DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0777
fieri debeba Item nota quod plus valer quod eſt in verita-
Verits opie te à quam quod eſt in opioneve bie aſtit, de lgatS ſi quis.
aioni prrſer- T Irem nota praſentiam S non haberi pro conſenſu. Sed arg.
ur- .
tPraſentia an
pro conſenſu
Ebitor JCASVE.
Obligaui tibi renm
meam pro decem: cam
à te emi: an valeat em-
pio? Dieit quod non:
. quia ſu ei aulla eſt
emptio, quod ſi ego pi-
guus peterem per pi-
gueraticiam actionem,
vel pactum in rem, re-
pellar, niſi paratus ſim
torum debitum ſoluere.
DEEITORIS.I Li-
bertus meus filiumfa-
miliàs habens in pecn-
lio, debebat Titio de-
cem&e pignns ei rradi-
dit: filius liberti pignus
emit ex pecunia pecu-
lari. Dieit quod nõ te-
nuit emptiorvnde mor-
tun liberto erit pignus
in hereditate: & conſe-
quor ego parronus por-
tionem illius rei: ſicut
.. aliarum rerum liberti
mei per bonorum poſ-
ſeſſionem contra tabu-
las ſorvra jDebebam
tibi deceum ſub pignore.
ſi tibi fari: poſt ſo-
lutioné pignus mihi re-
uine e oi poue
quod pignus, quod tibi
ieidui aui duigait
poſtea tibi ſatsfeci.
Dieit quod à ſecundo
ereditore pigous libe.
tabitur. VIVIA N..
e Emere ret a 5 Emptie. ſue ſeiense
han quis pon fiue ignorans emitute.
poten, ſue d enntraheuds mprie
leens, Ius rei j de conà
iena . bb ſſruums. d,lſtraunmeum&
arg.. man. l ſi mandã-
ueroSſi bi. AccVs.
bbqNee ſi minoris eme-
rit ſeilicet quam ſit de-
bitum.
contrà infrà de uit. l. quidam ax parte. & ibi plené proſequor
iſtud generale. ACCVRS.
xL. PAPINTANV ibb, tertis
Reponſorum.
Ebitor à creditore pignus,
quod dedit, fruſtra emit:
cum rei ſuz nulla emptio ? ſit.
Nec ſi minoris émerit b, & pi-
gnus petat, aut dominium vin-
dicet, eie non totum debitum
offerẽti d creditor poſſeſſionem
reſtituere cogetur.
Filius rem paris de pecunia pro-
fectitia non poteſt emere. BART.
1. JDebitoris filiusf qui ma-
net in parris poreſtate, fruſtrà
pignus à creditore parris pecu-
liaribus s nummis comparat: &
ideo ſi patronus debitoris cõ-
tra tabulas eius poſſeſſionem?
acceperit, dominij partem ob¬¬
tinebit. nam pecunia, quam
filius ex re parris in pretium de-
dit, pignus liberatur.
Soluta pecunia liberatur pignus
ab eotui eſt ſolutum: & abeius cre-
ditore, uiierat ſecundo obligatume
& ad restituendam poſſeſſionem te-
netur. BART.
2. ’ Soluta pecunia creditor
poſſeſſionem pignoris, qua cor-
poralis apud eum fuit, reſtituere
debet: nec quicquam ampliûs l
praſtare cogitur. Itaque n ſi
medio rempore pignus creditor
pignori dederit: domino ſol-
c5Ei. ſeilicer debitori. AcCVRS.
d’Emere poſ-e Cogetur.
ne Rt ee oigetane
noris ſui de-
tuor meui
poteſt: & e¬
nerit, emptio
s
d Offerenti creditori.
Lagetur. Quid ſi creditor d debitori poſſeſſionem pigno-
a e ris rendidiſſee; Reſp reperit quaſi nibil valeat quod eſt actume
vt argS de condit indeb. l eruuunm meum A cVRS.
tore ſus non E Debitoris filiu. ſcilicet libetti. A CVVR.
