DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1062
2019
ateundun peeit quod ſie ſit intel-
rubrieà ſua ligenda, probat rub. a ſi
iex dubia eſt autem infirmaſſet pri-
intelligenda. mas, vel cognouiſſet ex
laſlia ſt cauſa principali, vel ex
tacveeu prima appellatione poſ-
ua, ve Cont. ſet ab eius ſentétia ſup-
plitaritvt S. de prec. imp.
offe. l. ſi quis. & f de off.
praf prat. l j. & S de ſen-
tent praf prator l. j. &S.
de eplyaudi. l. epiſcopale.
Alij intelligunt hoc re-
ſponſum, quando etiam
ex prima cauſa iudicat,
& ſie dicunt hic poſſe
ſupplicari.
a Arbitro dato. i. iudi-
ce delegato.
e JInuocare. & ita iudi-
cem delegatum recuſa-
re ante lit. conteſta. vt
hic, & S. de iudi. l. aper-
tiſſimi & S de ſent. l. fin.
JSed quaero, quis hune
iudicẽ impetrauit? nam
ſi appellator, non po-
teſt eum recuſare: veS.
de litcont auth. offeratur.
ſi aduerſarius, qui ſi vi-
cit, aut ante diem appel-
lationi præfixum, & tüe
non potuit: vt extrà de
appl ſape aut poſteà: &
tune manet rata ſenten-
tia prior: quare ſtultus
eſſet victor, ſi tunc iudi-
cẽ impetraret. Sed reſp.
quôd victor impetrauit,
b Hoe locun & ante diem appellatio-
abet etlar ni prafixú à lege, quod
in femina, & potuit,vt S. de temp. app.
Eccleſin, vttra l.fin. S.in his. & auth. ei,
ditur à Soci- qui appellat. Nec obſt. d.
no regula Ao dec. quia ibi loquitur de
incip cedent die prfiro ab homine.
nis debito libe 7Ar....
ratur. d Obtinente. à tertio:
c An quis ceſl ergo non poteſt appel-
ſioni bonoru lari poſt ſententiam: ſed
renüciare poſ-ante litem conteſtatam
ſit quritur?,....
quidam ait poteſt recuſari, & nd hoc
quida negant: S de ſent.lfin & ff à que.
poſteriori ſen app.non licet.l. j. in fin.
tentia locſiha ADIT10. Aduertas
bere poteſt quod iura dicentia non
quãdo tẽpore jarrari
cõtractus licere tertiô appellare,
bitor ſeribat procedunt quando quis
ſe nõ eſſe ſo¬ vult tertiô prouocare
uendo. vt lpe, ſuper eodem articulo,
ffde iure dotii. ſecus in articulis diuer-
Item quando ſe. vd ſ ..11
ee,quand ſis: vnde ſi quis millies
fraudé credi¬ grauatur in cauſa ſuper
toru diſſipauit diuerſis articulis, millies
bona, l.uiltffde poſlet appellare, & duas
hu qui in fraudẽ appellationes ſucceſſiuë
eredi. & gene facere ſuper quolibet
raliter vbi ne articulo, mavià ¬
que debitum lticulo, maxime de iu-
deſcendit ex Ie canonico, ſecundûm
delicto, vel do quod ab omni graua-
lo caolim de mine quandocúque ap-
reſti ſpolat. pellatur:vt c. ſuper eo. i.
adde Balbur de appell ltem quod
deciſione 4- ad-
de alios caſus dicitur in eodem articu-
qui apud Soci lo non licere tertiô ap-
nu regla az, pelare in eadem perſo-
lncipiente, Pacti na intellige; quia ex
quod debitor ce quo bis appellauit, &
dere non poſ¬ .nr ſ....:
ſit, non valet. ſemper ſuccubuit, eſt
Conc e hac prſumptio contra cumtideô non auditur tertiô appellans: ſed
Le3 cumGl ſu¬ alteti bene licet alias duas appellationes facere
quatuor appellationes, ita dicit Abb. ine.
per ver. ad pin
eeren, exra appel AccvRs.
dignitatem iudicis:vt à prafecto pratorio: vt ſtatim diſces.
a Retractare hoc intellige quando bis erat iam iudicatum, &
tunc tortiô, ſcil ex appellatione cognoſcit prfectus prætorio:
qui ſi confirmat primas duas, nec appellari, uec ſupplicari po-
teſt:eûm nec ab alio taliter iudicante poſſit appellari:vt S prox.
