Kircher, Athanasius: Athanasii Kircheri ... Mvsvrgia Vniversalis Sive Ars Magna Consoni Et Dissoni: in X libros digesta, Qua Vniversa Sonorum doctrina, & Philosophia, Musicaeque tam Theoricae, quam practicae scientia, summa varietate traditur ...: Qui continet. In Lib. VIII. Musicam Mirificam. In Lib. IX. Magiam Consoni & Dissoni. In Lib. X. Harmoniam Mundi (Romae, 1650) [Cicognara, 1679-2]

R$:

cit^tionrm nunocroshm modercntnr; Vnde&paiHm toni quoque^tcnorcs^voculatio-
nes &saii;igia vocum djeuntur.de quibus vide Cicer. iib. de orat. deinde i. 2. Quin-
tiiianum i.i. e.y. Geliium i.i c.6.MartinumCapeiiam, quiaccentum vocatanimam
vocum & musL$ ieminarium ; Sicut porro accentuslmpohtusiyilabis/non oiiendnea
iyiiabam supra quam ponitur eiib breuem aut iongam , ita tempora harmonica, Rue^
not(; qucquenonindicantiongitudincmautbretntatem iiiius iyiiabce,adquamappii-
cantur, icd prqcise tantum eieuatio aut expreiho vocis per tempus veioxaut tardum-,,
indicataattcnditur. Vnde tripiexquantitasin iyliab^pronunciatione coniiderari po-
teR,primaeRtempons, quoiyliab$ conceptuimmoramurantequamabeiusproiatio-
neceiscmus,&hqceRiiIa, qu^abauthoribus inteihgirur,cumiyiiabam^ br
breuem eile aut iongam dicunt. ad breuem enim proierendam vno tem-
pore,ad longam duobus temporibus vtebantur, vt innotismuiicisinhic —
poRtispatet.hincandquiiVtQuintiiianusi.i.c.y.docet, iyllabas longas H!
gemina vocalipronunciabant, vt^s^/srpro /M*^r,&ew^pro
pro^7/77';,/7^7'r pro/7MMMspro . Secunda quantitas eii: intenAua tcnoris, qua
inteniiuseieuaturautremiiius deponiturtonusvocis,&h^( cerni-
turinical^muiic^gradibus ,quareeademiyliabaiiuciongaiiu^
j- . breuis,iiacutaiitvnogradu,&iaitemiemitonioaltioremnotamre- —-
^ miMin quirit, quam iigrauis iit; vtin A patet;ii verocircumdexaiit, duas
^otasrequirit, quarumvnaiitingraduiuperiori,altera veroinin- A *
.^7^7 s; ^riori; vt in Bvidetur. Tcrtia quantitas ortaex accentu,eiimora,
'? osdedd qua nontamiyliaba eadem,quameiusimagoperaerempropagataperduratinaere,
^mturnK ^ ipacio quod cum acre occuriat. Nam iyliaba acuta aut circumdexa iongiusinteruai- ^
jum penetrat &pluresstiiiimiiesiyllabaspropagat inaere, ideoque&diutius vmiteius
jmago audibiiis,& a dihatibus meiius percipitur,& maiori interuaiio repetitur ab Echo,
^ )prodig]Q; quam iyilaba grauis, aut iyiiabico accentu remiise proiata. Ncn iecusacht in chorda
^tn monuM inteniius duda , quam in ea qureremiihus, & hinc nimirum eR, vtiyliabaacuta videa-
m tursempcr iongior, quam grauis;ipedataiciiicct mora, non quiadum eEin oreprofe-
.. rentisipiiiniisbtur,ied qua eius ipccicsinaere viuit.
Vides igitur qucmodoex naturaaccentuspauiatim Muiicaexcreuerit.Namh^c to-
tumhumanccsermocinationis negotium dirigit; ita vt tanto iit eloquium eiegantius
^centushabent nationisproprios, &quo a coeterisgentibus dihinguantur. Vcrunt-.
cumhxc omnia alijs tradatjbusreieruauerimus,hic iongioreseile nolumus.Sicutigi-
tur accentusparturitiyilabicampronunciationem,ita muiicusaccentus,harmonica.
&iicutiexiyllabicapronunciatione Rhythmusnuncveioci nunc tardo pedum motu
inccdens, naicitur, ita& Rhythmus harmonicus. Visaigitur natura accentus,iam quid
Rhythmus iit inquirendum reRat.

B

letric^MtM
mceroris,cc
;um iubintic
exterm (jM
se in Artctc
s ,eoL&:

e&iineYiht
r harmom:
CompfbK
ticam;h ^

qttos
iRexus. ^

G A P V T III.
De Rhythmo eiusque accentu.
Hythmus igitur prout tempus & motum ipedat,tam Poetis, & Oratoribus,quam
MuiiciscommuniseR,cum tamhi quam iili voces vocumqueperiodoscertiste-
poribus diRmguant. DiRerunt tamen in hoc quod apud Poetas omnes iyllaba? breues
iint eiusdem breuitatis,& omnes iongce eiuidemiongitudinis & produ&ionis;contra
apud Muiicos non tam prxcise iuxta naturam iumitur iyiiabarum correptio &produ-
dio; Sed media tantum longa vel breuis in triiyilabis; in tetraiyilabis vero , penuitima
ionga veibreuis attenditur,quam breuitatcm & Iongitudincm vario notarum vaiore-^
mensurant, vt paulo poR oRendetur. Variorum itaque temporum & meniurarum or-
do