. de vor.
voeee à ſinfif mouentium.
uubs n ddG’Non priuntur. quui rei vindie datur ei h, qui dominus
Iuouébia per eſt de iure gentiun, iel ciuiii ve irfià e lit ren auuains pri¬.
te que dien¬ enp. Sed iſte liberz perſone ſunt, & non ſunt ialieuius dor
tr.. nio ergo non datur atio in rem, niſi adiecta cauſa t vt ſubiie
nei vindiez- AcCVs..
one r P¬ a Aut praiudicijs aut interditis. Vide ſeripta ad l. 10. Cod de
ere non por puac
Gmus lberos profa. airi:.
noron. eTParaoie. ſeilicet eunt petendi Et die praludiciis i, id
sRe mi- eſt praiudicialibus exceptionibus: veluti ſi ageret filius contra
l d& patrem, & parr obiceret, agere non poresquia meus filius e&
ia de ie iumiunere prlmnis temper oni datent, ſemmndin in.
giun, rel Sed hae Glot nulla cſtquia hle loquitur cum fuius petitur n
i Preuuieiss cum in modum exceptionis repelieur Tu rgo dic praiudicis.
uenmdmods ipraindicialibus in rem actionbure I ſt. de a S. praiudica-
noobpptan es TEt dicuntur l ideo praiudieiales actiones, & exceptiones,
e oeni. quia pris de eis cogpoſeenr quin de alia prinntipali quaſtione
LPaiuiein, pronnntietur. Sed cente hat ratione quelbe exceprio dicere-
tur preiudicialis:quia ſemper prius cognoſeitur de co, quam de
quam his, que anima carent, &
x Prop la dieitur qudd onnzde in his, que ſolo * continentur.
* Proprla ls dicitur quod non. vnae 7. n. n ſ .
Pio pra ſ ne u enenone Lbera perſona, que ſunt in po-
ſutorun, vt tere, quem dien in nn-
ait Senee li.
2. aur. queſt.
6.1.
a Ationes de
vniuerſitate,
ieu vniuerſa-
Ies qua ſint.
L ’Iooecooi
querela, non
aaio de
vniuerfitate:
eA ea tmtu
ptatur teſta-
i aones
i dn
ve Cde col. l jbxj.
7. Item de colonis im-
peratoris, fiue patrimo-
nialibus, vel fiſcievr C.
de fugi. colo. Lji & ij.
li xi.& Cde agri & cenL. & iy. xjj 8. Ide in colonis quo-
rumlibet priuatorum, vt poſſint vindicari, cauſa adiecta de iure
tishddum lſequenti. BART.
3. 5 Per hanc autem actionem
non ſolûm ſingula res vindica-
Romano, vel de iure legunnvt Cade agrie & cend,quiſquis, & l.
omnes ij j in authe prine Sſſed neque ſuſcipintes. t.
i.,. Idem in cohortali, vel curialit Cal vi quis deeur. vet
obordjT Vt autem plené ſeias quando vnumquodque iſtonu, , a¬
lotum habeat, vel interdictum f, rel cognitio pretoris, ſie oi Iires ae-
iud lquod idem eſtlſue preiudieialis actio die quod ſi filius à euiti iers
nulo detimerur, ſed ipſe ſui controuerſan facit: locun habet pras iil-
cognitio pratoris Sed & diei poreſt quod praiudicialis atio in i-is quen-
rem locum habet: ſieut contra eum, quem ſeruum meum eſſe admodu pe-
contendort ceſſat inrerdictum de libe exbibniſi propter ade- re & vindiea.
dam hereditatem ſir contentio: ve iffa de li. uht l deinde re pofimux
S. hoe autem. & l. ſi eum, qui ſe. & Imſti. de atio. S. praiudicia-
les. Si verô filius ſit apud alinm, & ſua ſponte locum habet
iud oofeſiue cognitio pratoris: ſieut & ſi apud neminem eſſet.
nam bic apud ſe eſſe videtur. Item praindicialis actio in renm
eadem ratione: ſed & rei vindi dari poreſt adiecta cauſa de iu-
Quiritum: ceſſat verd interdictum, niſi qui detinet, pari-
ter ſe parrem profiteatur. am bis caſbus loquitur lex iſta: ve
nfrà de lib. chi. l. Si verô inuitus detinetur, hot caſu pro-
ditum eſt interdictum: vt infà de li exh. l.j & datur rei vin-
t. dic. adiecta cauſa de iure Quiritum: ve hle dicuur, & ceſſat
prœindicialis in rem actio: que ſolummodo contra filium
datur: & ratione controuerſi, quam de ſe facit filins. Alia ve-
rô rei vindie. ſeililicet adiecta cauſa de iure Quiritum, datur
ratione poſſeſſienis, quam alus haber, & controuerſix, quan
facit: & ita iud, offie. T Huie diſtinctioni eſt contrà. 1. Quod
dicitur, quod vbi eſt ordinarium g auxilium, non debet recur-
ri ad extraordinarium: vt ſuprà de minr. l in cauſa cugnitie-
ne utiam. j. repon. vnde non videtur quod cum iudie. offie. alia
actio, vel auxilium detur. Ad quod reſpond quod ibi vocat
extraordinarium auxilium reſtit. in integr. quod contra ius
commune daur. Secus verô ſi de iure communi quis petat
actionem dari extraordinariam cum ordinari. 2. Sed huic
reſponſioni eſt contrà ſuprà de eden. l. quadam. vbi extraordina-
1 Ordinarie
auuio praẽ-
te non recur-
ritur ad ext-
rdiuarin.
