DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1020
1935
Codicis Liber ſeptimus.
vt ffade adiledi. L. adiles. j. Sitem ſciendum. Vel niſi incidens fuerit
quaſtio, vt ſuprà de ord. iud. l.j & ſup vbi, & apud quem. l. fin.
in fine. Vel niſi ex conſequentia, vt de expenſis, vel fructibus, vt
ſuprà de re iudic. l. Paulus, nam ea videntur delegata, ſine quibus
commiſſum exequi non
gatum. 4. Vel niſi con-
uentus reconueniat cõ-
uenientem, vt ſupra de
ſentent. & interlocut. l.
* Conce. cum cum Papinianus. & au-
hac leead no hent. & conſequenter.
ſtramde conſue , Vel niſi vtriuſe
tu. &c. 4. at ſui j el nin vtriuſque par-
clerie de iudie. tis conſenſu prorogerur
iuriſdictio de re ad rem:
vt ff de iudiciis l. de qua
re. S. j.6. Vel de quanti-
tate ad quantitatem, vt
infrà de app.l fin. S. fin. In
prdictis autem viderur
cognitio ad delegatum
pertinere: nam de dele-
gato loquitur hec lex.
AACCVRSIVS.
1
I militaris.J CASVS.
Magiſter militú co-
gnouit de cauſa, de qua
debuit cognoſcere iu-
dex ciuilis, puta iudica-
uit inter priuatos: & de-
legatus fuit abeo, qui
non potuit eum dele-
gare, nunquid valet ſen-
tentia? Dicitur quôd
non, nec neceſſe eſt ab
ea appellare.
a Si militaris. magi-
ſter militum cognouit
de cauſa, de qua debe-
bat cognoſcere iudex ci-
uilis: & fuit delegatus
ab eo, à quo non potuit,
non valet ſententia, &
non eſt neceſſe appella-
riad hoc ſuprà de peda.
iudic. lj. ſed inter mili-
tes poreſt, vr ſuprà de
iud l certi. ACCVRS.
Ciuilibus. id eſt, ci-
uilis iudex recognoſce-
re debuit.
I de.J CASVS. Si iu-
dex datus vt cogno-
ſceret de proprietate,
pronunciauit ſuper poſ-
ſeſſione, non valet ſen-
tentra.
c JSi de proprietate da-
tus. à prœſide.
d Rector. delegatus.
e J Noceat vt ſuprà de
ſontent l poſt ſententiam.
Sed an lata in poſſeſſio-
ne valeat ſentẽtia? Reſp.
ſie, ſecundû P. & Io ſic
ſuprà de iudic. l. nulli.
Alij contrà. Tu dic, ſi
ita erat incidens, quod
de proprietace non po-
erat pronunciare, niſi
de poſſeſſione diceretur,
dicam eam tenere, vt in
vti poſſidetis interdicto:
vt Inſtit de interd. S.com-
modum. alioquin non,
putà ſi cûm agebatur de
recuperanda, vel adipi-
ſcenda poſſeſſione, ipſe
poteſt: vt ff-de procura. lad rem. & l. le-
I1. Imp. GORDIANVS A.
Liciniæ.
I militaris* iudex ſuper ea
cauſa, de qua ciuilibusbactio-
nibus diſceptandum fuit, non
datus à quo dari poterat, cogno-
uit: etiam remota appellatione,
id, quod ab eoſtatutum eſt, fir-
mitatem iudicati non habet.
Delegatus ad cauſam proprieta-
tis, non poteſt cognoſcere de cauſa
poſſeſſionis, ſuper qua non fuit dele.
gatus. BAL. Vel ſic: Delegatio in
petitorio non extenditur ad poſſeſ-
ſorium. Et pone caſum in fine gloſ.
tertiæ. SALYC. Vel ſic: Senten-
tia lata ſuper poſſeſſione, non facit
praiudicium in cauſa proprietatis,
ideô ea non obſtante poteſt ferri
contraria ſententia in cuuſa pro-
prietatis. PAVL.DE CAST.
