DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1978#0713
1417 De his, quæ pœn cauſa relinquutur14i8
l ILIOFAMILIAS.J CASVS. Titius inſtituit ſibi he-
& poſtea deceſſit dictus Titius nic quaritur, an debeatur P,
ri Flaceus & Philonieus: an alter eorum tantum, & quis eorum?
Et reſpon, quod v
ſenſit ſi autem non apparet de quo eee0
ſeruorum habuit nota, aut non, primo ca-
tor nomina dictorum
ſu, is ſeruus debetur
vxori, qui nominatus
eſt, quamuis in arti-
ficio eus errauerit te-
ſtator, cum legauit eû
vxori. ſecundo caſu
videtur legatus piſtor,
e ſilegaſe vrori pi-
ſtorem, non adiecto
nomine.
a Deberetur. ſubau-
di, quœrebatur.
b Nota. Nota præ-
aVoluntatem ſumptionenm a volun-
teſtatoris pre- tatis ſumi ex ſcientia
ſumimus ex e- teſtatoris b: ſie s de v¬
ius ſcienti, ſu & habit l. plenum.S.
hoc eſt praſu equuij. Item & not.
mitur teſtator
id voluiſſe, quod teſtator c prſu-
quod ſciuit, mitur decipi in eo
ſeu cuius no¬ quod ignorat, ſecun-
titiã habuit. dûmR & facit adl. C.
l Que prarſis de teſta, l’ ſi in nomine.
nabet perſonas & de lega l. ſi Fortidia-
notastaliàs ſe¬ num, & S de leg.iij. l pa-
cus. Paul. & trons. . libertis. & de
’praſumitnr here inſt l his verbis fi.
ianorans der & Jde verboblis lſi in
cipi. nomine & S. l proxi. &
Inſti de leg. S. ſi quis in-
quilinos.
c In artificio. quia di-
xit, piſtorem.
Lures teſtamento.J
CASVS. Titius in
teſtamento ſuo reli-
quit libertatem vj. ex
ſuis ſeruis, cû quiſque
corum ad xxx. annum
œtatis perueniſſet: in-
ter quos erat Sabina
& Cyprogenia ancil-
læ. Item cûm quiſque
prædictorum liber eſ-
ſet, certam ſummam,
putà centum, dari vo-
luit, & poſtea incon-
tinenti ita cauit in eo-
dem teſtamento: Sa-
binæ & Cyprogenia
dari volo, cum ad ſta-
tutam etatem perue-
nerint, ſingulis x. &
hoc amplius alimen-
torum nomine in an-
nus tantûm ei debetur, ſc. ille de quo teſtator
de quo ſenſit, diſtinguituraut teſta-
An nomen proprium vel appella-
tiuum ſeu demonſtratiuum inſpicere
debeamus:ex qualitate notitiæ diſpo-
nentis inſpicitur.BART.
xxIX. IAVOLENVS libro tertio ex
Poſterioribus Labeonis.
Vi habebat Flaccum fullo-
nem, & Philonicum piſto-
rem, vxori Flaccum piſtorem le-
gauerat. Quis eorû, & num vter-
que deberetur a? Placuit primô
eum legatum eſſe, quem teſtator
legare ſenſiſſet. Quod ſi non ap-
pareret: primum inſpiciendum
eſſe, an nomina ſeruorum domi-
nus nota habuiſſet. Quod ſi ha-
buiſſet, eum deberi, qui nomina-
tus eſſet, tametſi in artificio er-
ratum eſſet. Sin autem ignota
nomina ſeruorum eſſent, piſto-
rem legatum videri, perinde ac
ſi nomen ei adiectum non eſſet.
Clauſula in fine poſita non xefertur
ſolum ad proxima, ſed ad omnia præ-
cedentia continuata ſcriptura prola-
ta BART.
XXX. SCAEVOLA libro octauodecimo
Digeſtorum.
