DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0184
263
ram alio iudice.
ſtitutionibus, & facit
argum. contra. ff. de in
iu voc. l. libertus. ij
Solu. vt ibi dicitur.
ADDITIO. Dic,
quod quantum ad hoc
quod incidat in poenã
quinquaginta aureo-
rum, tanquam temera-
riè vocauerit patrem,
vel parronû in ius, ſup-
plicatio porrecta Prin-
cipi, etiam obtento re-
ſeripto, non ſufficit, vt
ibi: ſecus quoad effe-
ctus: de quibus hic.IAs.
Emporales.) CA-
SVS. Dictum eſt
ſuprà, quod quad
ſuprà, quod qudam
actiones perpetuantur,
o uee
quædam nondicit Im-
perator, nõ eſſe verſ in
omnibus actionibus,
niſi in temporalibus,
annalibus, & prætoriis,
in aliis non. VIVIAN.
CJ Ad eas eſt erge ne-
ceſſe peti, & concedi.
d Annali. vt iniuria-
rum, & vi bonorum
raptorum, & quod me-
tus cauſa, & aliæ, quæ
non ſunt rei perſecu-
toriæ: vt ff. de act. &
oblig. in honorariis. Itẽ
contrà, j. de an, except.l.
vt perfectius. vbi etiam
ciuiles per libellum
perpetuantur, ſed ibi
ſpeciale in quatuor ca-
a Die melis ſibus. Item ibi? non
quod ibi l- fuit libellus datus Prin-
uitur in in¬ . I:
teruptione cipiu ſed Epiſcopo, vel
preſcriptio- Prans...
nis, hic non. Annali tempore.
Iaſon. Nam ad tollendam
triennalé prſcriptio-
nem hoc non eſt ſatis,
ſed ea interrumpitur
* Concord. ad conuentione executo-
hane legée ris, & libelli admoni-
cumGloſ- ext- tione:l. ſicut. l cum no-
t lit,pend.
tiſſimi. J-de praſcript. tri-
ginta annorum. CVIAC.
VT LITE PEN-
DENTE, &c.
De precibus, & eariẽ
affectu dixit, nunc quan-
do ſit, val non ſit ſuppli-
candum.
e Poſt prouocationem.
ſe omiſſam.
Icet poſtquàm
liEeleiihliett
M.
cum
CASVS.
habuit cauſam
non intelligi-
tur, qui iter
ad Principem
arripuit.
e Princeps nõ
eſt adeundus,
niſi prius de-
fenſor inter-
vicino ſuo, & coram præ
lite iſte adiit Imperatorem, & im
nebatur, qualiter iſte deberet ſententiam ferre:vel dic melius, vt
iudicium transferretur in
eſſet reuerſus cum iſto reſc
tiam. Vult M pratextu illius reſcripti retractare ſententiam:
queritur, an poſſit? Dicitur, quôd non, niſi ab illa ſententia pro-
b Appellare ocatum fuiſſet VIVIAN.
J Not ex hac lege, ſubtiliter ſecundûm Raph. Fulg. hîc videri
text, quod arripere iter ad Principem non habet vim prouoca-
tionis b interpoſitæ ab ipſo iudice. Iaſhic.
F Licet poſtquam ſupplicaſti. vt non poſſes conueniri ſub tali
iudice: & hanc ſupplicationem porrexiſti ante litem conteſta-
tam, vel poſt:nam etiam antè non eſt adeundus Princeps, niſi
pellatus æquu prius defenſor requiſitus non faciat ius:vt in authent vt diff iud. q Suffragio ſe. reſcripto.
non faciat. S. ſi vero.j. coll ix, & de mand. princip ſit tibi quoque. coll.iij.
Codicis liber primus.
a Oblat.im etiam exceutor eſt mitrendus: vt j. de praſcript.
triginta annor.l ſicut in princip. quæ eſt contrà. Solu hc in præ-
toriis:vt j.l. proxi-ibi de aliis. 2. Vel hîc, coram Principe, ibi co-
’ Exerceri & hoc caſu poreſt loquiffde actio. & obligat l.con-
te: eaſque aduersus hœredem
quoque eius, in quem porrect
ſunt, vel ab hœrede eius, qui me-
ruit, exerceri . Dat. iij. Ralend.
April. CP. Arcadio IV. & Hono-
rio III.AA. Coss.
