DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.2602#0220
391 Inſtitutionum Imperialium Lib. ij. 392
aObligetur fideiuſſor, qui pro co intercedit.
J Dominus. non idem econtrà vt dominus ſeruo poſſit fide-
Iuſſorem dare. Et eſt ratio, quia talis fideiuſſor obligando ſe ſer-
uo, per conſequens domino obligatur. Item pro codem, ſei. do-
mino obligatur, quod eſſe non poreſt, vt idẽ pro eodẽ, & apud
eundé poſſit obligari:
ve ffel. ſi quis pro eo.S.j.
&lrtrmi aeé rax r il.
lian. l. turAdvRs.
FideiuſſorICASVS.
Si aliquis pro debitore
aliquo fidelubeat, non
ſolu ipſe eſt obligatus
quamdiu viuit, ſed etiã
Iaeteſerir, relinquit
hœredem obligatum, &
huius ratio eſt, quia ex
contractu eius tenentur
hredes.
c JRelinquit obligatum.
ſiue hoc dictuim ſit, ſiue
non, & idem in omni
obligatione ex contra-
ctu, vel quaſi in ipſa re
principali: vt hie, & ff-
de act. & oblig. Lex con-
tractbus. J Sed quid ſi?
cio extnqui- ad penam furti oblig-
tur morte fde tus eſt, vel alia actione,
iuſſorls: v bie. vel obligatione, qua
vide Marſil. non tranſit ad haredes?
tmat de fideius Reſpon. non puto tene-
nb. numere io ri er hoc caſu hredẽ,
quaſi naturam muret
hoc caſu ſtipulatio: ve
arg. ffſi quis cau. l. ſi eã.
S. qui iniuriarum. & in-
frà, de actio. S fuerat au-
bHoc verum tem. & facit ad huuc
intellige quan s.ffeodliySfi-
do ſimpliciter Fideiuſſor. ICASVS.
pro tali atio Poné quod aliquis ita
ne, vel delto f,, smnrn v:¬
Adeiubet ſe fideiuſſit pro Titio, Fi-
cus ſi pœnam, deiubeo pro Titio in
vel certa ſum id quod ſibi credes, vel
mamlicet pr in id quod ſibi credidi-
delicto promi-
ſerit, vel pro
eo qui iam e¬
rat condemna
aFideiuſſio ſa
Eta pru malefi
quoque obligetur ſiue extra-
neus ſit qui fideiuſſorẽ à ſeruo
accipiat, ſiue ipſe dominus in
id quod ſibi naturaliter debe-
tur.
Obligatio fideiuſſoria, eſt tranſi-
toria ad haredem.ARET.
2. Fideiuſſor non tantûm
ipſe obligatur, ſed etiam nre-
dem relinquit obligatume.
Fideiuſſor poteſt adhiberi etiam
profutura obligatione. ARET.
3. Fideiuſſor & præcedered
obligationem, & ſequi poteſt.
Si plures ſint fideiuſſores pre eo-
dem interuenientes, in ſolidum te-
nentur ſinguli:diui tamẽ Hadria-
ni beneficio ſi omnes litis conteſta-
tæ tẽpore ſoluendo exiſtant, in viri-
les ſcinditur debitum. quod ſi vnus
fideiuſſorũ, neglecto diui Hadriani
beneficio, ſolidum debitũ exoluerit,
fruſtra à confideiuſſoribus viriles
repetere nitetur: ſed ei cum prin-
cipali debitore experiendum eſt.
4. JSi plures ſint fideiuſſores,
quotquot erunt numero, ſingu-
ſti, valétne talis fideiuſſio? Reſp. quod ſic. & hoc eſt quod in iſtis
duobus s. dicitur. Franc.
d Fideiuſſor & pracedere putà, fideiubeo in id quod ſibi credes
tus: quia con- vel credidiſti, vel credis. Nam in tibus temporibus poreſt ac-
tra hredem
trãſir: niſi ſub
cõditione pro
miſiſſer; vide
cipi:vt hic, & ffde vſufru. earum re. qua vſu conl quoniam.Sfi.
