THEOREMA XVIII.
JUxta veram &r genuinam Scoti sententiam tandem concluditur
(48.) primam rationem praelcientia? futurorum contingent*
tium absolurorum esse decretum concomitans; ita quod
DEUS non determiner aliquid sine voluntate creata , sed omnis
determinatio rcspestu effeduum, interventu creatae voluntatis,
futurorum sircum illius determinatione. Quomodo vero ratio-
nabiliter DEUS prafiniendo aliquem esfectum futurum a volun-
tate creata posslt coinciderein eandem determinationem cum illa,
ita ut simul cum ea determinet ? declaratur ex generali illo decre-
to de administracione causarum secundarum liberarum , ita ue
earum aitionibus assistere velit juxta 5’. 7. civ. c. 30. res quas
condit, ita adminiflrAt DEFS, ut eas fuos motus agere Jinat, Un-
de bene deducitur : DEUM futura non decernere anreceden-
ter, sed decreto concomitante (umpto ex continentia virtuali &
eminentia!» voluntatis creata? in divina , sicut in primo libero se-
cundum omnem suam virtutem, & volendi aut nolendi modum,
ratione cujus definire ac determinare potest ab aeterno, quidquid
a causis liberis determinate futurum est simul cum eis pro quoli-
bet rerum ordine, si ab xterno forent simul cum voluntate divina»

THEOREMA XIX.
DEUS eventus liberos nonprsescit in determinatione fazvo-
luntatis tanquam in objetfo , quia unicum tantum habet
divinus Intellectus primum obje&um primitate adxquatio-
nis in movendo , scilicet Essentiam divinam , sub ratione mere
absoluta acceptam. Licet vero DEUS futura contingentia in
Eslcntia lua cognoscattanquam inobjeito primario prius co-
C gnito