IV. Impp. IVSTINIANVS A.
Menna P.P.
TEmporales actones, que
per obationem precum, &
ad eas reſcriptionem perpe¬,
g Impetrares.id eſt, concederetur.
h Pronunciauerit, contra te.
264
i Suggeris, id eſt, dicis. & idem ſi ante ſententiam fuiſſet in-
dultum.
R Decreto id eſtà, definitiua ſententia. & ad hoc j. de tranſlat.
tuãtur, definire neceſſarium eſſe
duximus, ne quis putet, ad alias
etiam, que certis taxantur tem-
poribus, hoc pertinere. Sciant
1
igitur omnes, eas tantummodô
per oblationem precum, & ad
eas reſcripta perpetuari, qu à
prætore conſtitut annali d 4
tempore coarctatæ ſunt. Dat.
Ralend. April. Conſtantinopoli,
Decio V. C. Coss.
VT LITE PENDENTE, VEL POST PRO-
VOCATIONE M
, AVT DEFINITIVAM SEN-
tentiam, nulli liceat Imperatori ſupplicare.
TITVLVS
uege
a
e
XXI.
Atis fuiſſet dicere, vt lite pendente, vel pod definitiuam ſententiam
nulli liceat Imperatori ſupplicare nam poſt interpoſitam prouocationem
ſatis prohibetur, qui lite pendente ſupplicare prohibetur, ac ſimiliter poſt
Mlle moian prouneationen qui poſt definitiuam ſententiam, ve breuior ſum-
ma hac ſit, ne lite pendente de re, qua de agitur, quidquam ſupplicare liceat: vt
Nouel.83. & ir3. Sed expectetur ſententia iudicis, apud quem litigetur, & vt defini-
tiua ſententia, qua non eſt appellatione reſciſſa, reſcripto non reſcindatur, aut retracte-
tur, etiamſi preces oblata Principi fuerint ante definitiuam ſententiam. nam etſi
quando appellare non poſſum, ſupplicare poſſim, velut contra ſententiam prafecti pra-
torio:non tamen vbi appellare poſſum, nec appello, intra tempora conſtituta, poſteà li-
cet mihi ſupplicare, aut quod ſupplicaui ante, de eo reſcriptum impetrare, quia ſen-
tentia ſemel adquieui. Docuit tit. 19. qua non liceat ſupplicare: hoc vero docet, quo
tempore non liceat. CVIAC.
Prauenire ſententiam in ſuppli-
cande non prodeſt, ſi antequam
Princeps reſcribat, ſententia fera-
tur. BALD. Vel ſic: Sententia non
retractatur virtute reſcripti poſteà
ſubſequuti, licèt ſupplicatio fuiſſet
pris porrecta. hd. notabititer Paul.
de Caſtr.
1. Impp. ALEXANDER A. Caperio.
Icet f poſtquam
reſcriptum
impetrares6, præ
ſes prouinciæ vir
clariſſimus pronunciauerit h:
cum tamen à ſententia non pro-
uocaueris, reſcriptum, quod poſt
ea ſequutum eſſe ſuggerisi, ad
retrahenda ea, que decreto
terminata ſunt, non patrocina-
turl. Dat. Ralend. Mart. Lupo, &
Maximo Coss.
Lite pendente non licet, niſi in
ſida le-
ſide litem conteſtatus eſt, pendente
petrauit reſcriptum, quo conti-
alium, & antequâm dominus meus
riptopreſes, vel prtor tulit ſenten-
ſupplicaſti f, priuſ-
certis cauſis ſupplicare: ſedea ſen-
tentialiter terminata, impoſſibilis
& pœnalis eſt ipſi ſupplicanti ſuppli-
catio. h d. ſecundum Baldum. Vel
ſic: Lite pendente non licet ſupplica-
re, niſi pro actorum, vel ſententiæ,
copia denegata: cauſa verô finita,
nullo modo, ſub pœna diſpendiylitis,
& infamiæ. SALYCET.
Imp. CONSTANTINVS A.
Probiano ſuo ſalutem.
I1.
