DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0508
881
d q uta ſut ate caſum demorun. AC VR.
e Naar. vt vel ex primis, vel poſterioribus fat ſummiſſio,
ſecuduR.
f Summitere autem
a Fai ee fa re & fugere: ve
abmitre ve infia de adil cict bo-
aſſugers qurt dur nsl. ASeV
ãerinde ſ ndenm ftere
nadione an. vrilium ab inutilibus.
mV AT ad. id eſt quia.
nam ſibi inutilia & in
auucd firma aiguaarſed veilia
rugis iu ne proprietaio aſiegmze
ine igar ius facit: ex quõ parét
aliud eſt quan quod diuiſio eſ. Aao.
viumfrutu IiaJCASyS.
uinn legre, SVſumfructum habe-
ict dece oues bam in area alicuius.
eet aaiint ius ean adificauit, &
ie vſusfructus videtur
extinctus mutatione
rei ante decenniõ reſti-
tuitur vſusfructus mi-
ni. Catera plana ſunt
vſque ad finem ubrice.
Vivrau.
L Perit id beſt peri-
oiinairaferàt reolet
RRponderunt quia
a rorper Aad uuecaiiſeaannſe
ea: ſed pro ſus: ve j quimo vſuſſr.
a qu fri amit lrpeti Sſu de iu-
aenidere, vel ce camen prrtorio re-
perire ſoier. ſituitur ipſoiure: vej.
de ſeruſt predil&
t ſſnfuaa
Attilieinus. & ideo non
Amiſſumn viderur amiſſus E; veã.
idetur, quo de in uter reſti lneme.
ipſ iue ent hoe ſupericeleſibla-
diuſ pauu ta iora temuu quo ſo-
e. let perire vſusfructus.
alioquin ſi vlera tem-
pus agitur ve remouea-
turv jquemadſer.
am,itſ lacuu, & jſiſer.
viddſi eo lo in prine,
A ccVRs.
I CIdomus JPer-
Denernhoc ſi re-
Ius eſt ita, cûm de-
ierit ad illum pertine-
re: vrjquand dule e:
dt lſi dus, Alioquin d
a ſeiens alterius eſſe
vſuumfructum, puré le-
gauerit, adira heredita-
te cedit dies yſusfru-
ctus & aſtimatiot eins
legatarin paſtarur: ſi-
eut in te f aliena lega-
tave Iauuneugaẽ5.
quad autem diximaus.
a Qare-
Jeare. ve Sa.
vſufrituars, S.4
ia, quu eſt contrà.
4 Vſufrutus
aen à pro-
prietario le-
gai dies ce-
lit adiua
hereditate,
iuſiu aſtima-
aio praſtatur
Iegario per-
nde ae fi res
aiqua aiena
iegaa eſe,
Eiimatio
fecédie lo
rei.
Legaa re
Lna iaien-
te, atimati
dbeenr lega-
tario ab bre-
lam. ACEVRE.
ns Siaiie r¬
leineat. ſieut &
in legato proptietatis:
r le gel ſ ddobus.
infine. AcCVRS.
DEEvVSvPRverv
adereſcendo.
Iare JEdiſi-
Sol hae dereminat il-
tus demortui ad fructuarinm
pertinere. 3.J Sed quod dicitur,
debere eum ſummittere, totiens
verum eſt, quotiens gregis, vel
armenti, vel equitij, id eſt vni-
uerſitatis vſusfuctus legatus
eſt:cæterum t ſi ſingulorum ca-
pitum, nihil ſupplebit. 4 Item
ſi forte eo tempore, quo fœtus
editi ſunt, nihil fuit a, quod ſum-
mitti deberet, nue & b poſt
editionem vtrum ex his, qua
edenture, ſummittere debebit;
an ex his, qua edita ſunt d, vi-
dendum eſt Puro autem verius,
ea, qua pleno grege edita ſunt,
ad fructuarium pertinere: ſed
poſteriorem gregis caſum no-
ere fruſrariosSe-
mittere autem facti feſt: & Iu-
lianus proprie dicit, diſpertire,
& diuidere, & diuiſionem quã-
dam facere s:quôd dominium
ſummiſſorum erir proprietarij.
LE21. MARCELLVS libre ſe-
primodecime Digestorum.
Iin area, cuius vſusfructus
lallenus eſſer, quis dificaſ-
ſer intra tempus, quo yſusfru-
ctus perit ’ſuperficie ſublata re-
ſtitui vſumfructun vereres re-
ſponderuntE.
