DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.2603#0261
a
a Quod legatum leg
uit ei de quot
b5
e Perperam propte.
d 5 Poſſidet. ſi habet
veram eauſam opinan-
di ſibi legatum. Acc.
Sucapio. JCASVS-
Vrſectapio non ſo-
Ium ex pradictis cau-
ſis, ſiue titulis, ſed etia
ex aliis cauſis conceſſa,
ideo eſt inducta, vt ſit
finis litium. Secundô
dicit:euenit aliquando
quod rem quam credo
meã, & non eſt, vſuca-
pio: vt quia credo
quod ſeruus meus
emerit, cui mandauera
vt emeret: aut ille cui
ſucceſſi. nã in iſtis cau-
ſis iuſte potui ignora-
re, cum in alieni facti
ignorantia tolerabilis
ſit error. FR.
a Vſucapio. Haæc l.
coniung. eſt cum l.ijS.
de iur. & facignor. Vide
ſcripta ad l. v. ſupra illo
tit. CVIAC..¬
e Ex aliis. non ſol
in prædictis tit. S. ſpe-
cialiter expoſitis à tit.
de vſuc. vſque huc, ſed
...
etiã ex aliis pro quibus
ſpecialiter habet locú
hic tit.vt dixi exẽplaS.
eo. l. j. in prine. Vel dic
non ſolum omnibus
prædictis: vt etiã hune
comprehendat: ſed etiã
in aliis ſi qui reperian-
tur. Vel dic econtra,
non ſolûm hoc tit. pro
ſuo, ſed etiam ex aliis
ſuperioribus ſpeciali-
bus eſt hc ratio. Acc.
f 5 Interim.id eſt, ſta-
tuto tempore: vel id eſt
aliquando.
g Finis. Not rationẽ
quare a vſucapio eſt
inducta ſic C. de iudicl.
apertiſſimi item eſt illa,
ne dominia rerum, &c.
vt Inſtit. de vſucap. in
rinc. ACCVRS.
h Poſſederit credẽs ex
iuſta cauſa ſe habuiſſe,
vt ſubiicit: ſecus ſi ſo-
lum credebat ſuum.
i5 Non obſtet. imô
proſit.Azo. ſecus ſi non
probabilis ſit: vt C. pro
donato. l.rritam.
e Seruum cui man-
daui rem emendam:vt
Spro empt l. quod vulg.
l Succeſſi. ſic j. de re.
iur. l. qui in alterius. &
ſupra ad Vell. l. ſi mulier.
m Emiſſe. cum vere
tradita fuerit: aliàs nõ.
n Tolerabilis. non
in ſuo:vtS. de iur. & fac.
igno l plurimum. & S de
adqui. hered. lcum fal-
ſum. AcCVRS.
..
DE
RE IVDI-
cata, &e.
Dixit qualiter res per
praſcriptionem qua-
rantur. nunc qualiter
per ſententiam iu-
dicis. ACCVRS.
tatum erat Titio, duo erant Titijheres ſol-
eſtator non ſenſerat. vſucapit.
eILe..
on ſit in veritate.:
Non ſiti re, errorem nomi
etiam teſtatoris crat res:vt not ſupra pro legato. l.iv.
is: & dic ſiue extranei, fiue
l
4
1. 5 Quod legatumenon ſitb,
ab herede tamen perperams tra-
ditum ſit, placet à legatario vſu-
capi:quia pro ſuo poſſidet d.
Exceptio vſucapionis vel praſcri-
ptionis, eſt exceptio litis finitæ: ideo
poteſt opponi ad impediendam litis
conteſtationem, ſicut exceptio rei iudi-
eatæ, & tranſactionis. PAVL.
NERATIVS libro quinto
Membranarum.
V.
JSucapio a rerum etiam ex
aliis cauſis conceſſa, in-
terim * propter ea que noſtra
a re judi-
De re iudicata.