SVpplicare cauſa pendente
non licet , niſi vel acto-
rum P communium, vel pro-
nunciationis 9 editio denege-
tur. Qui autem terminatam re-
ſcripto, vel conſultatione qua-
ſtionemP exquiſito ſuffragio
refricare conabitur: in omnem
litis eſtimationem aduerſa-
rio ſuo protinus condemnetur,
omni venia deneganda, ſi quis
cõtra hœc ſupplicare tentauerit.
num, & confeſſionum, quæ publicanda ſunt:vt hic, & in auth. de
teſt.S. quia vero. coll. vij.
a Decretu
pro definitiua
l. cauſas. & J. de errore ſententia.
aduoca.l. ſententiis. &y.
ſen, reſnon poſl. iij.
l Non patrocinatur.
id eſt, non iuuat.
SVUlieeare Casvs.
Nõ licet alicui ſup-
plicare, lite pendente,
niſi iudex ei copiam
actorum, vel inſpectio-
nem negauerit. tune
enim poteſt ſupplicare,
vt Imperator reſcribat,
cogendo iudicem, vt ei
actorum copiã faciat:
neque eſt iſte audien-
dus, qui quaſtionem
determinatam iterum
vult refricare: ſi autem
contrà fecerit, punien-
dus erit, vt in fine dici-
tur. VIVIAN.
Nota primô ex hoc
textu ſecundûm Baldû
quod sẽper eſt facienda
copia actoru, & etiam bActaedi de-
ſententie: ſupple, cum bent cum die,
die, & conſule: & ita in¬ & conſule: a¬
telligitur iſte textus, & liud in priua
Li j de eden licét ſecis tis inſtrumen-
in aliis inſtrumẽtis pri¬ ’
uatis: vt in l.j. Seditio-
nis. ff. de eden.2. Nota
ſecudô, ibi dum dicir,
protinus condemnetur,
quod ſi quis producat
aliquã ſcripturam veti-
tam produci ſub certa
pœna:quod eo ipſo po-
teſt cõdemnari ad pœ-
nam ſine alio proceſſu,
ſecundûm Bald. & Paul.
de Caſtr.hic..
m TNon licet. Trieae
nota tempora, ante poribus licet.
litem conteſtatam, &
tunc licet ſupplicare,
dummodô prius ſit re-
quiſitus ſuus iudex, &
non facit ius:vt dixiS.
l. proxi. Item poſt litem
conteſtatam, & tunc CT.113.
non licet:vt hic: niſ ddLite penden-
i1.... te quibus ca-
in caſibus, qui exci¬ ſibus ſuppli-
piuntur hîc. Tertium, care liceat-ad-
poſt ſententiam, & poſt de Gloſſ. No-
decem dies, & tunc nor na leetins.
licet:vt in fin. huis les verbolegitime.
gis, & S.l. proxi. & hoc
in his, que petuntur
pro ipſa cauſaſi autem
aliud priuilegium pe-
teretur, quandocumque e Dummode
peti poteſt. non concer-
n Actorum. id eſt f, nat cauſam,
corum, que aguntur in de qua offen-
.. OA.. ditur. Bartol&
iudicio, ſe. atteſtatio¬ pae-
fActa que.
* Concord.
Gloſſ. vni
medio, in c.i de
libell. obl. &
Gloſſ ſuper ver-
bo, ipſarum in
fin. in caudita.
ff derest ſpola.
& vide loſſe
fin. in c. illud.
extrde præſcr.
quæ ponit
quot modis
interrumpatur
prſcripextr.
vt lit-pend.
ADDITIO. Dic, quod talia acta in iudicio ſunt communia, &
debent edi vtrique parti: & concord.c. perpetuus. de fi. inſtr. &
Gloſſ.in c.quoniam contrà in verb. tempora. l. de probat.
O Pronuntiationis. ſc. interlocutoriæ, vel etiam forté definitiu
illius iudicis, à quo appellatur: vt j. de eden. l.is apud. & de appel.l.
quoniam nonnulli. & l à proconſulibus. De tertio autẽ poreſt ſup-
plicari lite pendente, ſe. vt iudex procedat. Item de quarto, vt
alius aſſocietur, cum forté ille ſuſpectus ſit:vt in authent in me-
dio litis. . ſuper hoc. coll viij.
pQueſtionem per definitiuam ſententiam, à qua non eſt appel-
latum, aliàs nec terminata videtur: vtff-ad Turpil. j. in fin. & de
pœn. l. rei capitalis.
r ſtimationem & ſic in duplum punitur.