LE2I1. VLPIANVS lire ſe-
ptimodecime ad Sabinum,
Sl dominus nmde propriea-
Ous vſumfructum legauerir,
verum eſt, quod Mæcianus ſeri-
pſiroterio Oueſtiomun de
fideicommiſſis, valere legatum,
& ſi forté in vita teſtatoris, vel
ante aditam hereditatem pro-
prietati acceſſerit, ad legata-
rium pertinere l. Plus admittit
Mæcianus, etiam ſi poſt aditam
hereditatem acceſſiſſet vſusfru-
ctus, vriliter diem cedere, & ad
legararium pertinere.
TI11. POMPOIIs Ilbre
quinte ad Sabinum,
I’are vſusfructus legarus ſit
lmihi, poſſe me caſam ibi
adificare n, cuſtodiæ cauſa ea-
rum rerum, que in area ſunt.
LEEIII. GAIVs llls ſeptimo
ad Editum prouneiale.
ISticho ſeruo tuo, & Pam-
Pphilo meo legatus fuerit
votee,tCAGa , Teſtator legait vſunfmueſt fut-
di mibi, & Titio. Titius non vul
oſtquam habuerit amiſit. quaritur an adereſcat mi-
ni. Edicit, quod ſi ſumus couinmcti, ſie: ſi ſeparati, no Su-
It ſuam partem: vel
mus autem coniuncti, ſi dixit teſtaror, Titio, & Mauio. Sepa-
tati; ſi dirit, illi dimidiam, & illi dimidiam IDENIAEE.
Teſtator legauit vſumfructum fundi ſeruo communi meo, &
Titi, & dicit hle, coutunctim quaritur ſi vus dominorun
tpudiaeeit, vtrdm alteri adçreſcat? Et reſp. quod adereſeit al-
De vſufructu adcreſcendo.
5Nibil fuia quia nnddm erant aliqua demoua. Az0.
b Nune &. quia perieunt poſt aliqua. A.
e j Edntur. poſt caſum. Ao.
tio coniunctim, & Seio ſeparat
!
vſusfructus, tale eſt legatum,
quale ſi mihi, & tibi legatus eſ-
ſet: & ideo dubim non eſt, quin
æqualiter ad nos pertineatP.
DE VSVFRVCTV
adereſcendo.
TITVLVS II
Perſequitur, quem epit, traſtatum
de uſufun: datà ſecialeu titulum.
de vſufructu adereſcendo. De dominie
adereſtende agitur in tirulu, de here.
inſti dt de adquiren hered & de leg&
fid. Eſt *’autem tus adereſcendi, ius re-
tinenda, vel nanciſcenda partis eius, qui
nn conurrt, vel concurere e. Ee
iun quidem retinenda partis aius, qui
net deminutum concurſi alterius, tan
in proprietate, quam in vſufrut, l¬
cum habet. Ius nanciſcenda partis eiu,
qui emeurrere defit, quod propius vi-
detur eſſe ius aderendi, in vſufructu
tantdm. Sed & illa aecommodar pteſt
in vſufructu nam cm vſiufrutus que-
tidis conttitutur & legtur, retine po-
tis, quam nanciſeor furem uuu, qui
bodis non concurrit, liet concurrerit
beri. Igitur vtrobi, ius adéreſcendi eſt
ius retimendae partis eiu, qui non con-
eurrit. Vel, uus lagati integrum, nee de-
mlnutum per collegatari eeurſun. Vel,.
iu non t decreſcendaid mim duitur
adereſtere, quod decreſeert concurrente
aliero. Et u? vulgô iaterpruantur,
adereſcit. id oſt non minuitur, vel non
deerrſſtitnam & contrà, non minuitur,
idaſt adereſeu l. ro, de leg, 3. E &
ala differentia, quod fructuaris adere-
ſeat eam amittenti partem ſuam, non
propritari. Perperam addiur tenia ex
ocit lStS n qua proculdubis lul.
CeIſo diſſentis. CV IAE.
Iner coniunctos eſt locus iuri ad-
creſcendi non inter totaliter diſiun-
ctes. hdquod not. BART.
t VLPIANVv libro ſeptime-
decimo ad Sabiuam.
VOTIENS vſus-
fructus
eſt, ita inter fru-
iunctim a y ſit vſusfructus reli-
ctus . Cererum ſi ſeparatim
vnicuique partis reip vſusfru-
ctus ſit relictus ſine dubio ius
adcréſcendi ceſſat.
