a Obrepere
quid ſit.
6 Conſuetudo
patrisfamilias
nõ ſemper at-
téditur:ve hïc.
adde Gl. Bart.
Alberie. in l. ſi
negotia. 11. ſup.
de negotiis geſt.
357
a 4Obreptum. vt j.eool..
impetratum à prtore
Sociu.
& Codeo. linter omnes. & arg. C. de fun do. l. fin.
maior.
c Ius exequetur. quia
vendidit: vt j-eod. l. ſi
pupillorum. S.ſi pupillus.
& C.ſi aduer ven pig.l.
i vbi plene nota.
d Cenſeo, quia pote-
rit hoc fieri ſine decre
to. & hucuſque ſunt
verba oratronis. A c¬
CVRS.
e Si defunctus. Nota,
non ſpectari conſue-
tudinem b patrisfami-
lias, ſie s.de offic. praſid.
l ſed licët. Sed argum.
contrà. C. de Epiſcop.
audien. liijj in princip. &
ſuprà de pign act. l. vel
vniuerſorum. & Cod. de
verborum ſignificatione.
l. j. & de edil edit. l.
quod ſi nolit.S. quia aſſi-
dua eſt. ADDITI0.
Die, quod hie non
erat conſuetudo, ſed
praſumptio tacitæ vo-
luntatis:cui nõ ſtatur:
quia forté patri erat
vtile, pupillo inutile.
hîc non erat conſue-
tudo, ſed opinio, & a
nimi deſtinatio, ſe-
cundûm Bald. hîc facit
iſte Squod licét pater
diſpoſuiſſet ire ad ſan-
ctum Iacobum, filius
: .. AA.I...
t ſcihicet maior;alioquin ſecus: vt j eod. l ſi pupillorum.
t Tradere vẽ-
ditor emptori
rem videtur,
eo ipſo quôd
intereà dum
pretium ſolua.
tur, rem vendi-
tam iure pi-
gnoris tenet
ex conuent io-
tamen non tenetur ire
nec mittere. niſi ipſe
in teſtamento prce-
perit:ve extrà de voto.
c. ij.
fq Emerit. & per tra-
ditionem acceperit, vt
apparet per ſequentia.
ſed ante traditionem
bene tenet loco pig-
noris:vt Sde act. emp.
& vendi.l. Iulianus. S.
offerri. & de hered. vẽd.
l ſi hereditatis. 2. Vel dic
quod eo ipſo quod
in pignus accepit, vi-
detur tradere: vt arg.
C. de donat. l. quiſquis.
AccVRS.
g Vbi. id eſt, poſt-
quam.
li CEdhie. i. in caſu
ne & lege ita.
directa.
Sſuperoris legis.
i Mouere. ſ contra
pupillum.
le qDomino. alias:
dominio, aliàs, domino.
l Quaſitum eſt id eſt
dominium abſolutum
non habuit, ſed vt
pignori eſſer apud
venditorem, quoad
hic minor emptor ſol-
ueret pretium.
m Emerit. ſcilicet pupillus:vt C. in quibus cauſis pign. ta, con
tra. lij.
AS Talis ſpecles. vt ſup.eod l prox dixi.
Ed ſi pecunia. CAsVS huius legis in princi.ſatis patuit in fi-
ne caſus præcedentis PiGNOR TAMEN.J Dicti ſunt qua-
tuor caſus S. odem. l.j.j.in quibus poreſt tutor vel curator vé-
dere minoris pradia. modô videas alios quinque, in quibus va-
let alienatio vel obligatio ea ratione, quia nõ fit ex tutoris vel
euratoris voluntate; ſed ex auctoritate Magiſtratuum. Vnus ca-
ſus eſt,cûm ex contractu paterno pupillus conueniturna m tuc tranſact. lrum hiS ſi cum li. & facit ſup de fun.dol...
poreſt fundus pupillaris pignori capi, & diſtrahi iuſſu Magi xr
ſtratus. Ité, ſi conuenitur ex ſuo cõtractu, bene poreſt procedere
miſſio in poſſeſſionem in fundo
S
vt alienetur.
aliàs eſt litera
bari, obreptuma eſſe prætori.