rium, quod eſt de iure communi, non comperit cum ordina-
ri.
qui uatnaaHr ſir patt ex praditis quudddreeta di-
m, & diet vtlr, & vtslur vitliter vilu v vits dabitur.
juir re d. & Iuſtde re.
.... A Qua veniat in ha-
aione, dutttur j- in Li.
per totum-& Jeol.on
ſolue de toua.
Iem frutus: veJ. eol.
fnſms ur at lasai
ti- Les.Et quia fiunt reputa-
tſaulit, Ea ue eg oue a le aartee
S’eipi- plen dies jeolin fun-
in Frit pre do. T Qualis fi& qui-
dmn itrri, & r¬
es iurn lls quauor
remedia dantuvv dies
Leo l qui reſtieuere.
Juuuſque & poteſt di-
Ei tẽpordisquia quado-
que tribus, quãdoque io-
quandoque zo quando
3o. quando, a4o, quan-
que centi annis durat.
Néque autem heredi, ve
hredt, neque in heredé,
v leruded r ſſdaue
ſi contra poſſeſſoremivr
ſa ena.
a oſt adiones.3
CASVS. Ponit
tiuriſconſ. con-
tinuationem huius tit.
ad ſuperiores. quod di-
ctu eſt in ſuperioribus,
quibus modis vninerſi-
tares petunturne qua-
Iiter res ſingulares: &
iea de ſpeclali: & habet
locum iſta actio tam in
ne mobili, quam in im-
mobili. Pen uane.I
Cum iſta actio detur
pro omnibus rebus: an
m direta, & vtilis al atvrmediret & vtiliten,ad eumrefer-
e. JQualiter alieui dominius quaraturli
aamtur ſingulos proſequi non oxpadu:quis ſpecialis eſt t.J de ad-
?t in hoctit caſuu pe-
LIBE
Poſt vindicatinem hereditatis, aut
velut heraditatis, ſubijcitur vindicatio
rei ſingularis verbum inifieat rei
pmprietatem. Rei vindicatis igitur eſt
proprietatis adſertio. Rem vindicare, ſu
eſſe adſerere. Et omnes vindicationes ex
xj-tab & vndieationes in re ipſa velu-
A’in fundo ipſe prſenti, vel in glba
quaſi in fundo potius, quam rei vel fin-
di qua de cauſa ſecundum reftius
diuntur in re, vel in rem aiones, ſieut
vindicationes poſſeſſionis, id eſt interdicta
vtrubi in ipſa poſſie-
ne.l;sSinter in fivti poſſi CvIIC
Hac actio eſt ad rerum ſingula-
rmm potitionẽ: & competit pro om-
nibus rebus corporalibus. BART.
t. PAVLVS libro ſeptimodetime
ad Edicum.
Osr actiones, que
de vniuerſitate a
popoſite ſont?,
ſubiicitur actio
ſingularum rerum
petitionis. 1. J Que ſpecialis in
té actio locu habet in omnibus
rebus mobilibus tãanimalibus,
principalii
queſtione
2. Dicuntur ergo prœindiciales:
rim aliz quaeſtiones differantur, doce uznz¬.
rantur dico, quantum ad definitionemaid eſt coguitionemanon
VINDICATIONE *.
TITVLVS I.
teſtate noſtra, non petuntur rei vin-
dicatine: ſed alis remedus hic ex-
preſſis, niſi vindicentur adiecta
cauſa de iure ciuii. BART.
2. Per hanc f auté actionem
liberæ perſonæ, que ſunt iuris
noſtri; vrputà liberi, qui ſunt
in poreſtate*, non petunturd.
Petuntur igitur aut preiudiciis,
aut interdictis a, aut cognitio-
ne pratoria e: & ita Pompo-
nius libro trigenſimoſeptimo:
Niſi forté , inquit, adiecta cau-
ſa s quis vindicet. Si quis ita
petit filium ſuum vel in po-
teſtate i ex iure Romano l: vi-
detur mihi & Pomponius con-
ſentire, recte eum egiſſe. Ait
enim adiecta cauſa ex lege
Quiritium vindicare poſſel.
