DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0917
Socetai re-
tex ſocios.
poreſt diredô,
1695 Digeſtorum LiberXVIII. Titj. 1696
morte parris iſtius filiz.
C’Cnaiſer, huie quaſtion reſpiaaddl.
t, &c incerim aurem de
e Iniquum. G tamen
trmonioeſecus eoſolu-
touvt JaadL fn.
d ſ Vque mariméet
l roxim. S-aillud. Azo.
aAius ſer- Et not bie de a gqui-
una eſt in- tare: ve Cod e fru&
Ibexpenlfu. & C.d
pox ſaerr ſrin.in ſa-
cris. S& quoniam li xii-
& d rbitr. lſi cm
i Spen. & Ctpast.
li
tPad valet E S Caterdm. hoc ita
er fociosve breuirer comprehende:
Eis doueur ſi matrimonium ſolua-
ie comuais tur manente ſocietate,
et nus ſor pro uo pecunia ex ſo-
aiut ie iere deta eſtſe quie
ma oaael morie mulieris, puré
plures, alter redit ad ſocietatem ta-
pntioresquia tum. Si diuortio, redir
uffie paum ſimiliter, vr tamen pro
le eou, alio marite ſeueturyt
ucet on ſ non potuit tota exigi
à mariro; quia non fuit
ſoluendo, hoc impure-
tur patris quia non plus
conſequetur ex ſocieta-
te. Si verd finita ſocie-
tate, ve morte parris, re-
habuit filia dorem, non
ra reddit ſocis quondam
ari aas paaris ſue ſe partitee
p Dotre fix res, ſiue non. ſi autem
etiam viduan non fuit ſoluta, & ita
nuet cogiur, nune flia eſt tantum
tais d ſeis lhtraiimen à marite
eeg. llu i conſecura nihil à ſocis
tſuſ. Omiſa couſequetur. Accvns.
ãiio inen, f5Rouperaſet. ſeli-
re pescduet ce duraue lorieae;
e ramer alioquin non: vr jal.
mrtu liuquin non vej.
E Saluz i. durante.
. Daem. Sie en
t See ai ſufficit ſenel br ve
uil, fatan. lear l-lſdeiemſſe.
Seit ſemei quis eeas.
doutà ſi pro, & non-
eſſe ex comu- Azo.
ſitul debent
que à ſocieta-
te diſceſerãr.
Dote, Igiur
conſtituua ex
communi, ſo-
aieunti reſti-
enda, vi
nineque cogi- In prapoſte. qu.¬
ur ſocius ſo-
do finita ſocietare fa-
Ine qun n cum eit diuortiur,
ſu doten non le Alius, quan filia,
poit conſe- qu ſola habet dotem
qui à priore profectitiam, ſiue ema-
marito. cipata, ſiue exheredata,
ſiue cum aliis inſtituta
e Dotare ſo¬ ſive C. de reievxraat.
cieas non te lj S viueamu. Accvxs.
ner ld eſt m S Lberara, ſolute
d patre fii matrimonio. Accvxs.
pernet, non n T. Not ſolutam. nam
ad ocieté, ſocieras e con tenerur
ſeu omnes ſor dorare.
E u e tues Ie le ee eas due
na, quotquos lſocietate omniun
manéte ſoie¬ bonum contrahant, &
ate- illus oe- vous mutuam pecunia
ſone cotra non ex cauſa ſorieraris
un eſ, folui accipiat, non bbligarar
debet ex com-
mumiamdi alter ſſie.
tand. 4
d Socins ſociu
obigare non ti
ij flià iterum
ſiue per medii
peſa t
loquitur ald.
rfam cõmu-
nem poſſont
temtre roiont
liit non fit
ollegtui
gy aream id eſt e in
Llu JCASvS.
prædiorum. domint
a 5 Egi. ſol aatim, poſt fnita ſ ſcceeaaeem, qua foit fita
j. verum inpopoſi-
pacto dicit quem habeat effectum.
petatur dotem conſtitui conſtante ma-
egit, accepto liberata eſt, qua-
ſitum eſt, an ſi pro ſocio ageret,
dotis quantitatem percipere de-
beret, ſi forté cõueniſſet Pinter
ſocios vt de communi dos con-
ſtitueretur. Dixi pactum nõ eſſe
iniquum : vtique d ſi non de
alterius tantum filia conuenit.