Res propter diuiſionem poteſt ſine
decreto alienaritaut cum pater pu-
pilli prius eam obligauit, & credi-
tor vendit.
Si communis res erit, & ſocius
ad diuiſionem prouocet:aut ſi credi-
tor, qui pignori agrum à parente pu-
pilli acceperit, ius exequetur, nihil
nouandum cenſeo d.
Voluntas defuncti volentis, dum
viueret, rem vendere, non facit rem
poſſe ſine decreto alienari poſt mortẽ:
niſi hoc dixit in teſtamentoh.d.
3. Si defunctuse, dum viue-
ret, res venales habuerit, teſta-
mento tamen nõ cauerit, vti di-
ſtraherentur: abſtinendum erit
venditione. Nõ enim vtique qui
ipſe voluerit vendere, idem etiã
poſtea diſtrahenda putauit.
Siatim poſtquam res minoris eſſe
cœperit, ita efficitur:vt obligari vel
alienari nullo modo ſine decreto poſ-
ſit. BART.
4. JSi minor viginti quinq;
annis emeritf prædia, vt quoad
pretium ſolueret, eſſent pignori
obligata venditori: non puto pi-
gnus valere. Nam vbig domi-
nium quſitum eſt minori, cœ-
pit non poſſe obligari.
II. PAVLVS libro ſingulari ad Ora-
tionem diui Seueri.
Ed hie h videtur illud moue-
re i, quod domino pignus
queſitum eſtl, & ab initio ob-
ligatio inhſit. Quod ſi à fiſco e¬
meritmnec dubitatio eſt, quin
ius pignoris ſaluum ſit. Si igitur
talis ſpecies in priuato vendi-
tore inciderit, Imperiali benefi-
cio opus eſt, vt ex reſcripto pi-
gnus confirmetur.
Fundus emptus pupillo, & tradi-
tus pecunia alterius pupilli, eſt obli-
gatus illi pupillo, cuius pecunia fun-
dus eſt empius.h.d.
De rebus eorum qui ſub tut &c.
magis..pe. & die?, id eſt, per mendacium
III. VLPIANVS libro 35.
ad Edictum.
Ed ſi pecunia alterius pupilli
alteri pupillo fundus ſit cõ-
paratus, iſque pupillo, vel mino-
ri traditus: an pignoris obliga-
tionem poſſit habere is, cuius
pecunia fundus ſit emptus? Et
magis eſt, vt ſaluum ſit ius pig-
noris o, ſecundûm conſtitutionẽ
Imperatoris noſtri, & diui pa-
tris eius, ei pupillo, cuius pecu-
nia comparatus eſt fundus.
1. Pignori tamen capi, iuſſu
Magiſtratus, vel præſidis, vel al-
terius poteſtatis, & diſtrahiP
fundus pupillaris poteſt. Sed &
in poſſeſſionem mitti rerum pu-
pillarium à prætore quis poteſt:
& ius pignoris contrahitur, ſi-
ue legatorum ſeruandorum cau-
ſa, ſiue damni infecti. &) vt pro-
cedat r, iuberi etiam poſſideriſ
poterit. H enim obligationes
ſiue alienationes locum habent,
quia non ex tutoris vel curato-
ris voluntate id fit, ſed ex Magi-
ſtratuum auctoritate.
Quod ſponte aliquando fit, licet
non valeat, valet tamen, ſi ex neceſſi-
tate fiat.h. d.
2. JItem queri poteſt, ſi fundus
à tutoret petitus ſit pupillaris,
nec reſtituatur:an litis ſtimatio
oblata alienationem pariat. Et
magis eſt, vt pariat: hæc enim a¬
lienatio non ſpõte tutorum fuit.