II1. Impp. DIOCLETIAN. &
MAXIMIA. AA. & CC. Philetæ.
S.finali. ADDITI0. Aduertas qu
I de proprietate datus iu-
dex aduerſus te nihil ſuper
hac ſtatuit: rector d prouinciæ
aditus hanc cauſam cognoſcere,
ſuaque decidere ſententia cu-
rabit: cum & ſi quid de poſſeſ-
ſione pronunciatum probetur,
hoc cauſe proprietatis minime
noceat e.S. No. Nouemb. Herc.
& Cæſar. Coss.
Et in publicis, & priuatis cau-
ſis ſententia à non ſuo iudice lata
non valet. SALYCETVS.
IV. J Impp. GRATIA. VALENTI-
NIA. & THEODOS. AAA. ad Poti-
tum vicarium, poſt alia.
Tin priuatorumf cauſis
huiuſmodi forma ſeruetur,
ne quemquam litigatorum ſen-
tentia non à ſuo iudice dicta
conſtringat S. Dat. X. Ralend.
Octob. Rom, Auxonio &
Olybrio Coss.
DE POENA IVD
ICIS, QVI MALE
iudicauit: vel eius, qui iudicem, vel aduerſa-
rium corrumpere curauit.
TITVLVS XLIX.
Vari poteſt an etiam quod iudex cõpetens male iudicauit, ipſo iure nulli ſit.Et
Quur tur et eeaaa quit le ail e iudi atun ſii Peip intereſe non
conuelli rerum iudicatarum auctoritatem: quia ſtatus. Reip. maxime rebus iudica-
tis continetur l iudex D.de re iud.l ſeruo. cûm prætor. D ad Treb.l. ſi patro-
nus, . ſi quis. D de bo lib. & ſane ita eſt ſi per errorẽ, & imprudentiam male iu-
dicauit, vt circa appellationem ſententia eius reſcindi non poſſit: ſed perinde, atque
ſi lis ſua eſſet, ei, cuius intereſt in tantum teneatur, in quantum religioni iudicantis
videtur. l. vIt. D. de extr. cog. ſalua tamen exiſtimatione: quia dolo caret. Quod ſi
per ambitionem, gratiam male iulicauit, etiam ſententia valet: ſed ei, cuius in-
tereſt, in ſolidam lits astimationẽ, tenetur, & infamia notatur,l.ſi filiusf.in fin.D.
de iud-l.2. hoc tit. Quod ſi per turpitudinem, & ſordes:id eſt, pecunia corruptus
male iudicauit, hoc caſu ſententia ipſo iure nulla eſt, l. vœnales j quand prou-
non eſt nec. & iudex infamia notatur, & ſolidam litis aſtimationem ei, quem
laſit, praſtat, l.2. & extra ordinem criminali iudicio coërcetur. Is autem, qui data
pecunia corrupit iudicem, vt male iudicaret, vel aduerſarium vt colluderet, &
prauaricaretur, cauſa cadit ex conſtit. Antonini ad Caſſium Sabinumid eſt, ex l.1.
huius tit. cuius fit mentio in l.1.S. pen. D.de calum. Si actor corrupit, amittit actio-
nem: ſi reus, defenſionem nam in l.1. actionis verbo continetur exceptio: & hoc re
nondum iudicata Poſt rem iudicatam ſecundum corruptionem, etiam litem amittit:
quia ſententia ipſo iure nulla eſt, & litis restitutio ei nõ datur, niſi ex No.Iuſtinia-
ni ſeipſum detulerit, & accepta pecunia arguerit aduerſarium, vel iudicem.Ex No.
Iuſtin. corruptori eſt medicina confeſſio. CVIAC.
Qui diffidentia iuſtæ ſententiæ
in pecuniæ corruptelam prorumpit,
litem perdit; ſiue priuata ſit lis, ſiue
publica, ſiue fiſcalis. BAL. Vel ſic:
Qui diffidentia iuris ſui in corru-
ptelam prorũpit, litẽ perdit. SAL.