J Peculiaribus. id eſt profectitii
T Et ides. bene ſequitur,deo. Si enim iam teneret emptio in
aon ſubiſtez. perſona filij: vt quia lam eſſet emancipatus, vel quia de caſtrenſi
pecunia emiſſet, deſineret res eſſe liberti, & fieret filij: ergo pa-
tronus nihil in ea petere poſſet: quia flius liberti ingenuus eſt.
vt Imſtit de ingen in prine.
iT C Poſſeſſionem ſcilicet pro tertia parte. Et hoc cum filius erat
exberedatus rité, vr non poſſit,
vel hereditatem pattis ad ſe pertinere nolebe
gere querela; vel erat mortuus,
alloquin in nihi-
lum parronus admitrererur: vt mstit. de ſuc.li55 ſed nostra.
E Domini partem. rei pignerata, & aliarum rerum.ACCVRS.
non tenet pignoris obligatio. Sed
uente pecuniam, quam debuit,
ſecundi pignoris neque perſe-
curio dabitur, neque retentio?
relinquetur.
Si dominium rei ſuperueniat de-
bitori, confirmatur obligatio: ſecus
ſi dominus debitori ſuccedat. hoc
dicit. Diuiditur in duas partes.
Prima; quando dominium ſuper-
uenit debitori. Secunda; quando
debitum ſuperuenit domino: quia
dominus ſucceſſit debitori. Item hac
ſecunda ſubdiuiditur in duas par-
tes. Prima; quando res fuit obliga-
ta ſimpliciter. Secunda; quando ille,
qui obligauit, expreſsé ſe aſſeruit eſſe
dominum. Secunda ibi; Sed ſi con-
ueniſſer. BART.
XLI. PAVLVS libre tertie
Quaſtionum.
REan aienam a pignori de-
Ldiſti: deinde dominus rei
eius eſſe cœpiſti, datur vtilis
actio pigneraticia e creditori.
Non eſt idem dicendum? , ſi
ego Titio, qui rem meam obli-
gauerat ſine mea voluntate ,
heres extitero: hoc enim mo-
do pignoris perſecutio conce-
denda non eſt creditorit. Ne-
que vtique ſufficit ad compe-
tendam vrilem pigneraticiamſ
actionem eundem eſſe domi-
num*, qui etiam pecuniam
debet. Sed ſi conueniſſet de
pignore , vt ex ſuo mendacio
extrancus poſſidet. ACCVRS7
Ius rei aliquo calntadepens lun Dieit quod pigpus confirmarur.
datur Titio vrilis pigneraticia. Sed pone, cm rem tuam obli-
gaui: deceſſi te herede inſtiruto: nunquid hoc idem erit ee con-
ide cum titulonam que f bona fide poſſidemus, in bonis noſtris;
pS Dicer de iure: quia nec factum eſt idem. Suprà
enim debitor ſuccedit domino rei: hic econtra dominus rei de-
bitori Eſt tamen arg contra j e exept rei vend & tralj reſt.
ADDITIO.Dic quod non confirmatur pignus quoad actionem.
1415 Digeſtorum Liber XIII. Tit vij. 1416
Em alienamJ CASVS. Rem uam pignorr obligaui Titio.
pone quod dominium l¬
Ermetur pignoris obli-
gatio? Dieit quod uon.
Sed pone quod ego vo-
Iebam rem meã pigne-
rare: fuiſti praſens, &
aſſeruiſti rem illã meà
eſſe: poſtea deceſſi te
herede inſtituto. Dicit,
quod iſto caſu improbé
feciſti, ſi reſiſtere volui-
ſti creditori volenti, re
pigneraticia conuenire:
vude vrili pigneraticia
conueniendus es. Iſtam
vltimã particulam ob-
ſeuré dici. VIVIAN.
a JRem alienam. Ob-
icitur ſeriptum Mode-
ſtini in l. ſi Tiii J. d¬
plen. Sed plané faren¬ ignoratici.
dun in hac quaſtione, aAio ora fei-
Modeſtinu cum Paulo porhecaria.
pugnare. Paulus autem b Aio vtis
mltis annis anteceſit duut eoen de-
Modeſtind Modeſtinus ſcit retetoireti
atrigir ſeculum Cordia- poſie, quod
ui: ve indicat l. Cad ab iniio on
cbibendun. Dicendum vaui.
itaque atate Modeſtini, d lte qua
repuean ſiſe vuitn ſir i dſ.
hypohecariam in hac de ateraV.
