Busaeus, Karl; Kolb, Franz Caspar von [Bearb.]; Trauttenberg, Carl Heinrich von [Bearb.]: Facultas Rationis Sive Logica Institutionibus Dialecticis De Judicio Recte Ordinando Illustrata ... ([Würzburg]: Typis Joannis Jacobi Christopheri Kleyer, Universitatis Typographi, 1750) [VD18 12605948]

i28 e® x o x et
I. Est, ut propositio exceptvva (it bona, termi-
nus, cui additur,debet esse communis,& distribui;
hinc non valet haec: animalpr&ter hominem efl ra-
tionale.
Ratio efl: quia 11 terminus non est universalis,
inutilis est exceptio, qua? tantum locum habet, quan-
do alias terminus ille se extenderet etiam ad illud,
quod excipitur: atqui nisi ponatur universaliter &
distrlbutive, h.oc ipso se non exenderet, ergo: unde
Fonseca L. 3. C. 26. ait: excipere est a toto genere
partem detrahere, ab eo autem, quod est particu-
lare determinatum, nihil potcst detrahi.
II. Est, ut illud, quod excipitur, in termino com-
muni contineatur, ut inferius sub excipiente ut su-
periore; hinc non valet: omnes in temploprater ca-
nem orant: omnes difcipuli prater equum [exibunt.
III. Ut id, quod excipitur, sit angustius, eo, quod
excipit: hinc non valet: homo prater hominem di-
sputat.
D.III. Exceptio a esl semper universalis in sensu
accommodo,quia conslat subjedlo universali,a quo
per to, prater, nisi &c,: erit exceptio.
D. IV. Propositio exceptiva resolvitur in duas
propositiones, quarum prima constat eodem subje-
8:0, praedicato & Copula (sine signo tamen ) altera
exponit signum, & quidem.
I. Si tam Copula propositionis, quam Signum af-
sirmatur , v. g. in hac: omne animalprater hominem
respirat, exponitur per Copulativam , cujus prima
pars est universalis affirmativa, secunda univerlalis
nega-