Si plures. JCASVS. Pone quod pro quodam debitore penes
ſuum creditorem quatnor fideiuſſerut, nunquid iſti plures fide-
u fa aar iuſſores reneneut in ſolidumiteſpon luſi quod iee & lherun
5 he.
eſt creditori à quo petat, fi velit exigere ſolit
lum, de rigore iuris
primitiui ſed potea inureea fuit epilo la diui HHadriani, in ua
cauetur, quod inter omnes fideiuſſores qui ſunt ſoluẽdo tẽpore
litis conteſtatæ diuidatur obligatio: ſed ſi tempore litis conte-
ſtat vnus inueniatur non ſoluendo, cteros onerat. Sed pone,
cûm quatuor ſunt fideiuſſores, quod vnus conuentus à credi-
tore, ſolidum ſoluerit, quid iuris in iſto caſu? eeſpon, luſt-quod
ſi principalis debitor non ſit ſoluendo, hoc erit ſuum detrimẽ-
tum, & ſibi debet imputare quare totum ſoluit, quia potuiſſet
ſe iuuiſſe epiſtola diui Hadriani.h.d. Franc.
e J Tenentur. idem eſt in pluribus mandantibus vel iubentibus:
vt ffquod iuſſulfi.( Sed videtur iure nouo quod pro parte ſua
tantum quilibet teneatur ipſoiure, vtiã nõ ſit neceſlaria epiſt.
de qua ſubiicitur hîc, niſi expreſsé in ſolidú promittatur: & ſic
videtur corrigi quodhîc dicitur: vt in aut de duo reis S.j. coll vij.
2. Vel verius (vt puto)dicta auth loquitur in pluribus reis de-
bendi, in quibus etiam iure veteri videtur fuiſſe cautum, vt pro
partibus teneantur: e ffade duob reis l.reos. At ſecus ſit in fideiuſ-
ſoribus, quorum quilibet tenetur in ſolidum vt ipſe reus pro
quo intercedit. & ita habebit locum epiſtola hpdie, ve olim.
APDDT1o. Et iſta communiter approbatur: Adhibentur
enim iſti proſecuritate: v S. eodin prine. ſecus in duobus reis,
ide. &c. Ioan. Fab. & Angel.
f5 Ex epiſtola. Sed vbi eſt hc epiſtola? Reſpondet, non habe-
mus tam ſeripram, multotiens tamen de ea mentionem facit
lertut hi, & Cae conſtit. pec fi- & ſel inter fideiuſ. & lſequen.
aJEx piol diui Hadriani. Quod etiam edicto comprehen-
ſum fuiſſe Paulus indicat lib. j. ſent. Hoc beneficium oimnibus
acceſſionibus daturlvvv. C de conſt pec. cuius legis extrema ra-
tioſie reſtituenda eſtaiquiratenennn diui ſiuni ſeeis ainievr
apparet ex lffdeiuſſoris. ffde fid tutCVIAC.
uiſions aiit g ruries, tlae tanmen cpiſtola fallt in quinque ſe caſbous.
in quinque ea e. Vt in fideiuſſoribus tutorum, qui non implorant benefciu,
Gus licét tutores implorent: vtff rem pupil ſal. fore. l. fin. & ff. de
c Exceptio di-
tu. & rat diſtrah.l.i. S nune tractemus. 1.Itẽ fallirin fidein ¬
deiuſſoris ue ſeeaddll plurn a Ailiciun ndeiuſoteeſ
deiuſſores ſoluendo non ſunt tempore litis cotett ſi-
ieit ſtatimà. Ien fallir quandn ciuſden ſume utru ſſuo
ſores ſed non pro codein debitore vi fen l ſi à Tiua- uelul-
quando inficiantur: vi
t en laſi dibiet a ia
s Sed nunquid lc a fxcepr
erceptio epiſtole eſt pe ſtois p
réptoria, vel dilatoriar eſ niin
Videtur peremptoria, pon peenpo
quia prorſus perimitid ta, aut dil.
in quo opponitur le tori?
econtrà videtur dilato-
ria, quia ante litem eõ-
teſtatam opponi debet,
ut hie quare videtur i¬
latoriai vt C. de proba.
acceptionem. Sed dico, eã
quaſi anomalã, cõ nec
peremptonas prorſus
imitetur, quæ vſque ad
ſententiam opponun-
turnec dilatorias, qua
tantin diſerunt auj
le exceptio. S.hac exẽpli.
