DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.5447#0482
CAPVT
XX.
Curtus&
cquos Soli at
tnboendi
mos vnde
profluxerit.
%edulins«
sttsisanias.
ItUus.
Vroclus.
Adraraelech
sorma pauo-
jiis erat,
374 OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLVM ISIACVM
jtbsluUt quoqs equos, quos dederant ^eges Iudce Soli, %n circuitu templi Domini
iuxta exedram ISlathanmelecb $unucbh qui erantin Vbarunm , currus autem So-
lis combujfit igni. Quibus verdcoerimonijs Iudan Semsaei, siue nhwymrq Iu-
dx\ vterentur, ostendit Radak hoc loco:
nusvivntf niuyrtnwVoonin twpoioid uroi uin-tih onaiy
: nmn ipna 0n&n n*npV fciV&ti on^y
Illis autem^ qui Solemcolebant^ eo in [ocopr^parabantur equi} qui bulc fer-
uitio tantum erant deftinati; atquehofce afcendebant matutmo tempore^ contra^
Solem equitantes, quafiillum falutaturi, eum% animalibm ei placitis quasi pro-
ptiaturi. Sic Radak &Rassi,
Sunt qui hoc loco currus & equos soli attributos, non a persis,& coe-
teris gentibus, sed raptui Elia? Prophetas ascribant. Sic existimat loan-
nesEpiscopus Hierosolymitanus> nam Graece hc'a<(g^ Helius dicicurSoI>
quasi diceres Helias3 vti Sedulius ostendic ? dum canit:
£htam bene fluminei prducens femita cvli
Conuenit Eli<z> meritoqs & nomine fulgens ,
JFIdc ope dignus erat, quoniam fermonis Achiui
Vnaper accentum mutetur litera, Solefi.
Audientes Grceci ab Israelitis, quos diuinas habere literas sama prode-
bat, pra^dicari, quod Elias curruigneo, 8c equis igneis ad ccelestia sit
transsatus, vel certe hoc ipsum inter alia depi&um in pariete videntes,
crediderunt ( viciniadecepti nominis Solis ) hictransitum per ccelosdc-
signatum esse, & miraculum diuinitus faclum, mutauit in argumentunL»
erroris humana stultitia commentum. Ita Angelomus Author vetustus,&
in abstrusis literarum sacrarum Iocis acerriini iudicij in Stromatis in libros
Regum: quse sane sententia ita mihi prdbabilis videtur,vt phaetontasam
istam fabulam, nullam aliam,nist exsacra historia originem habuitfe,mihi
planepersuadeam. Sed hasc alibi exacrius discutiemus.
Porro quod Sepharuaim Adramelech muli imagine expresserint,
non habeo, quod dicam, nisi forsan hoc loco Rabbini ad Eliacorum re-
spexerintconsuetudinem, quos Pausanias aliorum opinione tradit, Lu-
nam mulo veciam scalpere solitos fuisse . In basi-, inquit, throni Iouit
Olympij, tum altx Deorum tmagines expreff* funt, tum Luna equo^tmU
hi Yidetur \ ahj tamen mulo eam T>ehi aiunt, non equo. Certe Festus apertis
verbis opinionem Pausaniae confirmat: Mulus, inquit, Vebiculo Lun<t ad~
hibetury quod tam eafterilts fity quam mulus ; Vel quod Vt mulus non fuogeneres,
fed equi creatur, stc ea So/isynon fuo fulgore /uceat, Certe mulam Lunae sacratti
suisse tradit Proclus inHesiodum ,
Veruntamen ego omnibus diligenter consideratis, magis in senten-
tiam Paraphrastis Hierosolymitani,asserentis,Adramelech hoc loco simu-
lachrumpauonis, seu alterius cuiusdam specioste auis, veluti pha^ani,aut
Meleagridis forma suisse, inclino 5 mouet me non etymon solum 7 sed Sc
summus honos nullo non tempore a Persis, alijsqj gentibus huic aui iprx^
stitus.