Es iudicata. JCASvs. Ego Franciſcus pono caſum vt in litera
l& iacet & iueelige can vein gloſsnotatur E a. Aecvas.
o.J Accipit. ſententia accipit finem controuerſi, quiaà in a sentẽtia im-
ca finis eſt. Et dicunt quidam hoc verum. ſ. rem iudicatam dici, ponit
quando iam appellari non poteſt, arg.. de cond.inde.l eleganter. Sſi
exiſtimantes poſſideremus, con-
ſtituta eſt, vt aliquis litium finisS
eſſet.
1. Sed id quod quis cum
ſuû eſſe exiſtimaret poſſederit h,
vſucapiet etiam ſi falſa fuerit eius
exiſtimatio. quod tamen ita inter-
pretandum eſt, vt probabilis error
poſſidentis vſucapioni non ob-
ſtet i: veluti ſi ob id aliquid poſſi-
deam, quod ſeruum meum, aut
eius cuius in locum hereditario
iure ſucceſſi l, emiſſe id fals
exiſtimem: quia in alieni facti
ignorantia tolerabilis P error eſt.
d& &bE&&BS& & & &Si& otge&
LIBER
DE RE IVDICATA:
EFFECTV
XLII.
ET DE
SENTENTIARVM.
& de interlocutionibus.
TITVLVS
Miſſionem in poſſeſſionẽ . Mutius pone-
bat inter genera poſſeſſionum. l.35 vlt. de
adqui. poſ ac ſane poſſeſſio r ſape appella-
tur in his librus:ſed diſtat tamen abea plu-
rimum. nec* enim omnis qui eſt in poſſeſ-
ſione, etiam poſſeſſor eſt. Verum ſuperiori tra-
ctatu de poſſeſſione, quia adfinis huic eſt de
miſſione in poſſeſſionem, de hac etiam tra-
ctare parat prius quam perueniat ad inter-
dicta qua ex vtraque cauſa competunt, ſiue
poſſideat quis ſiue ſit in poſſeſſione, & rur-
ſus quia non eſt cur dicat specialiter de miſ-
ſione in poſſeſſionem legatorum aut ventris.
nomine, aut damni infecti, quas miſſionum
cauſas e re nata explicuit ante, his omiſſis
perſequitur eas hoc libro tantum que re-
ſtant, ac primum eam que fit iudicati
ſeruandi cauſa, ad quam reſpicit hic tit. de
re iudicata & effectu ſententiarum & de
interlocutionibus. Res * iudicata lis eſt de
qua iudex ſententiam dixit, vel lis finita
ſententia iudicis competentis. Et ſententia
T de re ſiue lite iudicis vltima definitio
comprobatione principis non indigens. Iudi-
cis * ad differentiam arbitri compromiſſari,
cuius ſententia non eſt per omnia ſenten-
tia l.35S.ex compromiſſo.de his qui not.
infa. Definitio, ad differentiam iuſſi vel
interlocutionis, qua rem non définit, qua
etiam mutari poteſt, non ſententia. & ap-
pellari à ſententia, non ab interlocutione,
comprobatione non indigente, ad differen-
tiaus opinionis l.6 de interd. & releEt in-
terlocutio tamen y opinio improprie dici-
tur aliquando ſententia. Interlocutio * eſt
ſententia que neque condemnationem con-
tinet, neque abſolutionem. Vel ſententia de
articulo cauſa quodam, non de ſumma rei.
Effectum autem ſententiarum vocat
emolumentum & executionem, de cuius or-
dine tractatur hoc tit. & poſt tempora fa-
cien di iudicati legibus aut conſtitutionibus
humanitatis gratia conceſſa maxime iudi-
ciis perſonalibus, conſtat iudicati actionem
eſſe, in qua hoc tantum ſummatim quaritur
an iudicatum ſit. l. 41. de minor. ſicut in
ff. Nouum.
I.
exceptione rei iudi. l.1.S pari. de libexhi-
& ſtatim res iudicata ad finem perducitur
captis & diſtractis pignoribus auctoritate
magiſtratus, vel etiam ſi iudicatus non de-
fendatur miſſo creditore in poſſeſſionem bo-
norum omnium iudicati ſeruandi cauſu. l.