ſpecie, qu Pauli etate j Inhune loes
non ottiuurat Cre, vide Aein¬.
a S Pigneratieia. a id li. Pareg-7.
at yporhearia deſ. ti-
ciente b directa: quia e Ade que
cum obligare voluit, nõ ſipſi in Giu-
poruitt none cum por l oe in vrt-
teſt,non vule: vr C ſe comnait e¬
aliena res pign da it i iiuii ieà de
cum res & ad Trebell fin bonis no-
lfiluim, jad Mated. ſris eſſe vide-
lſed tulianseS ſe & ſi trr, qué bona
liu. &j, de a epr fide poſde-
lſ qui alienam & .EAndeftomtus
qui pot, in pis. ha. Iui poſit obligare
baleum Sed vi expreſse bonm
detur non confirmari iplus heredis
E riliter. futuri, vide
pignus, etian vriliter, pud egu.
pign lj i reſp-que eſt contrà. Solut ibi crediror ab initio ſantiun traa.
ſciuit rem alienam, cum ſibi obligabatur: hic autem ignorauit. de pigmeribus
Et potes plené diſtinguere, vt ibi diximus. Item videtur contà parte zamemu.
Jqui à qui ma diamon ſi lſi ſeruo bi manumiſor domino ſerui ae aun-s;&
heres extitit, nec confirmatur. Sed d ideo difficilils confirmarur:
quia e difficilis reuocatur. T Sed ſi confirmatur pignus: vr hie
dicitur, quid eſt, quod dicitur quod debet creditor probare rem, quas videanm
fuiſſe in bonis debitoris tepore obligationievt jde pign & que lij ſimplici-
nondum ſunmt quod diciur? Reſponhie poſidebat debitor bona ter aiune, ve
ſe. Clarum;.
ſemtent. S te-
mentum-q 71.
Bal. & Angel.
in l. aſidui. c.
eſſe videntur: ve Jde vebor ſignife lbnorim. Alioquin ſi mala qui parieruaai
le poſideret, non daretur actio creditori. vel hle debitor, ibi negantrt Cy-
nus, Sal. Ra-
phaël in d l.
aidai. Imola,
Caſtrenſis in l¬
heredis fe de
legatz. Imd
e Poſſeio na-I Nec quiequam amplius. non ergo ciuilem poſſeſſionem: ſed
turalas, & ei- naruralem tanthm reſtituit ſecundun quoſdam. T Et ſie dicunt
nis pigaoni e hac lege, quod aturaliter tantinm ereditor poſſder, Sed tu
penis ip e die quod’vroque e modo; ve diri ſariſa ue l ſei-
Stditr et S erelitor T E quod lie dieit, mon ercludit quin & lciuis ſi
pigaus dei Screditor, JEt qud hie dicit, non ercudit quin & t ciuilis ſit
tis ſui poſi- reſtituenda nam illa s aturalem comiratux, Ieem ec exclodit
denten. quo minus ſatiſdetur: veu lereditar. Vel dic ez eo quodhie
ie ſnieonen dieir eſtiure, quil omoia pradiſta ſub eo verbo continen-
pigori e ee usi tun late aut e s e vſr, laaidunu. San Eami na.
iior debitori & Saitij jlLſi r redie. ACeeS ,
reſtituere co- m raque. bené infert: quaſi dieat poſeſſio tantum non au-
Sitnr. tem liberare teneeur quia net tenetur, nec obligatio apud eum
E e remancte, crgo ſeunddim pigmus pert.
dun unnle n T REte ojda tienlrrejbcſ
tReſituenui plen pies, dutem ſu. lij, & i fia de diuerſ & tenp preſeript, la-
verbun lat acceibus. Sj in fime. Sed cond lpeneian fin. Solut.