Nam ſi commune hoc pactum
fuit: non t intereſſe quod alter
ſolus filiam habuit. Ceterme ſi
numeratam dotem parer defun-
cta in matrimonio filia recupe-
taſſet f, reddi * pecuniam ſocie-
tari debuiſſe: pactum ex æqui-
tate ſic nobis interpretantibus.
Quod ſi ſalua ſocietate diuor-
tio matrimonio ſolutum foret,
cum fua cauſa dotem recupe-
rari:ſcilicet vt ea vel alij ma-
rito dari poſſit. Nec ſi i prior
maritus facere non poſſet: de-
nuo de ſocietate conſtituendam
dotem, niſi nominatim ita con-
ueniſſer. Verm in propoſito l
largiter eſſe * videbatur; dos nu-
merata eſſer, an verô promiſſa.;
Nam ſi filia datã dotem; poſtea-
quam parri heres extitit iure ſuo
recepiſſet, non eſſe referendam
pecuniar ſociecati, quam mu-
lier habitura fuit, etſi aliuslhe-
res extitiſſer. Quod ſi accepto à
marito liberata n eſſer, nequa-
quam imputari poſſe ſocierati
non ſolutam a pecuniam.
LXXxII. IDEM libre tertis.
Reſponſorum.
Vre ſocietatis per ſocium ere
alieno ſocius non obligatur?:
L
LIBER
DE CONTRAHENDA EMPTIONE
& venditione , & de pactis inter emptorem-
& venditorem compoſitis, & qua
res venire non poſſunt.
TITVLVS.I.
Longior tratatus de emptione, &
venditione proprium librum huis con-
tractui dicauit, qui etiam cum vi-
dretur nimium exereſeere, & ſupe-
rari materia, reiete ſunt afiones ex
empro vendito in librum ſequentem.
o Non obligatur. directô, vel d’per mediam perſonam.
P In commum. ſaltem deſtinatione, vr nibil poſſit imputa-
ei,quod non conuertit in vtilitatem communem, & tune te-
netdr per obliquugquia ſoei
cius tenetur ſocio: quia acreri pe-
Suee
rem communem.
Abor, vel lapis erat in confinio duomun
us alterius przdij exemir nri-
munis fiat pro indiuiſternus prrel eremit quaritur an com-
tur, quz vtiuſque communis ſit
illis partibus diſcretis, quas habet
ieut aceidit cum duorum maſſa confla-
pre iniſoan ſie rriuſopre
at vrerque in fondo? Dicitur
qud magis conuenit nara ationi, quod quilibet tantum ha-
bear, quantum in terra habebathoe tamen pro indnſoſieut in
maſſae duabus alis maſſis conflara contingitVIva .
r Iud quarndum eſt. de ſocietate, qua conſenſu tontrahi-
tur, hucuſque eſt locutusnune de caſuali commemorat.
ſ Partn ſeilicet pro
diuiſo.
t 4 Multe magis. ide0
dieit, magiquia arbor
nouam accepit fubſtan-
tiam, & nomenevr prius
arbor, & poſtea liguum
vocetur: veJ de E iy.
l ligni. S idem Labas.
Sed maſſa & ante con-
fationé, & poſtea ſem-
per maſſa vocatur: &
ideo magis debet diei
lignum eſſe commune
pro indiuiſo licét prius
ſet pro diuiſo, quaim
maſſat hle ſubicit.
u Tatam partem.
pro indiuiſonam quod
prits crars fai pard-
us poſtea confunditur:
ve S-ommuni diuidund.
larbor.
oties. ICASVS.
Si iuſſu patris cõ-
trahatur ſocietas cum
flio, vel fuſſualieins
cum aliquo extraneo:
actione pro ſocioreté
aget directé contra il-
lum,eum quo contracta
eſt ſocietas, cuius per-
ſona iu ſocietate eſt
ſpectata. VIVIA N.