6 ſont rſein monppit
l permppriuiu, ee ruiden¬.
quid ſi ſoluit, nunquid ptionenmepiſt.
repetet quaſi ſit fauora. Dlladrinie-
bilis exceptio! Videtur fentvqueea?
quodſie, t in Velleia quul paſe
norvr fde ceidie. iudeb l Geſnnlfuuſe
qui exceptionem, & ffeo, ſorceodAnn au
l-ſi contendat Sed etra- ten poſt ſente
dico; quia non inuenio là, vide Aus
AN tuuento ge hie.
quod ſit ſic fauorabilis:
& quia ſuu recepit:vvif.
de cõdi. indeb. l. repetitto.
h J Onerat. Arg. con-
traffaAleg Rhod de is.
L ſi quisACCVRS.
ADDrTIO. Sol. ibi
nõ erat fideiuſſor obli-
gatus niſi pro ſua parte.
iJ Si is. ſciliçet reus.
li in ſolidû tenentur?. Itaque
liberum eſt creditori, à quo ve-
lit ſolidum petere. Sed ex epi-
ſtola* diui Hadriani a, cõpelli-
tur creditor à ſingulis qui mo-
dô ſoluendo ſunt litis conteſta-
tæ tempore, partes petere.
Ideoque ſi quis ex fideiuſſorib.
eo tempore ſoluendo non ſit,
hoc cteros onerat P. Sed ſi ab
vno fideiuſſore creditor totum
conſecutus fuerit, huius ſolius
detrimentum erit, ſi is i pro
quo fideiuſſit, ſoluendo non ſit:
& ſibi imputare debet, cûm
potuerit iuuari * ex epiſtola diui
Hadriani, & deſiderare, vt pro
parte in ſe detur actio.
Fideiuſſoria obligatio acceſſoria
eſt principali: quo fit, vt maior
principali eſſe nequeat; minor autẽ
queat. Annota illud vulgatum,
Qui cito dat, bis dat.
5. Fideiuſſores ita obligari
nõ poſſunt, vt plus debeant, quã
debet is, pro quo obligantur!.
Nam eorum obligatio, acceſ-
ſio eſt principalis obligationis:
nec plus n in acceſſione poteſt
eq Iuuari facit, ffcod. l. vt fideiuſſor.
Fideiuſſores. JC ASVS. Quaſiui à Iuſtin, vtrûm fideiuſſores ita
poſſint obligari, quod plus lebeant, quam debeat debitor prin-
cipalis? Et reſpon. Iuſtin. quod nõ. Obligatio enim fideiuiſoria
acceſſoria eſt principali obligationi. Plus enim non debet eſſe
in acceſſione, quam in principali obligatione, ſed ecõuersô be-
ne poteſt eſſe. Si enim principalis debitor obligetur in decem,
bené poreſt fideiuſſor obligari in v, quod fideiuſſor obligetur
in xx.hoc eſſe nõ poreſt. In verſiculo, Ité ſi ille:caſus eſt talis: Su-
prà diri quod in naiori quantitate non poreſt tener fleiuſor,
quam debitor principalis. Idem dico in tempore:non enim po-
teſt eſle quod fideiuſſor teneatur purè, quãdo principalis debi-
tor ſub conditione obligatur:quia ſic in plus teneretur fideiuſ-
ſor, quam debitor principalis, quia plus intelligitur non ſolûm
in quantitate, ſed etiam in tempore minus, & plus intelligitur.
econuersô autem non poreſt obligari purè. hoc diçit.
l Gbligantur. Sed nunquid in idipſum, in quo reus tenetur,
ſaltem remanet obligatus, quando in plus fideiuſſit? Quida di-
cunt quod ſic, pro quibus eſt hoc generale, Vtile per inutile nõ
vitiatur: vt ffeo.lſi à reoS.j. & C. de donl ſi quis argentum. S ſed
in his omnibus. Nos contra, ſcilicet quod in nihilo teneatur: &
eſt pro nobis, ffeoddl. Grace. S. illud. AnrTII. Collige ex glo.