Lures teſtamento manumi-
ſeratd, in quibuss Sabinã &
Cyprogeniam f, cum quiſq; eo-
rum ad trigenſimu annum tatis
perueniſſent: &, cum liber quiſq;
eorum eſſet, certam ſummam é
dari voluerat, & coniuncta ſcri-
ptura ita cauerat: Sabinæ & Cypro-
geniæ dari volo, cum ad ſtatutã ata-
tem peruenerint, ſingulis decem: &
hoc amplius h æ alimẽtorum nomine
in annos ſingulos quoad viuẽt, ſingu-
lis decem. Quæſitu eſt, vtrûm om-
nos ſingulos, quoad viuent, ſingulisx. & poſtea deceſſit idé Ti-
tius nunc queritur, vtrûm omnibus prædictis vj manumiſſis de-
beantur alimenta, an ve rô ſolis Sabin & Cyprogeniæ? Et reſp.
quod omnibus videntur alimenta relicta.
d Manumiſerat i. libertatem directam reliquerat.
e In quibus. i inter quos. AcCVRS.
fCyprogeniam. ſ manumiſerat, i libertatem reliquerat haben-
dam tunc, cum quiſque eorum, &c.ſtam aliorum, quain dictarum
duarum fœminarum, ad xxx &c.
gCertam ſummam putà quinque.
hEt hoc amplius nunc re coniungit omnes:vt in fi patet. Et
d Coniuncta facit vim, quod dicit, coniuncta. ſ.in cõtinenti, d ſecus ſi ex inter-
ſcriptura, pro uallovt arg j de verb.obl. l. Titia. S. idé reſpõdit, plerun. &S. ſi cert.
nnrett, pelllectas dicebam& facit ad lege iſtam de alim leg.ll à filio.
uallo fata-up S fi. & de leg j.l.talis ſcripturaSS fi ADDITI0. Dic ſecõdûm BART.
hic vel pro cõ quod hoc non eſt interuallum in eodem teſt amento non diuer
tinuato ſer¬ tendo ad alios actus. nam teſtamentum debet fieri vno contex-
mnevt hic in
tu:vt l. heredes. in fin.S. de teſt. Sed veritas eſt, vt intelligamus cõ-
litione. nec:.. A .
ll juncta ſcriptura, id eſt, continuato ſermone, ſecus ſi in medio
enim interual. ſ. . ad .rta tn dmnia nra-..
lum cenſerp plura dixiſſet, quia tunc ad omnia præcedentia non refertur: vt
vllu in teſta- no glin ſimili Inſtit. de re diui. S. item lapllli.
m ro,,ci vno Et hoc amplius. Vide ſcripta ad l.19. ſup de legatis t. & ſcripta
Ctextu fieri ad l.I3. de legatis 3. CvIAC.
debeat. 5c Videri omnibus alimenta. Hoc ſuadet & cõiunctio ſcriptura
& alimentorum fauor.l. à filioS. vlt J.de adim. legatis. CVIAC.
DE HIS, QVE POENE CAVSA
relinquuntur .
E Infort.
V de ſeript a
d lxliij. infra
terb. oblig.
VAC.
e
momẽto:v
nibus manumiſſis alimenta de-
beantur, an verô Sabinæ & Cy-
progeniæ ſolis. Reſpondit, ſecun-
dum ea, qu proponerentur, vi-
deri omnibus alimenta legata.
DE HIS, QVAE POENE
cauſa * relinquuntur f¬
TITVLVS VI.
Dedit quodammodà anſam ſuperior ti-
tulus tractandi de legatis inutilib. nam de
incertis perſonis egit, quib. quod legatur,
eſt inutile regulariter, & his adiecit lega-
tum relictum pœna cauſa, quia contra na-
turã legati eſt, vt pœna honori inſit, vt ſit
legatum honori vni, pœna alteri praponde-
rare enim honori videtur pœna qua ſi pra-
cipua cauſa legandi, atque ideo ne honor
quidem ſſe tale legatum. Hodie tamen
valet, niſi illicitum vel probroſum vel
impoſſibile ſit, ex Conſtitutione Iuſtiniani,
ex qua Tribonianus l, t inſeruit hac ver-
ba, Illicité vel probrosé, itémque ver-
bum, talem, que repetuntur illa, illicité
vel probrose. CVIAC.
