nes judicare solent,nam ut CyprianusUb.4. eplft.9. adPtt-
pian. ait, quisquefibi favet'■> nemo contra fe mala dicit. De-
inde est quoque Pater & silius una persiona. I. ult. Cod. de
impuber.&filius pars corporis paterni perhibetur l.cum fci-
mus Cod. dedgric. & Cenfit.lib. 11. Vox patris dici-
tur vox filii & econtra, §.fiquis 4. verf. Ei vero Inji. de inu-
tilib.Jlipul. quod patri placetj & filio placere censetur l.fi
operarum. 30. de bon. libert. & filio fasta inj uria patri fafta
dicitur 1.1 .§.ufcp adeo 5. deinjur.& §.2. Inft. eod. tit
Nihilominus tamen affirmativa potius hoc loco sta-
bilienda videtur, ita si partes litigantes in talem judicem
consientiant; Magistratus enim omnibus jus dicere de-
bet,nec,etiamsi velit,pe^sionamMagistratus vel judicis de-?
ponerepotest l.prator 13. §.qui autem 2. de vac. & excuf.
num. Unde necessario sequitur,quod non tantum alienis,
verum etiam suis Magistratus jus dicere debeat, nam tunc
non minus Magistratus est l.1 G.deOffic.Prafid. I. ille a quo
13.$. ult. ad SC.Trebell. & ita quoque accipienda siunt ver-
ba legis 77. de judic.
Nec obstant in procedenti siententia allegata, nam
tunc omnis sraudis & afsectionis suspicio per litigantium
consensium tollitur,& quamvis tunc judex judicium siuum
interponendo in unam potius quam in aliam partem ex
favore aut affectu forsan inclinaverit,nonpropterea len-
tentia est annullanda, sed valida ac sirma maneat: sibie-
nim imputet, qui talem potius quam alium sibi judicem
eligere voluit, & contra Patris vel filii personam excipe-
re noluit. Vide hanc in rem Ungepaur exerc. 16. quast.4.
Non desiunt etiam qui inter Judicem judicantem &
Magistratum jus dicentem distinguere conantur, conce-
dunt quide,quod siusipicio affedionis in Judice cesset, non
vero oque in Magistratu jus dicente. Rationem diversi-
tatis assignant, quod Judex cogatur formulo sibi prosicri-
B pto
pian. ait, quisquefibi favet'■> nemo contra fe mala dicit. De-
inde est quoque Pater & silius una persiona. I. ult. Cod. de
impuber.&filius pars corporis paterni perhibetur l.cum fci-
mus Cod. dedgric. & Cenfit.lib. 11. Vox patris dici-
tur vox filii & econtra, §.fiquis 4. verf. Ei vero Inji. de inu-
tilib.Jlipul. quod patri placetj & filio placere censetur l.fi
operarum. 30. de bon. libert. & filio fasta inj uria patri fafta
dicitur 1.1 .§.ufcp adeo 5. deinjur.& §.2. Inft. eod. tit
Nihilominus tamen affirmativa potius hoc loco sta-
bilienda videtur, ita si partes litigantes in talem judicem
consientiant; Magistratus enim omnibus jus dicere de-
bet,nec,etiamsi velit,pe^sionamMagistratus vel judicis de-?
ponerepotest l.prator 13. §.qui autem 2. de vac. & excuf.
num. Unde necessario sequitur,quod non tantum alienis,
verum etiam suis Magistratus jus dicere debeat, nam tunc
non minus Magistratus est l.1 G.deOffic.Prafid. I. ille a quo
13.$. ult. ad SC.Trebell. & ita quoque accipienda siunt ver-
ba legis 77. de judic.
Nec obstant in procedenti siententia allegata, nam
tunc omnis sraudis & afsectionis suspicio per litigantium
consensium tollitur,& quamvis tunc judex judicium siuum
interponendo in unam potius quam in aliam partem ex
favore aut affectu forsan inclinaverit,nonpropterea len-
tentia est annullanda, sed valida ac sirma maneat: sibie-
nim imputet, qui talem potius quam alium sibi judicem
eligere voluit, & contra Patris vel filii personam excipe-
re noluit. Vide hanc in rem Ungepaur exerc. 16. quast.4.
Non desiunt etiam qui inter Judicem judicantem &
Magistratum jus dicentem distinguere conantur, conce-
dunt quide,quod siusipicio affedionis in Judice cesset, non
vero oque in Magistratu jus dicente. Rationem diversi-
tatis assignant, quod Judex cogatur formulo sibi prosicri-
B pto