Vel ſic: Actor, qui per pecuniam
corrumpit iudicem, vel procurato-
rem, ſeu aduocatum rei, perdit
fuit delegatus ſuper queſtione proprietatis tantûm, vt hic
fuit.
f Tin priuatorum. non ſolûm in fiſcalibus.
Conſtringat vtff de iur om iud. l fin & de iudic. l.ij. & ẽ
I.. .CI JAu... u V. & e tuic. L.
qui da tut poſl neque & ſupr de iuriſd omn iudil j & j de excl.
a Excommu- fin. Ergo ſi n quis exconmunicetur, & poſtea appellet: cûm ipſa
nicatio an ſu- prouocatione deſinat eſſe ſuus iudex il
ſpendatur per tur iudicatum, & ille nõ eſt excomm
fin jain fine. Nec obſtat quod dicut quidã
tia excommunicationis trahit ſecum executionẽ, quaſi nõ poſ- ſi procurator. & de iure fiſcidleius. Actor verô agit antiqua a
appellationẽ
ſequentem.
le, qui iudicauit, extingui-
unicatus: vt ſf. ad Turpill.
Decretiſt, quôd ſentẽ-
actionem, & ſic cauſam: vnde reus
debet abſolui, etiam ſi actionem, vel
ius habeat. PAVL.DE CAST.
1. Imp. ANTONINVS A. ad Gaudi .
Q& Onſiit n quacunque
e cauſa, ſine priuata, ſiue
publica h, ſiue fiſcali, vt cuicun-
que data fuerit pecunia, vel iu-
dici, vel aduerſario i: amittat
tur contra ſe ferri ſententiam.
1o36
ſit iam appellari, quia & ſententia vltimi ſupplicij trahit ſe
executionem, & ſtatim ſerui fiunt, & ciuitatem perduutt lecunm
pœnis.l. quod ad ſtatum. & l.in ſeruorum S. usana,
vltimo vbi de hoc: & tamen poteſt appellari: vtff-de pr
vt ffde
& l qui
S. qui ex cauſa.
excommunicato
contra caſum cap. paſto-
ralis. S.j extrà de appella.
Nec obſtat ſecundun
Bart. hie quod gloſſa
dicit de ſententia vltii
ſupplicij, quæ trahit ſe.
cum executionem, ſicut
ſententia excommuni-
cationis: quia natura
earum eſt diuerſa. nam
ſententia excommuni-
cationis non eſt perfe-
cta: ſed dicitur condi-
tionalis, ſeu medicina-
lis, donec quis purget
contumaciam ſuam,vel
emendet offenſam:vt in
ca. cum medicinalis. de
ſentent. excommunica. li.
vi. Sed ſententia vlti-
mi ſupplicij eſt perpe-
tua, & mortalis, ideo
facillus permittitur ap-
pellatio. Videas latius
de iſto per Abbain dca.
pastoralisS. j.
, T
DE POENA IV.
dicis qui malè, &c.
dicit
Eſt etiam nulla ſenten-
tia, ſi iudex corrumpitur:
vnde dicit qua ſit pœna
corrupti iudicis, vel cor-
rumpentis.
Onſtitit.CASVS.
Qui iudicem, vel
aduerſarium:id eſt, pro-
curatorem, vel aduoca-
tum aduerſarij per pe-
cuniam corrumpit, ca-
dat ab actione: quia ta-
lis videtur de ſuo iure
diffidere.
h Publica. alicuius ci-
uitatis:vt S. de ſacroſan.
eccl. l final. Vel dic:id eſt,
criminali. ACCVRSIVS.
FLORENT.
i Aduerſario. id eſt,
procuratori, vel aduo-
cato aduerſarij, ſecun-
du antiquos. nam prin-
cipali aduerſario licet
dare:vt S. de tranſact. l.
fratris. (uiſi in caſu, quã-
do per calumniam age
ret actor: vt ff de condict.
inde.l. in ſumma.) Item
in criminali diſtingui-
tur:vt S de tranſactio. l.
trãſigere. ſi accuſatus det
accuſatori, ſiue econtra.
quod rarô accidit, tune
condemnatur reus, ſi in
confeſſione perſiſtat: vt
ff de quaſtio.l. j. Sdiuus.