Coniunctio realis inducit ius
adereſcendi. BART.
1. 5 Denique apud Iulianum
libro trigenſimoquinto Dige-
ſtorum quetitur, i communi
ctorve jde legata
ve in has lege.5.!
non Loncurrit, id eſt ius legati imtegrum,
legatus
i.
88
teri. Nu aJSi teſtanor legauit vſumfuctum ſeuo com-
muni Maui, & Seipitem & Tiio in lia dimidia: ſi Tiius per-
dat, minl, non Tiro adereſeir: &idem eſt erian, ſi mihil ri-
nim. nam hic Titio amittente
adepeſcit mihi non SeiI MTIRBVITeſtator leguit mi-
bi vumfructum fundi.
tem Titio vſumfruct.
eiuſdem fundi ita ſe-
paratim quoad vebas
licet quoad rem coni-
Ci ſumus, quantur an
vno amittéte alteri ad-
ereſeit? Et dicit quod
e. Secundô dicit, in
proprietate fundi lega-
taduobus, predictomo-
do eſt. nam vno repu-
diante, adereſcit alteri.
Teriô dieit, quodple-
niûs adereſeit vſusfru-
ctus, quam proprietas;
quia vſusfructus, ſiue
ius fructuarius repue à nareſen?
diet, antequamhabeat, ius qui-
ſius poſtquam habeat,
amittat capi. deminu-
tione, vel alio modo,
adreſciteſed proprietas
ita demum, ſi à domino
ſit tradita resVVI A.
a Siconiunim Hoc
artieulo, coniuntim, ſi-
guifieatur mixta re, &
verbis comiunctio: vt &
in tit.CCde cad aollen &
Sſ bmtd lg. i.
de ſeripta ad har6. infia
de le3-GVIAC.
o Ranus. Imbà in us adreſee-
caſu videtur cian l donr peort
coniunctus eſt: quod Mi oiinées
non adereſcat: ve j. de eſDie ve haë
cmdittonibus, & demon- Gloſs.
tionibus. L muteri. us non des
que eſt contra vi dur pr’ifeeeee
ous mari, & femine t. ds dere-
fuit relictus, & coniun- Cere, ve mon
cim ſub conditione ſi deeiere,
alter cor, ſeilicet mu- pro adceeee.
lier non nuberer. nam te.
ca nubente, & altero re-
pudiante, non adereſeit
mulieri. Sol licet defe-
cerit ibi cõditio in per-
ſona vriuſque quiaoue
ſit: tamen quoad mu¬ e?
pſ e n nensanto rennte Eet lor iu-
titur, vnde collegararius iunéos re, v
nlil fidieis eoianiſt ven es maure
repudier, nihil repudia¬ toque mode.
r videui uia ain
aiet madieer aure erndir ax
hiladereſeit quia codi- ſnit à con-
tio viduitatis, que ſibi iune, ve
eniriuu aun plursduz iuilio ſi e¬
ei, qui ſi collegatarus n
uiren d n eot par dridre
leret. hie autem fim- Ims non de-
pliciter, & puré duobus cit. vide
lait reliſtunieraererer e cetindal,
pudiauir; vel alter ami¬Seaena
te vatil, ilreis eſt irs Pot ier eue
adereſeeddi t dit ’ b ps pes di-
coniuncto re, & verbis, uiſa, vel indi.
vel alero eotm mo- uie ſſigman-
domm tantmm Ace. ur indetrer
p Partis re. pro dir eendi locnn
uiſ aſſignate, vel etiam abet.
pr indiuiſo vt pro d Verbis n¬
L. Ius adere-
aquis porionbus, vel huie in dimian dntenion oounmo
lego vlumfructuni dummodd on ſinr verbis conimi é Nan m idarr-
nec in proprietare eſſent coniuncti illi, quibus partes diuiſe, vel
indiuiſa aſſignanturrve j de lI& Proculebi, partes videri le- veffuai con-
tats. & Ja lſM auie, jeon & jde hernſtit Aſ ea qui
Lres. Et atrende quod dixi, quod non ſint etiam verbis con-
iuncti. nam ve in d proprietare adereſeit verbis tantüm coniun-
ſeit: iue pro-
prietatemoue
ideres, quod
tamen à qui-
pufds non ad-
mitriturrrt ha-
lre cmunci. ita & in vſuftue. multô magis. Gu.é.
terdun Quidam tamen conrà-Arg pro eis drſuuln.