& ita loquitur iſte verſie mon eſt non poteſt ergo creditor in caſu ipſe Bald, in
noſtooagere bypochecaria: & ita louuiuu hſe, ſed bene coufire l rauus ii
matur pignus, quoad exceptionen: quia ſi iſte dominus, qui ifiirre dl
ſucedil debitor ageret repelleretur ereptiones vt ibi facit ad duntia va e¬
praedicta Cde rei vind à matre. ſecundum BALL. hie. ſin ci-
q Sine g mea voluntate, expreſſa, vel tacita: e quia praſens vu dlau-
eram: quo caſu conſenſiſſe videor: vt dixi Sandd Gaius.
r Non eſt ereditori. imô videtur concedenda: vt J. de pignor.
lſi Ti, que eſt contrà, Solut. bie creditor ſeiuit alienam tem-
pore h obligationis: ibi non: ſecundum Io AN. 2. Vel ibi licet
ſciret creditor, tamen aſſeuerabat debitor ſuam ipſo praeſente, &
aſerente idem, inde poteſt redargui ex ſuo mendacio i vt in
ine huius l.a. Vel Solvt ibi
I Pigneraticiam. id eſt l hypothecariam ccVvS.
t J Deminum. ſeilicet rei pignerat. ACCVRS.
u De pinre. ſ’ſie, vr ex ſuo mendacio arguatur: id eſt argui
h vide que
ſi ad cut
Nueu de trjan-
te. .iſ. ero-
verbe, conuen-
tus. A2
; Mendacij ſui
argui quis me-
tit ſoler, &
deber....
Pignoratitia
pr oropouer
caria-
patet. eibi.
poſſit: vt quia aſſeuerabar iſte, qui nunc eſt heres, quod res erat
pbligantis,
Verits opie te à quam quod eſt in opioneve bie aſtit, de lgatS ſi quis.
aioni prrſer- T Irem nota praſentiam S non haberi pro conſenſu. Sed arg.
ur- .
tPraſentia an
pro conſenſu
Ebitor JCASVE.
Obligaui tibi renm
meam pro decem: cam
à te emi: an valeat em-
pio? Dieit quod non:
. quia ſu ei aulla eſt
emptio, quod ſi ego pi-
guus peterem per pi-
gueraticiam actionem,
vel pactum in rem, re-
pellar, niſi paratus ſim
torum debitum ſoluere.
DEEITORIS.I Li-
bertus meus filiumfa-
miliàs habens in pecn-
lio, debebat Titio de-
cem&e pignns ei rradi-
dit: filius liberti pignus
emit ex pecunia pecu-
lari. Dieit quod nõ te-
nuit emptiorvnde mor-
tun liberto erit pignus
in hereditate: & conſe-
quor ego parronus por-
tionem illius rei: ſicut
.. aliarum rerum liberti
mei per bonorum poſ-
ſeſſionem contra tabu-
las ſorvra jDebebam
tibi deceum ſub pignore.
ſi tibi fari: poſt ſo-
lutioné pignus mihi re-
uine e oi poue
quod pignus, quod tibi
ieidui aui duigait
poſtea tibi ſatsfeci.
Dieit quod à ſecundo
ereditore pigous libe.
tabitur. VIVIA N..
e Emere ret a 5 Emptie. ſue ſeiense
han quis pon fiue ignorans emitute.
poten, ſue d enntraheuds mprie
leens, Ius rei j de conà
iena . bb ſſruums. d,lſtraunmeum&
arg.. man. l ſi mandã-
ueroSſi bi. AccVs.
bbqNee ſi minoris eme-
rit ſeilicet quam ſit de-
bitum.
contrà infrà de uit. l. quidam ax parte. & ibi plené proſequor
iſtud generale. ACCVRS.
xL. PAPINTANV ibb, tertis
Reponſorum.