Si præcedit diſpoſitio illicita vel
probroſa: relictum nomine pœnæ à
quocunque, non valetBART.
1. AFRICANVS libro
Quaſtionum.
ILIOFAMILIAS
vel ſeruo herede
inſtituto, etiam ſi
in patris dominive
pœnam illicité *
vel probrosè datum’eſt, nul-
lius momenti legatum eſſe
reſpondit. Non enim id ſo-
lum, quod in heredes l, ſed om-
ne m, quod in cuiuſque lucrum
Capuã pro ſuo magno lucro, præceperit
redem filium vel ſeruum meum: & ſie adquiſita eſt
mihi patri vel domino hereditas, ita quod apud fi-
lium meum vel ſeruum meum non remanſit aliquo
t ſup. de adquirher.l placet. poſtea legauit idem Titius
à me patre x. Seio,
quod potuit: vt ſup. de
legat. j. l. cum filiofami-
lias. & de lega. ij. l. ſi
alienus. & ſi non darem
dicto Seiox. pracepit
vt darem c. Sempro-
nio nomine pœn: &
poſtea deceſſit dictus
teſtator. nune quœri-
tur, an valéat legatum
de cque iuſſus fui da-
re Sempronio, ſi non
darem x. Seio?Et dici-
tur quod non: quia in
mei patris vel domini
pœnam fuit relictum,
& ſic illicitè vel pro-
brosè. non enim illud
ſolûm nullius momé-
ti habendum eſt, quod
in talem pœnam he-
redum ſit ſcriptum in
teſtamento, ſed etiam
omne illud eſt haben-
dum nullius momenti,
quod ſit ſcriptum in
teſtamento in talem
pœnã cuiuſq;: cuiuſq;
dico ſentiẽtis lucrum
aliquod ex vltima vo-
luntate: ſicut fui in’hac
lege ego pater, vel
dominus. nam illud.
quod in pœnam here-
dû eſt ſcriptû in teſta-
mento, ſine dubio non
valet, vt hîc pro con-
ſtanti ponit. quamuis
hodie ſit correctum, vt
in litera notaui. vtrûm
autem verba teſtatoris
in teſtamento poſita
intelligãtur poſita no-
mine penæ, vel cõdi-
tionis, vel tranſlatio-
nis, apparet ex volun-
R7..
tate defuncti. Nã ſi ita
dirit teſtator, Heres
meus ſi Capuam ierit
(quod quidem volo)
Titiox. dato: dicetur
relictum legatum no-
mine pœnœ heredis. Si
verd heredem iturum
x. dare Titio ſi Capuã
* nomine.
T Antoninus
Pius primus
conſtituit, ne
pœnæ cauſa
legatu relictu
maneret, vt re-
fert Iulius Ca-
pitolinus in
eodem.
Addita à
Triboniano
ex l.1. Coodem.
T Probrose
relinqui dicû-
tur, que repro.
ata moribus,
vel iure ciui-
li, vel præto-
rio l1l. filius.
ſupr. de condit-
ierit, quaſi tune parum heredi noceat ſi grauetur:tunc eſt cõdi¬ inſt. idẽ putat
tio ſi autem non appareat dictã eſſe conditionem per, ſi:vt Inſt.