& S. ſi quis vltro. Poſſet
etiam intelligi lex iſta,
tum in pecuniaria cauſa
do pecuniam aduerſario
principali, vt non deſi-
ſtat à lite: ſed vr paria-
k qAmittat. ſcilicet actor. S Sed quid in reo? Dicunt quidam
non habere locum legem iſtam. Tu dic idem in reo, cûm ea
dem ſit ratio æquitatis, vt ſc. amitrat ius defendẽdi:& ſic cau-
ſam amittat. Dic ſecundum Bipſoiure, quando eſt iudici data:
vt infra quando prouo non eſt nec. l. venales. (Sed per authenticam
meretur veniamvt in auth. nouo iure, infreod.)Si autem procu-
ratori, tunc valet nihilominus ſententia: ſed reus, cuius procu-
l rator eſt corruptus, habet doli exceptionẽ: vt ffde doli except.l.
ctio-
ne:
A*D.e pœnis. l. i.
d’iſta gloſla ſoquens de
t Ex Codiee
Th.l.tit14.
l.I.
tConcor. ead
noſtram extra
de reſcri& caa
ſi clerici de iud.
a Corrumpere
an liceat pro-
euratore, vel
aduocati ad-
uerſarij, an
etiam ipſum
aduerſari in
ciuili, vel cri-
minalica.
Videtur le-
gend. Caſſium
exl. ff. de ca-
lumniatorib- ile
lic enim Im-
peratorem ſuû
Vlpianus in-
telligit Anto-
ninum, non
Alexandrum,
vt inepte qui-
dam hic adno-
tauerat.
b Corrumpẽs
actorẽ reus li-
tem amittit.
vt hi quod
Bart admittit
l.1. 9 ſed ea-
de calumniat
trib repudiata
Glly. offde
dolo.
e Adde Eue.
rardum in lece
à ſimilr
Codicis Liber ſeptimus.
vt ffade adiledi. L. adiles. j. Sitem ſciendum. Vel niſi incidens fuerit
quaſtio, vt ſuprà de ord. iud. l.j & ſup vbi, & apud quem. l. fin.
in fine. Vel niſi ex conſequentia, vt de expenſis, vel fructibus, vt
ſuprà de re iudic. l. Paulus, nam ea videntur delegata, ſine quibus
commiſſum exequi non
gatum. 4. Vel niſi con-
uentus reconueniat cõ-
uenientem, vt ſupra de
ſentent. & interlocut. l.
* Conce. cum cum Papinianus. & au-
hac leead no hent. & conſequenter.
ſtramde conſue , Vel niſi vtriuſe
tu. &c. 4. at ſui j el nin vtriuſque par-
clerie de iudie. tis conſenſu prorogerur
iuriſdictio de re ad rem:
vt ff de iudiciis l. de qua
re. S. j.6. Vel de quanti-
tate ad quantitatem, vt
infrà de app.l fin. S. fin. In
prdictis autem viderur
cognitio ad delegatum
pertinere: nam de dele-
gato loquitur hec lex.
AACCVRSIVS.
1
I militaris.J CASVS.
Magiſter militú co-
gnouit de cauſa, de qua
debuit cognoſcere iu-
dex ciuilis, puta iudica-
uit inter priuatos: & de-
legatus fuit abeo, qui
non potuit eum dele-
gare, nunquid valet ſen-
tentia? Dicitur quôd
non, nec neceſſe eſt ab
ea appellare.
a Si militaris. magi-
ſter militum cognouit
de cauſa, de qua debe-
bat cognoſcere iudex ci-
uilis: & fuit delegatus
ab eo, à quo non potuit,
non valet ſententia, &
non eſt neceſſe appella-
riad hoc ſuprà de peda.
iudic. lj. ſed inter mili-
tes poreſt, vr ſuprà de
iud l certi. ACCVRS.