Cum iliuus perſona.
cum quo coita eſt ſo-
cietas ſed cum illo, qui
iuſſinagitur condictio-
ã: vt Inſttt quod
&ã cet.
pet.i inſtitorem. & hic
eſt caſus illius lnoſtre,
fcilicet quod cum e
iubente agatur.Accvns.
niſi in communem P arcam a
pecuni verſa ſint.
Quantam partem quis habet
in terra, tantam habet in arbri-
bus, & lapidibus ſeparatis ab cis:
quia alind eſt ſeparatio, aliud ſpeci-
ficauio. BALD.
LEXLII. PAVLVS Iibre prime
Manualium.
Ilud quarendun eſt r, ar
bor que in confinio nata eſt,
item lapis, qui per vtrumque
fundum extenditur, anebm ſuc-
ciſa arbor eſt, vel lapis exem-
prus, eins ſir, cuius fundus: an
pro ea quoque parte ſ ſingulo-
rum eſſe debeat, pro qua parte
in fundo fuerat: an qua rarione
duabus maſſis duorum domino-
tum conflatis, tota maſſa com-
munis eſt; ita arbor hoc ipſo,
quo ſeparatur à ſolo, propriam-
que ſubſtantiam in vnum cor-
pus redactam accipit: multo
magist pro indiuiſo communis
fit, quam maſſa Sed naturali cõ-
uenit rationif, & poſtea tantam
partem u vrrumque habere tam
in lapide, quamin arbore, quan-
tam & in terra habebat.
LxV. LAEEO lbre ſete Poſterio-
rum à Iauolens Epitomatorum.
Votiens iuſſu alicuius vel
cum filio eius, vel cum ex-
traneo ſocietas coitur: directô
DE CONTRA-
henda emptio-
cum illius perſona * agi poſſe,
cuius perſona in contrahenda
ſocietate ſpectata
ne b, &e.
Lict ſuper rebus mul
ta contrahantur obliga-
tnes, ve ditum oſt ab
io tit.. de rebus credi-
tis. vſque hueahae lamt
vna eſt pracipua, ſeilicet
amptitideo ſuper ea
Amarel mu lufreſ poris.
AceVRS.
ſit.
XVIII.
ditione. Vide ſeripta ad
t..C.& de contrahend.
empt & vendCvrAC.
MRo-GASS.
tOin cum de-
arij non erant
in vſu & vnus rem alte-
rius deſiderabatcum re
alia fibat permutati:
ſedquia multotiens c¬
tingit, vt quod vni de-
erat, alius non haberet:
poſtea inuenta eſt ma-
. tea, ex qua ficbant
emptiones& &D en AnApud Anriquos dubitamm fuit, an em-
prio, & venditio ſine nummis contrahi poſſir: putà do tibi to-
gam, vr tmieanipian & in hae quauiooe deii Sabins, &
Emptio eſt conuentie nude, qua idagi-
tur vt rei trademda dominim in ac-
cipientem tranſeat datn certe pretio.
Contrahitur enim conſenſu ſolo, intar-
cednte re & pretio. Ne i id aga-
trne domimiu tmfat emptie ven-
aſſine emptionen, & vendirionem eſſe Proculus dieit per-
mutatione Sabiuns vtitur argHomeri, quia exereitus Greco-
rum de fero vinim emebat: & diccbat Nerna eſſe permutatio-
nem, cuius vera eſt ſententa Nam ſieux alus eſt venditor allus
emprorita debét eſſe alind mex, aliud pretimiquod non eſt in
bac permutatlone. Eſt autem empio contractus iuriſgen & ide
conſenſu Bitat inter abſentes, & per puatie fieri poteſt, & per
literas. VIVIS.
a Num
a Quani pur-
ten quie ha-
bet in ten,
auan ae
in atborbu
E lpile
ſeparatis.
* Fler satine.
b Quid venint
appelatione
emptionit,
vide lat apu?