2. & 3.C.qui potio in pigno-hab. CVIAc.
Res iudicata dicitur cauſa per
ſententiam iudicis terminata, conti-
nentem condemnationem vel abſolu-
tionem, vel aliud æquipollens. PAVL.
DE CASTR.
1. MODESTINVS libro ſeptimo
Pandectarum.
j Es iudicata dicitur, qua
finem controuerſiarum
M pronuntiatione iudicis
quod vel condemnatio-
ne, vel abſolutione Pcontingit.
Iudex poteſt in ſententia cauſa
cognita tempus executionis proroga-
re, vel minuere. idem ſi in ſententia
nihil eſt dictum, iudex enim qui de
executione cognoſcet, facere poteſt.
BART.
II. VLPLANVS. libro ſexto
ad Edictum.
Vi protribunali cognoſcit,
non ſemper tempus iudi-
cati * ſeruat, ſed nonnunquam ar-
ctat?, nonnunquam prorogat pro
cauſæ qualitate, & quantirate,
vel perſnarum obſequio*,
vel contumacia. Sed perrarô in-
tra ſtatutum tempus ſeutentie
R 2
518
quis poſt. Nos contra.
nam etiam interim du
poreſt appellari, eſt sẽ-
tentia: vt per eamdem l.
& C.de ap. l. litigatorib.
ſed poſtea facta appel-
latione fingiture nec
iudicatumevt j. ad Tur-
pill.j. S. fin, & fingitur
nec prouocatum ap-
pellatione omiſſa: vt
C. de temp appel. l fi.S. fi.
Sin autem pronuntiet
iudex appellationis, &
confirmet primã ſen-
tentiam condemnato-
riam, exdqua ſententia
detur actiodic vt S. de
infamibus l furti. Acc.
p 5 Abſolutione. & his
verbis tantûm ſecun-
dum quoſdã:vt & Cde
ſenten. & inter. om. iud.
l praſes. non ’etiam per
equipollentiam: vt j
eod l.in ſumma & S. de
arbit. l quid tamen. S. ſi
arbiter. & de compenſa.
l. quod in diem.jSelf
iudex appellationis
ſufficit ſi dicat iuſtam,
vel iniuſtam: vt C. de
appel.lLeos circa princ.
Vi pro tri unali.
QCEs. Iudex or-
dinarius, qui exequitur
ſententiam aliquando.
ſeruat tempus ſtatutit
antequam exequatur:
aliquando prorogat:
aliquando arctat: &
ponit exempla: & dic
ea vt in glo.
q Qui pro tribunali
cognoſcit. qualis geſt or-
dinarius, qui h & ſen-
tentiam ſuam & dele-
gati ſui exequitur:vt j
co. l. à diuo. delegatus
autem non: cum exe-
cutio iſit mixti impe-
rij: & ſic non poreſt
delegari: vt S. de iuriſd.
omn. iud. l. iubere. co-
gnoſcitl ergo hic exe-
quendo.
r Tempus iudicati.
m crat olim duorum
menſiu:hodie quatuor:
vt j.o. l. debitorib. &C.
de vſurei iud. lij. & iij
ſArtat. alias coar-
ctat. & dic cauſa cogni-
ta: vt ſubiicit. aliàs nõ:
vt j. eod. l. ſi ſe.S ſi quis.
quæ eſt contra. Sed
prorggat n etiam ſine
auſ’er ibidem, cum
proniores ſimus in li-
berando, &c. vt J. de
actio. & oblig.l.Arianus.
t 5 Qualitate vt in rei
vindi. vbi arctatur &
prorogatur: vt Inſt. de
offi-iudi. Sjj & S ſeq.
u S Quantitate. vt ſi
eſt quantitas parua,
poſſit arctari: ſi multi
magna, prorogari. arg.