Ebitor à creditore pignus,
quod dedit, fruſtra emit:
cum rei ſuz nulla emptio ? ſit.
Nec ſi minoris émerit b, & pi-
gnus petat, aut dominium vin-
dicet, eie non totum debitum
offerẽti d creditor poſſeſſionem
reſtituere cogetur.
Filius rem paris de pecunia pro-
fectitia non poteſt emere. BART.
1. JDebitoris filiusf qui ma-
net in parris poreſtate, fruſtrà
pignus à creditore parris pecu-
liaribus s nummis comparat: &
ideo ſi patronus debitoris cõ-
tra tabulas eius poſſeſſionem?
acceperit, dominij partem ob¬¬
tinebit. nam pecunia, quam
filius ex re parris in pretium de-
dit, pignus liberatur.
Soluta pecunia liberatur pignus
ab eotui eſt ſolutum: & abeius cre-
ditore, uiierat ſecundo obligatume
& ad restituendam poſſeſſionem te-
netur. BART.
2. ’ Soluta pecunia creditor
poſſeſſionem pignoris, qua cor-
poralis apud eum fuit, reſtituere
debet: nec quicquam ampliûs l
praſtare cogitur. Itaque n ſi
medio rempore pignus creditor
pignori dederit: domino ſol-
c5Ei. ſeilicer debitori. AcCVRS.
d’Emere poſ-e Cogetur.
ne Rt ee oigetane
noris ſui de-
tuor meui
poteſt: & e¬
nerit, emptio
s
d Offerenti creditori.
Lagetur. Quid ſi creditor d debitori poſſeſſionem pigno-
a e ris rendidiſſee; Reſp reperit quaſi nibil valeat quod eſt actume
vt argS de condit indeb. l eruuunm meum A cVRS.
tore ſus non E Debitoris filiu. ſcilicet libetti. A CVVR.
J Peculiaribus. id eſt profectitii
T Et ides. bene ſequitur,deo. Si enim iam teneret emptio in
aon ſubiſtez. perſona filij: vt quia lam eſſet emancipatus, vel quia de caſtrenſi
pecunia emiſſet, deſineret res eſſe liberti, & fieret filij: ergo pa-
tronus nihil in ea petere poſſet: quia flius liberti ingenuus eſt.
vt Imſtit de ingen in prine.
iT C Poſſeſſionem ſcilicet pro tertia parte. Et hoc cum filius erat
exberedatus rité, vr non poſſit,
vel hereditatem pattis ad ſe pertinere nolebe
gere querela; vel erat mortuus,
alloquin in nihi-
lum parronus admitrererur: vt mstit. de ſuc.li55 ſed nostra.
E Domini partem. rei pignerata, & aliarum rerum.ACCVRS.
non tenet pignoris obligatio. Sed
uente pecuniam, quam debuit,
ſecundi pignoris neque perſe-
curio dabitur, neque retentio?
relinquetur.
Si dominium rei ſuperueniat de-
bitori, confirmatur obligatio: ſecus
ſi dominus debitori ſuccedat. hoc
dicit. Diuiditur in duas partes.
Prima; quando dominium ſuper-
uenit debitori. Secunda; quando
debitum ſuperuenit domino: quia
dominus ſucceſſit debitori. Item hac
ſecunda ſubdiuiditur in duas par-
tes. Prima; quando res fuit obliga-
ta ſimpliciter. Secunda; quando ille,
qui obligauit, expreſsé ſe aſſeruit eſſe
dominum. Secunda ibi; Sed ſi con-
ueniſſer. BART.
XLI. PAVLVS libre tertie
Quaſtionum.
REan aienam a pignori de-
Ldiſti: deinde dominus rei
eius eſſe cœpiſti, datur vtilis
actio pigneraticia e creditori.