Barto. ſi pater
legatum filie
vt nec momento apud filiú remaneat:vt S. de adq-here. l. placet.
de legSlongé vt ſi legaui vni Infortiatum meum, & poſtea idem adimat, niſi
lego alij animo adimendi primo, tunc eſt tranſlatio: vt ſup. de nupſerit con-
adimen. leg. l. tranſlatio. in dubio autem non praſumitur primo ſenſu Titij. l..
adimere:vt no ſup. de leg.jll ſi pluribus. & h.d. cum l ſeq. cum tale. S. ſi
: III. AL.SI L. GIICC I ſiNiie& ir rAiranarri nri arbitratu. j de
i5 Filiofamilias filifam inſtitui:& ſic hereditas patri quaritur ndi de-
I - e R orret placet. à mon. Idem, ſi
patre legaui x. Titio, quod poſſum:vtS. de leg j.l. cum filiofam. & adimat pater
de leg.ijl. ſi alienus. & ſi non daret, præcepi vt daret centum no¬ purtionem re-
mine pen Sempronio. hœc centum dicuntur hic illicité vel lictam, ſi plus
probrosé a relinqui, eo ipſo quod nomine penz relinquutur:& lepea ſua
ſie ſecundum has leges non valet:vt hic, & j de condit. & demon. quontc d.
lmulcta & Inſt de leg. pœna. in prin. Hodie contrà: niſi primum inp ¬
præceptum vel relictum de decé ſit probroſum, vel impoſſibile, a Pene no-
quia tunc nõ valet primõ, nec ſecundú, quod nomine pœne re- mine relicta,
lictumavt nſt de leg in fi-& C.de his, qua pœna nominel.j. infie prrrse re-
yIlicite vel probrose Hec duo verba à Tribon interpoſita sdt idebantur
Nam penx nomine relicta ante Iuſtinianú nullo modo val.auantur
bant, vt conſtat ex fragm. Vlpiani tit. de legatis. vide j. C.ibi. CVI.
lq Legatum eſſe. ſ. ſecundum nomine pœnæ. primum enim va-
let etiam olim.
l qHeredes. ſe. ſcriptos, aliàs, heredis, ſc.ſcriptirid eſt, in eius vel
eorum poenam, ſeſt relictumenon valet.
m Sed omne accipe, nullius momenti habendum eſſe in cuiuſ-
cunque lucrum aliquid in teſtamento ſcriptum ſit:cuiuſcunque
dico ſentientis talem penam ex vltima voluntate. ACCVRS.
2Yy 3 aPa
l ILIOFAMILIAS.J CASVS. Titius inſtituit ſibi he-
& poſtea deceſſit dictus Titius nic quaritur, an debeatur P,
ri Flaceus & Philonieus: an alter eorum tantum, & quis eorum?
Et reſpon, quod v
ſenſit ſi autem non apparet de quo eee0
ſeruorum habuit nota, aut non, primo ca-
tor nomina dictorum
ſu, is ſeruus debetur
vxori, qui nominatus
eſt, quamuis in arti-
ficio eus errauerit te-
ſtator, cum legauit eû
vxori. ſecundo caſu
videtur legatus piſtor,
e ſilegaſe vrori pi-
ſtorem, non adiecto
nomine.
a Deberetur. ſubau-
di, quœrebatur.
b Nota. Nota præ-
aVoluntatem ſumptionenm a volun-
teſtatoris pre- tatis ſumi ex ſcientia
ſumimus ex e- teſtatoris b: ſie s de v¬
ius ſcienti, ſu & habit l. plenum.S.
hoc eſt praſu equuij. Item & not.
mitur teſtator
id voluiſſe, quod teſtator c prſu-
quod ſciuit, mitur decipi in eo
ſeu cuius no¬ quod ignorat, ſecun-
titiã habuit. dûmR & facit adl. C.
l Que prarſis de teſta, l’ ſi in nomine.
nabet perſonas & de lega l. ſi Fortidia-
notastaliàs ſe¬ num, & S de leg.iij. l pa-
cus. Paul. & trons. . libertis. & de
’praſumitnr here inſt l his verbis fi.
ianorans der & Jde verboblis lſi in
cipi. nomine & S. l proxi. &
Inſti de leg. S. ſi quis in-
quilinos.
c In artificio. quia di-
xit, piſtorem.