3. JIdémque erit dicendum, &
ſi fundus petitus u ſit, qui pupil-
li fuit, & contra pupillum pro-
nunciatum, tutoréſque reſtitue-
runt. Nam & hic valebit alie-
natio, propter rei iudicatæ au-
ctoritatem.
Non tantum fundus pupilli non
poteſt ſine decrete alienari: ſed nec
ius pupilli, quod habet ad illum fun-
dumiper quod ius ſibi quaritur quaſi
rei vindicatio.hoc dicit.
4. 5Si ius * μoudmuov*, vel
uμctunv habeat pupillus, vi-
deamus an diſtrahi hoc à tutorib.
ſuprà de pigne. act l non eſt.
pupillari. Secundus caſus duos
f Infort.
3S8
comprehendit, & eſt vnus, quando pupillus non ſoluit legata
vel relicta ab eo à quo inſtitutus fuit nã poterunt legatarij nlit-
ti in poſſeſſionem legatorum ſeruandorun cauſa. Tertius eſt.
quando edes minoris minantur mihi ruinam, & non vult caue-
re mi hi de damno infecto nam debeo mitti in poſſeſſionem æ¬
dium ruinam minan-
tium. & in his duo-
bus caſibus poteſt iu-
dex fiue prtor proce-
dere ad ſecundum de-
cret Quartus eſt ca-
ſus, quando tutor pu-
pilli petebat à Titio
fundum pupilli ſui, &
Titius non reſtiruit,
imô litis eſtimationẽ
obtulit. Certé aliena-
tus eſt fundus in Ti-
tium, & valet aliena-
tio. Quintus caſus eſt,
quando Tirius pete-
bat à me tutore cuiuſ-
dam pupilli fundum
ipſius pupilli, & con-
demnatus fui, & reſti-
ui fundum. Certè &
hîc valet alienatio.
ISr IvS.J Pupilli præ-
dium habet ſeruituté
in prdio vicini. nun-
quid poreſt diſtrahi il-
lud ius à tutoribus pu-
pilli? Et dicitur quod
non, quamuis oratio,
que eſt ſuprà l. j. de
hoc locuta non fuerit.
Et idem eſt, ſi pupillus
habeat vſumfructum
in prædio Titij. ſed ſi
proprietatem plenam
habeat pupillus in a¬
liquo fundo, vſum vel
vſumfructum aliena-
re non poreſt. Item,
non poteſt fundo pu-
pilli imponi ſeruitus,
nec remitti, ſi ei de-
beatur. ſed & ſi pu-
pillus habeat lapidi-
cinas, vel aliquid aliud
ſimile:impeditur alie-
natio. & hoc vſque ad
primum 5 in lmagis.
VIVIAN.
O Ius pignoris. vt ſu-
prà, qui porin pign. ha. l.
idémque. & dic vt ibi
nos. Et nota duo.
reme emptam alterius
pecunia, eſſe ei obli-
gatam, quod eſt ſpe-
ciale: vt C.arbit. tut.l.
curatorem. & de ſer pig.
da. l. ſi creditorib. Item
priuilegiatus contra
priuilegiatupriuilegio
vtitur. ſic S. de mino. l.
verum. fin. & quib. ex
cau ma. l fi.ACCVRS.
p q Diſtrahi. Contra.
J. quib. ex cau. in poſſeſ.
eatur. lin poſſeſſionẽ. S1.
Sed hoc intellige, cûm
cõuenitur pupillus ex
cõtractu patris, nõ ſuo:vt habetur in eo tit l. apud in princ. & S.1.
.. . .L. .. A. ... ..¬
q(Ius pignori demumc cum ventum fuerit in poſſeſſionem:vt
r Vt procedat. iudex ad ſecundum decretum. AcCvR.