Non eſt idem dicendum? , ſi
ego Titio, qui rem meam obli-
gauerat ſine mea voluntate ,
heres extitero: hoc enim mo-
do pignoris perſecutio conce-
denda non eſt creditorit. Ne-
que vtique ſufficit ad compe-
tendam vrilem pigneraticiamſ
actionem eundem eſſe domi-
num*, qui etiam pecuniam
debet. Sed ſi conueniſſet de
pignore , vt ex ſuo mendacio
extrancus poſſidet. ACCVRS7
Ius rei aliquo calntadepens lun Dieit quod pigpus confirmarur.
datur Titio vrilis pigneraticia. Sed pone, cm rem tuam obli-
gaui: deceſſi te herede inſtiruto: nunquid hoc idem erit ee con-
ide cum titulonam que f bona fide poſſidemus, in bonis noſtris;
pS Dicer de iure: quia nec factum eſt idem. Suprà
enim debitor ſuccedit domino rei: hic econtra dominus rei de-
bitori Eſt tamen arg contra j e exept rei vend & tralj reſt.
ADDITIO.Dic quod non confirmatur pignus quoad actionem.
1415 Digeſtorum Liber XIII. Tit vij. 1416
Em alienamJ CASVS. Rem uam pignorr obligaui Titio.
pone quod dominium l¬
Ermetur pignoris obli-
gatio? Dieit quod uon.
Sed pone quod ego vo-
Iebam rem meã pigne-
rare: fuiſti praſens, &
aſſeruiſti rem illã meà
eſſe: poſtea deceſſi te
herede inſtituto. Dicit,
quod iſto caſu improbé
feciſti, ſi reſiſtere volui-
ſti creditori volenti, re
pigneraticia conuenire:
vude vrili pigneraticia
conueniendus es. Iſtam
vltimã particulam ob-
ſeuré dici. VIVIAN.
a JRem alienam. Ob-
icitur ſeriptum Mode-
ſtini in l. ſi Tiii J. d¬
plen. Sed plané faren¬ ignoratici.
dun in hac quaſtione, aAio ora fei-
Modeſtinu cum Paulo porhecaria.
pugnare. Paulus autem b Aio vtis
mltis annis anteceſit duut eoen de-
Modeſtind Modeſtinus ſcit retetoireti
atrigir ſeculum Cordia- poſie, quod
ui: ve indicat l. Cad ab iniio on
cbibendun. Dicendum vaui.
itaque atate Modeſtini, d lte qua
repuean ſiſe vuitn ſir i dſ.
hypohecariam in hac de ateraV.
ſpecie, qu Pauli etate j Inhune loes
non ottiuurat Cre, vide Aein¬.
a S Pigneratieia. a id li. Pareg-7.
at yporhearia deſ. ti-
ciente b directa: quia e Ade que
cum obligare voluit, nõ ſipſi in Giu-
poruitt none cum por l oe in vrt-
teſt,non vule: vr C ſe comnait e¬
aliena res pign da it i iiuii ieà de
cum res & ad Trebell fin bonis no-
lfiluim, jad Mated. ſris eſſe vide-
lſed tulianseS ſe & ſi trr, qué bona
liu. &j, de a epr fide poſde-
lſ qui alienam & .EAndeftomtus
qui pot, in pis. ha. Iui poſit obligare
baleum Sed vi expreſse bonm
detur non confirmari iplus heredis
E riliter. futuri, vide
pignus, etian vriliter, pud egu.
pign lj i reſp-que eſt contrà. Solut ibi crediror ab initio ſantiun traa.
ſciuit rem alienam, cum ſibi obligabatur: hic autem ignorauit. de pigmeribus
Et potes plené diſtinguere, vt ibi diximus. Item videtur contà parte zamemu.
Jqui à qui ma diamon ſi lſi ſeruo bi manumiſor domino ſerui ae aun-s;&
heres extitit, nec confirmatur. Sed d ideo difficilils confirmarur:
quia e difficilis reuocatur. T Sed ſi confirmatur pignus: vr hie
dicitur, quid eſt, quod dicitur quod debet creditor probare rem, quas videanm
fuiſſe in bonis debitoris tepore obligationievt jde pign & que lij ſimplici-
nondum ſunmt quod diciur? Reſponhie poſidebat debitor bona ter aiune, ve
ſe. Clarum;.