J. de iure fiſc.l in fraudé.
S fiſcalibus. Ace.
x J Obſequiocondem-
nato obedienti iudici
Pie
finem
controuerſiz.
b Res iudicata
dicitur etiam
intra decẽ dies
quibus poteſt
appellari:quod
tamen Cano-
niſtis hon pla-
cet: licet ap-
pellatione ſub-
ſecuta finga-
tur non fuiſſe
iudicatum,
c Fingitur in-
terdum neque
fuiſſe iudicati
neque appel-
latum. de
Gloſe. 6. in prin.
verbo hodie. ſup-
de hisqui no-
tantur.
d Vin hune lo-
tum Gloſil. 1. in
pr. in verbis vel
iniuftam. in ſ¬
de appellationt-
bus, vbi dixt.
e Sentẽti ver-
ba formalia,
abſoluo, con-
demno, vel ſi-
milia, vt hicper
Bart.
f Voluſſl59.
verlquantun..
inſra eo.
g Pro tribuna-
li cognoſcunt
ordinarij
h Iude ordi-
narius ſuam &
delegati ſentẽ-
tiã exequitur.
i Sententiæ
executio mixti
eſt imperij,
ideoq; delega-
gari nõ poteſt.
Mixti impe-
nij cauſ non
delegantur.
Cognoſcit
qui exſequi-
tur.
m Tempus iu-
dicati hodie
eſt quatuor
menſium.
n Tempus iu-
dicati faciendi
iudex proro-
gare poteſt
cauſa cognita-
m & non
cognita: vt he.
Quid tempus
decẽnij ad ap-
pellandû con-
ſtitutum Con-
ſenſu partium
prorogari non
poteſt. Doctors
in authen hodie.
C. de appellat.
Authen. Ei qui.
C. de temper.
appella. Quid
tempus anna-
le proſequen-
d appellatio-
nis? prorogari
poteſt Baldus
& Angelus.
Corſetus ſingu-
lari Appellatio
interponi. Quid
tempus inſtã-
tiç principalis?
nõ poteſt pro-
rogari. Gl.
que ibid. dixi
in l. properand
in virbo Trien-
nij C. de iudi-
tiis.
a Quod legatum leg
uit ei de quot
b5
e Perperam propte.
d 5 Poſſidet. ſi habet
veram eauſam opinan-
di ſibi legatum. Acc.
Sucapio. JCASVS-
Vrſectapio non ſo-
Ium ex pradictis cau-
ſis, ſiue titulis, ſed etia
ex aliis cauſis conceſſa,
ideo eſt inducta, vt ſit
finis litium. Secundô
dicit:euenit aliquando
quod rem quam credo
meã, & non eſt, vſuca-
pio: vt quia credo
quod ſeruus meus
emerit, cui mandauera
vt emeret: aut ille cui
ſucceſſi. nã in iſtis cau-
ſis iuſte potui ignora-
re, cum in alieni facti
ignorantia tolerabilis
ſit error. FR.
a Vſucapio. Haæc l.
coniung. eſt cum l.ijS.
de iur. & facignor. Vide
ſcripta ad l. v. ſupra illo
tit. CVIAC..¬
e Ex aliis. non ſol
in prædictis tit. S. ſpe-
cialiter expoſitis à tit.
de vſuc. vſque huc, ſed
...
etiã ex aliis pro quibus
ſpecialiter habet locú
hic tit.vt dixi exẽplaS.
eo. l. j. in prine. Vel dic
non ſolum omnibus
prædictis: vt etiã hune
comprehendat: ſed etiã
in aliis ſi qui reperian-
tur. Vel dic econtra,
non ſolûm hoc tit. pro
ſuo, ſed etiam ex aliis
ſuperioribus ſpeciali-
bus eſt hc ratio. Acc.
f 5 Interim.id eſt, ſta-
tuto tempore: vel id eſt
aliquando.
g Finis. Not rationẽ
quare a vſucapio eſt
inducta ſic C. de iudicl.
apertiſſimi item eſt illa,
ne dominia rerum, &c.
vt Inſtit. de vſucap. in
rinc. ACCVRS.