ſ Poſſideri. ex ſecõdo decreto nond tamen eſt ad hoc feſtinan-
dum, & ſi fiat, poterit reſtitui pup vt jde dam.infect.l. ſi finita. ſi
forté. & . poſteà, & ad idem tẽdit s de mino. l. ſi ex cauſa. AcCVR.
t A tutore.i tutor petit ab aliquo nomine pupilli.
u Et ſi fundus petitus, i aliquis petit à tutore nomine pupilli-
& ſie eſt contraria ad ſuperiorem.Sed arg. contra vtrunque S, de
x Si ius ſcil emphyreuſis in pradio fiſci vel priuati:vt C.eo.l.
eianan labet vrilem in ren prn tal predioitssſ
l.1.& 2. Item dicas, in ſeruitute:vt Jea.l. ſimili modo.
2
ager vecti.
a Emptú pecu-
nia alterius,
nonnun quam
ei obligatum
eſt.
6 Priuilegia-
tus contra pri-
uil egiat quã.
doque priui-
legio vtitur.
T Ex ſentẽtin
declaratoria
trãs fertur do-
minium ſecu-
ta traditione.
* Id ius intel-
ligi poteſt, q
& quandã de-
tẽtionẽ reſpi-
cit, & rei poſſi-
dendæ facul-
tatem, tametſi
proprietas ad
aliû pertineat:
quale eſt ius
ſu perficiarij,
vel eius qui
fundú vectiga-
lem poſſideat,
vel precarij.
Alcia. lib. 1.
parer.c.36.
c Pignus pre-
torium & iu-
diciale cadit
in re minori,
eum in eius
ventú eſt poſ-
ſeſſionem-
d Secundum
decretum non
eſt, feſtinatio-
ne interpoſita,
aduersus mi-
nores conce-
dendum.
e Sicut pupil-
lus non poteſt
alienare ius
proprietatis,
ita nec vtile
domini, vsû-
fructum, iura
denique.
Quamuis.
quid ſit.
6 Conſuetudo
patrisfamilias
nõ ſemper at-
téditur:ve hïc.
adde Gl. Bart.
Alberie. in l. ſi
negotia. 11. ſup.
de negotiis geſt.
357
a 4Obreptum. vt j.eool..
impetratum à prtore
Sociu.
& Codeo. linter omnes. & arg. C. de fun do. l. fin.
maior.
c Ius exequetur. quia
vendidit: vt j-eod. l. ſi
pupillorum. S.ſi pupillus.
& C.ſi aduer ven pig.l.
i vbi plene nota.
d Cenſeo, quia pote-
rit hoc fieri ſine decre
to. & hucuſque ſunt
verba oratronis. A c¬
CVRS.
e Si defunctus. Nota,
non ſpectari conſue-
tudinem b patrisfami-
lias, ſie s.de offic. praſid.
l ſed licët. Sed argum.
contrà. C. de Epiſcop.
audien. liijj in princip. &
ſuprà de pign act. l. vel
vniuerſorum. & Cod. de
verborum ſignificatione.
l. j. & de edil edit. l.
quod ſi nolit.S. quia aſſi-
dua eſt. ADDITI0.
Die, quod hie non
erat conſuetudo, ſed
praſumptio tacitæ vo-
luntatis:cui nõ ſtatur:
quia forté patri erat
vtile, pupillo inutile.
hîc non erat conſue-
tudo, ſed opinio, & a
nimi deſtinatio, ſe-
cundûm Bald. hîc facit
iſte Squod licét pater
diſpoſuiſſet ire ad ſan-
ctum Iacobum, filius
: .. AA.I...
t ſcihicet maior;alioquin ſecus: vt j eod. l ſi pupillorum.
t Tradere vẽ-
ditor emptori
rem videtur,
eo ipſo quôd
intereà dum
pretium ſolua.
tur, rem vendi-
tam iure pi-
gnoris tenet
ex conuent io-
tamen non tenetur ire
nec mittere. niſi ipſe
in teſtamento prce-
perit:ve extrà de voto.
c. ij.
fq Emerit. & per tra-
ditionem acceperit, vt
apparet per ſequentia.