duas opiniones. Prima, quod vbi fideiuſſor fideiuberin plus,
quam reus principalis debet, obligatur pro occurrente quanti-
tate. & pro hac ſententia allegatur primo, l ſi à reoff. eod l hacte-
nuts. in fiſt de conſt pec. rogatus. n fi. ſfſi man, allegatur etiam vul-
garis regula: Quia vtile per inutile vitiari non debet, regula iu-
ris vtile.lib. vj. Chriſtoph.. 1..... I.
m Nec plus Contrà c hanc regulam eſts. de rerum diuiSſi te: ſone an eſe
men rem alienã. Itẽ ffde contrah. empllſt in emptine-in prncibi, poſit quanit
nec refet Ité f de ſolu lqui res S.mihi decé & s. qui ſtipulatur. & principi.
S mihi Rome Sed his omnib da generalem ſolutionẽ, vt ſic ex-
ponas hanc literã, nõ plus eſſe poreſt in acceſſione, &c id eſt, in
acceſſoria obligatione, ſecudum loanné Item contraſ de iudi.
lmon quemadmodunm. Soluibi non eſt plus quia lit t in a anauele
ante reum non tamen in plus tenetur ltem contràs ſupra dit dauanbds
Si verſie at ne, Sedibi non eſt plus co modo quodieitur plu à
Dicitur eoim plos quatuor d modis, quori nulus eſtibiivv j de mpius ſu
actie S plus aune Accvns, ADt rro Et eſt ratio quia in deris i ſure eu
quatuoi modis diſparitas prouenit er ſacooſtipulars auſrt
bi imputet. Diſparitas vero in efficacia, ſeu ſubſtatia obligatio- iivide hie
e Pus inauſ
nis ex iuris ordinatione prouenit, ideô ſibi magis ſuccurritur. le l’i
a Contrà.
aObligetur fideiuſſor, qui pro co intercedit.
J Dominus. non idem econtrà vt dominus ſeruo poſſit fide-
Iuſſorem dare. Et eſt ratio, quia talis fideiuſſor obligando ſe ſer-
uo, per conſequens domino obligatur. Item pro codem, ſei. do-
mino obligatur, quod eſſe non poreſt, vt idẽ pro eodẽ, & apud
eundé poſſit obligari:
ve ffel. ſi quis pro eo.S.j.
&lrtrmi aeé rax r il.
lian. l. turAdvRs.
FideiuſſorICASVS.
Si aliquis pro debitore
aliquo fidelubeat, non
ſolu ipſe eſt obligatus
quamdiu viuit, ſed etiã
Iaeteſerir, relinquit
hœredem obligatum, &
huius ratio eſt, quia ex
contractu eius tenentur
hredes.
c JRelinquit obligatum.
ſiue hoc dictuim ſit, ſiue
non, & idem in omni
obligatione ex contra-
ctu, vel quaſi in ipſa re
principali: vt hie, & ff-
de act. & oblig. Lex con-
tractbus. J Sed quid ſi?
cio extnqui- ad penam furti oblig-
tur morte fde tus eſt, vel alia actione,
iuſſorls: v bie. vel obligatione, qua
vide Marſil. non tranſit ad haredes?
tmat de fideius Reſpon. non puto tene-
nb. numere io ri er hoc caſu hredẽ,
quaſi naturam muret
hoc caſu ſtipulatio: ve
arg. ffſi quis cau. l. ſi eã.