Codicis Liber ſeptimus.
qualiter per bonorum ceſſionem.
e
te litem * conteſtatam inuoca-
rec: & huiuſmodi petitione mi-
nimè prouocationis vim obti-
nente .
prafectorum pratorio retracta¬j
re a, licentia danda litigato-
ribus, arbitro datoP ipſius au-
dientiam, qui eum dedit, an-
QVI BONIS CEDERE POSSVNT.
TITVLVS LXXI.
Ertinet hic titulus ad executionem rerum iudicatarum ſiue priore iudicio, ſiue
ex appellatione iudicata ſunt. Nam executio ex cauſa debita pecuniæ fit tribus
modis. Ac primum quidé captis & diſtractis pignoribus: quod fit extra ordinẽ iuſſu
magiſtratus, non lege aut edicto certo, vt docui tit.53 neque ver ita pignus prato-
rium conſtituitur: ſed pignus, quod vicem obtinet conuenti pignoris, l. 1.J.ſi in cau.
iud pign & hoc ſi is, qui iudicatus eſt, praſto ſit, vel ſi defendatur, at ſi latitetvel
non defendatur, alio modo fit executio, népe ex edicto pratoris, eo, qui vicit, iudicati
ſeruãdi cauſa miſſo in poſſeſſionem omnium bonorũ eius, qui iudicatus eſt, l.2. & 3.
j.qui pot-in pigno-quo genere pignus pratorium conſtituitur, eãmque poſſeſſionem
ſequitur proſcriptio, & diſtractio bonorum ſub haſta, qua irrogat infamia ei, cuius
nomine fit, quaſi decoctori, & hic ordo edicti proximus eſt ordini XII tab. quamobrẽ
& proſcriptio diſtractiôque bonorum, qua fit ex edicto vſurpato nomine XII. tab ſe-
ctio appellatur, & morti comparatur, l. actione.S. 1.ff.pro ſoc. lex XIl. voluit de-
coctoris ſanguinem effundi, Prator maluit ſuffundi, publice diſtractis bonis voce pra-
conis. Quod ſi iudicatus pari, aut nihil habeat in bonis, alio modo executio fit, qua
etiam deſcondit ex XIl. tab. putà iudicato detruſo in carcerẽ. Prima ratio exequẽ-
di eſt extraordinaria, reliqua ordinariæ. Sed vt hanc iniuriam carceris, & ilã quo-
que proſcriptionis, & diſtractionis infamiam debitor euitet, lege Iulia ei conceditur
omnibus bonis ſuis praſentibus, & futuris creditoribus cedere non vt ea ſibi habeãt,
qua debitor cedit, non dat in ſolutã:ſed vt ea publice vendant, & pretium ex ven.