ſed ante traditionem
bene tenet loco pig-
noris:vt Sde act. emp.
& vendi.l. Iulianus. S.
offerri. & de hered. vẽd.
l ſi hereditatis. 2. Vel dic
quod eo ipſo quod
in pignus accepit, vi-
detur tradere: vt arg.
C. de donat. l. quiſquis.
AccVRS.
g Vbi. id eſt, poſt-
quam.
li CEdhie. i. in caſu
ne & lege ita.
directa.
Sſuperoris legis.
i Mouere. ſ contra
pupillum.
le qDomino. alias:
dominio, aliàs, domino.
l Quaſitum eſt id eſt
dominium abſolutum
non habuit, ſed vt
pignori eſſer apud
venditorem, quoad
hic minor emptor ſol-
ueret pretium.
m Emerit. ſcilicet pupillus:vt C. in quibus cauſis pign. ta, con
tra. lij.
AS Talis ſpecles. vt ſup.eod l prox dixi.
Ed ſi pecunia. CAsVS huius legis in princi.ſatis patuit in fi-
ne caſus præcedentis PiGNOR TAMEN.J Dicti ſunt qua-
tuor caſus S. odem. l.j.j.in quibus poreſt tutor vel curator vé-
dere minoris pradia. modô videas alios quinque, in quibus va-
let alienatio vel obligatio ea ratione, quia nõ fit ex tutoris vel
euratoris voluntate; ſed ex auctoritate Magiſtratuum. Vnus ca-
ſus eſt,cûm ex contractu paterno pupillus conueniturna m tuc tranſact. lrum hiS ſi cum li. & facit ſup de fun.dol...
poreſt fundus pupillaris pignori capi, & diſtrahi iuſſu Magi xr
ſtratus. Ité, ſi conuenitur ex ſuo cõtractu, bene poreſt procedere
miſſio in poſſeſſionem in fundo
S
vt alienetur.
aliàs eſt litera
bari, obreptuma eſſe prætori.
Res propter diuiſionem poteſt ſine
decreto alienaritaut cum pater pu-
pilli prius eam obligauit, & credi-
tor vendit.
Si communis res erit, & ſocius
ad diuiſionem prouocet:aut ſi credi-
tor, qui pignori agrum à parente pu-
pilli acceperit, ius exequetur, nihil
nouandum cenſeo d.
Voluntas defuncti volentis, dum
viueret, rem vendere, non facit rem
poſſe ſine decreto alienari poſt mortẽ:
niſi hoc dixit in teſtamentoh.d.
3. Si defunctuse, dum viue-
ret, res venales habuerit, teſta-
mento tamen nõ cauerit, vti di-
ſtraherentur: abſtinendum erit
venditione. Nõ enim vtique qui
ipſe voluerit vendere, idem etiã
poſtea diſtrahenda putauit.
Siatim poſtquam res minoris eſſe
cœperit, ita efficitur:vt obligari vel
alienari nullo modo ſine decreto poſ-
ſit. BART.
4. JSi minor viginti quinq;
annis emeritf prædia, vt quoad
pretium ſolueret, eſſent pignori
obligata venditori: non puto pi-
gnus valere. Nam vbig domi-
nium quſitum eſt minori, cœ-
pit non poſſe obligari.
II. PAVLVS libro ſingulari ad Ora-
tionem diui Seueri.
Ed hie h videtur illud moue-
re i, quod domino pignus
queſitum eſtl, & ab initio ob-
ligatio inhſit. Quod ſi à fiſco e¬
meritmnec dubitatio eſt, quin
ius pignoris ſaluum ſit. Si igitur
talis ſpecies in priuato vendi-
tore inciderit, Imperiali benefi-
cio opus eſt, vt ex reſcripto pi-
gnus confirmetur.