Ee
5 ble,
d q uta ſut ate caſum demorun. AC VR.
e Naar. vt vel ex primis, vel poſterioribus fat ſummiſſio,
ſecuduR.
f Summitere autem
a Fai ee fa re & fugere: ve
abmitre ve infia de adil cict bo-
aſſugers qurt dur nsl. ASeV
ãerinde ſ ndenm ftere
nadione an. vrilium ab inutilibus.
mV AT ad. id eſt quia.
nam ſibi inutilia & in
auucd firma aiguaarſed veilia
rugis iu ne proprietaio aſiegmze
ine igar ius facit: ex quõ parét
aliud eſt quan quod diuiſio eſ. Aao.
viumfrutu IiaJCASyS.
uinn legre, SVſumfructum habe-
ict dece oues bam in area alicuius.
eet aaiint ius ean adificauit, &
ie vſusfructus videtur
extinctus mutatione
rei ante decenniõ reſti-
tuitur vſusfructus mi-
ni. Catera plana ſunt
vſque ad finem ubrice.
Vivrau.
L Perit id beſt peri-
oiinairaferàt reolet
RRponderunt quia
a rorper Aad uuecaiiſeaannſe
ea: ſed pro ſus: ve j quimo vſuſſr.
a qu fri amit lrpeti Sſu de iu-
aenidere, vel ce camen prrtorio re-
perire ſoier. ſituitur ipſoiure: vej.
de ſeruſt predil&
t ſſnfuaa
Attilieinus. & ideo non
Amiſſumn viderur amiſſus E; veã.
idetur, quo de in uter reſti lneme.
ipſ iue ent hoe ſupericeleſibla-
diuſ pauu ta iora temuu quo ſo-
e. let perire vſusfructus.
alioquin ſi vlera tem-
pus agitur ve remouea-
turv jquemadſer.
am,itſ lacuu, & jſiſer.
viddſi eo lo in prine,
A ccVRs.
I CIdomus JPer-
Denernhoc ſi re-
Ius eſt ita, cûm de-
ierit ad illum pertine-
re: vrjquand dule e:
dt lſi dus, Alioquin d
a ſeiens alterius eſſe
vſuumfructum, puré le-
gauerit, adira heredita-
te cedit dies yſusfru-
ctus & aſtimatiot eins
legatarin paſtarur: ſi-
eut in te f aliena lega-
tave Iauuneugaẽ5.
quad autem diximaus.
a Qare-
Jeare. ve Sa.
vſufrituars, S.4
ia, quu eſt contrà.
4 Vſufrutus
aen à pro-
prietario le-
gai dies ce-
lit adiua
hereditate,
iuſiu aſtima-
aio praſtatur
Iegario per-
nde ae fi res
aiqua aiena
iegaa eſe,
Eiimatio
fecédie lo
rei.
Legaa re
Lna iaien-
te, atimati
dbeenr lega-
tario ab bre-
lam. ACEVRE.
ns Siaiie r¬
leineat. ſieut &
in legato proptietatis:
r le gel ſ ddobus.
infine. AcCVRS.
DEEvVSvPRverv
adereſcendo.
Iare JEdiſi-
Sol hae dereminat il-
tus demortui ad fructuarinm
pertinere. 3.J Sed quod dicitur,
debere eum ſummittere, totiens
verum eſt, quotiens gregis, vel
armenti, vel equitij, id eſt vni-
uerſitatis vſusfuctus legatus
eſt:cæterum t ſi ſingulorum ca-
pitum, nihil ſupplebit. 4 Item
ſi forte eo tempore, quo fœtus
editi ſunt, nihil fuit a, quod ſum-
mitti deberet, nue & b poſt
editionem vtrum ex his, qua
edenture, ſummittere debebit;
an ex his, qua edita ſunt d, vi-
dendum eſt Puro autem verius,
ea, qua pleno grege edita ſunt,
ad fructuarium pertinere: ſed
poſteriorem gregis caſum no-
ere fruſrariosSe-
mittere autem facti feſt: & Iu-
lianus proprie dicit, diſpertire,
& diuidere, & diuiſionem quã-
dam facere s:quôd dominium
ſummiſſorum erir proprietarij.
LE21. MARCELLVS libre ſe-
primodecime Digestorum.
Iin area, cuius vſusfructus
lallenus eſſer, quis dificaſ-
ſer intra tempus, quo yſusfru-
ctus perit ’ſuperficie ſublata re-
ſtitui vſumfructun vereres re-
ſponderuntE.