Ciuilibus. id eſt, ci-
uilis iudex recognoſce-
re debuit.
I de.J CASVS. Si iu-
dex datus vt cogno-
ſceret de proprietate,
pronunciauit ſuper poſ-
ſeſſione, non valet ſen-
tentra.
c JSi de proprietate da-
tus. à prœſide.
d Rector. delegatus.
e J Noceat vt ſuprà de
ſontent l poſt ſententiam.
Sed an lata in poſſeſſio-
ne valeat ſentẽtia? Reſp.
ſie, ſecundû P. & Io ſic
ſuprà de iudic. l. nulli.
Alij contrà. Tu dic, ſi
ita erat incidens, quod
de proprietace non po-
erat pronunciare, niſi
de poſſeſſione diceretur,
dicam eam tenere, vt in
vti poſſidetis interdicto:
vt Inſtit de interd. S.com-
modum. alioquin non,
putà ſi cûm agebatur de
recuperanda, vel adipi-
ſcenda poſſeſſione, ipſe
poteſt: vt ff-de procura. lad rem. & l. le-
I1. Imp. GORDIANVS A.
Liciniæ.
I militaris* iudex ſuper ea
cauſa, de qua ciuilibusbactio-
nibus diſceptandum fuit, non
datus à quo dari poterat, cogno-
uit: etiam remota appellatione,
id, quod ab eoſtatutum eſt, fir-
mitatem iudicati non habet.
Delegatus ad cauſam proprieta-
tis, non poteſt cognoſcere de cauſa
poſſeſſionis, ſuper qua non fuit dele.
gatus. BAL. Vel ſic: Delegatio in
petitorio non extenditur ad poſſeſ-
ſorium. Et pone caſum in fine gloſ.
tertiæ. SALYC. Vel ſic: Senten-
tia lata ſuper poſſeſſione, non facit
praiudicium in cauſa proprietatis,
ideô ea non obſtante poteſt ferri
contraria ſententia in cuuſa pro-
prietatis. PAVL.DE CAST.
II1. Impp. DIOCLETIAN. &
MAXIMIA. AA. & CC. Philetæ.
S.finali. ADDITI0. Aduertas qu
I de proprietate datus iu-
dex aduerſus te nihil ſuper
hac ſtatuit: rector d prouinciæ
aditus hanc cauſam cognoſcere,
ſuaque decidere ſententia cu-
rabit: cum & ſi quid de poſſeſ-
ſione pronunciatum probetur,
hoc cauſe proprietatis minime
noceat e.S. No. Nouemb. Herc.
& Cæſar. Coss.
Et in publicis, & priuatis cau-
ſis ſententia à non ſuo iudice lata
non valet. SALYCETVS.
IV. J Impp. GRATIA. VALENTI-
NIA. & THEODOS. AAA. ad Poti-
tum vicarium, poſt alia.
Tin priuatorumf cauſis
huiuſmodi forma ſeruetur,
ne quemquam litigatorum ſen-
tentia non à ſuo iudice dicta
conſtringat S. Dat. X. Ralend.
Octob. Rom, Auxonio &
Olybrio Coss.
DE POENA IVD
ICIS, QVI MALE
iudicauit: vel eius, qui iudicem, vel aduerſa-
rium corrumpere curauit.
TITVLVS XLIX.
Vari poteſt an etiam quod iudex cõpetens male iudicauit, ipſo iure nulli ſit.Et
Quur tur et eeaaa quit le ail e iudi atun ſii Peip intereſe non
conuelli rerum iudicatarum auctoritatem: quia ſtatus. Reip. maxime rebus iudica-
tis continetur l iudex D.de re iud.l ſeruo. cûm prætor. D ad Treb.l. ſi patro-
nus, . ſi quis. D de bo lib. & ſane ita eſt ſi per errorẽ, & imprudentiam male iu-
dicauit, vt circa appellationem ſententia eius reſcindi non poſſit: ſed perinde, atque
ſi lis ſua eſſet, ei, cuius intereſt in tantum teneatur, in quantum religioni iudicantis
videtur. l. vIt. D. de extr. cog. ſalua tamen exiſtimatione: quia dolo caret. Quod ſi
per ambitionem, gratiam male iulicauit, etiam ſententia valet: ſed ei, cuius in-
tereſt, in ſolidam lits astimationẽ, tenetur, & infamia notatur,l.ſi filiusf.in fin.D.