ditione redactum inter ſe partiantur pro rata crediti, l. 4. & rationem hanc Theo-
dorus reddit, ira ù e ôila
dxaruus neque obſtat l. vlt. in fin qua hoc ditaxat vult in cauſa quidem electio-
nis de qua in ea lege agitur, nulli eſſe diſcrimẽ inter hypothecarios, & chirographa-
rios creditores Caterum in partiendis rebus debitoris, ius cuique ſui eſſe ſeruandã,
ita ſcilicet vt hypotbecarij hypothecas ſuas ſaluas habeant, vt l. 6.tit. ſeq. catorari
rerum pretium inter eos diuidatur, electa ceſſione bonorum. Qua autẽ ceſſionem bo-
norũ ſequitur venitio, non irrogat debitort infamiã:quin non fit eius nomine: ſed
creditori, quibus ceſſa ſunt.l. debitores S. ex quib. cauſ-inf.irrog.Et hac ſunt duo
commoda ceſſionis bonorum l. vlt. & quod ait l.1. tantum, liberationem excludit,
non alia commoda nam & tortium commodum ceſſionis, hoc eſt, vt poſt eam debitor
conuentus habeat exceptionem, ſi non ceſſit bonis. S.vlt. Inſtit. de replic. niſi quid ei
poſtea facultatis ad ſoluendum acceſſerit, quo prator moueri poſſit, l. 3.tit. ſeq. Ceſ-
ſio inter ciues Romanos ex lege Iulia, vt opinor, fiebat in iure ſolennibus verbis, vt
qualibet alia ceſſio:qua dominium adquiritur, hodie fit nuda voluntate, etiam ex-
tra ius, l. 6 hoc tit. I.vltim-ff eodem. reuocatur etiamnuda voluntate re inte-
gra, l2 hoc tit nec neceſſe eſt petere à principe, quod lex Iulia defert nam quod ait
lavlt, in prin ad iuſtitiam quinquennij, quam Graci daxxxll & vtrnμnueas vo-
cant poiſſimi reſpicit. Hanc à principe impetrari neceſſe eſt, non ceſſionem bonorum.
Recte Accurſtus electa dilatione quinquenni, ceſſionis auxilio renunciari. Recte et-
iam ex l. vlt. j. de cuſt. reor, adnotabu & in cau ſa criminali ceſſioni bonorum lo-
cum eſſe. CvIaC.
in carcerem a h PP.XII.Ralend.
Decembr. Maximo Il. & Ælia-
no Coss.
Ceſſio bonorum non liberat debi-
torem, ſed facit ne poſſit detrudi in
carcerem:h. d ſecũdum BAR. Vel
ſic: Qui ceſſit bonis, non liberatur à
creditoribus ipſo iure niſi quod eis
debetur, in ſolidum fuerint conſe-
cutiſed liberatur ope exceptionts,
ide non poteſt in carcerẽ detrudi.
PAVL. DE CASTRO.
Uerbum temere dictum, non præ-
iudicat. Vel ſic: Debitum ſoluen-
ti non præiudicat ceſſio bonorum.
BALD. Vel ſic: Qui poteſt ſoluere
creditoribus, poteſt bonorum ceſſio-
nemreuocare. BART. Vel ſic: Qui
ceſſit bonis, poteſt pœnitere, & ea
reeuperare re integra quando non
erant vendita, ſi offert ſe ſoluturum
quod debetur creditoribus. PAVL.
DE CASTR.
1. Imp. ALEXANDER A.
Irenæo.
Vi bonis * ceſſerint,
niſi ſolidu creditor re-
ceperit, nõ ſunt libera-
In eo enim tantummo-
tie.
d f hoc beneficium eis pro-
deſt, ne iudicatig detrahantur
I1. Imp. PHILIPPVS A. & PHILIPP.
Caſar Abaſcanto.
: & ſic crunt
directe. in fin. extra de ctionib. & obligation.
QVIb BONIS
carceris hodie ponitur l in banno
gnoribl j.
,
CEDERE POSSVNT.
1: 271 CL. C........ Ca. ſ ſorir?
iudicis. Vel non fit hie ſeruus: ſed nec ſeruit?. arceuus.
m, & facit infrà de piscarcetis
2020
Qualiter condemnato ſubuenitur per appellationem, S. dixit, nune
ooa11,i
Vi bonis. CASVS.Si debitor meus conuentus, & con-
demnatus bonis cedat: an ipſo facto liberetur, queritur,
Dicitur quod non:ſed ſi a aliqua acquiſierit, ſoluere tenebitur,
a Cea-
done ſoiionn deitt ai denela
oluerit. Sed prodeſt b quada tve?
ei ceſſio bonorum où rat couitsit.:
hoc, vt reus condenfaſttistcetu-
tus nõ trahatur ad ea itoribus.
cerem non ve liberetur. ! t cent ſla-
VrVrnt eeione
e J Liberati ipſoiure, ce euituur
ſed ope exceptionis, ve l Exl Iulad-
nit deadtpen. dincor.