Qui
c&
ram alio iudice.
ſtitutionibus, & facit
argum. contra. ff. de in
iu voc. l. libertus. ij
Solu. vt ibi dicitur.
ADDITIO. Dic,
quod quantum ad hoc
quod incidat in poenã
quinquaginta aureo-
rum, tanquam temera-
riè vocauerit patrem,
vel parronû in ius, ſup-
plicatio porrecta Prin-
cipi, etiam obtento re-
ſeripto, non ſufficit, vt
ibi: ſecus quoad effe-
ctus: de quibus hic.IAs.
Emporales.) CA-
SVS. Dictum eſt
ſuprà, quod quad
ſuprà, quod qudam
actiones perpetuantur,
o uee
quædam nondicit Im-
perator, nõ eſſe verſ in
omnibus actionibus,
niſi in temporalibus,
annalibus, & prætoriis,
in aliis non. VIVIAN.
CJ Ad eas eſt erge ne-
ceſſe peti, & concedi.
d Annali. vt iniuria-
rum, & vi bonorum
raptorum, & quod me-
tus cauſa, & aliæ, quæ
non ſunt rei perſecu-
toriæ: vt ff. de act. &
oblig. in honorariis. Itẽ
contrà, j. de an, except.l.
vt perfectius. vbi etiam
ciuiles per libellum
perpetuantur, ſed ibi
ſpeciale in quatuor ca-
a Die melis ſibus. Item ibi? non
quod ibi l- fuit libellus datus Prin-
uitur in in¬ . I:
teruptione cipiu ſed Epiſcopo, vel
preſcriptio- Prans...
nis, hic non. Annali tempore.
Iaſon. Nam ad tollendam
triennalé prſcriptio-
nem hoc non eſt ſatis,
ſed ea interrumpitur
* Concord. ad conuentione executo-
hane legée ris, & libelli admoni-
cumGloſ- ext- tione:l. ſicut. l cum no-
t lit,pend.
tiſſimi. J-de praſcript. tri-
ginta annorum. CVIAC.
VT LITE PEN-
DENTE, &c.
De precibus, & eariẽ
affectu dixit, nunc quan-
do ſit, val non ſit ſuppli-
candum.
e Poſt prouocationem.
ſe omiſſam.
Icet poſtquàm
liEeleiihliett
M.
cum
CASVS.
habuit cauſam
non intelligi-
tur, qui iter
ad Principem
arripuit.
e Princeps nõ
eſt adeundus,
niſi prius de-
fenſor inter-
vicino ſuo, & coram præ
lite iſte adiit Imperatorem, & im
nebatur, qualiter iſte deberet ſententiam ferre:vel dic melius, vt
iudicium transferretur in
eſſet reuerſus cum iſto reſc
tiam. Vult M pratextu illius reſcripti retractare ſententiam:
queritur, an poſſit? Dicitur, quôd non, niſi ab illa ſententia pro-
b Appellare ocatum fuiſſet VIVIAN.
J Not ex hac lege, ſubtiliter ſecundûm Raph. Fulg. hîc videri
text, quod arripere iter ad Principem non habet vim prouoca-
tionis b interpoſitæ ab ipſo iudice. Iaſhic.
F Licet poſtquam ſupplicaſti. vt non poſſes conueniri ſub tali
iudice: & hanc ſupplicationem porrexiſti ante litem conteſta-
tam, vel poſt:nam etiam antè non eſt adeundus Princeps, niſi
pellatus æquu prius defenſor requiſitus non faciat ius:vt in authent vt diff iud. q Suffragio ſe. reſcripto.
non faciat. S. ſi vero.j. coll ix, & de mand. princip ſit tibi quoque. coll.iij.
Codicis liber primus.
a Oblat.im etiam exceutor eſt mitrendus: vt j. de praſcript.
triginta annor.l ſicut in princip. quæ eſt contrà. Solu hc in præ-
toriis:vt j.l. proxi-ibi de aliis. 2. Vel hîc, coram Principe, ibi co-
’ Exerceri & hoc caſu poreſt loquiffde actio. & obligat l.con-
te: eaſque aduersus hœredem
quoque eius, in quem porrect
ſunt, vel ab hœrede eius, qui me-
ruit, exerceri . Dat. iij. Ralend.
April. CP. Arcadio IV. & Hono-
rio III.AA. Coss.