Fundus emptus pupillo, & tradi-
tus pecunia alterius pupilli, eſt obli-
gatus illi pupillo, cuius pecunia fun-
dus eſt empius.h.d.
De rebus eorum qui ſub tut &c.
magis..pe. & die?, id eſt, per mendacium
III. VLPIANVS libro 35.
ad Edictum.
Ed ſi pecunia alterius pupilli
alteri pupillo fundus ſit cõ-
paratus, iſque pupillo, vel mino-
ri traditus: an pignoris obliga-
tionem poſſit habere is, cuius
pecunia fundus ſit emptus? Et
magis eſt, vt ſaluum ſit ius pig-
noris o, ſecundûm conſtitutionẽ
Imperatoris noſtri, & diui pa-
tris eius, ei pupillo, cuius pecu-
nia comparatus eſt fundus.
1. Pignori tamen capi, iuſſu
Magiſtratus, vel præſidis, vel al-
terius poteſtatis, & diſtrahiP
fundus pupillaris poteſt. Sed &
in poſſeſſionem mitti rerum pu-
pillarium à prætore quis poteſt:
& ius pignoris contrahitur, ſi-
ue legatorum ſeruandorum cau-
ſa, ſiue damni infecti. &) vt pro-
cedat r, iuberi etiam poſſideriſ
poterit. H enim obligationes
ſiue alienationes locum habent,
quia non ex tutoris vel curato-
ris voluntate id fit, ſed ex Magi-
ſtratuum auctoritate.
Quod ſponte aliquando fit, licet
non valeat, valet tamen, ſi ex neceſſi-
tate fiat.h. d.
2. JItem queri poteſt, ſi fundus
à tutoret petitus ſit pupillaris,
nec reſtituatur:an litis ſtimatio
oblata alienationem pariat. Et
magis eſt, vt pariat: hæc enim a¬
lienatio non ſpõte tutorum fuit.
3. JIdémque erit dicendum, &
ſi fundus petitus u ſit, qui pupil-
li fuit, & contra pupillum pro-
nunciatum, tutoréſque reſtitue-
runt. Nam & hic valebit alie-
natio, propter rei iudicatæ au-
ctoritatem.
Non tantum fundus pupilli non
poteſt ſine decrete alienari: ſed nec
ius pupilli, quod habet ad illum fun-
dumiper quod ius ſibi quaritur quaſi
rei vindicatio.hoc dicit.
4. 5Si ius * μoudmuov*, vel
uμctunv habeat pupillus, vi-
deamus an diſtrahi hoc à tutorib.
ſuprà de pigne. act l non eſt.
pupillari. Secundus caſus duos
f Infort.
3S8
comprehendit, & eſt vnus, quando pupillus non ſoluit legata
vel relicta ab eo à quo inſtitutus fuit nã poterunt legatarij nlit-
ti in poſſeſſionem legatorum ſeruandorun cauſa. Tertius eſt.
quando edes minoris minantur mihi ruinam, & non vult caue-
re mi hi de damno infecto nam debeo mitti in poſſeſſionem æ¬
dium ruinam minan-
tium. & in his duo-
bus caſibus poteſt iu-
dex fiue prtor proce-
dere ad ſecundum de-
cret Quartus eſt ca-
ſus, quando tutor pu-
pilli petebat à Titio
fundum pupilli ſui, &
Titius non reſtiruit,
imô litis eſtimationẽ
obtulit. Certé aliena-
tus eſt fundus in Ti-
tium, & valet aliena-
tio. Quintus caſus eſt,
quando Tirius pete-
bat à me tutore cuiuſ-
dam pupilli fundum
ipſius pupilli, & con-
demnatus fui, & reſti-
ui fundum. Certè &
hîc valet alienatio.