Et dic quôd ille c.. vvnt.
t die qvuodile e re c’eilns le
edi- nis debitum
tore conuentus, qui gnoſcere de-
confeſſus debitum hoe betyGloſla
facit: ſed qui negat vel lauun.
nec aſſerit, nec negat;
ſed dicit ſe cedere bonis
à creditore conuentus,
vt ſie poſtea bona cûm
voluerit, poſſit recupe-
rarenihil agit. Et ſecun-
dûm hoc poteſt legi ff.
eodem.llpen, cum non, le-
cundûm Py. literam, &
ſine non.
J An autem ille, qui ce-
dit bonis, teneatur bona
indicare d? Reſpond. vti¬¬..
.. dn nis quis ver?
que iudicis officio arg. dicatur.
ſupr de iu. de. l. fin. 5. li¬ ua.
centia.
f In eo enim tantum-
mode. Items & in e cCeſſioneear-
quod poſtmodum non en uit
poterunt conueniri, ni-eteus eſs
ſi f in quantum facere nis vide he in
poſſunt, & ſic habita dluſa& apud
ratione ne égeant. Pr- Brunum tract.
terea conueniri non de¬ ſionum qu3.
. v fCedens bo-
Ieens oo-
bent, niſi tantûm ſit il-nis nõ tenetur
lud, quod quaſierunt, niſi in quanti
quod meritô videan- facere poreſt.
tur cõueniri: vt J.it. j.l. ſimilis Gloſſ.
ex contractu. & J. eod.l. ll-infraitul.
pen & Teeo ii. & l prdllode
qui bonis. & l. ſi debito- tfſde regiur.
ris. & Inſtitut de actio. S. vexcepuiones
penult. Item & in eo apud Socini
quod poſt xl. dies non gula y7 inct-
11.., piente, tedens
dabitur dilacerandus l
creditoribus, vt dicer gQui quanti
bat Au. Gel. contineri facere potoſt
in l.xij tabul. contra cu- conuenitur.
I. ... e n: ita conuenié.
ius duritiem S. Cl us eſt, vtne
lius quendam philoſr egeat.
phum defendit, pro quo hdde Glol-
j. pen. (vltinf. infr.
gJ Ne iudicati. id eſt, ed Aul. Gel.
i Ceſſis eriam
condemnati poſt ſenten-
5Et ſie videtur innui tia fiei po-
quod tantum ante ſen¬ eſt adde Bru-
tentiam ſit facienda ceſ-numirat ceſ-
ſio: ve ſ eoden. le ee ecere lo
nultim. Sed dici poreſt n eculans
quod poſt! ſententia debitor aucto
fieri poteſt ceſſio, Vr ritate iudicis
hîc dicit Azo in ſum- aut in carceré
ma, & hoc videtur coririn, ¬
ponitur in a¬
contra l.ſff codem, lpe
nultim.3 Contumax
a JDetrahantur in car: banniri etiam
cerem. Quod licebat ex poreſt. adde
:.... atiamſi de Beſſianum
veteri iure, etiaml nſuetudnes
co nihil cauiſſent co. Aueruiie 8.
trahentes, hodie cauere ,. a. vbi vi-
oportet. Vide ſcripta ad ginti penas
l. 2. ſuprà quod cum eo, contuna e
enumerat,
CvIAC. viginti reme-
d Cedere be-
2 A r iIn car¬ V
h In carcerem. ſi ergo non cedit bonis, videtur in car- yganda
-. -nr nnrrà ſupra de di paraa
cerem pro debito poni: & ſic videtur contrà ſuprà de coutumaciz
l. ob as. in fin. Sed hoc fit auctoritate
n nnû ho-
ſed loco die eſt loco
Si
ateundun peeit quod ſie ſit intel-
rubrieà ſua ligenda, probat rub. a ſi
iex dubia eſt autem infirmaſſet pri-
intelligenda. mas, vel cognouiſſet ex
laſlia ſt cauſa principali, vel ex
tacveeu prima appellatione poſ-
ua, ve Cont. ſet ab eius ſentétia ſup-
plitaritvt S. de prec. imp.
offe. l. ſi quis. & f de off.
praf prat. l j. & S de ſen-
tent praf prator l. j. &S.
de eplyaudi. l. epiſcopale.