Hac actione vindicatur etiam
vniuerſitas rerum in totum, vel in
partem: non obstante quod aliqua
pars particularis non ſit vindican-
queſtione pronuntietur: ſed ſenter
Tertio re prou arx ur del aid& i O e enE
uia ie préiudicant ve inre-
dootre a lae iudeaur. diſe-
quãum ad litis conte-
ſtationẽ nam & in cau-
ſa liberall hoe fit: vej.
d l.. ordinata.
fT Ni font, excipit
ab eo, quod dixit don
poſſe vindicari. Azo.
g Adiea cauſade
iure Romanout ſubii-
it. J Sed nônne hos
in ſequeti verſie ſi quu,
ita repetitur vr ſuper-
Auum? Reſpond. non,
quia primo ſub dubiobi
poſtea indubitanter re-
ſpon Azo.
h q Pari filium ſuum.
ſibi exhibendum ab ali-
quo. Azo.
i vel in poteſtate. ſua
eſſe dicat, cum filius
contradicat. & ſie à ſe-
metipſo. Az.
t q’Romans. quo filij
ſunt in noſtra poreſta-
te, vr Inſtit. de patpo5.
ius auee.
IPimdindieare poſſe. pa-
trem filium ſuum. Azo,
2. Sie S etiam petit ab-
bas monachum ſuum,
adiecta cauſa, de iure
canonice 3 Sie & pra-
latus cleriei ſuim, ad-
iecta cauſa.4Irem po-
teſtas d ciuem ſuume.
eJ ad mumicil de iu-
rejreſp. ;. Item de co-
lonis Paleſtinisevt Cod.
de col. PalLji-xj-sIIe
de colonis Illyricianiss
emtia in principali,
a prinairnari
a Vindicare.
Pei aes?
quemadoui
poimusx.
Dimidiate
reſpondet, qui
dubitans re-
pondet.
ccerifegiax-
ri de ſpui¬.
vhi ame .
&ſe Giſi
aplitas.
* ubanai, n¬
ſtra.
arj.
e Vindicare
ceu perſo-
nas poſſumus,
& que il-
fint.
dAdde oã
Nae9.
In his non
ubenmus do-
miniſ nee ve-
ram poſſei-
nem.
pro liberis perſonis da-
Ei poſſit, quarlur. Et
dicitur quod non. vnde
ſi volo filiõ meum pe-
tere, quem dico in po-
teſtare mea: agam priudiciali, & interdictis, & officio iudicis:
verumtamen dicitur quod poſſum vindicare filium adiecta cau-
ſa de iure QuiritumlPen ae.Non ſolum res ſingulares ſed
etiam vniuerſales, que ſeilicez rect ſunt, per hane actionem
peti poſſunt:ſieur grez, equiium armentum, & ſimilia- vtrum ta-
men ad hoc vr grer vindiceur, non oporter quod fingula ca-
pita condicantut per hane actionem.
aJ De vnitateſeilicetaquerelæ & peti hered, qua eſt vni-
uerſalis:vt S e peti. hered item videndun& fin, & lſequn.Azo.
Sed cetté per querelam b non petitur vniuerſitas, ſed teſta-
nenti tumpi. mentun rmmpive s Sad ioſe reſta. l Papindamus, mſ. Die er
Purale pre velhie plurale c pro ſingular poni ve s de petit hered ldiuu in
Sngular n.. el quod de peti. a heredita directat veili dicar de qua
nitur. tiam vtili poſuit duos titulos ſuprà prorim duobus titulis.
a tetitioheee, t rpots ſunr vulu propoſuit proor, & e approban.
us alaſ & upſiont volgs propoſuit praror- & e die appr
are, lis dorrt s ſ pars hred perl i respona Quod ſi non habes, prater.
ee. aa die iuriſconſultus, vel ſenatus.
a Aciones de c J Animalibas qu per f ſe mouentia dicunturav j. de vor.
voeee à ſinfif mouentium.
uubs n ddG’Non priuntur. quui rei vindie datur ei h, qui dominus
Iuouébia per eſt de iure gentiun, iel ciuiii ve irfià e lit ren auuains pri¬.
te que dien¬ enp. Sed iſte liberz perſone ſunt, & non ſunt ialieuius dor
tr.. nio ergo non datur atio in rem, niſi adiecta cauſa t vt ſubiie
nei vindiez- AcCVs..
one r P¬ a Aut praiudicijs aut interditis. Vide ſeripta ad l. 10. Cod de
ere non por puac
Gmus lberos profa. airi:.
noron. eTParaoie. ſeilicet eunt petendi Et die praludiciis i, id
sRe mi- eſt praiudicialibus exceptionibus: veluti ſi ageret filius contra
l d& patrem, & parr obiceret, agere non poresquia meus filius e&
ia de ie iumiunere prlmnis temper oni datent, ſemmndin in.