de iud-l.2. hoc tit. Quod ſi per turpitudinem, & ſordes:id eſt, pecunia corruptus
male iudicauit, hoc caſu ſententia ipſo iure nulla eſt, l. vœnales j quand prou-
non eſt nec. & iudex infamia notatur, & ſolidam litis aſtimationem ei, quem
laſit, praſtat, l.2. & extra ordinem criminali iudicio coërcetur. Is autem, qui data
pecunia corrupit iudicem, vt male iudicaret, vel aduerſarium vt colluderet, &
prauaricaretur, cauſa cadit ex conſtit. Antonini ad Caſſium Sabinumid eſt, ex l.1.
huius tit. cuius fit mentio in l.1.S. pen. D.de calum. Si actor corrupit, amittit actio-
nem: ſi reus, defenſionem nam in l.1. actionis verbo continetur exceptio: & hoc re
nondum iudicata Poſt rem iudicatam ſecundum corruptionem, etiam litem amittit:
quia ſententia ipſo iure nulla eſt, & litis restitutio ei nõ datur, niſi ex No.Iuſtinia-
ni ſeipſum detulerit, & accepta pecunia arguerit aduerſarium, vel iudicem.Ex No.
Iuſtin. corruptori eſt medicina confeſſio. CVIAC.
Qui diffidentia iuſtæ ſententiæ
in pecuniæ corruptelam prorumpit,
litem perdit; ſiue priuata ſit lis, ſiue
publica, ſiue fiſcalis. BAL. Vel ſic:
Qui diffidentia iuris ſui in corru-
ptelam prorũpit, litẽ perdit. SAL.
Vel ſic: Actor, qui per pecuniam
corrumpit iudicem, vel procurato-
rem, ſeu aduocatum rei, perdit
fuit delegatus ſuper queſtione proprietatis tantûm, vt hic
fuit.
f Tin priuatorum. non ſolûm in fiſcalibus.
Conſtringat vtff de iur om iud. l fin & de iudic. l.ij. & ẽ
I.. .CI JAu... u V. & e tuic. L.
qui da tut poſl neque & ſupr de iuriſd omn iudil j & j de excl.
a Excommu- fin. Ergo ſi n quis exconmunicetur, & poſtea appellet: cûm ipſa
nicatio an ſu- prouocatione deſinat eſſe ſuus iudex il
ſpendatur per tur iudicatum, & ille nõ eſt excomm
fin jain fine. Nec obſtat quod dicut quidã
tia excommunicationis trahit ſecum executionẽ, quaſi nõ poſ- ſi procurator. & de iure fiſcidleius. Actor verô agit antiqua a
appellationẽ
ſequentem.
le, qui iudicauit, extingui-
unicatus: vt ſf. ad Turpill.
Decretiſt, quôd ſentẽ-
actionem, & ſic cauſam: vnde reus
debet abſolui, etiam ſi actionem, vel
ius habeat. PAVL.DE CAST.
1. Imp. ANTONINVS A. ad Gaudi .
Q& Onſiit n quacunque
e cauſa, ſine priuata, ſiue
publica h, ſiue fiſcali, vt cuicun-
que data fuerit pecunia, vel iu-
dici, vel aduerſario i: amittat
tur contra ſe ferri ſententiam.
1o36
ſit iam appellari, quia & ſententia vltimi ſupplicij trahit ſe
executionem, & ſtatim ſerui fiunt, & ciuitatem perduutt lecunm
pœnis.l. quod ad ſtatum. & l.in ſeruorum S. usana,
vltimo vbi de hoc: & tamen poteſt appellari: vtff-de pr
vt ffde
& l qui
S. qui ex cauſa.
excommunicato
contra caſum cap. paſto-
ralis. S.j extrà de appella.