Alij intelligunt hoc re-
ſponſum, quando etiam
ex prima cauſa iudicat,
& ſie dicunt hic poſſe
ſupplicari.
a Arbitro dato. i. iudi-
ce delegato.
e JInuocare. & ita iudi-
cem delegatum recuſa-
re ante lit. conteſta. vt
hic, & S. de iudi. l. aper-
tiſſimi & S de ſent. l. fin.
JSed quaero, quis hune
iudicẽ impetrauit? nam
ſi appellator, non po-
teſt eum recuſare: veS.
de litcont auth. offeratur.
ſi aduerſarius, qui ſi vi-
cit, aut ante diem appel-
lationi præfixum, & tüe
non potuit: vt extrà de
appl ſape aut poſteà: &
tune manet rata ſenten-
tia prior: quare ſtultus
eſſet victor, ſi tunc iudi-
cẽ impetraret. Sed reſp.
quôd victor impetrauit,
b Hoe locun & ante diem appellatio-
abet etlar ni prafixú à lege, quod
in femina, & potuit,vt S. de temp. app.
Eccleſin, vttra l.fin. S.in his. & auth. ei,
ditur à Soci- qui appellat. Nec obſt. d.
no regula Ao dec. quia ibi loquitur de
incip cedent die prfiro ab homine.
nis debito libe 7Ar....
ratur. d Obtinente. à tertio:
c An quis ceſl ergo non poteſt appel-
ſioni bonoru lari poſt ſententiam: ſed
renüciare poſ-ante litem conteſtatam
ſit quritur?,....
quidam ait poteſt recuſari, & nd hoc
quida negant: S de ſent.lfin & ff à que.
poſteriori ſen app.non licet.l. j. in fin.
tentia locſiha ADIT10. Aduertas
bere poteſt quod iura dicentia non
quãdo tẽpore jarrari
cõtractus licere tertiô appellare,
bitor ſeribat procedunt quando quis
ſe nõ eſſe ſo¬ vult tertiô prouocare
uendo. vt lpe, ſuper eodem articulo,
ffde iure dotii. ſecus in articulis diuer-
Item quando ſe. vd ſ ..11
ee,quand ſis: vnde ſi quis millies
fraudé credi¬ grauatur in cauſa ſuper
toru diſſipauit diuerſis articulis, millies
bona, l.uiltffde poſlet appellare, & duas
hu qui in fraudẽ appellationes ſucceſſiuë
eredi. & gene facere ſuper quolibet
raliter vbi ne articulo, mavià ¬
que debitum lticulo, maxime de iu-
deſcendit ex Ie canonico, ſecundûm
delicto, vel do quod ab omni graua-
lo caolim de mine quandocúque ap-
reſti ſpolat. pellatur:vt c. ſuper eo. i.
adde Balbur de appell ltem quod
deciſione 4- ad-
de alios caſus dicitur in eodem articu-
qui apud Soci lo non licere tertiô ap-
nu regla az, pelare in eadem perſo-
lncipiente, Pacti na intellige; quia ex
quod debitor ce quo bis appellauit, &
dere non poſ¬ .nr ſ....:
ſit, non valet. ſemper ſuccubuit, eſt
Conc e hac prſumptio contra cumtideô non auditur tertiô appellans: ſed
Le3 cumGl ſu¬ alteti bene licet alias duas appellationes facere
quatuor appellationes, ita dicit Abb. ine.
per ver. ad pin
eeren, exra appel AccvRs.
dignitatem iudicis:vt à prafecto pratorio: vt ſtatim diſces.
a Retractare hoc intellige quando bis erat iam iudicatum, &
tunc tortiô, ſcil ex appellatione cognoſcit prfectus prætorio:
qui ſi confirmat primas duas, nec appellari, uec ſupplicari po-
teſt:eûm nec ab alio taliter iudicante poſſit appellari:vt S prox.