ſemtent. S te-
mentum-q 71.
Bal. & Angel.
in l. aſidui. c.
eſſe videntur: ve Jde vebor ſignife lbnorim. Alioquin ſi mala qui parieruaai
le poſideret, non daretur actio creditori. vel hle debitor, ibi negantrt Cy-
nus, Sal. Ra-
phaël in d l.
aidai. Imola,
Caſtrenſis in l¬
heredis fe de
legatz. Imd
e Poſſeio na-I Nec quiequam amplius. non ergo ciuilem poſſeſſionem: ſed
turalas, & ei- naruralem tanthm reſtituit ſecundun quoſdam. T Et ſie dicunt
nis pigaoni e hac lege, quod aturaliter tantinm ereditor poſſder, Sed tu
penis ip e die quod’vroque e modo; ve diri ſariſa ue l ſei-
Stditr et S erelitor T E quod lie dieit, mon ercludit quin & lciuis ſi
pigaus dei Screditor, JEt qud hie dicit, non ercudit quin & t ciuilis ſit
tis ſui poſi- reſtituenda nam illa s aturalem comiratux, Ieem ec exclodit
denten. quo minus ſatiſdetur: veu lereditar. Vel dic ez eo quodhie
ie ſnieonen dieir eſtiure, quil omoia pradiſta ſub eo verbo continen-
pigori e ee usi tun late aut e s e vſr, laaidunu. San Eami na.
iior debitori & Saitij jlLſi r redie. ACeeS ,
reſtituere co- m raque. bené infert: quaſi dieat poſeſſio tantum non au-
Sitnr. tem liberare teneeur quia net tenetur, nec obligatio apud eum
E e remancte, crgo ſeunddim pigmus pert.
dun unnle n T REte ojda tienlrrejbcſ
tReſituenui plen pies, dutem ſu. lij, & i fia de diuerſ & tenp preſeript, la-
verbun lat acceibus. Sj in fime. Sed cond lpeneian fin. Solut.
& ita loquitur iſte verſie mon eſt non poteſt ergo creditor in caſu ipſe Bald, in
noſtooagere bypochecaria: & ita louuiuu hſe, ſed bene coufire l rauus ii
matur pignus, quoad exceptionen: quia ſi iſte dominus, qui ifiirre dl
ſucedil debitor ageret repelleretur ereptiones vt ibi facit ad duntia va e¬
praedicta Cde rei vind à matre. ſecundum BALL. hie. ſin ci-
q Sine g mea voluntate, expreſſa, vel tacita: e quia praſens vu dlau-
eram: quo caſu conſenſiſſe videor: vt dixi Sandd Gaius.
r Non eſt ereditori. imô videtur concedenda: vt J. de pignor.
lſi Ti, que eſt contrà, Solut. bie creditor ſeiuit alienam tem-
pore h obligationis: ibi non: ſecundum Io AN. 2. Vel ibi licet
ſciret creditor, tamen aſſeuerabat debitor ſuam ipſo praeſente, &
aſerente idem, inde poteſt redargui ex ſuo mendacio i vt in
ine huius l.a. Vel Solvt ibi
I Pigneraticiam. id eſt l hypothecariam ccVvS.
t J Deminum. ſeilicet rei pignerat. ACCVRS.
u De pinre. ſ’ſie, vr ex ſuo mendacio arguatur: id eſt argui
h vide que
ſi ad cut
Nueu de trjan-
te. .iſ. ero-
verbe, conuen-
tus. A2
; Mendacij ſui
argui quis me-
tit ſoler, &
deber....
Pignoratitia
pr oropouer
caria-
patet. eibi.
poſſit: vt quia aſſeuerabar iſte, qui nunc eſt heres, quod res erat
pbligantis,