LE2I1. VLPIANVS lire ſe-
ptimodecime ad Sabinum,
Sl dominus nmde propriea-
Ous vſumfructum legauerir,
verum eſt, quod Mæcianus ſeri-
pſiroterio Oueſtiomun de
fideicommiſſis, valere legatum,
& ſi forté in vita teſtatoris, vel
ante aditam hereditatem pro-
prietati acceſſerit, ad legata-
rium pertinere l. Plus admittit
Mæcianus, etiam ſi poſt aditam
hereditatem acceſſiſſet vſusfru-
ctus, vriliter diem cedere, & ad
legararium pertinere.
TI11. POMPOIIs Ilbre
quinte ad Sabinum,
I’are vſusfructus legarus ſit
lmihi, poſſe me caſam ibi
adificare n, cuſtodiæ cauſa ea-
rum rerum, que in area ſunt.
LEEIII. GAIVs llls ſeptimo
ad Editum prouneiale.
ISticho ſeruo tuo, & Pam-
Pphilo meo legatus fuerit
votee,tCAGa , Teſtator legait vſunfmueſt fut-
di mibi, & Titio. Titius non vul
oſtquam habuerit amiſit. quaritur an adereſcat mi-
ni. Edicit, quod ſi ſumus couinmcti, ſie: ſi ſeparati, no Su-
It ſuam partem: vel
mus autem coniuncti, ſi dixit teſtaror, Titio, & Mauio. Sepa-
tati; ſi dirit, illi dimidiam, & illi dimidiam IDENIAEE.
Teſtator legauit vſumfructum fundi ſeruo communi meo, &
Titi, & dicit hle, coutunctim quaritur ſi vus dominorun
tpudiaeeit, vtrdm alteri adçreſcat? Et reſp. quod adereſeit al-
De vſufructu adcreſcendo.
5Nibil fuia quia nnddm erant aliqua demoua. Az0.
b Nune &. quia perieunt poſt aliqua. A.
e j Edntur. poſt caſum. Ao.
tio coniunctim, & Seio ſeparat
!
vſusfructus, tale eſt legatum,
quale ſi mihi, & tibi legatus eſ-
ſet: & ideo dubim non eſt, quin
æqualiter ad nos pertineatP.
DE VSVFRVCTV
adereſcendo.
TITVLVS II
Perſequitur, quem epit, traſtatum
de uſufun: datà ſecialeu titulum.
de vſufructu adereſcendo. De dominie
adereſtende agitur in tirulu, de here.
inſti dt de adquiren hered & de leg&
fid. Eſt *’autem tus adereſcendi, ius re-
tinenda, vel nanciſcenda partis eius, qui
nn conurrt, vel concurere e. Ee
iun quidem retinenda partis aius, qui
net deminutum concurſi alterius, tan
in proprietate, quam in vſufrut, l¬
cum habet. Ius nanciſcenda partis eiu,
qui emeurrere defit, quod propius vi-
detur eſſe ius aderendi, in vſufructu
tantdm. Sed & illa aecommodar pteſt
in vſufructu nam cm vſiufrutus que-
tidis conttitutur & legtur, retine po-
tis, quam nanciſeor furem uuu, qui
bodis non concurrit, liet concurrerit
beri. Igitur vtrobi, ius adéreſcendi eſt
ius retimendae partis eiu, qui non con-
eurrit. Vel, uus lagati integrum, nee de-
mlnutum per collegatari eeurſun. Vel,.
iu non t decreſcendaid mim duitur
adereſtere, quod decreſeert concurrente
aliero. Et u? vulgô iaterpruantur,
adereſcit. id oſt non minuitur, vel non
deerrſſtitnam & contrà, non minuitur,
idaſt adereſeu l. ro, de leg, 3. E &
ala differentia, quod fructuaris adere-
ſeat eam amittenti partem ſuam, non
propritari. Perperam addiur tenia ex
ocit lStS n qua proculdubis lul.
CeIſo diſſentis. CV IAE.
Iner coniunctos eſt locus iuri ad-
creſcendi non inter totaliter diſiun-
ctes. hdquod not. BART.
t VLPIANVv libro ſeptime-
decimo ad Sabiuam.
VOTIENS vſus-
fructus
eſt, ita inter fru-
iunctim a y ſit vſusfructus reli-
ctus . Cererum ſi ſeparatim
vnicuique partis reip vſusfru-
ctus ſit relictus ſine dubio ius
adcréſcendi ceſſat.