Codicis Liber ſeptimus.
qualiter per bonorum ceſſionem.
e
te litem * conteſtatam inuoca-
rec: & huiuſmodi petitione mi-
nimè prouocationis vim obti-
nente .
prafectorum pratorio retracta¬j
re a, licentia danda litigato-
ribus, arbitro datoP ipſius au-
dientiam, qui eum dedit, an-
QVI BONIS CEDERE POSSVNT.
TITVLVS LXXI.
Ertinet hic titulus ad executionem rerum iudicatarum ſiue priore iudicio, ſiue
ex appellatione iudicata ſunt. Nam executio ex cauſa debita pecuniæ fit tribus
modis. Ac primum quidé captis & diſtractis pignoribus: quod fit extra ordinẽ iuſſu
magiſtratus, non lege aut edicto certo, vt docui tit.53 neque ver ita pignus prato-
rium conſtituitur: ſed pignus, quod vicem obtinet conuenti pignoris, l. 1.J.ſi in cau.
iud pign & hoc ſi is, qui iudicatus eſt, praſto ſit, vel ſi defendatur, at ſi latitetvel
non defendatur, alio modo fit executio, népe ex edicto pratoris, eo, qui vicit, iudicati
ſeruãdi cauſa miſſo in poſſeſſionem omnium bonorũ eius, qui iudicatus eſt, l.2. & 3.
j.qui pot-in pigno-quo genere pignus pratorium conſtituitur, eãmque poſſeſſionem
ſequitur proſcriptio, & diſtractio bonorum ſub haſta, qua irrogat infamia ei, cuius
nomine fit, quaſi decoctori, & hic ordo edicti proximus eſt ordini XII tab. quamobrẽ
& proſcriptio diſtractiôque bonorum, qua fit ex edicto vſurpato nomine XII. tab ſe-
ctio appellatur, & morti comparatur, l. actione.S. 1.ff.pro ſoc. lex XIl. voluit de-
coctoris ſanguinem effundi, Prator maluit ſuffundi, publice diſtractis bonis voce pra-
conis. Quod ſi iudicatus pari, aut nihil habeat in bonis, alio modo executio fit, qua
etiam deſcondit ex XIl. tab. putà iudicato detruſo in carcerẽ. Prima ratio exequẽ-
di eſt extraordinaria, reliqua ordinariæ. Sed vt hanc iniuriam carceris, & ilã quo-
que proſcriptionis, & diſtractionis infamiam debitor euitet, lege Iulia ei conceditur
omnibus bonis ſuis praſentibus, & futuris creditoribus cedere non vt ea ſibi habeãt,
qua debitor cedit, non dat in ſolutã:ſed vt ea publice vendant, & pretium ex ven.