IV. Impp. IVSTINIANVS A.
Menna P.P.
TEmporales actones, que
per obationem precum, &
ad eas reſcriptionem perpe¬,
g Impetrares.id eſt, concederetur.
h Pronunciauerit, contra te.
264
i Suggeris, id eſt, dicis. & idem ſi ante ſententiam fuiſſet in-
dultum.
R Decreto id eſtà, definitiua ſententia. & ad hoc j. de tranſlat.
tuãtur, definire neceſſarium eſſe
duximus, ne quis putet, ad alias
etiam, que certis taxantur tem-
poribus, hoc pertinere. Sciant
1
igitur omnes, eas tantummodô
per oblationem precum, & ad
eas reſcripta perpetuari, qu à
prætore conſtitut annali d 4
tempore coarctatæ ſunt. Dat.
Ralend. April. Conſtantinopoli,
Decio V. C. Coss.
VT LITE PENDENTE, VEL POST PRO-
VOCATIONE M
, AVT DEFINITIVAM SEN-
tentiam, nulli liceat Imperatori ſupplicare.
TITVLVS
uege
a
e
XXI.
Atis fuiſſet dicere, vt lite pendente, vel pod definitiuam ſententiam
nulli liceat Imperatori ſupplicare nam poſt interpoſitam prouocationem
ſatis prohibetur, qui lite pendente ſupplicare prohibetur, ac ſimiliter poſt
Mlle moian prouneationen qui poſt definitiuam ſententiam, ve breuior ſum-
ma hac ſit, ne lite pendente de re, qua de agitur, quidquam ſupplicare liceat: vt
Nouel.83. & ir3. Sed expectetur ſententia iudicis, apud quem litigetur, & vt defini-
tiua ſententia, qua non eſt appellatione reſciſſa, reſcripto non reſcindatur, aut retracte-
tur, etiamſi preces oblata Principi fuerint ante definitiuam ſententiam. nam etſi
quando appellare non poſſum, ſupplicare poſſim, velut contra ſententiam prafecti pra-
torio:non tamen vbi appellare poſſum, nec appello, intra tempora conſtituta, poſteà li-
cet mihi ſupplicare, aut quod ſupplicaui ante, de eo reſcriptum impetrare, quia ſen-
tentia ſemel adquieui. Docuit tit. 19. qua non liceat ſupplicare: hoc vero docet, quo
tempore non liceat. CVIAC.
Prauenire ſententiam in ſuppli-
cande non prodeſt, ſi antequam
Princeps reſcribat, ſententia fera-
tur. BALD. Vel ſic: Sententia non
retractatur virtute reſcripti poſteà
ſubſequuti, licèt ſupplicatio fuiſſet
pris porrecta. hd. notabititer Paul.
de Caſtr.
1. Impp. ALEXANDER A. Caperio.
Icet f poſtquam
reſcriptum
impetrares6, præ
ſes prouinciæ vir
clariſſimus pronunciauerit h:
cum tamen à ſententia non pro-
uocaueris, reſcriptum, quod poſt
ea ſequutum eſſe ſuggerisi, ad
retrahenda ea, que decreto
terminata ſunt, non patrocina-
turl. Dat. Ralend. Mart. Lupo, &
Maximo Coss.
Lite pendente non licet, niſi in
ſida le-
ſide litem conteſtatus eſt, pendente
petrauit reſcriptum, quo conti-
alium, & antequâm dominus meus
riptopreſes, vel prtor tulit ſenten-
ſupplicaſti f, priuſ-
certis cauſis ſupplicare: ſedea ſen-
tentialiter terminata, impoſſibilis
& pœnalis eſt ipſi ſupplicanti ſuppli-
catio. h d. ſecundum Baldum. Vel
ſic: Lite pendente non licet ſupplica-
re, niſi pro actorum, vel ſententiæ,
copia denegata: cauſa verô finita,
nullo modo, ſub pœna diſpendiylitis,
& infamiæ. SALYCET.
Imp. CONSTANTINVS A.
Probiano ſuo ſalutem.
I1.