Coniunctio realis inducit ius
adereſcendi. BART.
1. 5 Denique apud Iulianum
libro trigenſimoquinto Dige-
ſtorum quetitur, i communi
ctorve jde legata
ve in has lege.5.!
non Loncurrit, id eſt ius legati imtegrum,
legatus
i.
88
teri. Nu aJSi teſtanor legauit vſumfuctum ſeuo com-
muni Maui, & Seipitem & Tiio in lia dimidia: ſi Tiius per-
dat, minl, non Tiro adereſeir: &idem eſt erian, ſi mihil ri-
nim. nam hic Titio amittente
adepeſcit mihi non SeiI MTIRBVITeſtator leguit mi-
bi vumfructum fundi.
tem Titio vſumfruct.
eiuſdem fundi ita ſe-
paratim quoad vebas
licet quoad rem coni-
Ci ſumus, quantur an
vno amittéte alteri ad-
ereſeit? Et dicit quod
e. Secundô dicit, in
proprietate fundi lega-
taduobus, predictomo-
do eſt. nam vno repu-
diante, adereſcit alteri.
Teriô dieit, quodple-
niûs adereſeit vſusfru-
ctus, quam proprietas;
quia vſusfructus, ſiue
ius fructuarius repue à nareſen?
diet, antequamhabeat, ius qui-
ſius poſtquam habeat,
amittat capi. deminu-
tione, vel alio modo,
adreſciteſed proprietas
ita demum, ſi à domino
ſit tradita resVVI A.
a Siconiunim Hoc
artieulo, coniuntim, ſi-
guifieatur mixta re, &
verbis comiunctio: vt &
in tit.CCde cad aollen &
Sſ bmtd lg. i.
de ſeripta ad har6. infia
de le3-GVIAC.
o Ranus. Imbà in us adreſee-
caſu videtur cian l donr peort
coniunctus eſt: quod Mi oiinées
non adereſcat: ve j. de eſDie ve haë
cmdittonibus, & demon- Gloſs.
tionibus. L muteri. us non des
que eſt contra vi dur pr’ifeeeee
ous mari, & femine t. ds dere-
fuit relictus, & coniun- Cere, ve mon
cim ſub conditione ſi deeiere,
alter cor, ſeilicet mu- pro adceeee.
lier non nuberer. nam te.
ca nubente, & altero re-
pudiante, non adereſeit
mulieri. Sol licet defe-
cerit ibi cõditio in per-
ſona vriuſque quiaoue
ſit: tamen quoad mu¬ e?
pſ e n nensanto rennte Eet lor iu-
titur, vnde collegararius iunéos re, v
nlil fidieis eoianiſt ven es maure
repudier, nihil repudia¬ toque mode.
r videui uia ain
aiet madieer aure erndir ax
hiladereſeit quia codi- ſnit à con-
tio viduitatis, que ſibi iune, ve
eniriuu aun plursduz iuilio ſi e¬
ei, qui ſi collegatarus n
uiren d n eot par dridre
leret. hie autem fim- Ims non de-
pliciter, & puré duobus cit. vide
lait reliſtunieraererer e cetindal,
pudiauir; vel alter ami¬Seaena
te vatil, ilreis eſt irs Pot ier eue
adereſeeddi t dit ’ b ps pes di-
coniuncto re, & verbis, uiſa, vel indi.
vel alero eotm mo- uie ſſigman-
domm tantmm Ace. ur indetrer
p Partis re. pro dir eendi locnn
uiſ aſſignate, vel etiam abet.
pr indiuiſo vt pro d Verbis n¬
L. Ius adere-
aquis porionbus, vel huie in dimian dntenion oounmo
lego vlumfructuni dummodd on ſinr verbis conimi é Nan m idarr-
nec in proprietare eſſent coniuncti illi, quibus partes diuiſe, vel
indiuiſa aſſignanturrve j de lI& Proculebi, partes videri le- veffuai con-
tats. & Ja lſM auie, jeon & jde hernſtit Aſ ea qui
Lres. Et atrende quod dixi, quod non ſint etiam verbis con-
iuncti. nam ve in d proprietare adereſeit verbis tantüm coniun-
ſeit: iue pro-
prietatemoue
ideres, quod
tamen à qui-
pufds non ad-
mitriturrrt ha-
lre cmunci. ita & in vſuftue. multô magis. Gu.é.
terdun Quidam tamen conrà-Arg pro eis drſuuln.
Ee
5 ble,