S. qui iniuriarum. & in-
frà, de actio. S fuerat au-
bHoc verum tem. & facit ad huuc
intellige quan s.ffeodliySfi-
do ſimpliciter Fideiuſſor. ICASVS.
pro tali atio Poné quod aliquis ita
ne, vel delto f,, smnrn v:¬
Adeiubet ſe fideiuſſit pro Titio, Fi-
cus ſi pœnam, deiubeo pro Titio in
vel certa ſum id quod ſibi credes, vel
mamlicet pr in id quod ſibi credidi-
delicto promi-
ſerit, vel pro
eo qui iam e¬
rat condemna
aFideiuſſio ſa
Eta pru malefi
quoque obligetur ſiue extra-
neus ſit qui fideiuſſorẽ à ſeruo
accipiat, ſiue ipſe dominus in
id quod ſibi naturaliter debe-
tur.
Obligatio fideiuſſoria, eſt tranſi-
toria ad haredem.ARET.
2. Fideiuſſor non tantûm
ipſe obligatur, ſed etiam nre-
dem relinquit obligatume.
Fideiuſſor poteſt adhiberi etiam
profutura obligatione. ARET.
3. Fideiuſſor & præcedered
obligationem, & ſequi poteſt.
Si plures ſint fideiuſſores pre eo-
dem interuenientes, in ſolidum te-
nentur ſinguli:diui tamẽ Hadria-
ni beneficio ſi omnes litis conteſta-
tæ tẽpore ſoluendo exiſtant, in viri-
les ſcinditur debitum. quod ſi vnus
fideiuſſorũ, neglecto diui Hadriani
beneficio, ſolidum debitũ exoluerit,
fruſtra à confideiuſſoribus viriles
repetere nitetur: ſed ei cum prin-
cipali debitore experiendum eſt.
4. JSi plures ſint fideiuſſores,
quotquot erunt numero, ſingu-
ſti, valétne talis fideiuſſio? Reſp. quod ſic. & hoc eſt quod in iſtis
duobus s. dicitur. Franc.
d Fideiuſſor & pracedere putà, fideiubeo in id quod ſibi credes
tus: quia con- vel credidiſti, vel credis. Nam in tibus temporibus poreſt ac-
tra hredem
trãſir: niſi ſub
cõditione pro
miſiſſer; vide
cipi:vt hic, & ffde vſufru. earum re. qua vſu conl quoniam.Sfi.
Si plures. JCASVS. Pone quod pro quodam debitore penes
ſuum creditorem quatnor fideiuſſerut, nunquid iſti plures fide-
u fa aar iuſſores reneneut in ſolidumiteſpon luſi quod iee & lherun
5 he.
eſt creditori à quo petat, fi velit exigere ſolit
lum, de rigore iuris
primitiui ſed potea inureea fuit epilo la diui HHadriani, in ua
cauetur, quod inter omnes fideiuſſores qui ſunt ſoluẽdo tẽpore
litis conteſtatæ diuidatur obligatio: ſed ſi tempore litis conte-
ſtat vnus inueniatur non ſoluendo, cteros onerat. Sed pone,
cûm quatuor ſunt fideiuſſores, quod vnus conuentus à credi-
tore, ſolidum ſoluerit, quid iuris in iſto caſu? eeſpon, luſt-quod
ſi principalis debitor non ſit ſoluendo, hoc erit ſuum detrimẽ-
tum, & ſibi debet imputare quare totum ſoluit, quia potuiſſet
ſe iuuiſſe epiſtola diui Hadriani.h.d. Franc.
e J Tenentur. idem eſt in pluribus mandantibus vel iubentibus:
vt ffquod iuſſulfi.( Sed videtur iure nouo quod pro parte ſua
tantum quilibet teneatur ipſoiure, vtiã nõ ſit neceſlaria epiſt.
de qua ſubiicitur hîc, niſi expreſsé in ſolidú promittatur: & ſic
videtur corrigi quodhîc dicitur: vt in aut de duo reis S.j. coll vij.
2. Vel verius (vt puto)dicta auth loquitur in pluribus reis de-
bendi, in quibus etiam iure veteri videtur fuiſſe cautum, vt pro
partibus teneantur: e ffade duob reis l.reos. At ſecus ſit in fideiuſ-
ſoribus, quorum quilibet tenetur in ſolidum vt ipſe reus pro
quo intercedit. & ita habebit locum epiſtola hpdie, ve olim.