SVpplicare cauſa pendente
non licet , niſi vel acto-
rum P communium, vel pro-
nunciationis 9 editio denege-
tur. Qui autem terminatam re-
ſcripto, vel conſultatione qua-
ſtionemP exquiſito ſuffragio
refricare conabitur: in omnem
litis eſtimationem aduerſa-
rio ſuo protinus condemnetur,
omni venia deneganda, ſi quis
cõtra hœc ſupplicare tentauerit.
num, & confeſſionum, quæ publicanda ſunt:vt hic, & in auth. de
teſt.S. quia vero. coll. vij.
a Decretu
pro definitiua
l. cauſas. & J. de errore ſententia.
aduoca.l. ſententiis. &y.
ſen, reſnon poſl. iij.
l Non patrocinatur.
id eſt, non iuuat.
SVUlieeare Casvs.
Nõ licet alicui ſup-
plicare, lite pendente,
niſi iudex ei copiam
actorum, vel inſpectio-
nem negauerit. tune
enim poteſt ſupplicare,
vt Imperator reſcribat,
cogendo iudicem, vt ei
actorum copiã faciat:
neque eſt iſte audien-
dus, qui quaſtionem
determinatam iterum
vult refricare: ſi autem
contrà fecerit, punien-
dus erit, vt in fine dici-
tur. VIVIAN.
Nota primô ex hoc
textu ſecundûm Baldû
quod sẽper eſt facienda
copia actoru, & etiam bActaedi de-
ſententie: ſupple, cum bent cum die,
die, & conſule: & ita in¬ & conſule: a¬
telligitur iſte textus, & liud in priua
Li j de eden licét ſecis tis inſtrumen-
in aliis inſtrumẽtis pri¬ ’
uatis: vt in l.j. Seditio-
nis. ff. de eden.2. Nota
ſecudô, ibi dum dicir,
protinus condemnetur,
quod ſi quis producat
aliquã ſcripturam veti-
tam produci ſub certa
pœna:quod eo ipſo po-
teſt cõdemnari ad pœ-
nam ſine alio proceſſu,
ſecundûm Bald. & Paul.
de Caſtr.hic..
m TNon licet. Trieae
nota tempora, ante poribus licet.
litem conteſtatam, &
tunc licet ſupplicare,
dummodô prius ſit re-
quiſitus ſuus iudex, &
non facit ius:vt dixiS.
l. proxi. Item poſt litem
conteſtatam, & tunc CT.113.
non licet:vt hic: niſ ddLite penden-
i1.... te quibus ca-
in caſibus, qui exci¬ ſibus ſuppli-
piuntur hîc. Tertium, care liceat-ad-
poſt ſententiam, & poſt de Gloſſ. No-
decem dies, & tunc nor na leetins.
licet:vt in fin. huis les verbolegitime.
gis, & S.l. proxi. & hoc
in his, que petuntur
pro ipſa cauſaſi autem
aliud priuilegium pe-
teretur, quandocumque e Dummode
peti poteſt. non concer-
n Actorum. id eſt f, nat cauſam,
corum, que aguntur in de qua offen-
.. OA.. ditur. Bartol&
iudicio, ſe. atteſtatio¬ pae-
fActa que.
* Concord.
Gloſſ. vni
medio, in c.i de
libell. obl. &
Gloſſ ſuper ver-
bo, ipſarum in
fin. in caudita.
ff derest ſpola.
& vide loſſe
fin. in c. illud.
extrde præſcr.
quæ ponit
quot modis
interrumpatur
prſcripextr.
vt lit-pend.
ADDITIO. Dic, quod talia acta in iudicio ſunt communia, &
debent edi vtrique parti: & concord.c. perpetuus. de fi. inſtr. &
Gloſſ.in c.quoniam contrà in verb. tempora. l. de probat.
O Pronuntiationis. ſc. interlocutoriæ, vel etiam forté definitiu
illius iudicis, à quo appellatur: vt j. de eden. l.is apud. & de appel.l.
quoniam nonnulli. & l à proconſulibus. De tertio autẽ poreſt ſup-
plicari lite pendente, ſe. vt iudex procedat. Item de quarto, vt
alius aſſocietur, cum forté ille ſuſpectus ſit:vt in authent in me-
dio litis. . ſuper hoc. coll viij.
pQueſtionem per definitiuam ſententiam, à qua non eſt appel-
latum, aliàs nec terminata videtur: vtff-ad Turpil. j. in fin. & de
pœn. l. rei capitalis.
r ſtimationem & ſic in duplum punitur.
Qui
c&