ditione redactum inter ſe partiantur pro rata crediti, l. 4. & rationem hanc Theo-
dorus reddit, ira ù e ôila
dxaruus neque obſtat l. vlt. in fin qua hoc ditaxat vult in cauſa quidem electio-
nis de qua in ea lege agitur, nulli eſſe diſcrimẽ inter hypothecarios, & chirographa-
rios creditores Caterum in partiendis rebus debitoris, ius cuique ſui eſſe ſeruandã,
ita ſcilicet vt hypotbecarij hypothecas ſuas ſaluas habeant, vt l. 6.tit. ſeq. catorari
rerum pretium inter eos diuidatur, electa ceſſione bonorum. Qua autẽ ceſſionem bo-
norũ ſequitur venitio, non irrogat debitort infamiã:quin non fit eius nomine: ſed
creditori, quibus ceſſa ſunt.l. debitores S. ex quib. cauſ-inf.irrog.Et hac ſunt duo
commoda ceſſionis bonorum l. vlt. & quod ait l.1. tantum, liberationem excludit,
non alia commoda nam & tortium commodum ceſſionis, hoc eſt, vt poſt eam debitor
conuentus habeat exceptionem, ſi non ceſſit bonis. S.vlt. Inſtit. de replic. niſi quid ei
poſtea facultatis ad ſoluendum acceſſerit, quo prator moueri poſſit, l. 3.tit. ſeq. Ceſ-
ſio inter ciues Romanos ex lege Iulia, vt opinor, fiebat in iure ſolennibus verbis, vt
qualibet alia ceſſio:qua dominium adquiritur, hodie fit nuda voluntate, etiam ex-
tra ius, l. 6 hoc tit. I.vltim-ff eodem. reuocatur etiamnuda voluntate re inte-
gra, l2 hoc tit nec neceſſe eſt petere à principe, quod lex Iulia defert nam quod ait
lavlt, in prin ad iuſtitiam quinquennij, quam Graci daxxxll & vtrnμnueas vo-
cant poiſſimi reſpicit. Hanc à principe impetrari neceſſe eſt, non ceſſionem bonorum.
Recte Accurſtus electa dilatione quinquenni, ceſſionis auxilio renunciari. Recte et-
iam ex l. vlt. j. de cuſt. reor, adnotabu & in cau ſa criminali ceſſioni bonorum lo-
cum eſſe. CvIaC.
in carcerem a h PP.XII.Ralend.
Decembr. Maximo Il. & Ælia-
no Coss.
Ceſſio bonorum non liberat debi-
torem, ſed facit ne poſſit detrudi in
carcerem:h. d ſecũdum BAR. Vel
ſic: Qui ceſſit bonis, non liberatur à
creditoribus ipſo iure niſi quod eis
debetur, in ſolidum fuerint conſe-
cutiſed liberatur ope exceptionts,
ide non poteſt in carcerẽ detrudi.
PAVL. DE CASTRO.
Uerbum temere dictum, non præ-
iudicat. Vel ſic: Debitum ſoluen-
ti non præiudicat ceſſio bonorum.
BALD. Vel ſic: Qui poteſt ſoluere
creditoribus, poteſt bonorum ceſſio-
nemreuocare. BART. Vel ſic: Qui
ceſſit bonis, poteſt pœnitere, & ea
reeuperare re integra quando non
erant vendita, ſi offert ſe ſoluturum
quod debetur creditoribus. PAVL.
DE CASTR.
1. Imp. ALEXANDER A.
Irenæo.
Vi bonis * ceſſerint,
niſi ſolidu creditor re-
ceperit, nõ ſunt libera-
In eo enim tantummo-
tie.
d f hoc beneficium eis pro-
deſt, ne iudicatig detrahantur
I1. Imp. PHILIPPVS A. & PHILIPP.
Caſar Abaſcanto.
: & ſic crunt
directe. in fin. extra de ctionib. & obligation.
QVIb BONIS
carceris hodie ponitur l in banno
gnoribl j.
,
CEDERE POSSVNT.
1: 271 CL. C........ Ca. ſ ſorir?
iudicis. Vel non fit hie ſeruus: ſed nec ſeruit?. arceuus.
m, & facit infrà de piscarcetis
2020
Qualiter condemnato ſubuenitur per appellationem, S. dixit, nune
ooa11,i
Vi bonis. CASVS.Si debitor meus conuentus, & con-
demnatus bonis cedat: an ipſo facto liberetur, queritur,
Dicitur quod non:ſed ſi a aliqua acquiſierit, ſoluere tenebitur,
a Cea-
done ſoiionn deitt ai denela
oluerit. Sed prodeſt b quada tve?
ei ceſſio bonorum où rat couitsit.:
hoc, vt reus condenfaſttistcetu-
tus nõ trahatur ad ea itoribus.
cerem non ve liberetur. ! t cent ſla-
VrVrnt eeione
e J Liberati ipſoiure, ce euituur
ſed ope exceptionis, ve l Exl Iulad-
nit deadtpen. dincor.