Fabianmn de
Monte maad
emptq.t. p¬
Epui.
n Emptione, & ven-
tex ſocios.
poreſt diredô,
1695 Digeſtorum LiberXVIII. Titj. 1696
morte parris iſtius filiz.
C’Cnaiſer, huie quaſtion reſpiaaddl.
t, &c incerim aurem de
e Iniquum. G tamen
trmonioeſecus eoſolu-
touvt JaadL fn.
d ſ Vque mariméet
l roxim. S-aillud. Azo.
aAius ſer- Et not bie de a gqui-
una eſt in- tare: ve Cod e fru&
Ibexpenlfu. & C.d
pox ſaerr ſrin.in ſa-
cris. S& quoniam li xii-
& d rbitr. lſi cm
i Spen. & Ctpast.
li
tPad valet E S Caterdm. hoc ita
er fociosve breuirer comprehende:
Eis doueur ſi matrimonium ſolua-
ie comuais tur manente ſocietate,
et nus ſor pro uo pecunia ex ſo-
aiut ie iere deta eſtſe quie
ma oaael morie mulieris, puré
plures, alter redit ad ſocietatem ta-
pntioresquia tum. Si diuortio, redir
uffie paum ſimiliter, vr tamen pro
le eou, alio marite ſeueturyt
ucet on ſ non potuit tota exigi
à mariro; quia non fuit
ſoluendo, hoc impure-
tur patris quia non plus
conſequetur ex ſocieta-
te. Si verd finita ſocie-
tate, ve morte parris, re-
habuit filia dorem, non
ra reddit ſocis quondam
ari aas paaris ſue ſe partitee
p Dotre fix res, ſiue non. ſi autem
etiam viduan non fuit ſoluta, & ita
nuet cogiur, nune flia eſt tantum
tais d ſeis lhtraiimen à marite
eeg. llu i conſecura nihil à ſocis
tſuſ. Omiſa couſequetur. Accvns.
ãiio inen, f5Rouperaſet. ſeli-
re pescduet ce duraue lorieae;
e ramer alioquin non: vr jal.
mrtu liuquin non vej.
E Saluz i. durante.
. Daem. Sie en
t See ai ſufficit ſenel br ve
uil, fatan. lear l-lſdeiemſſe.
Seit ſemei quis eeas.
doutà ſi pro, & non-
eſſe ex comu- Azo.
ſitul debent
que à ſocieta-
te diſceſerãr.
Dote, Igiur
conſtituua ex
communi, ſo-
aieunti reſti-
enda, vi
nineque cogi- In prapoſte. qu.¬
ur ſocius ſo-
do finita ſocietare fa-
Ine qun n cum eit diuortiur,
ſu doten non le Alius, quan filia,
poit conſe- qu ſola habet dotem
qui à priore profectitiam, ſiue ema-
marito. cipata, ſiue exheredata,
ſiue cum aliis inſtituta
e Dotare ſo¬ ſive C. de reievxraat.
cieas non te lj S viueamu. Accvxs.
ner ld eſt m S Lberara, ſolute
d patre fii matrimonio. Accvxs.
pernet, non n T. Not ſolutam. nam
ad ocieté, ſocieras e con tenerur
ſeu omnes ſor dorare.
E u e tues Ie le ee eas due
na, quotquos lſocietate omniun
manéte ſoie¬ bonum contrahant, &
ate- illus oe- vous mutuam pecunia
ſone cotra non ex cauſa ſorieraris
un eſ, folui accipiat, non bbligarar
debet ex com-
mumiamdi alter ſſie.
tand. 4
d Socins ſociu
obigare non ti
ij flià iterum
ſiue per medii
peſa t
loquitur ald.
rfam cõmu-
nem poſſont
temtre roiont
liit non fit
ollegtui
gy aream id eſt e in
Llu JCASvS.
prædiorum. domint
a 5 Egi. ſol aatim, poſt fnita ſ ſcceeaaeem, qua foit fita
j. verum inpopoſi-
pacto dicit quem habeat effectum.
petatur dotem conſtitui conſtante ma-
egit, accepto liberata eſt, qua-
ſitum eſt, an ſi pro ſocio ageret,
dotis quantitatem percipere de-
beret, ſi forté cõueniſſet Pinter
ſocios vt de communi dos con-
ſtitueretur. Dixi pactum nõ eſſe
iniquum : vtique d ſi non de
alterius tantum filia conuenit.