Nec obſtat ſecundun
Bart. hie quod gloſſa
dicit de ſententia vltii
ſupplicij, quæ trahit ſe.
cum executionem, ſicut
ſententia excommuni-
cationis: quia natura
earum eſt diuerſa. nam
ſententia excommuni-
cationis non eſt perfe-
cta: ſed dicitur condi-
tionalis, ſeu medicina-
lis, donec quis purget
contumaciam ſuam,vel
emendet offenſam:vt in
ca. cum medicinalis. de
ſentent. excommunica. li.
vi. Sed ſententia vlti-
mi ſupplicij eſt perpe-
tua, & mortalis, ideo
facillus permittitur ap-
pellatio. Videas latius
de iſto per Abbain dca.
pastoralisS. j.
, T
DE POENA IV.
dicis qui malè, &c.
dicit
Eſt etiam nulla ſenten-
tia, ſi iudex corrumpitur:
vnde dicit qua ſit pœna
corrupti iudicis, vel cor-
rumpentis.
Onſtitit.CASVS.
Qui iudicem, vel
aduerſarium:id eſt, pro-
curatorem, vel aduoca-
tum aduerſarij per pe-
cuniam corrumpit, ca-
dat ab actione: quia ta-
lis videtur de ſuo iure
diffidere.
h Publica. alicuius ci-
uitatis:vt S. de ſacroſan.
eccl. l final. Vel dic:id eſt,
criminali. ACCVRSIVS.
FLORENT.
i Aduerſario. id eſt,
procuratori, vel aduo-
cato aduerſarij, ſecun-
du antiquos. nam prin-
cipali aduerſario licet
dare:vt S. de tranſact. l.
fratris. (uiſi in caſu, quã-
do per calumniam age
ret actor: vt ff de condict.
inde.l. in ſumma.) Item
in criminali diſtingui-
tur:vt S de tranſactio. l.
trãſigere. ſi accuſatus det
accuſatori, ſiue econtra.
quod rarô accidit, tune
condemnatur reus, ſi in
confeſſione perſiſtat: vt
ff de quaſtio.l. j. Sdiuus.
& S. ſi quis vltro. Poſſet
etiam intelligi lex iſta,
tum in pecuniaria cauſa
do pecuniam aduerſario
principali, vt non deſi-
ſtat à lite: ſed vr paria-
k qAmittat. ſcilicet actor. S Sed quid in reo? Dicunt quidam
non habere locum legem iſtam. Tu dic idem in reo, cûm ea
dem ſit ratio æquitatis, vt ſc. amitrat ius defendẽdi:& ſic cau-
ſam amittat. Dic ſecundum Bipſoiure, quando eſt iudici data:
vt infra quando prouo non eſt nec. l. venales. (Sed per authenticam
meretur veniamvt in auth. nouo iure, infreod.)Si autem procu-
ratori, tunc valet nihilominus ſententia: ſed reus, cuius procu-
l rator eſt corruptus, habet doli exceptionẽ: vt ffde doli except.l.
ctio-
ne:
A*D.e pœnis. l. i.
d’iſta gloſla ſoquens de
t Ex Codiee
Th.l.tit14.
l.I.
tConcor. ead
noſtram extra
de reſcri& caa
ſi clerici de iud.
a Corrumpere
an liceat pro-
euratore, vel
aduocati ad-
uerſarij, an
etiam ipſum
aduerſari in
ciuili, vel cri-
minalica.
Videtur le-
gend. Caſſium
exl. ff. de ca-
lumniatorib- ile
lic enim Im-
peratorem ſuû
Vlpianus in-
telligit Anto-
ninum, non
Alexandrum,
vt inepte qui-
dam hic adno-
tauerat.
b Corrumpẽs
actorẽ reus li-
tem amittit.
vt hi quod
Bart admittit
l.1. 9 ſed ea-
de calumniat
trib repudiata
Glly. offde
dolo.
e Adde Eue.
rardum in lece
à ſimilr