Lures teſtamento.J
CASVS. Titius in
teſtamento ſuo reli-
quit libertatem vj. ex
ſuis ſeruis, cû quiſque
corum ad xxx. annum
œtatis perueniſſet: in-
ter quos erat Sabina
& Cyprogenia ancil-
læ. Item cûm quiſque
prædictorum liber eſ-
ſet, certam ſummam,
putà centum, dari vo-
luit, & poſtea incon-
tinenti ita cauit in eo-
dem teſtamento: Sa-
binæ & Cyprogenia
dari volo, cum ad ſta-
tutam etatem perue-
nerint, ſingulis x. &
hoc amplius alimen-
torum nomine in an-
nus tantûm ei debetur, ſc. ille de quo teſtator
de quo ſenſit, diſtinguituraut teſta-
An nomen proprium vel appella-
tiuum ſeu demonſtratiuum inſpicere
debeamus:ex qualitate notitiæ diſpo-
nentis inſpicitur.BART.
xxIX. IAVOLENVS libro tertio ex
Poſterioribus Labeonis.
Vi habebat Flaccum fullo-
nem, & Philonicum piſto-
rem, vxori Flaccum piſtorem le-
gauerat. Quis eorû, & num vter-
que deberetur a? Placuit primô
eum legatum eſſe, quem teſtator
legare ſenſiſſet. Quod ſi non ap-
pareret: primum inſpiciendum
eſſe, an nomina ſeruorum domi-
nus nota habuiſſet. Quod ſi ha-
buiſſet, eum deberi, qui nomina-
tus eſſet, tametſi in artificio er-
ratum eſſet. Sin autem ignota
nomina ſeruorum eſſent, piſto-
rem legatum videri, perinde ac
ſi nomen ei adiectum non eſſet.
Clauſula in fine poſita non xefertur
ſolum ad proxima, ſed ad omnia præ-
cedentia continuata ſcriptura prola-
ta BART.
XXX. SCAEVOLA libro octauodecimo
Digeſtorum.
Lures teſtamento manumi-
ſeratd, in quibuss Sabinã &
Cyprogeniam f, cum quiſq; eo-
rum ad trigenſimu annum tatis
perueniſſent: &, cum liber quiſq;
eorum eſſet, certam ſummam é
dari voluerat, & coniuncta ſcri-
ptura ita cauerat: Sabinæ & Cypro-
geniæ dari volo, cum ad ſtatutã ata-
tem peruenerint, ſingulis decem: &
hoc amplius h æ alimẽtorum nomine
in annos ſingulos quoad viuẽt, ſingu-
lis decem. Quæſitu eſt, vtrûm om-
nos ſingulos, quoad viuent, ſingulisx. & poſtea deceſſit idé Ti-
tius nunc queritur, vtrûm omnibus prædictis vj manumiſſis de-
beantur alimenta, an ve rô ſolis Sabin & Cyprogeniæ? Et reſp.
quod omnibus videntur alimenta relicta.
d Manumiſerat i. libertatem directam reliquerat.
e In quibus. i inter quos. AcCVRS.
fCyprogeniam. ſ manumiſerat, i libertatem reliquerat haben-
dam tunc, cum quiſque eorum, &c.ſtam aliorum, quain dictarum
duarum fœminarum, ad xxx &c.
gCertam ſummam putà quinque.
hEt hoc amplius nunc re coniungit omnes:vt in fi patet. Et
d Coniuncta facit vim, quod dicit, coniuncta. ſ.in cõtinenti, d ſecus ſi ex inter-
ſcriptura, pro uallovt arg j de verb.obl. l. Titia. S. idé reſpõdit, plerun. &S. ſi cert.
nnrett, pelllectas dicebam& facit ad lege iſtam de alim leg.ll à filio.
uallo fata-up S fi. & de leg j.l.talis ſcripturaSS fi ADDITI0. Dic ſecõdûm BART.
hic vel pro cõ quod hoc non eſt interuallum in eodem teſt amento non diuer
tinuato ſer¬ tendo ad alios actus. nam teſtamentum debet fieri vno contex-
mnevt hic in
tu:vt l. heredes. in fin.S. de teſt. Sed veritas eſt, vt intelligamus cõ-
litione. nec:.. A .