h Poſſederit credẽs ex
iuſta cauſa ſe habuiſſe,
vt ſubiicit: ſecus ſi ſo-
lum credebat ſuum.
i5 Non obſtet. imô
proſit.Azo. ſecus ſi non
probabilis ſit: vt C. pro
donato. l.rritam.
e Seruum cui man-
daui rem emendam:vt
Spro empt l. quod vulg.
l Succeſſi. ſic j. de re.
iur. l. qui in alterius. &
ſupra ad Vell. l. ſi mulier.
m Emiſſe. cum vere
tradita fuerit: aliàs nõ.
n Tolerabilis. non
in ſuo:vtS. de iur. & fac.
igno l plurimum. & S de
adqui. hered. lcum fal-
ſum. AcCVRS.
..
DE
RE IVDI-
cata, &e.
Dixit qualiter res per
praſcriptionem qua-
rantur. nunc qualiter
per ſententiam iu-
dicis. ACCVRS.
tatum erat Titio, duo erant Titijheres ſol-
eſtator non ſenſerat. vſucapit.
eILe..
on ſit in veritate.:
Non ſiti re, errorem nomi
etiam teſtatoris crat res:vt not ſupra pro legato. l.iv.
is: & dic ſiue extranei, fiue
l
4
1. 5 Quod legatumenon ſitb,
ab herede tamen perperams tra-
ditum ſit, placet à legatario vſu-
capi:quia pro ſuo poſſidet d.
Exceptio vſucapionis vel praſcri-
ptionis, eſt exceptio litis finitæ: ideo
poteſt opponi ad impediendam litis
conteſtationem, ſicut exceptio rei iudi-
eatæ, & tranſactionis. PAVL.
NERATIVS libro quinto
Membranarum.
V.
JSucapio a rerum etiam ex
aliis cauſis conceſſa, in-
terim * propter ea que noſtra
a re judi-
De re iudicata.
Es iudicata. JCASvs. Ego Franciſcus pono caſum vt in litera
l& iacet & iueelige can vein gloſsnotatur E a. Aecvas.
o.J Accipit. ſententia accipit finem controuerſi, quiaà in a sentẽtia im-
ca finis eſt. Et dicunt quidam hoc verum. ſ. rem iudicatam dici, ponit
quando iam appellari non poteſt, arg.. de cond.inde.l eleganter. Sſi
exiſtimantes poſſideremus, con-
ſtituta eſt, vt aliquis litium finisS
eſſet.
1. Sed id quod quis cum
ſuû eſſe exiſtimaret poſſederit h,
vſucapiet etiam ſi falſa fuerit eius
exiſtimatio. quod tamen ita inter-
pretandum eſt, vt probabilis error
poſſidentis vſucapioni non ob-
ſtet i: veluti ſi ob id aliquid poſſi-
deam, quod ſeruum meum, aut
eius cuius in locum hereditario
iure ſucceſſi l, emiſſe id fals
exiſtimem: quia in alieni facti
ignorantia tolerabilis P error eſt.
d& &bE&&BS& & & &Si& otge&
LIBER
DE RE IVDICATA:
EFFECTV
XLII.
ET DE
SENTENTIARVM.
& de interlocutionibus.
TITVLVS
Miſſionem in poſſeſſionẽ . Mutius pone-
bat inter genera poſſeſſionum. l.35 vlt. de
adqui. poſ ac ſane poſſeſſio r ſape appella-
tur in his librus:ſed diſtat tamen abea plu-
rimum. nec* enim omnis qui eſt in poſſeſ-
ſione, etiam poſſeſſor eſt. Verum ſuperiori tra-
ctatu de poſſeſſione, quia adfinis huic eſt de
miſſione in poſſeſſionem, de hac etiam tra-
ctare parat prius quam perueniat ad inter-
dicta qua ex vtraque cauſa competunt, ſiue
poſſideat quis ſiue ſit in poſſeſſione, & rur-
ſus quia non eſt cur dicat specialiter de miſ-
ſione in poſſeſſionem legatorum aut ventris.