XX.
Curtus&
cquos Soli at
tnboendi
mos vnde
profluxerit.
%edulins«
sttsisanias.
ItUus.
Vroclus.
Adraraelech
sorma pauo-
jiis erat,
374 OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLVM ISIACVM
jtbsluUt quoqs equos, quos dederant ^eges Iudce Soli, %n circuitu templi Domini
iuxta exedram ISlathanmelecb $unucbh qui erantin Vbarunm , currus autem So-
lis combujfit igni. Quibus verdcoerimonijs Iudan Semsaei, siue nhwymrq Iu-
dx\ vterentur, ostendit Radak hoc loco:
nusvivntf niuyrtnwVoonin twpoioid uroi uin-tih onaiy
: nmn ipna 0n&n n*npV fciV&ti on^y
Illis autem^ qui Solemcolebant^ eo in [ocopr^parabantur equi} qui bulc fer-
uitio tantum erant deftinati; atquehofce afcendebant matutmo tempore^ contra^
Solem equitantes, quafiillum falutaturi, eum% animalibm ei placitis quasi pro-
ptiaturi. Sic Radak &Rassi,
Sunt qui hoc loco currus & equos soli attributos, non a persis,& coe-
teris gentibus, sed raptui Elia? Prophetas ascribant. Sic existimat loan-
nesEpiscopus Hierosolymitanus> nam Graece hc'a<(g^ Helius dicicurSoI>
quasi diceres Helias3 vti Sedulius ostendic ? dum canit:
£htam bene fluminei prducens femita cvli
Conuenit Eli<z> meritoqs & nomine fulgens ,
JFIdc ope dignus erat, quoniam fermonis Achiui
Vnaper accentum mutetur litera, Solefi.
Audientes Grceci ab Israelitis, quos diuinas habere literas sama prode-
bat, pra^dicari, quod Elias curruigneo, 8c equis igneis ad ccelestia sit
transsatus, vel certe hoc ipsum inter alia depi&um in pariete videntes,
crediderunt ( viciniadecepti nominis Solis ) hictransitum per ccelosdc-
signatum esse, & miraculum diuinitus faclum, mutauit in argumentunL»
erroris humana stultitia commentum. Ita Angelomus Author vetustus,&
in abstrusis literarum sacrarum Iocis acerriini iudicij in Stromatis in libros
Regum: quse sane sententia ita mihi prdbabilis videtur,vt phaetontasam
istam fabulam, nullam aliam,nist exsacra historia originem habuitfe,mihi
planepersuadeam. Sed hasc alibi exacrius discutiemus.
Porro quod Sepharuaim Adramelech muli imagine expresserint,
non habeo, quod dicam, nisi forsan hoc loco Rabbini ad Eliacorum re-
spexerintconsuetudinem, quos Pausanias aliorum opinione tradit, Lu-
nam mulo veciam scalpere solitos fuisse . In basi-, inquit, throni Iouit
Olympij, tum altx Deorum tmagines expreff* funt, tum Luna equo^tmU
hi Yidetur \ ahj tamen mulo eam T>ehi aiunt, non equo. Certe Festus apertis
verbis opinionem Pausaniae confirmat: Mulus, inquit, Vebiculo Lun<t ad~
hibetury quod tam eafterilts fity quam mulus ; Vel quod Vt mulus non fuogeneres,
fed equi creatur, stc ea So/isynon fuo fulgore /uceat, Certe mulam Lunae sacratti
suisse tradit Proclus inHesiodum ,
Veruntamen ego omnibus diligenter consideratis, magis in senten-
tiam Paraphrastis Hierosolymitani,asserentis,Adramelech hoc loco simu-
lachrumpauonis, seu alterius cuiusdam specioste auis, veluti pha^ani,aut
Meleagridis forma suisse, inclino 5 mouet me non etymon solum 7 sed Sc
summus honos nullo non tempore a Persis, alijsqj gentibus huic aui iprx^
stitus.