ll juncta ſcriptura, id eſt, continuato ſermone, ſecus ſi in medio
enim interual. ſ. . ad .rta tn dmnia nra-..
lum cenſerp plura dixiſſet, quia tunc ad omnia præcedentia non refertur: vt
vllu in teſta- no glin ſimili Inſtit. de re diui. S. item lapllli.
m ro,,ci vno Et hoc amplius. Vide ſcripta ad l.19. ſup de legatis t. & ſcripta
Ctextu fieri ad l.I3. de legatis 3. CvIAC.
debeat. 5c Videri omnibus alimenta. Hoc ſuadet & cõiunctio ſcriptura
& alimentorum fauor.l. à filioS. vlt J.de adim. legatis. CVIAC.
DE HIS, QVE POENE CAVSA
relinquuntur .
E Infort.
V de ſeript a
d lxliij. infra
terb. oblig.
VAC.
e
momẽto:v
nibus manumiſſis alimenta de-
beantur, an verô Sabinæ & Cy-
progeniæ ſolis. Reſpondit, ſecun-
dum ea, qu proponerentur, vi-
deri omnibus alimenta legata.
DE HIS, QVAE POENE
cauſa * relinquuntur f¬
TITVLVS VI.
Dedit quodammodà anſam ſuperior ti-
tulus tractandi de legatis inutilib. nam de
incertis perſonis egit, quib. quod legatur,
eſt inutile regulariter, & his adiecit lega-
tum relictum pœna cauſa, quia contra na-
turã legati eſt, vt pœna honori inſit, vt ſit
legatum honori vni, pœna alteri praponde-
rare enim honori videtur pœna qua ſi pra-
cipua cauſa legandi, atque ideo ne honor
quidem ſſe tale legatum. Hodie tamen
valet, niſi illicitum vel probroſum vel
impoſſibile ſit, ex Conſtitutione Iuſtiniani,
ex qua Tribonianus l, t inſeruit hac ver-
ba, Illicité vel probrosé, itémque ver-
bum, talem, que repetuntur illa, illicité
vel probrose. CVIAC.
Si præcedit diſpoſitio illicita vel
probroſa: relictum nomine pœnæ à
quocunque, non valetBART.
1. AFRICANVS libro
Quaſtionum.
ILIOFAMILIAS
vel ſeruo herede
inſtituto, etiam ſi
in patris dominive
pœnam illicité *
vel probrosè datum’eſt, nul-
lius momenti legatum eſſe
reſpondit. Non enim id ſo-
lum, quod in heredes l, ſed om-
ne m, quod in cuiuſque lucrum
Capuã pro ſuo magno lucro, præceperit
redem filium vel ſeruum meum: & ſie adquiſita eſt
mihi patri vel domino hereditas, ita quod apud fi-
lium meum vel ſeruum meum non remanſit aliquo
t ſup. de adquirher.l placet. poſtea legauit idem Titius
à me patre x. Seio,
quod potuit: vt ſup. de
legat. j. l. cum filiofami-
lias. & de lega. ij. l. ſi
alienus. & ſi non darem
dicto Seiox. pracepit
vt darem c. Sempro-
nio nomine pœn: &
poſtea deceſſit dictus
teſtator. nune quœri-
tur, an valéat legatum
de cque iuſſus fui da-
re Sempronio, ſi non
darem x. Seio?Et dici-
tur quod non: quia in
mei patris vel domini
pœnam fuit relictum,
& ſic illicitè vel pro-
brosè. non enim illud
ſolûm nullius momé-
ti habendum eſt, quod
in talem pœnam he-
redum ſit ſcriptum in
teſtamento, ſed etiam
omne illud eſt haben-
dum nullius momenti,
quod ſit ſcriptum in
teſtamento in talem
pœnã cuiuſq;: cuiuſq;
dico ſentiẽtis lucrum
aliquod ex vltima vo-
luntate: ſicut fui in’hac
lege ego pater, vel
dominus. nam illud.