ISr IvS.J Pupilli præ-
dium habet ſeruituté
in prdio vicini. nun-
quid poreſt diſtrahi il-
lud ius à tutoribus pu-
pilli? Et dicitur quod
non, quamuis oratio,
que eſt ſuprà l. j. de
hoc locuta non fuerit.
Et idem eſt, ſi pupillus
habeat vſumfructum
in prædio Titij. ſed ſi
proprietatem plenam
habeat pupillus in a¬
liquo fundo, vſum vel
vſumfructum aliena-
re non poreſt. Item,
non poteſt fundo pu-
pilli imponi ſeruitus,
nec remitti, ſi ei de-
beatur. ſed & ſi pu-
pillus habeat lapidi-
cinas, vel aliquid aliud
ſimile:impeditur alie-
natio. & hoc vſque ad
primum 5 in lmagis.
VIVIAN.
O Ius pignoris. vt ſu-
prà, qui porin pign. ha. l.
idémque. & dic vt ibi
nos. Et nota duo.
reme emptam alterius
pecunia, eſſe ei obli-
gatam, quod eſt ſpe-
ciale: vt C.arbit. tut.l.
curatorem. & de ſer pig.
da. l. ſi creditorib. Item
priuilegiatus contra
priuilegiatupriuilegio
vtitur. ſic S. de mino. l.
verum. fin. & quib. ex
cau ma. l fi.ACCVRS.
p q Diſtrahi. Contra.
J. quib. ex cau. in poſſeſ.
eatur. lin poſſeſſionẽ. S1.
Sed hoc intellige, cûm
cõuenitur pupillus ex
cõtractu patris, nõ ſuo:vt habetur in eo tit l. apud in princ. & S.1.
.. . .L. .. A. ... ..¬
q(Ius pignori demumc cum ventum fuerit in poſſeſſionem:vt
r Vt procedat. iudex ad ſecundum decretum. AcCvR.
ſ Poſſideri. ex ſecõdo decreto nond tamen eſt ad hoc feſtinan-
dum, & ſi fiat, poterit reſtitui pup vt jde dam.infect.l. ſi finita. ſi
forté. & . poſteà, & ad idem tẽdit s de mino. l. ſi ex cauſa. AcCVR.
t A tutore.i tutor petit ab aliquo nomine pupilli.
u Et ſi fundus petitus, i aliquis petit à tutore nomine pupilli-
& ſie eſt contraria ad ſuperiorem.Sed arg. contra vtrunque S, de
x Si ius ſcil emphyreuſis in pradio fiſci vel priuati:vt C.eo.l.
eianan labet vrilem in ren prn tal predioitssſ
l.1.& 2. Item dicas, in ſeruitute:vt Jea.l. ſimili modo.
2
ager vecti.
a Emptú pecu-
nia alterius,
nonnun quam
ei obligatum
eſt.
6 Priuilegia-
tus contra pri-
uil egiat quã.
doque priui-
legio vtitur.
T Ex ſentẽtin
declaratoria
trãs fertur do-
minium ſecu-
ta traditione.
* Id ius intel-
ligi poteſt, q
& quandã de-
tẽtionẽ reſpi-
cit, & rei poſſi-
dendæ facul-
tatem, tametſi
proprietas ad
aliû pertineat:
quale eſt ius
ſu perficiarij,
vel eius qui
fundú vectiga-
lem poſſideat,
vel precarij.
Alcia. lib. 1.
parer.c.36.
c Pignus pre-
torium & iu-
diciale cadit
in re minori,
eum in eius
ventú eſt poſ-
ſeſſionem-
d Secundum
decretum non
eſt, feſtinatio-
ne interpoſita,
aduersus mi-
nores conce-
dendum.
e Sicut pupil-
lus non poteſt
alienare ius
proprietatis,
ita nec vtile
domini, vsû-
fructum, iura
denique.
Quamuis.