nomine, aut damni infecti, quas miſſionum
cauſas e re nata explicuit ante, his omiſſis
perſequitur eas hoc libro tantum que re-
ſtant, ac primum eam que fit iudicati
ſeruandi cauſa, ad quam reſpicit hic tit. de
re iudicata & effectu ſententiarum & de
interlocutionibus. Res * iudicata lis eſt de
qua iudex ſententiam dixit, vel lis finita
ſententia iudicis competentis. Et ſententia
T de re ſiue lite iudicis vltima definitio
comprobatione principis non indigens. Iudi-
cis * ad differentiam arbitri compromiſſari,
cuius ſententia non eſt per omnia ſenten-
tia l.35S.ex compromiſſo.de his qui not.
infa. Definitio, ad differentiam iuſſi vel
interlocutionis, qua rem non définit, qua
etiam mutari poteſt, non ſententia. & ap-
pellari à ſententia, non ab interlocutione,
comprobatione non indigente, ad differen-
tiaus opinionis l.6 de interd. & releEt in-
terlocutio tamen y opinio improprie dici-
tur aliquando ſententia. Interlocutio * eſt
ſententia que neque condemnationem con-
tinet, neque abſolutionem. Vel ſententia de
articulo cauſa quodam, non de ſumma rei.
Effectum autem ſententiarum vocat
emolumentum & executionem, de cuius or-
dine tractatur hoc tit. & poſt tempora fa-
cien di iudicati legibus aut conſtitutionibus
humanitatis gratia conceſſa maxime iudi-
ciis perſonalibus, conſtat iudicati actionem
eſſe, in qua hoc tantum ſummatim quaritur
an iudicatum ſit. l. 41. de minor. ſicut in
ff. Nouum.
I.
exceptione rei iudi. l.1.S pari. de libexhi-
& ſtatim res iudicata ad finem perducitur
captis & diſtractis pignoribus auctoritate
magiſtratus, vel etiam ſi iudicatus non de-
fendatur miſſo creditore in poſſeſſionem bo-
norum omnium iudicati ſeruandi cauſu. l.
2. & 3.C.qui potio in pigno-hab. CVIAc.
Res iudicata dicitur cauſa per
ſententiam iudicis terminata, conti-
nentem condemnationem vel abſolu-
tionem, vel aliud æquipollens. PAVL.
DE CASTR.
1. MODESTINVS libro ſeptimo
Pandectarum.
j Es iudicata dicitur, qua
finem controuerſiarum
M pronuntiatione iudicis
quod vel condemnatio-
ne, vel abſolutione Pcontingit.
Iudex poteſt in ſententia cauſa
cognita tempus executionis proroga-
re, vel minuere. idem ſi in ſententia
nihil eſt dictum, iudex enim qui de
executione cognoſcet, facere poteſt.
BART.
II. VLPLANVS. libro ſexto
ad Edictum.
Vi protribunali cognoſcit,
non ſemper tempus iudi-
cati * ſeruat, ſed nonnunquam ar-
ctat?, nonnunquam prorogat pro
cauſæ qualitate, & quantirate,
vel perſnarum obſequio*,
vel contumacia. Sed perrarô in-
tra ſtatutum tempus ſeutentie
R 2
518
quis poſt. Nos contra.
nam etiam interim du
poreſt appellari, eſt sẽ-
tentia: vt per eamdem l.
& C.de ap. l. litigatorib.
ſed poſtea facta appel-
latione fingiture nec
iudicatumevt j. ad Tur-
pill.j. S. fin, & fingitur
nec prouocatum ap-
pellatione omiſſa: vt
C. de temp appel. l fi.S. fi.
Sin autem pronuntiet
iudex appellationis, &
confirmet primã ſen-
tentiam condemnato-
riam, exdqua ſententia
detur actiodic vt S. de
infamibus l furti. Acc.
p 5 Abſolutione. & his
verbis tantûm ſecun-
dum quoſdã:vt & Cde
ſenten. & inter. om. iud.
l praſes. non ’etiam per
equipollentiam: vt j
eod l.in ſumma & S. de
arbit. l quid tamen. S. ſi
arbiter. & de compenſa.
l. quod in diem.jSelf
iudex appellationis
ſufficit ſi dicat iuſtam,
vel iniuſtam: vt C. de
appel.lLeos circa princ.