Nam ſi commune hoc pactum
fuit: non t intereſſe quod alter
ſolus filiam habuit. Ceterme ſi
numeratam dotem parer defun-
cta in matrimonio filia recupe-
taſſet f, reddi * pecuniam ſocie-
tari debuiſſe: pactum ex æqui-
tate ſic nobis interpretantibus.
Quod ſi ſalua ſocietate diuor-
tio matrimonio ſolutum foret,
cum fua cauſa dotem recupe-
rari:ſcilicet vt ea vel alij ma-
rito dari poſſit. Nec ſi i prior
maritus facere non poſſet: de-
nuo de ſocietate conſtituendam
dotem, niſi nominatim ita con-
ueniſſer. Verm in propoſito l
largiter eſſe * videbatur; dos nu-
merata eſſer, an verô promiſſa.;
Nam ſi filia datã dotem; poſtea-
quam parri heres extitit iure ſuo
recepiſſet, non eſſe referendam
pecuniar ſociecati, quam mu-
lier habitura fuit, etſi aliuslhe-
res extitiſſer. Quod ſi accepto à
marito liberata n eſſer, nequa-
quam imputari poſſe ſocierati
non ſolutam a pecuniam.
LXXxII. IDEM libre tertis.
Reſponſorum.
Vre ſocietatis per ſocium ere
alieno ſocius non obligatur?:
L
LIBER
DE CONTRAHENDA EMPTIONE
& venditione , & de pactis inter emptorem-
& venditorem compoſitis, & qua
res venire non poſſunt.
TITVLVS.I.
Longior tratatus de emptione, &
venditione proprium librum huis con-
tractui dicauit, qui etiam cum vi-
dretur nimium exereſeere, & ſupe-
rari materia, reiete ſunt afiones ex
empro vendito in librum ſequentem.
o Non obligatur. directô, vel d’per mediam perſonam.
P In commum. ſaltem deſtinatione, vr nibil poſſit imputa-
ei,quod non conuertit in vtilitatem communem, & tune te-
netdr per obliquugquia ſoei
cius tenetur ſocio: quia acreri pe-
Suee
rem communem.
Abor, vel lapis erat in confinio duomun
us alterius przdij exemir nri-
munis fiat pro indiuiſternus prrel eremit quaritur an com-
tur, quz vtiuſque communis ſit
illis partibus diſcretis, quas habet
ieut aceidit cum duorum maſſa confla-
pre iniſoan ſie rriuſopre
at vrerque in fondo? Dicitur
qud magis conuenit nara ationi, quod quilibet tantum ha-
bear, quantum in terra habebathoe tamen pro indnſoſieut in
maſſae duabus alis maſſis conflara contingitVIva .
r Iud quarndum eſt. de ſocietate, qua conſenſu tontrahi-
tur, hucuſque eſt locutusnune de caſuali commemorat.
ſ Partn ſeilicet pro
diuiſo.
t 4 Multe magis. ide0
dieit, magiquia arbor
nouam accepit fubſtan-
tiam, & nomenevr prius
arbor, & poſtea liguum
vocetur: veJ de E iy.
l ligni. S idem Labas.
Sed maſſa & ante con-
fationé, & poſtea ſem-
per maſſa vocatur: &
ideo magis debet diei
lignum eſſe commune
pro indiuiſo licét prius
ſet pro diuiſo, quaim
maſſat hle ſubicit.
u Tatam partem.
pro indiuiſonam quod
prits crars fai pard-
us poſtea confunditur:
ve S-ommuni diuidund.
larbor.
oties. ICASVS.
Si iuſſu patris cõ-
trahatur ſocietas cum
flio, vel fuſſualieins
cum aliquo extraneo:
actione pro ſocioreté
aget directé contra il-
lum,eum quo contracta
eſt ſocietas, cuius per-
ſona iu ſocietate eſt
ſpectata. VIVIA N.