APDDT1o. Et iſta communiter approbatur: Adhibentur
enim iſti proſecuritate: v S. eodin prine. ſecus in duobus reis,
ide. &c. Ioan. Fab. & Angel.
f5 Ex epiſtola. Sed vbi eſt hc epiſtola? Reſpondet, non habe-
mus tam ſeripram, multotiens tamen de ea mentionem facit
lertut hi, & Cae conſtit. pec fi- & ſel inter fideiuſ. & lſequen.
aJEx piol diui Hadriani. Quod etiam edicto comprehen-
ſum fuiſſe Paulus indicat lib. j. ſent. Hoc beneficium oimnibus
acceſſionibus daturlvvv. C de conſt pec. cuius legis extrema ra-
tioſie reſtituenda eſtaiquiratenennn diui ſiuni ſeeis ainievr
apparet ex lffdeiuſſoris. ffde fid tutCVIAC.
uiſions aiit g ruries, tlae tanmen cpiſtola fallt in quinque ſe caſbous.
in quinque ea e. Vt in fideiuſſoribus tutorum, qui non implorant benefciu,
Gus licét tutores implorent: vtff rem pupil ſal. fore. l. fin. & ff. de
c Exceptio di-
tu. & rat diſtrah.l.i. S nune tractemus. 1.Itẽ fallirin fidein ¬
deiuſſoris ue ſeeaddll plurn a Ailiciun ndeiuſoteeſ
deiuſſores ſoluendo non ſunt tempore litis cotett ſi-
ieit ſtatimà. Ien fallir quandn ciuſden ſume utru ſſuo
ſores ſed non pro codein debitore vi fen l ſi à Tiua- uelul-
quando inficiantur: vi
t en laſi dibiet a ia
s Sed nunquid lc a fxcepr
erceptio epiſtole eſt pe ſtois p
réptoria, vel dilatoriar eſ niin
Videtur peremptoria, pon peenpo
quia prorſus perimitid ta, aut dil.
in quo opponitur le tori?
econtrà videtur dilato-
ria, quia ante litem eõ-
teſtatam opponi debet,
ut hie quare videtur i¬
latoriai vt C. de proba.
acceptionem. Sed dico, eã
quaſi anomalã, cõ nec
peremptonas prorſus
imitetur, quæ vſque ad
ſententiam opponun-
turnec dilatorias, qua
tantin diſerunt auj
le exceptio. S.hac exẽpli.
6 ſont rſein monppit
l permppriuiu, ee ruiden¬.
quid ſi ſoluit, nunquid ptionenmepiſt.
repetet quaſi ſit fauora. Dlladrinie-
bilis exceptio! Videtur fentvqueea?
quodſie, t in Velleia quul paſe
norvr fde ceidie. iudeb l Geſnnlfuuſe
qui exceptionem, & ffeo, ſorceodAnn au
l-ſi contendat Sed etra- ten poſt ſente
dico; quia non inuenio là, vide Aus
AN tuuento ge hie.
quod ſit ſic fauorabilis:
& quia ſuu recepit:vvif.
de cõdi. indeb. l. repetitto.
h J Onerat. Arg. con-
traffaAleg Rhod de is.
L ſi quisACCVRS.
ADDrTIO. Sol. ibi
nõ erat fideiuſſor obli-
gatus niſi pro ſua parte.
iJ Si is. ſciliçet reus.
li in ſolidû tenentur?. Itaque
liberum eſt creditori, à quo ve-
lit ſolidum petere. Sed ex epi-
ſtola* diui Hadriani a, cõpelli-
tur creditor à ſingulis qui mo-
dô ſoluendo ſunt litis conteſta-
tæ tempore, partes petere.
Ideoque ſi quis ex fideiuſſorib.
eo tempore ſoluendo non ſit,
hoc cteros onerat P. Sed ſi ab
vno fideiuſſore creditor totum
conſecutus fuerit, huius ſolius
detrimentum erit, ſi is i pro
quo fideiuſſit, ſoluendo non ſit:
& ſibi imputare debet, cûm
potuerit iuuari * ex epiſtola diui
Hadriani, & deſiderare, vt pro
parte in ſe detur actio.