Vi pro tri unali.
QCEs. Iudex or-
dinarius, qui exequitur
ſententiam aliquando.
ſeruat tempus ſtatutit
antequam exequatur:
aliquando prorogat:
aliquando arctat: &
ponit exempla: & dic
ea vt in glo.
q Qui pro tribunali
cognoſcit. qualis geſt or-
dinarius, qui h & ſen-
tentiam ſuam & dele-
gati ſui exequitur:vt j
co. l. à diuo. delegatus
autem non: cum exe-
cutio iſit mixti impe-
rij: & ſic non poreſt
delegari: vt S. de iuriſd.
omn. iud. l. iubere. co-
gnoſcitl ergo hic exe-
quendo.
r Tempus iudicati.
m crat olim duorum
menſiu:hodie quatuor:
vt j.o. l. debitorib. &C.
de vſurei iud. lij. & iij
ſArtat. alias coar-
ctat. & dic cauſa cogni-
ta: vt ſubiicit. aliàs nõ:
vt j. eod. l. ſi ſe.S ſi quis.
quæ eſt contra. Sed
prorggat n etiam ſine
auſ’er ibidem, cum
proniores ſimus in li-
berando, &c. vt J. de
actio. & oblig.l.Arianus.
t 5 Qualitate vt in rei
vindi. vbi arctatur &
prorogatur: vt Inſt. de
offi-iudi. Sjj & S ſeq.
u S Quantitate. vt ſi
eſt quantitas parua,
poſſit arctari: ſi multi
magna, prorogari. arg.
J. de iure fiſc.l in fraudé.
S fiſcalibus. Ace.
x J Obſequiocondem-
nato obedienti iudici
Pie
finem
controuerſiz.
b Res iudicata
dicitur etiam
intra decẽ dies
quibus poteſt
appellari:quod
tamen Cano-
niſtis hon pla-
cet: licet ap-
pellatione ſub-
ſecuta finga-
tur non fuiſſe
iudicatum,
c Fingitur in-
terdum neque
fuiſſe iudicati
neque appel-
latum. de
Gloſe. 6. in prin.
verbo hodie. ſup-
de hisqui no-
tantur.
d Vin hune lo-
tum Gloſil. 1. in
pr. in verbis vel
iniuftam. in ſ¬
de appellationt-
bus, vbi dixt.
e Sentẽti ver-
ba formalia,
abſoluo, con-
demno, vel ſi-
milia, vt hicper
Bart.
f Voluſſl59.
verlquantun..
inſra eo.
g Pro tribuna-
li cognoſcunt
ordinarij
h Iude ordi-
narius ſuam &
delegati ſentẽ-
tiã exequitur.
i Sententiæ
executio mixti
eſt imperij,
ideoq; delega-
gari nõ poteſt.
Mixti impe-
nij cauſ non
delegantur.
Cognoſcit
qui exſequi-
tur.
m Tempus iu-
dicati hodie
eſt quatuor
menſium.
n Tempus iu-
dicati faciendi
iudex proro-
gare poteſt
cauſa cognita-
m & non
cognita: vt he.
Quid tempus
decẽnij ad ap-
pellandû con-
ſtitutum Con-
ſenſu partium
prorogari non
poteſt. Doctors
in authen hodie.
C. de appellat.
Authen. Ei qui.
C. de temper.
appella. Quid
tempus anna-
le proſequen-
d appellatio-
nis? prorogari
poteſt Baldus
& Angelus.
Corſetus ſingu-
lari Appellatio
interponi. Quid
tempus inſtã-
tiç principalis?
nõ poteſt pro-
rogari. Gl.
que ibid. dixi
in l. properand
in virbo Trien-
nij C. de iudi-
tiis.