Cum iliuus perſona.
cum quo coita eſt ſo-
cietas ſed cum illo, qui
iuſſinagitur condictio-
ã: vt Inſttt quod
&ã cet.
pet.i inſtitorem. & hic
eſt caſus illius lnoſtre,
fcilicet quod cum e
iubente agatur.Accvns.
niſi in communem P arcam a
pecuni verſa ſint.
Quantam partem quis habet
in terra, tantam habet in arbri-
bus, & lapidibus ſeparatis ab cis:
quia alind eſt ſeparatio, aliud ſpeci-
ficauio. BALD.
LEXLII. PAVLVS Iibre prime
Manualium.
Ilud quarendun eſt r, ar
bor que in confinio nata eſt,
item lapis, qui per vtrumque
fundum extenditur, anebm ſuc-
ciſa arbor eſt, vel lapis exem-
prus, eins ſir, cuius fundus: an
pro ea quoque parte ſ ſingulo-
rum eſſe debeat, pro qua parte
in fundo fuerat: an qua rarione
duabus maſſis duorum domino-
tum conflatis, tota maſſa com-
munis eſt; ita arbor hoc ipſo,
quo ſeparatur à ſolo, propriam-
que ſubſtantiam in vnum cor-
pus redactam accipit: multo
magist pro indiuiſo communis
fit, quam maſſa Sed naturali cõ-
uenit rationif, & poſtea tantam
partem u vrrumque habere tam
in lapide, quamin arbore, quan-
tam & in terra habebat.
LxV. LAEEO lbre ſete Poſterio-
rum à Iauolens Epitomatorum.
Votiens iuſſu alicuius vel
cum filio eius, vel cum ex-
traneo ſocietas coitur: directô
DE CONTRA-
henda emptio-
cum illius perſona * agi poſſe,
cuius perſona in contrahenda
ſocietate ſpectata
ne b, &e.
Lict ſuper rebus mul
ta contrahantur obliga-
tnes, ve ditum oſt ab
io tit.. de rebus credi-
tis. vſque hueahae lamt
vna eſt pracipua, ſeilicet
amptitideo ſuper ea
Amarel mu lufreſ poris.
AceVRS.
ſit.
XVIII.
ditione. Vide ſeripta ad
t..C.& de contrahend.
empt & vendCvrAC.
MRo-GASS.
tOin cum de-
arij non erant
in vſu & vnus rem alte-
rius deſiderabatcum re
alia fibat permutati:
ſedquia multotiens c¬
tingit, vt quod vni de-
erat, alius non haberet:
poſtea inuenta eſt ma-
. tea, ex qua ficbant
emptiones& &D en AnApud Anriquos dubitamm fuit, an em-
prio, & venditio ſine nummis contrahi poſſir: putà do tibi to-
gam, vr tmieanipian & in hae quauiooe deii Sabins, &
Emptio eſt conuentie nude, qua idagi-
tur vt rei trademda dominim in ac-
cipientem tranſeat datn certe pretio.
Contrahitur enim conſenſu ſolo, intar-
cednte re & pretio. Ne i id aga-
trne domimiu tmfat emptie ven-
aſſine emptionen, & vendirionem eſſe Proculus dieit per-
mutatione Sabiuns vtitur argHomeri, quia exereitus Greco-
rum de fero vinim emebat: & diccbat Nerna eſſe permutatio-
nem, cuius vera eſt ſententa Nam ſieux alus eſt venditor allus
emprorita debét eſſe alind mex, aliud pretimiquod non eſt in
bac permutatlone. Eſt autem empio contractus iuriſgen & ide
conſenſu Bitat inter abſentes, & per puatie fieri poteſt, & per
literas. VIVIS.
a Num
a Quani pur-
ten quie ha-
bet in ten,
auan ae
in atborbu
E lpile
ſeparatis.
* Fler satine.
b Quid venint
appelatione
emptionit,
vide lat apu?
Fabianmn de
Monte maad
emptq.t. p¬
Epui.
n Emptione, & ven-