Et dic quôd ille c.. vvnt.
t die qvuodile e re c’eilns le
edi- nis debitum
tore conuentus, qui gnoſcere de-
confeſſus debitum hoe betyGloſla
facit: ſed qui negat vel lauun.
nec aſſerit, nec negat;
ſed dicit ſe cedere bonis
à creditore conuentus,
vt ſie poſtea bona cûm
voluerit, poſſit recupe-
rarenihil agit. Et ſecun-
dûm hoc poteſt legi ff.
eodem.llpen, cum non, le-
cundûm Py. literam, &
ſine non.
J An autem ille, qui ce-
dit bonis, teneatur bona
indicare d? Reſpond. vti¬¬..
.. dn nis quis ver?
que iudicis officio arg. dicatur.
ſupr de iu. de. l. fin. 5. li¬ ua.
centia.
f In eo enim tantum-
mode. Items & in e cCeſſioneear-
quod poſtmodum non en uit
poterunt conueniri, ni-eteus eſs
ſi f in quantum facere nis vide he in
poſſunt, & ſic habita dluſa& apud
ratione ne égeant. Pr- Brunum tract.
terea conueniri non de¬ ſionum qu3.
. v fCedens bo-
Ieens oo-
bent, niſi tantûm ſit il-nis nõ tenetur
lud, quod quaſierunt, niſi in quanti
quod meritô videan- facere poreſt.
tur cõueniri: vt J.it. j.l. ſimilis Gloſſ.
ex contractu. & J. eod.l. ll-infraitul.
pen & Teeo ii. & l prdllode
qui bonis. & l. ſi debito- tfſde regiur.
ris. & Inſtitut de actio. S. vexcepuiones
penult. Item & in eo apud Socini
quod poſt xl. dies non gula y7 inct-
11.., piente, tedens
dabitur dilacerandus l
creditoribus, vt dicer gQui quanti
bat Au. Gel. contineri facere potoſt
in l.xij tabul. contra cu- conuenitur.
I. ... e n: ita conuenié.
ius duritiem S. Cl us eſt, vtne
lius quendam philoſr egeat.
phum defendit, pro quo hdde Glol-
j. pen. (vltinf. infr.
gJ Ne iudicati. id eſt, ed Aul. Gel.
i Ceſſis eriam
condemnati poſt ſenten-
5Et ſie videtur innui tia fiei po-
quod tantum ante ſen¬ eſt adde Bru-
tentiam ſit facienda ceſ-numirat ceſ-
ſio: ve ſ eoden. le ee ecere lo
nultim. Sed dici poreſt n eculans
quod poſt! ſententia debitor aucto
fieri poteſt ceſſio, Vr ritate iudicis
hîc dicit Azo in ſum- aut in carceré
ma, & hoc videtur coririn, ¬
ponitur in a¬
contra l.ſff codem, lpe
nultim.3 Contumax
a JDetrahantur in car: banniri etiam
cerem. Quod licebat ex poreſt. adde
:.... atiamſi de Beſſianum
veteri iure, etiaml nſuetudnes
co nihil cauiſſent co. Aueruiie 8.
trahentes, hodie cauere ,. a. vbi vi-
oportet. Vide ſcripta ad ginti penas
l. 2. ſuprà quod cum eo, contuna e
enumerat,
CvIAC. viginti reme-
d Cedere be-
2 A r iIn car¬ V
h In carcerem. ſi ergo non cedit bonis, videtur in car- yganda
-. -nr nnrrà ſupra de di paraa
cerem pro debito poni: & ſic videtur contrà ſuprà de coutumaciz
l. ob as. in fin. Sed hoc fit auctoritate
n nnû ho-
ſed loco die eſt loco
Si