giun, rel Sed hae Glot nulla cſtquia hle loquitur cum fuius petitur n
i Preuuieiss cum in modum exceptionis repelieur Tu rgo dic praiudicis.
uenmdmods ipraindicialibus in rem actionbure I ſt. de a S. praiudica-
noobpptan es TEt dicuntur l ideo praiudieiales actiones, & exceptiones,
e oeni. quia pris de eis cogpoſeenr quin de alia prinntipali quaſtione
LPaiuiein, pronnntietur. Sed cente hat ratione quelbe exceprio dicere-
tur preiudicialis:quia ſemper prius cognoſeitur de co, quam de
quam his, que anima carent, &
x Prop la dieitur qudd onnzde in his, que ſolo * continentur.
* Proprla ls dicitur quod non. vnae 7. n. n ſ .
Pio pra ſ ne u enenone Lbera perſona, que ſunt in po-
ſutorun, vt tere, quem dien in nn-
ait Senee li.
2. aur. queſt.
6.1.
a Ationes de
vniuerſitate,
ieu vniuerſa-
Ies qua ſint.
L ’Iooecooi
querela, non
aaio de
vniuerfitate:
eA ea tmtu
ptatur teſta-
i aones
i dn
ve Cde col. l jbxj.
7. Item de colonis im-
peratoris, fiue patrimo-
nialibus, vel fiſcievr C.
de fugi. colo. Lji & ij.
li xi.& Cde agri & cenL. & iy. xjj 8. Ide in colonis quo-
rumlibet priuatorum, vt poſſint vindicari, cauſa adiecta de iure
tishddum lſequenti. BART.
3. 5 Per hanc autem actionem
non ſolûm ſingula res vindica-
Romano, vel de iure legunnvt Cade agrie & cend,quiſquis, & l.
omnes ij j in authe prine Sſſed neque ſuſcipintes. t.
i.,. Idem in cohortali, vel curialit Cal vi quis deeur. vet
obordjT Vt autem plené ſeias quando vnumquodque iſtonu, , a¬
lotum habeat, vel interdictum f, rel cognitio pretoris, ſie oi Iires ae-
iud lquod idem eſtlſue preiudieialis actio die quod ſi filius à euiti iers
nulo detimerur, ſed ipſe ſui controuerſan facit: locun habet pras iil-
cognitio pratoris Sed & diei poreſt quod praiudicialis atio in i-is quen-
rem locum habet: ſieut contra eum, quem ſeruum meum eſſe admodu pe-
contendort ceſſat inrerdictum de libe exbibniſi propter ade- re & vindiea.
dam hereditatem ſir contentio: ve iffa de li. uht l deinde re pofimux
S. hoe autem. & l. ſi eum, qui ſe. & Imſti. de atio. S. praiudicia-
les. Si verô filius ſit apud alinm, & ſua ſponte locum habet
iud oofeſiue cognitio pratoris: ſieut & ſi apud neminem eſſet.
nam bic apud ſe eſſe videtur. Item praindicialis actio in renm
eadem ratione: ſed & rei vindi dari poreſt adiecta cauſa de iu-
Quiritum: ceſſat verd interdictum, niſi qui detinet, pari-
ter ſe parrem profiteatur. am bis caſbus loquitur lex iſta: ve
nfrà de lib. chi. l. Si verô inuitus detinetur, hot caſu pro-
ditum eſt interdictum: vt infà de li exh. l.j & datur rei vin-
t. dic. adiecta cauſa de iure Quiritum: ve hle dicuur, & ceſſat
prœindicialis in rem actio: que ſolummodo contra filium
datur: & ratione controuerſi, quam de ſe facit filins. Alia ve-
rô rei vindie. ſeililicet adiecta cauſa de iure Quiritum, datur
ratione poſſeſſienis, quam alus haber, & controuerſix, quan
facit: & ita iud, offie. T Huie diſtinctioni eſt contrà. 1. Quod
dicitur, quod vbi eſt ordinarium g auxilium, non debet recur-
ri ad extraordinarium: vt ſuprà de minr. l in cauſa cugnitie-
ne utiam. j. repon. vnde non videtur quod cum iudie. offie. alia
actio, vel auxilium detur. Ad quod reſpond quod ibi vocat
extraordinarium auxilium reſtit. in integr. quod contra ius
commune daur. Secus verô ſi de iure communi quis petat
actionem dari extraordinariam cum ordinari. 2. Sed huic
reſponſioni eſt contrà ſuprà de eden. l. quadam. vbi extraordina-
1 Ordinarie
auuio praẽ-
te non recur-
ritur ad ext-
rdiuarin.
rium, quod eſt de iure communi, non comperit cum ordina-
ri.