Fideiuſſoria obligatio acceſſoria
eſt principali: quo fit, vt maior
principali eſſe nequeat; minor autẽ
queat. Annota illud vulgatum,
Qui cito dat, bis dat.
5. Fideiuſſores ita obligari
nõ poſſunt, vt plus debeant, quã
debet is, pro quo obligantur!.
Nam eorum obligatio, acceſ-
ſio eſt principalis obligationis:
nec plus n in acceſſione poteſt
eq Iuuari facit, ffcod. l. vt fideiuſſor.
Fideiuſſores. JC ASVS. Quaſiui à Iuſtin, vtrûm fideiuſſores ita
poſſint obligari, quod plus lebeant, quam debeat debitor prin-
cipalis? Et reſpon. Iuſtin. quod nõ. Obligatio enim fideiuiſoria
acceſſoria eſt principali obligationi. Plus enim non debet eſſe
in acceſſione, quam in principali obligatione, ſed ecõuersô be-
ne poteſt eſſe. Si enim principalis debitor obligetur in decem,
bené poreſt fideiuſſor obligari in v, quod fideiuſſor obligetur
in xx.hoc eſſe nõ poreſt. In verſiculo, Ité ſi ille:caſus eſt talis: Su-
prà diri quod in naiori quantitate non poreſt tener fleiuſor,
quam debitor principalis. Idem dico in tempore:non enim po-
teſt eſle quod fideiuſſor teneatur purè, quãdo principalis debi-
tor ſub conditione obligatur:quia ſic in plus teneretur fideiuſ-
ſor, quam debitor principalis, quia plus intelligitur non ſolûm
in quantitate, ſed etiam in tempore minus, & plus intelligitur.
econuersô autem non poreſt obligari purè. hoc diçit.
l Gbligantur. Sed nunquid in idipſum, in quo reus tenetur,
ſaltem remanet obligatus, quando in plus fideiuſſit? Quida di-
cunt quod ſic, pro quibus eſt hoc generale, Vtile per inutile nõ
vitiatur: vt ffeo.lſi à reoS.j. & C. de donl ſi quis argentum. S ſed
in his omnibus. Nos contra, ſcilicet quod in nihilo teneatur: &
eſt pro nobis, ffeoddl. Grace. S. illud. AnrTII. Collige ex glo.
duas opiniones. Prima, quod vbi fideiuſſor fideiuberin plus,
quam reus principalis debet, obligatur pro occurrente quanti-
tate. & pro hac ſententia allegatur primo, l ſi à reoff. eod l hacte-
nuts. in fiſt de conſt pec. rogatus. n fi. ſfſi man, allegatur etiam vul-
garis regula: Quia vtile per inutile vitiari non debet, regula iu-
ris vtile.lib. vj. Chriſtoph.. 1..... I.
m Nec plus Contrà c hanc regulam eſts. de rerum diuiSſi te: ſone an eſe
men rem alienã. Itẽ ffde contrah. empllſt in emptine-in prncibi, poſit quanit
nec refet Ité f de ſolu lqui res S.mihi decé & s. qui ſtipulatur. & principi.
S mihi Rome Sed his omnib da generalem ſolutionẽ, vt ſic ex-
ponas hanc literã, nõ plus eſſe poreſt in acceſſione, &c id eſt, in
acceſſoria obligatione, ſecudum loanné Item contraſ de iudi.
lmon quemadmodunm. Soluibi non eſt plus quia lit t in a anauele
ante reum non tamen in plus tenetur ltem contràs ſupra dit dauanbds
Si verſie at ne, Sedibi non eſt plus co modo quodieitur plu à
Dicitur eoim plos quatuor d modis, quori nulus eſtibiivv j de mpius ſu
actie S plus aune Accvns, ADt rro Et eſt ratio quia in deris i ſure eu
quatuoi modis diſparitas prouenit er ſacooſtipulars auſrt
bi imputet. Diſparitas vero in efficacia, ſeu ſubſtatia obligatio- iivide hie
e Pus inauſ
nis ex iuris ordinatione prouenit, ideô ſibi magis ſuccurritur. le l’i
a Contrà.