quod in pœnam here-
dû eſt ſcriptû in teſta-
mento, ſine dubio non
valet, vt hîc pro con-
ſtanti ponit. quamuis
hodie ſit correctum, vt
in litera notaui. vtrûm
autem verba teſtatoris
in teſtamento poſita
intelligãtur poſita no-
mine penæ, vel cõdi-
tionis, vel tranſlatio-
nis, apparet ex volun-
R7..
tate defuncti. Nã ſi ita
dirit teſtator, Heres
meus ſi Capuam ierit
(quod quidem volo)
Titiox. dato: dicetur
relictum legatum no-
mine pœnœ heredis. Si
verd heredem iturum
x. dare Titio ſi Capuã
* nomine.
T Antoninus
Pius primus
conſtituit, ne
pœnæ cauſa
legatu relictu
maneret, vt re-
fert Iulius Ca-
pitolinus in
eodem.
Addita à
Triboniano
ex l.1. Coodem.
T Probrose
relinqui dicû-
tur, que repro.
ata moribus,
vel iure ciui-
li, vel præto-
rio l1l. filius.
ſupr. de condit-
ierit, quaſi tune parum heredi noceat ſi grauetur:tunc eſt cõdi¬ inſt. idẽ putat
tio ſi autem non appareat dictã eſſe conditionem per, ſi:vt Inſt.
Barto. ſi pater
legatum filie
vt nec momento apud filiú remaneat:vt S. de adq-here. l. placet.
de legSlongé vt ſi legaui vni Infortiatum meum, & poſtea idem adimat, niſi
lego alij animo adimendi primo, tunc eſt tranſlatio: vt ſup. de nupſerit con-
adimen. leg. l. tranſlatio. in dubio autem non praſumitur primo ſenſu Titij. l..
adimere:vt no ſup. de leg.jll ſi pluribus. & h.d. cum l ſeq. cum tale. S. ſi
: III. AL.SI L. GIICC I ſiNiie& ir rAiranarri nri arbitratu. j de
i5 Filiofamilias filifam inſtitui:& ſic hereditas patri quaritur ndi de-
I - e R orret placet. à mon. Idem, ſi
patre legaui x. Titio, quod poſſum:vtS. de leg j.l. cum filiofam. & adimat pater
de leg.ijl. ſi alienus. & ſi non daret, præcepi vt daret centum no¬ purtionem re-
mine pen Sempronio. hœc centum dicuntur hic illicité vel lictam, ſi plus
probrosé a relinqui, eo ipſo quod nomine penz relinquutur:& lepea ſua
ſie ſecundum has leges non valet:vt hic, & j de condit. & demon. quontc d.
lmulcta & Inſt de leg. pœna. in prin. Hodie contrà: niſi primum inp ¬
præceptum vel relictum de decé ſit probroſum, vel impoſſibile, a Pene no-
quia tunc nõ valet primõ, nec ſecundú, quod nomine pœne re- mine relicta,
lictumavt nſt de leg in fi-& C.de his, qua pœna nominel.j. infie prrrse re-
yIlicite vel probrose Hec duo verba à Tribon interpoſita sdt idebantur
Nam penx nomine relicta ante Iuſtinianú nullo modo val.auantur
bant, vt conſtat ex fragm. Vlpiani tit. de legatis. vide j. C.ibi. CVI.
lq Legatum eſſe. ſ. ſecundum nomine pœnæ. primum enim va-
let etiam olim.
l qHeredes. ſe. ſcriptos, aliàs, heredis, ſc.ſcriptirid eſt, in eius vel
eorum poenam, ſeſt relictumenon valet.
m Sed omne accipe, nullius momenti habendum eſſe in cuiuſ-
cunque lucrum aliquid in teſtamento ſcriptum ſit:cuiuſcunque
dico ſentientis talem penam ex vltima voluntate. ACCVRS.
2Yy 3 aPa